ลานสวนป่า

ในอดีตกาลอันไกลโพ้น มีชุมชนขนาดต่าง ๆ กระจายตัวกันอยู่ตามที่ราบเชิงเขา บางครั้งก็อยู่กันผาสุกตามควรแก่อัตภาพ ต่อเมื่อรวมกันใหญ่ขยายเป็นเมือง ก่อเกิดจารีตประเพณี มีการเรียนรู้เพื่อทำมาหากินในพื้นถิ่นนั้น ๆ  ทำเลที่ตั้งจึงยึดถือบริเวณดินดำน้ำชุ่ม นั่นหมายถึงมีดินดี แหล่งน้ำดี มีสภาพแวดล้อมที่ดี ฟ้าฝนดี มีเส้นทางสัญจรที่สะดวก แต่ก็หาได้มองข้ามเรื่องชัยภูมิ ที่เหมาะต่อการป้องกันตัวเองจากการรุกรานของข้าศึกศัตรู

การศึกสงครามดูเหมือนจะเกิดมาคู่กับสังคมมนุษย์ เมื่อ 800 ปีที่แล้ว ชุมชนเล็กแห่งหนึ่งพากันหนีภัยสงคราม ที่เกิดจากชนเผ่าที่แข็งแรงกว่าเข้ามากวาดต้อนผู้คน ตัวชี้วัดจำนวนประชากรเป็นพลังอำนาจของนครนั้น ๆ  การรุกรานจึงเกิดขึ้นเป็นครั้งคราว สงบบ้าง รบพุ่งกันบ้าง ผูกมิตรไมตรีกันบ้าง

อ่านต่อ »

:เรื่องสืบเนื่องจากภาพที่รอกอดลงในเจ๊าะแจ๊ะ

>>บ่ายวันที่ 8-9 แห้วซ่า(เมื่อก่อนชื่อแห้วศรี) พาคุณครูกับนักศึกษามาทัศนศึกษาสวนป่า ผมเห็นว่าคนที่จะคุยให้แง่คิดนักศึกษาได้ดีน่าจะเป็นคนหัวโต จึงเอ่ยปากชวน ประจวบกับป้าจุ๋มสนใจที่จะพบแม่ลำไยจึงมาด้วย ส่วนหนูมิมรับคำท้าแห้วซ่ามาเจอกันที่สวนป่า ป้าหวานทราบข่าวจากหนูมิม นี่ก็ประเภทใจสั่งมา หิ้วกระเป๋าขึ้นรถประจำทางจากขอนแก่นบุกสวนป่า โอ้โห!! ป่าแทบแตก

อ่านต่อ »

: ตอนขอสมาโทษ

: เด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีควรอยู่ในดุลพินิจผู้ปกครอง อิ อิ..

เรื่องนี้ฮากระจายจริงนะขอรับ ถือเป็นเรื่องแก้เหงาในช่วงนี้ก็แล้วกัน.. วันนี้ขอชวนย้อนไปยังอดีตกาลอันไกลโพ้น คิดกันเล่น ๆ ว่าถ้าเราระลึกชาติได้จริง นอกจากจะทำให้เกิดความอยากรู้อยากเห็นแล้ว ยังมีส่วนให้พึงระวังการกระทำ ที่จะส่งผลกรรมในชาติภพต่างๆ จะทำให้เรายั้งคิดในการทำเรื่องร้ายๆต่อผู้อื่นและสิ่งรอบข้าง คนเราทำสิ่งใดย่อมได้สิ่งนั้น ทำดีได้ดี ทำไม่ดีจะดีได้จะได..

อ่านต่อ »