เจอกันที่ลานภูมิศาสตร์ :)

3 ความคิดเห็น โดย PobPloy เมื่อ 25 ตุลาคม 2010 เวลา 9:30 (เย็น) ในหมวดหมู่ งานเขียน #

 

ลานรีวิว

http://lanpanya.com/reviewzone/ 

ข้าพเจ้าเคยตั้งใจจะเขียนเกี่ยวกับดนตรี และก็เผยแพร่บทวิพากษ์ความคิดส่วนตัวต่อความเป็นไปในสังคม
แต่ไปๆมาๆก็เขียนไปได้นิดๆหน่อยๆ  ก็เอางานเขียน  บทกวี ของตัวเองมาใส่เสียอย่างงั้น
แล้วก็เงียบไปนาน  เนื่องจาก…อะไรไม่รู้  55555

 
Gloomy saturday
http://gloomysaturday.exteen.com/

หลังจากนั้นก็ได้ไปเปิดบล๊อคใหม่ที่ Exteen เพื่อตั้งใจเขียนงานแนวใหม่สำหรับตัวเอง
เอาไว้เขียนหนังสืออีกแนวหนึ่งเป็นสไตล์กึ่งแต่ง กึ่งชีวิตจริง  คือใส่อารมณ์ดราม่าให้กับตัวเองเพิ่มขึ้นไปอีก 
คือเป็นงานเขียนแหล่ะ  แต่เป็นงานเขียนที่ จับต้นจนปลายไม่ค่อยได้ ผิดหวัง เศร้า เจ็บปวด
อยากเขียนให้คนอ่านอิน *O* อ่านแล้วแทบอยากจะเข้ามากอด มาปลอบเรา…ตอนนี้ก็เขียนอยู่นะ :)

แล้วก็หายไปเล่นเฟสบุคเสียนานเลย  จนคิดว่าได้ฤกษ์ จะทำอะไรให้เป็นชิ้นเป็นอันอีกสักครั้ง 
ก่อนหน้านี้ก็ตั้งหน้าตั้งตาทำเว็บไซต์ เกี่ยวกับดนตรีกอธิคในประเทศไทย  (http://metalbabe.webs.com/)
อัพเดทได้อยู่ 8เดือน ก็อยากจะทำให้เป็นสากลด้วยการจดโดเมน
แล้วกอรปกับขึ้นปี 2 ค่ะ เรียนหนักขึ้นมากกกก !  แบ่งเวลาให้ตัวเองไม่ถูก  เลยพักไปทั้งหมดเลย ไม่ได้สร้างสรรค์สิ้งใหม่ๆเลย

ส่วนตอนนี้ พลอย ก็ตัดสินใจเปิดบล๊อคใหม่ อีกอัน คือ


ลานเว็บว้าว
http://lanpanya.com/webwow/

ซึ่งเอาไว้โพสเว็บไซต์เท่ๆ  น่าสนใจเนื่องจากเป็นคนชอบท่องโลกไซเบอร์ หาเว็บไซต์ใหม่ๆไว้ดู ไว้ชม อยู่เสมอ
เลยอยากแบ่งปันให้เป็นเรื่องเป็นราวซะเลย   

 

ลานภูมิศาสตร์

ก็คือบล๊อคนี้พลอยตั้งใจจะทำคลังความรู้เกี่ยวกับภูมิศาสตร์คือศาสตร์ที่พลอยกำลังศึกษาอยู่ในระดับอุดมศึกษานี่แหล่ะค่ะ :)
ก็จะรวบรวม เรื่องราวที่พลอยได้เรียนในแต่ละวันๆ  หรือบทความเกี่ยวภูมิศาสตร์ที่แต่งขึ้นมาเองค่ะ
เพื่อที่จะได้เป็นการทบทวนให้ตัวเองมีความจำที่ดีขึ้น และเผยแพร่ศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับชีวิตมนุษย์และโลกมากที่สุด

คน+ธรรมชาติ = ภูมิศาสตร์

http://lanpanya.com/geoteen/


สักกี่คนที่สนใจ “ระหว่างทาง”ที่คุณเดินมา?

6 ความคิดเห็น โดย PobPloy เมื่อ 14 มกราคม 2010 เวลา 12:11 (เย็น) ในหมวดหมู่ งานเขียน #

 

 

ไม่รู้ทำไมเราต้องแคร์นัก
กับการที่จะต้องมีผลลัพท์ดีๆไว้บอกใครสักคน
ที่เอ่ยถามด้วยความกระเหี่ยน กระหือรือ ริษยาต่อผลลัพท์จากปากเรา
ทั้งๆที่คนเหล่านั้นไม่เคยรับรู้ด้วยซ้ำ ว่าระหว่างทางเราเดินผ่านอะไรมาบ้างเราเหยียบทับอะไรมาบ้าง เรากระโดดข้ามอะไรมาได้บ้าง
อะไรที่ทิ่มตำและทำให้เราเจ็บปวดบ้าง
เรามีทั้งลำบากและสบาย มีทั้งสุขและทุกข์ แต่นั่นไม่มีผลอะไรกับคนอื่
 

 

เค้าไม่สนใจว่าเราไปถึงปลายทางได้ด้วยวิธีไหน ?
สนใจแค่ว่าเราไปถึงที่หมายหรือตายกลางทาง…เท่านั้นเอง

ช่างไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย…แต่”ระหว่างทาง”นี่แหล่ะ ที่คุณจะเก็บเกี่ยวสิ่งที่มีคุณค่าให้กับตัวคุณเอง
เพราะสิ่งเหล่านี้มันมีค่าและเป็นบทเรียนให้กับตัวคุณแต่เพียงผู้เดียว
ไม่มีใครสนใจมันสักนิด

อย่าไปแคร์…กับคนที่ผิดหวังจากผลลัพท์ของคุณ
เพราะคนพวกนั้นไม่มีส่วนร่ว
มรับรู้ “ระหว่างทาง” กับคุณแม้แต่น้อย
ว่าคุณเจออ
ะไรมาบ้าง?
แต่ครอบครัวของคุณต่างหาก
..
.ที่ร่วมทุกข์ ร่วมสุขกับคุณ
…ปลอบใจและเติมพลังให้ ยามที่คุณท้อถอย
ยิ้มให้และพร้อมฉุดดึงในวันที่ล้มไม่เป็นท่า
…เช็ดน้ำตา ในยามที่ทุกอย่างพังทะลาย
นี่ต่างหากคือคนที่คุณควรแคร์…มากที่สุด

 

 


.
.
.

 


สักกี่คนที่สนใจ “ระหว่างทาง”…ที่คุณเดินมา???


“เหรียญ2ด้านในราตรีกาลแห่งความเถื่อนถ่อย”

2 ความคิดเห็น โดย PobPloy เมื่อ 13 มกราคม 2010 เวลา 3:59 (เย็น) ในหมวดหมู่ งานเขียน #

 

 

ก่อนที่ฉันจะก้าวผ่าน…ราตรีกาลแห่งความเถื่อนถ่อย
ก่อนที่อำนาจแห่งกิเลศ…ผยองเดชขึ้นอีกครา
ก่อนที่ผีเสื้อระเริงไฟจะมอดไหม้…ไม่คืนฟ้า
ก่อนที่เราจะย้อนเวลา…พ่ายแพ้ให้ทิฐิมานะตัวเองอีกหน
ก่อนที่ม่านหมอกแห่งห้วงสุข…จะคลายจางและยอมจำนน
ก่อนที่สายฝนจะลบล้าง…อหังการ์แห่งดอกราตรี
ก่อนที่สองด้านของเหรียญจะงดงาม…ย่อมว่างเปล่า
ก่อนที่ใต้จิตจะรวดร้าว…กายหยาบย่อมแหลกราน


ฉันต้องทำ 2 ด้านไปพร้อมกัน…หยิบดูด้านไหน ก็สวยงามที่ด้านนั้น

 

 


คุณปลดพันธนาการแห่งบ่วงแค้นด้วยสิ่งใด?

3 ความคิดเห็น โดย PobPloy เมื่อ 22 ธันวาคม 2009 เวลา 8:31 (เย็น) ในหมวดหมู่ งานเขียน #

 

 

 

ดอกไม้โปรยร่วง กลางสุสาน
ดั่งจักรวาลโปรยดาวนับหมื่นสี
หมู่นกหนอน จิกชอนเถ้าธุลี
ดั่งปั่นป่น ความอัปรีย์ ให้ย่อยยับ

กุหลาบขาว วางข้างศิลาหิน
มิปดปลิ้นผู้วายชนม์ที่ล่วงดับ
หลุมดิน นูนแจ้งซึ่งความลับ
เศร้าสดับเพื่อการใดให้วังเวง

พริ้วลมแผ่วแว่วมาดังหวีดไหว
ละลายใจของผู้ซึ่งโดนข่มเหง
ส่งวิญญาณ เสียงเฉาเศร้าบรรเลง
ดั่งบทเพลง ขอขมา เพื่อลาตาย

 

ถาม : คุณปลดพันธนาการแห่งบ่วงแค้นด้วยสิ่งใด?
ตอบ : ในบทกลอนดังกล่าว สำหรับบางคนต้องปลดมัน ด้วยความตาย…

 

 

 

 


พิราบขาวหลงถิ่น…

7 ความคิดเห็น โดย PobPloy เมื่อ 1 ตุลาคม 2009 เวลา 9:13 (เย็น) ในหมวดหมู่ งานเขียน #

 

 

 

 

 

พิราบขาว…เ จ้ า ท่ อ ง ป่ า
เ บื่ อ น ภ า อ า ก า ศ ก ว้ า ง
ทุ่ ง แ ส ง กี่ ส ร ง ย า ง
เ จ้ า ว า ด ว า ง ไ ว้ ที่ ใ ด
,,,

พิราบขาว…เ จ้ า เ บื่ อ ป่ า
จึ ง เ ข้ า ม า ใ น เ มื อ ง ใ ห ญ่
พิ ร า บ ห นุ่ ม ม า เ กี้ ย ว ไ ว้
มิ ก ลั บ ไ ป ใ น ไ พ ร พ ง
,,,

พิราบขาว…เ จ้ า ห ล ง ถิ่ น
เ ฝ้ า โ บ ย บิ น อ ย่ า ง ผิ น ผ ก
เ สี ย ช า ติ เ กิ ด เ ป็ น น ก
ร ะ เ หิ น ร ะ ห ก ตึ ก ร ะ ฟ้ า

 

 

 

[ ปล. ลองเปรียบเทียบกับคนดูนะ
พลอยเห็นเด็กบ้านนอกหลายคนเปลี่ยนไปเมื่อเข้าในเมือง ]

 

 

 


นี่หรือคือ “นิสิต”?

5 ความคิดเห็น โดย PobPloy เมื่อ 1 ตุลาคม 2009 เวลา 9:10 (เย็น) ในหมวดหมู่ งานเขียน #

 

 

 

,,,,

นิสิต… เอยเคยปลาบปลื้ม ใยหลงลืมในศรีเกียรติ
ชายทรามเข้ามาเบียด มิสงวนให้ชวนชม

 

นิสิต…เจ้าปัญญาชน ให้กมลต้องขื่มขม
พ่อแม่เฝ้าตรอมตรม ส่งเจ้าเรียนต้องขายนา

 

นิสิต…ทำถูกหรือ? ควรฝึกปรือเร่งศึกษา
ใช่ประทินโฉมงามหน้า ล่อชายมาให้ติดพัน

 

นิสิต…คือความหวัง เป็นพลังแห่งฝั่งฝัน
ชาติจักเอนกอนันต์ ฝากเจ้านั้นสานสืบไป

,,,

 

 

ปล. วันนี้อาจจะแดกดันสังคมไปนิด แต่ตัวอย่างที่เลวๆนั้นมามาก เหลือเกิน

 

 

 

 


หากเปรียบ”ดอกไม้” กับ “หญิงสาว”

7 ความคิดเห็น โดย PobPloy เมื่อ 1 ตุลาคม 2009 เวลา 7:51 (เย็น) ในหมวดหมู่ งานเขียน #

 

 

 

 

                            *
                                 โอ้เจ้าดอก ตะแบก เจ้าหนักไหม
                                 เจ้าหนอเจ้า แบกอะไรมาหนักหนา
                                 เมื่อส่างรุ่ง จนย่ำค่ำ มิโรยรา
                                  หรือเจ้าแบก มาจนชา จนเคยชิน

 

 

 

 

 

  อ่านต่อ »



Main: 0.58562588691711 sec
Sidebar: 0.033936023712158 sec