ผมเป็นโรคหัวใจกระเจิง
อ่าน: 2412 
ผมออกเดินทางไปตรวจตือฮวน ตั้งแต่เมื่อวานนี้แล้วครับ ชวนคนสวยที่บ้านขับรถไปส่ง เป็นโอกาสดีที่จะได้นั่งปรับทุกข์กันอย่างใกล้ชิด ว่าสังขารนี่หนอ ยุบหนอ พองหนอ..อนิจจัง คนเราเกิดมาตายทุกคน บ้างก็เป็นไปตามขั้นตอน เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย บ้างก็มีอุบัติภัยตามเหตุแห่งวิบากกรรม แต่ถึงยังไงก็ต้องมีวันหลับไม่ตื่นกันทุกคน เป็นความธรรมชาติแท้ ๆ แต่มนุษย์ก็ยากที่จะตัดใจและยอมรับได้แต่โดยดี สรุปว่าการตายคือการลบขยะชีวิตแบบหมดจด เพื่อไปเริ่มต้นที่ภพใหม่ มายังไงไปยังงั้น เอาอะไรติดไปไม่ได้แม้สักผลธุลีเดียว ดังนั้นอย่าประมาท ตราบที่ยังมีลมหายใจอะไรที่ยังไม่ได้ทำก็รีบธรรม ใครที่ลืมกอด ก็กอดซะ
