ลานสวนป่า

:เรื่องสืบเนื่องจากภาพที่รอกอดลงในเจ๊าะแจ๊ะ

>>บ่ายวันที่ 8-9 แห้วซ่า(เมื่อก่อนชื่อแห้วศรี) พาคุณครูกับนักศึกษามาทัศนศึกษาสวนป่า ผมเห็นว่าคนที่จะคุยให้แง่คิดนักศึกษาได้ดีน่าจะเป็นคนหัวโต จึงเอ่ยปากชวน ประจวบกับป้าจุ๋มสนใจที่จะพบแม่ลำไยจึงมาด้วย ส่วนหนูมิมรับคำท้าแห้วซ่ามาเจอกันที่สวนป่า ป้าหวานทราบข่าวจากหนูมิม นี่ก็ประเภทใจสั่งมา หิ้วกระเป๋าขึ้นรถประจำทางจากขอนแก่นบุกสวนป่า โอ้โห!! ป่าแทบแตก

..ผมยังมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับป้าหวานอีกแยะ ถึงจะมาครั้งแรก มาช่วงสั้น ๆ แต่ก็สร้างความประทับใจ จนอึ้งกิมกี่ไว้มาก อย่างเช่น ตำน้ำพริกกะปิ นอกจากจะกลมกล่อมรสเด็ดสะระตี่แล้ว น้ำพริกในถ้วยเดียวมี 2 ระดับชั้น ชั้นล่างสุดจะมีรสเผ็ดน้อย ส่วนชั้นบนจะเผ็ดมาก แต่ความอร่อยเท่าเทียมกัน คิดได้ไงไม่รู้ ไม่ต้องไปแบ่งถ้วยเผ็ดน้อยเผ็ดมาก พวกเราเลยยุป้าหวนให้ไปจดลิขสิทธิ์ คิ คิ ก่อนกลับป้าหวานขนหนังสือมาแจกจ่าย มีเล่มหนึ่งเล่าถึงการระลึกชาติได้ เอาละสิ ชักเข้าเค้าแล้ว

ลงรถทุกคนถามถึงแม่ลำไย ผมบอกว่าคงยากแล้วละ แม่ลำไยต้องกลับไปเมืองเลย เพื่อไปเตรียมประกอบพิธีวันแม่ ทุกคนก็หน้าม่อย ผมมีเบอร์โทรศัพท์ส่วนตัว แต่ไม่กล้าที่จะโทรไปรบกวน แต่แล้วอภินิหารก็มีจริง หลังจากส่งแห้วซ่ากับป้าหวานเดินทางกลับ ป้าเขียวโทรมาบอกว่าแม่ลำไยจะขอมาพบบ่ายวันที่ 9 เอาละสิ สมใจนึกป้าจุ๋มและคนหัวโต รวมทั้งหนูมิมที่ตัดสินใจอยู่ต่อ ผมก็ยินดีนะ พวกเราจะได้ช่วยพิจารณาเรื่องพิสดารนี้

หลังจากรับประทานอาหารเย็น คืนนี้แม่ลำไยมานอนค้างที่สวนป่า >>จึงมีเวลาที่จะพูดคุยกันเต็มที่ แม่ลำไยงัดของดีมาอวดด้วยนะ..พวกเรามานั่งจับกลุ่มสัมภาษณ์ป้าจุ๋มสอบถามเรื่องสมุนไพรอย่างสนุก ได้รับคำตอบที่กระจ่างแจ้งทุกแง่มุม เรื่องมาตีแตกตอนที่ครูน้อยถามว่า..หนูกำลังทำวิทยานิพนธ์เรื่องพ่อครู ยังติดขัดเรื่องกระบวนการมนุษย์ อาจารย์ที่ปรึกษาถามว่า ทำไมใคร ๆ ที่มาสวนป่า ไม่ได้มาดูงานธรรมดา แต่มาเป็นเครือญาติกัน ครูน้อยบอกแม่ลำไยว่า ยังติดขัดตรงประเด็นนี้เขียนต่อไม่ได้..ถึงจะอธิบายว่ามันเป็นกระบวนการ KM ธรรมชาติ การทำงานอิงระบบ และการสร้างเครือข่ายการเรียนรู้ มันก็ยังไม่กระจ่างใจ เพราะในความเป็นจริงมันเป็นเครือข่ายมนุษย์ในมิติเครือญาติ หนูก็ไม่ทราบว่า..จริงๆมันมีเหตุผลอย่างไรกันแน่..

แม่ลำไยมองหน้ายิ้ม ๆ  ถามกลับว่าอยากรู้จริงรึ ในอดีตกาลพวกเราเคยมีชีวิตอยู่ร่วมหมู่บ้านเดียวกัน โห..แบบนี้ก็หูผึ่งสิครับ ป้าจุ๋มคลิกรูปพวกเราขึ้นถามทีละคน ..คนนี้ในอดีตชาติเคยเป็นอะไร พอรู้ถึงเบื้องหลังแล้วฮาแทบตกเก้าอี้ เช่น แห้วซ่า มีอดีตเป็นแม่ค้าขายขนมหวาน..แม่ลำไยบอกว่า บางคนมีอาชีพล่าสัตว์มาสับเนื้อโป๊กๆๆ บางคนเก็บผักเด็ดพริกจนเล็บเหี้ยน บางคนทอเสื่อทอผ้า บางคนเก่งทางจัดพานพุ่มดอกไม้บายศรี บางคนหาฟืน บางคนเป็นตลกจำอวด..บางคนเคยเป็นกิ๊กครูบา พอพูดถึงตรงนี้แม่ลำไยมองหน้าจำเลย เผลอตัวหึงหวงแว๊บเล็ก ๆ คิ คิ ..

ป้าจุ๋มและคณะนั่งซักไซ้ไล่เรียงแทบจะครบทุกคน จุดฮาแตกอยู่ตรงนี้

ลองท้ายสิครับว่าท่านอัยการในชาติกาล มีอาชีพเป็นอะไร คิก ๆๆ และคิ ๆๆ

อย่าไปคิดอะไรมากนะครับ

ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องไปจริงจัง

เอามาเล่าสู่ฟังสนุก ๆ

แต่..ถ้ามีคนสนใจ..จะเผยโฉมวันละคน

จะได้ฮากลิ้งวันละนิดจิตแจ่มใส คิ คิ

« « Prev : ถูกล่าหารักครั้งอดีตชาติ

Next : : เปิดตัวพ่อครัวหัวป่า » »