“เหรียญ2ด้านในราตรีกาลแห่งความเถื่อนถ่อย”
ก่อนที่ฉันจะก้าวผ่าน…ราตรีกาลแห่งความเถื่อนถ่อย
ก่อนที่อำนาจแห่งกิเลศ…ผยองเดชขึ้นอีกครา
ก่อนที่ผีเสื้อระเริงไฟจะมอดไหม้…ไม่คืนฟ้า
ก่อนที่เราจะย้อนเวลา…พ่ายแพ้ให้ทิฐิมานะตัวเองอีกหน
ก่อนที่ม่านหมอกแห่งห้วงสุข…จะคลายจางและยอมจำนน
ก่อนที่สายฝนจะลบล้าง…อหังการ์แห่งดอกราตรี
ก่อนที่สองด้านของเหรียญจะงดงาม…ย่อมว่างเปล่า
ก่อนที่ใต้จิตจะรวดร้าว…กายหยาบย่อมแหลกราน
ฉันต้องทำ 2 ด้านไปพร้อมกัน…หยิบดูด้านไหน ก็สวยงามที่ด้านนั้น
« « Prev : คุณปลดพันธนาการแห่งบ่วงแค้นด้วยสิ่งใด?
Next : สักกี่คนที่สนใจ “ระหว่างทาง”ที่คุณเดินมา? » »
2 ความคิดเห็น
กิเลส สะกดด้วย ส ครับ
สัตว์นั้นมีสังคมของเขามีสัญชาติญาณเป็นกฏทางสังคมของเหล่าสัตว์นั้นๆ
แต่มนุษย์มีสมองที่ฉลาดกว่า แต่ก็ถ่อยเถื่อนกว่าสัตว์ด้วยซ้ำ
จึงเกิดสิ่งที่เป็นแนวทางเพื่อความอยู่รอดของสังคมมวลมนุษย์ขึ้น นั่นคือ หลักศาสนาต่างๆ
แต่มนุษย์ก็ยังใช้ศาสนาไปในทางผิดๆก็มาก เอาเถอะหลักการของศาสนาก็ยังเป็นทางรอดของสังคมมนุษย์ มีเพียงมนุษย์บางกลุ่มเท่านั้นที่ใช้ศาสนาเป็นเครื่องมือเพื่อประโยชน์ตน กลุ่มของตน นะหนูพลอย