สิ่งที่หายไป
15 ความคิดเห็น
โดย sutthinun เมื่อ 15 กรกฏาคม 2009 เวลา 7:53 ในหมวดหมู่ การบริหารจัดการ การจัดการความรู้, การเมือง การปกครอง กฎหมาย, สวนป่าฮาเฮ, สังคม ครอบครัว ชุมชน เศรษฐกิจ, เรื่องทั่วไป #
อ่าน: 5163
>> ตื่นเช้าเดินไปคุยกับน้าสังข์แม่ครัวหัวป่าส์ประจำสำนัก พบว่ากำลังหุงข้าวด้วยเตาถ่านด้วยหม้ออลูมิเนียมขนาดใหญ่ เพราะต้องเลี้ยงแขกมื้อละ 60 คน เห็นหม้อข้าวเดือดปุด ๆ ไอขึ้นโขมง ทำให้นึกย้อนไปสมัยเด็ก นึกในใจ..เอ๊ะ! ทำไมยุคนี้ไม่เห็นต้องรินน้ำข้าวทิ้ง น้าสังข์อธิบายว่า.. สมัยก่อนเขามีวิธีหุงข้าวแบบใส่น้ำเยอะ ๆ ไม่กะน้ำให้พอดีรับกับจังหวะข้าวสุก เมื่อใส่น้ำมากจึงต้องรินน้ำข้าวทิ้ง น้ำข้าวที่ทิ้งส่วนใหญ่ก็ทิ้งจริง ๆ ปล่อยให้หมูหมามาเลียตามอัธยาศัย ผมกำพร้านม ดูดหูยายแทนนม ยามเช้าตรู่ยายจะเอาน้ำข้าวใส่เกลือพอปะแล่ม ๆ มาให้ซด แถมด้วยกล้วยและเผือกเผาไข่ไก่หมกขี้เถ้า ไม่มีนมผง ไม่มีอาหารเสริมอะไร ไม่มีขนมไม่มีของเล่นหรอกนะครับ เกิดมาในสภาพเศรษฐกิจพอเพียงขนานแท้
