ลานสวนป่า

(เห็ดสีสวยแปลกตาขึ้นที่ตอตาล)

สมัยก่อนมีสำนวน “จุดไต้ตำตอ”

สมัยนี้มีสำนวนใหม่ ๆ  “หมูวิ่งชนปังตอ” “หัวหลักหัวตอ”

แต่ถ้าจะมาดูมหกรรมตอต้องที่สวนป่ามหาชีวาลัยอีสาน

ที่นี่มีทั้งตอเล็กตอใหญ่

กำลังใช้หัวขี้เลื่อยจัดการบนตอตาล

วันเวลาผ่านไปเร็วมาก แป๊บเดียวก็หมดไปเดือนเศษแล้ว มานั่งทบทวนว่าปีนี้จะทำอะไรและจะเอายังไงกับชีวิตนี้ งานด้านการพัฒนานั้นจะอาศัยกินบุญเก่า ไม่คิดไม่ทำเรื่องใหม่ มันก็จะเหมือนแผ่นเสียงตกร่อง ถ้าการเรียนรู้ที่ไม่มีภาคปฏิบัติ จะก้าวเดินไปสู่สิ่งใหม่ ๆ คงไม่ง่ายนัก ในเมื่อมนุษย์เราสนใจและต้องการรับรู้เรื่องใหม่ ๆ ดังคำกล่าวเย้ากันว่า  “ใหม่ ๆ หน้าตาจุ๋มจิ๋ม เก่าไปใบหน้าขึ้นสนิม” สิ่งที่จะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงที่ตรงประเด็นที่สุดก็คือ “การจัดการความไม่รู้” การเรียนให้รู้วิธีจัดการนี่แหละสำคัญนัก ที่จริงก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไร ยกตัวอย่างเมื่อ 2 วันที่ผ่านมา ตาหวานกับคุณน่องหวานและพระอาจารย์เล่าฮูมาพักพิงอยู่มหาชีวาลัยอีสาน 2 คืน เพื่อช่วยชำแหละคอมพิวเตอร์เหลาเย่ทั้งหลาย นอกจากเรื่องงานแล้วหลานชูชกตั้งใจจะมากินผัก ปกติทานมังสวิรัืติอยู่แล้ว เมื่อมาเจอผักสดก็โดนใจนะสิครับ

อ่านต่อ »

ไม่ใช่เรื่องกลายพันธ์กันอย่างในหนังอวตารอะไรหรอกนะครับ ช่วงนี้ญาติเมืองสองแควมาช่วยซ่อมคอมฯ ยี่ห้อโกโรโกโส ที่มีอยู่ทุกเครื่อง นัดกันเดี้ยงทุกตัว มีปัญหาเครื่องละนิดละหน่อย ส่วนมากก็โดนเจ้าไวรัสรังควาน น่าเบื่อเหลือเกิน นี่แหละสันดานมนุษย์ จะทำอะไรตรงไปตรงมาไม่เป็น จะต้องวางแผนซุกกิเลส ซ่อนไว้ตรงโน้นตรงนี้ ระบบการป้องกันก็พอมีบ้างถ้าเราถนัดเรื่องพวกนี้ แต่ผมหัวไม่กระดิก เปิดหน้าจอเป็นแล้วก็พิมพ์ได้อย่างเดียว เรื่องอื่นค่อนข้างจะเข้าใจยาก จึงลำบากฝ่ายเทคนิคของคนสกุลเฮต้องมาประคับคองให้หลายครั้ง วาระสัญจรของ 2 สาว เมือง 2 แควที่มาครั้งนี้ ก็คือจะมาเอาคอมฯเข้าห้องไอซียู เมื่อวานนี้ก็ขนออกมากองเต็มหน้าบ้าน น่องหวานวิ่งดูเครื่องโน้นเครื่องนี้จนตาลาย  ตอนบ่าย ๆ ต้องเติมน้ำกระสายยา ที่เล่าฮูเตรียมไว้ให้เย็นเจี๊ยบ ทำให้อาการช่างเทคนิคกับอาการคอมฯดีขึ้น สุดท้าย สรุปว่าบางส่วนต้องขนขึ้นรถไปปรับสภาพต่อที่ขอนแก่นและที่พิษณุโลก นี่แหละการมีส่วนร่วมเชิงประจักษ์อย่างแท้จริง ใครถนัดตรงไหนก็แจกจ่ายกันไป

อ่านต่อ »

ความสุขเกินความสงบ เป็นไม่มีอีกแล้ว

แต่แต๋วและต๋อยยุคนี้คิดต่าง

อยู่ว่างไม่ได้ต้องหาอะไรทำ

อยู่เงียบเฉย ๆ ก็ว้าเหว่ ต้องออกไปเปิดหูเปิดตา

อยู่คนเดี่ยวเปลี่ยนจิต ต้องโทรหาเพื่อนสักกะหน่อย

อยู่คนเดียวหง๋อย โหลดเพลงฟัง โหลดหนังดู มีวิธีสารพัดที่จะทลายกำแพงเหงา

อยู่คนเดี่ยวไม่ได้ ติดเพื่อน ติดเกมส์ ติดความชุลมุน ชอบกะเติ๊บกะต๊าบ

ว่าแล้วก็ อะโหล ๆ ๆ..เจ้าโทรศัพท์ที่แหละทำให้มนุษย์เปลี่ยนไป๋ เยอะเลย

คิดถึงก็โทร ไม่คิดถึงก็โทร โรคติดโทรศัพท์เข้ามามีอิทธิพลแทนการเสพติด แซงหน้ายาบ้าไปแล้ว

เอออออ.  เหงากับเงียบ จะไปด้วยกันได้ไหมนะ  เหงา+เงียบ = เงียบเหงา รึ !

อ่านต่อ »

ฝนตกมาครั้งนี้ประเมินราคาไม่ได้ นำความเปลี่ยนแปลงที่ดีมาสู่พืชคนสัตว์และสภาพแวดล้อมทั่วไป สิ่งนี้บอกใ้ห้รู้ว่า ..มนุษย์ย่อมพึ่งพาธรรมชาติอยู่แล้ว ฝนลมมาเที่ยวนี้ เทวดาช่วยสอยทางมะพร้าวและผลมะพร้าวตกลงมากองเกลื่อนเต็มพื้น คาดว่าน่าจะประมาณ 100 ลูกได้ ระหว่างที่นั่งต๊อกอยู่นี้ ที่ข้างบ้านเกิดดวลกันขึ้น ระหว่างนกยูงกับไก่งวง ที่ต่างฝ่ายต่างแพนหางอวดความสวยสง่ากัน ป้อไปป้อมาสัก 10 นาที ผลปรากฎว่านกยูงขี้แพ้ บินมายืนไซ้ขนอยู่ตรงตอหน้าบ้าน แสดงว่าสัตว์ต่างก็มีลีลาเป็นเอกลักษณ์แห่งตน

อ่านต่อ »

สุขง่าย ๆ สไตล์ชาวสวน ตื่นมาตอนเช้าหมอกลง นึกว่าสายหมอกจากดอยอ่างขางตามมาถึงที่นี่ เดินหยอดเมล็ดผักที่ซื้อมาใหม่ สายหน่อยปลูกต้นลาเวนเดอร์กับต้นโรสแมรี่ ปลูกเสร็จฝนตกพรำ ๆ  สวรรค์มีตาก็ยังงี้แหละครับ พระพิรุณยังอาสาเติมความชื่นให้ ผมสังเกตใกล้ ๆ  อ้าว! เจ้าต้นลาเวนเดอร์นี่ออกดอกแฮะ เนื่องจากเป็นไม้พิเศษหิ้วขึ้นเครื่องมาไกล จึงปลูกใส่ตอตาลตั้งไว้บนชานบ้าน จะได้ดูเช้าดูเย็น เอาใจกันหน่อย จะติดล้อให้ด้วยนะ จะได้ลากมาใกล้ๆ เผื่อคนชอบก็จะได้เด็ดใบโรสแมรี่ใส่ยำต่างๆ หรูซะไม่มี..

ชาวสวนนี่นะ เห็นฝนตก  ต้นไม้ ใบไม้ ดอกไม้งามสะพรั่งก็มีความสุขแล้ว เกิดกำลังใจที่จะไปดูแลใส่ปุ๋ย สภาพแวดล้อมจะได้สมบูรณ์มากขึ้น ยังมีเรื่องค้างปลูกอีกหลายชนิด ถ้าฝนซาเม็ดก่อนมืดน่าจะปลูกผักได้อีกหลายหลุม แตงโมพันธุ์ลูกยาวก็ปลูก ฟักทอง ฟักเขียว มะละกอ กระเจี๊ยบเขียว มะเขือม่วง มะเขือการ์ตูน น้ำเต้าพันธุ์เนื้อแข็ง พริกหยวก ว่านอุ้ยก็ปลูกแล้วเน้อ

อ่านต่อ »