“ ปรัชญาจากตุ๊กตาแม่ลูกดก ”
* รู้จักกับตุ๊กตาแม่ลูกดกกันก่อน …
ตุ๊กตาแม่ลูกดกหรือ “เนสติ้งดอล” (Nesting Doll) คือของฝากยอดนิยมจากประเทศรัสเซีย ในภาษารัสเซียเรียกว่า “มาตรีออชคา” (Matryoshka ) ภายในจะมีตุ๊กตาตัวเล็กๆซ่อนอยู่อีกหลายชั้นแล้วแต่ผู้สร้าง 1ชุดอาจเริ่มตั้งแต่ 2 จนไปถึง 60 ชิ้นเลยทีเดียว และยิ่งมีจำนวนมากเท่าไหร่ ตุ๊กตาตัวนอกสุดก็ยิ่งตัวใหญ่มากเท่านั้น ตุ๊กตาแต่ละตัวใช้ไม้เป็นวัสดุในการทำ ประกอบด้วย ส่วนบนและส่วนล่าง สามารถนำมาประกบกันได้สนิทตามร่องที่เซาะเอาไว้ตรงกลาง ทุกตัวจะถูกเขียนชุดและใบหน้าเหมือนกันหมด เป็นงานฝีมือล้วนๆที่อาจจะวาดแค่ไม่กี่ชุดเท่านั้นในหนึ่งลาย ทำให้มีรูปแบบที่หลากหลายไม่ซ้ำกัน ขึ้นอยู่กับจินตนาการและฝีมือของช่างเป็นสำคัญ เรียกว่าเป็นงานระดับมาสเตอร์พีซได้เลยทีเดียว
ขั้นตอนการผลิตนั้นเริ่มต้นที่ตุ๊กตาตัวเล็กที่ซ่อนอยู่ในสุดก่อน การแกะตัวเล็กนี้ต้องใช้ความประณีตอย่างมาก เมื่อเสร็จแล้วจึงทำตัวที่มีขนาดใหญ่กว่าเพื่อครอบตัวเล็กเอาไว้ช่างจะแกะสลักท่อนล่างก่อน โดยขุดเอาเนื้อไม้ข้างในออก ลองใส่ตุ๊กตาตัวเล็กสุดนี้เข้าไป และแกะเนื้อไม้จนกว่าจะใส่ลงได้พอดี หลังจากนั้นก็ทำตุ๊กตาตัวใหญ่ขึ้นทีละตัวๆ จนกว่าจะได้จำนวนตามต้องการ แต่ถ้าเป็นตุ๊กตาชุดแรกที่ถูกสร้างโดย “เซอร์เกย์ มาลุยติน” (Sergei Maliutin) ราวพ.ศ.2434 จะวาดเป็นเด็กหญิงหน้ากลมแป้น แววตาสดใส สวมชุดพื้นเมืองที่เรียกว่า ซาราฟัน ต่างจากในปัจจุบันที่แต่ละตัวจะถูกวาดชุดไม่เหมือนกัน รวมไปถึงใบหน้าจะแสดงอารมณ์ที่ต่างกันด้วย ตัวนอกสุดจะเป็นใบหน้ายิ้มแย้มสวยงาม แต่ตัวที่อยู่ข้างในอาจแสดงอารมณ์อื่นๆเช่นโกรธ เสียใจ หรืออาจไม่มีใบหน้าเลยที่สำคัญการใส่ตุ๊กตาตัวเล็กๆ ซ้อนกันลงไปหลายตัวนั้น คนรัสเซียเชื่อว่าเป็นเครื่องหมายแห่งความอุดมสมบูรณ์ และการมีชีวิตที่ยืนยาว จึงถือเป็นของฝากเสริมมงคลอีกอย่างหนึ่งที่ซึ่งนักท่องเที่ยวที่ได้ไปเยือนรัสเซียนิยม ซื้อกลับมาให้ญาติมิตรเสมอ…
*ปรัชญาชีวิตที่ได้…
ส่วนปรัชญาที่แฝงมากับตุ๊กตาแม่ลูกดกก็คือจงมองคนอื่นให้เป็นเหมือนตุ๊กตา และทำตัวเองให้เป็นดั่งตุ๊กตา เป็นปรัชญาชีวิตที่สอนให้เราตระหนักว่า เราไม่มีทางรู้ได้เลยว่าคนอื่นจะมีกี่ชั้นและกี่หน้าในคนๆหนึ่ง
แม้ภายนอกจะเป็นใบหน้าที่ยิ้มแย้ม สวยงามและดูเป็นคนดีก็ตาม แต่จนกว่าเราจะได้เปิดมันออกดูนั่นแหล่ะจึงจะตัดสินได้ว่าคนๆนั้นเป็นอย่างไร คือสอนให้ใช้เวลาคบคน คบจนกว่าเขาจะเปิดชั้นต่อไปให้เราเห็นอีกนัยหนึ่ง สอนให้เราวางตัวอย่างมีชั้นเชิง ให้มีหลายหน้าเช่นกัน จงเก็บซ่อนใบหน้าที่โกรธเกรี้ยวเอาไว้ให้ลึกสุดและแสดงสิ่งที่ดีงามไว้ชั้นนอกสุด อย่าให้ใครมาอ่านเราออกในชั้นเดียว และจงเปิดชั้นต่อไปเมื่อถึงเวลาอันสมควรให้แก่ผู้ที่ใช้เวลาเพื่อเรียนรู้ความเป็นเรา…
เรียงเรียงประวัติตุ๊กตา Nesting doll จาก http://edunews.eduzones.com/applezavip/20951
ภาพจาก http://th.wikipedia.org/
ปล. พอดีเขียนเรื่องนี้ส่งอาจารย์
เลยนำมาลงไว้ในนี้ด้วย เนื่องจากได้แรงบันดาลใจและปรัชญานี้มาจากบทเพลงของวง 8Th floor เพลง Nesting doll เป็นเพลงที่ดีมากเลยค่ะ ลองหาฟังดูค่ะ แล้วพลอยเองก็ชอบตุ๊กตาตัวนี้มากเลย ก็ซื้อมาตั้งไว้ในห้องด้วย เวลามองมันก็จะเหมือนเป็นการเตือนตัวเองเสมอๆ ก้เลยเขียนออกมาได้ดังนี้แหล่ะค่ะ
« « Prev : สักกี่คนที่สนใจ “ระหว่างทาง”ที่คุณเดินมา?
Next : เจอกันที่ลานภูมิศาสตร์ :) » »
3 ความคิดเห็น
นี่ขนาดแค่ปรัชญาจากตุ๊กตาแม่ลูกดกนะ ถ้าเป็นปรัชญาจากแม่ลูกดกจริงๆจะเป็นยังไง?????? อิอิ
5555555 ขำพี่ตึ๋ง ถ้าแม่ลูกดกคงเป็นพี่ตึ๋งสรุปความน่าจะเข้าใจลึกกว่าน้องพลอย อิอิอิ
น้าเพิ่งรู้นะจ๊ะว่านัยแฝงของตุ๊กตาแบบนี้คืออะไร น่าสนใจทีเดียว การซ้อนตุ๊กตาทีละตัวอย่างพอดีีนัยแฝงบอกอะไรเราได้บ้างจ๊ะน้องพลอย ^ ^
เออ เข้าท่านะความหมายที่กล่าวถึง..