ลานสวนป่า

(ทำเป็น กินเป็น ก็คิดเป็นเองแหละ)

ฝนตกช่วงบ่าย เปลี่ยนอากาศอบอ้าว ..เย็นชื่นระรื่นระรวยริน บรรยากาศอย่างนี้น่านอนเสียจริง แล้วจะยึกยืออยู่ทำไมละ ว่าแล้วก็เอนนอนบนเก้าอี้ฮ่องเต้ ฟังเสียงฝนเพลิน แป๊บเดียวก็หลับสบายไปนานพอสมควร ตื่นมาแดดออกรำไร ยังไม่ลุกไปล้างหน้า อาจารย์ภูคา ผู้ที่มีกล้วยไม้อยู่ในหัวใจนั้นแหละ โทรมาชวนให้ไปคุยกับนักศึกษามหาวิทยาลัยนเรศวร ในหัวข้อจิตสาธารณะ วันที่ 27 สิงหาคม ผมนะว่างอยู่แล้ว ประกอบกับมีแรงบวกอยากจะไปเจอตาหวาน หนูนีน่า ท่านจอมป่วน และโรตีเจ้าเก่า ผมก็รีบตกลงนะสิครับ อ้อ ใครจะไปด้วยยกมือขึ้น! อิ อิ..

อ่านต่อ »

วันนี้มีรายการสะหวีวี่วี>>

เมื่อมีวันเลี้ยงก็ย่อมมีวันลา

ส่วนจะลาสั้น ๆ หรือลายาว ๆ เป็นเรื่องของวาสนา

(หลังจากใครๆกลับหมดแล้ว นกยูงย่องมาตรวจตราในบ้าน)

แม้เราอยู่คนละแห่งหน แต่ยังติดต่อกันได้เสมอ ไม่ว่าจะสื่อสารกันด้วยเครื่องมือใด ๆ   หรือแม้แต่จุดธูปก็เป็นการสื่อสารประเภทหนึ่ง อยู่ที่ว่าเราจะสื่อสารกันด้วยอาการใด เรื่องอะไร วัตถุประสงค์ใด ..นั่งอยู่เฉย ๆ ทอดใจไปไกลโพ้น ..จินตนาการ+จินตนาเกินก็เพลิดเพลินได้ อยู่ที่จะให้น้ำหนักต่อการครุ่นคำนึงระดับใด ในส่วนสายใยของชาวฮา ไม่ได้ผูกกระหวัดไว้ด้วยฟางเส้นเดียว ใจแลกใจ โดยไม่เกี่ยวมาตรฐานอะไรเลย เราต่างมีใจให้กันอยู่ไม่น้อย เพียงแต่เก็บหงิม ๆ ไว้ในจิตใจที่มั่นคงอย่างทระนง เรื่องพวกนี้ไม่เพียงแต่การสังเกตเท่านั้น เราสัมผัสกันได้ นั่งอยู่ข้าง ๆ หรือตรงกันข้ามคุยเงียบ ๆ คลื่นสัญญาณจะบอกได้ถึงความรักความห่วงใย ที่ฝังอยู่ล้ำลึก

อ่านต่อ »