ลานรีวิว…

กรณีศึกษา : ศิลปินค่ายกามิกาเซ่
ว่าด้วยประเด็น : ค่านิยมเกาหลีฟีเวอร์และความสามารถทางดนตรีที่ไม่ชัดเจน

กามิกาเซ่ (Kamikaze) 

เอนทรีแรกนี้ขอโยงทั้งดนตรีและค่านิยมมารวมกันเลยก็แล้วกัน เพราะศิลปินกลุ่มนี้นั้น ดูจะยึดพื้นที่ในโทรทัศน์ไปจนเกือบหมดแล้ว (555) ไม่ว่าจะเปิดไปช่องไหน ก็มักจะมีนักร้องในกลุ่มนี้ให้เห็นอยู่เป็นนิจย์ ซึ่งมันช่างขัดหูขัดตาเหลือเกิน

เราจะวิพากษ์ในประเด็นต่อไปนี้

กามิกาเซ่คือใคร?
มีความสำคัญอย่างไร ?
ส่งผลอย่างไรในฐานะต้นแบบของเยาวชน?
ส่งผลอย่างไรต่อวงการเพลงไทย?
———————————————————————————-

ส่วนในปี พ.ศ. 2552 นี้ ทางค่ายจะจัดคอนเสิร์ตใหญ่ครั้งแรกในชื่อ “One-2-Call Freedom Zheza Zim Presents Kamikaze Live Concert” ในวันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2552 ที่รอยัลพารากอนฮอลล์ สยามพารากอน [2] และถือเป็นการเปิดตัวอย่างเป็นทางการของศิลปินกลุ่มใหม่ที่ได้นำศิลปินหญิงของค่ายมารวบรวมไว้ทั้งหมด 7 คน โดยใช้ชื่อว่า “Seven Days” และ ปัจจุบันทางค่ายกามิกาเซ่ได้มีโปรเจกต์พิเศษที่ทางค่ายจัดขึ้น คือ “ทู ไฮ” (อังกฤษ: 2 High) โดยนำศิลปินชายที่ฮ็อตที่สุดในวงK-OTIC 2 คน พร้อม Single ใหม่ล่าสุด คือ Dejavu (เดจาวู)

ศิลปินในค่ายมีดังนี้ เฟย์ ฟาง แก้ว (นักร้องญ 3คน) , โฟร์-มด (นักร้องญ 2 คน) ,พายุ (นักร้องชายเดี่ยว),
ขนมจีน (นักร้องญ เดี่ยว) , Mila (นักร้องญ เดี่ยว) ,K-otic (นักร้องชาย 5 คน) , หวาย (นักร้องญ เดี่ยว) ,
Siska (นักร้องญ 2 คน) , Chilli White Choc (นักร้องญ 2 คน ปัจจุบันนี้ใช้ชื่อว่า พิม-จินนี่ ) ,
Neko Jump (นักร้องคู่แฝดญ 2 คน) , Sevendays (นักร้องญ 7 คน เป็นโปรเจ็คซึ่งเกิดจาดการรวมตัวของ ” เฟย์ จาก เฟย์ ฟาง แก้ว- จินนี่ จาก ชิลลี่ไวท์ช็อค - พิม จาก ชิลลี่ไวท์ช็อค - แจม จาก เนโกะ จัมพ์-หวาย - มีน จาก ซิสก้า - มิล่า”)

 มีความสำคัญอย่างไร ?

ต้องขอขยายความให้ชาวลานปัญญาได้ฟังสักนิด เนื่องจากเห็นว่าเจ้าของลานส่วนใหญ่เป็นคนวัยทำงานแล้ว อาจจะไม่ค่อยได้ติดตามวงการเพลงกันสักเท่าไหร่ (เพราะมีเรื่องให้น่าสนใจกว่านั้น เข้าใจค่ะ ^_^) ที่ต้องนำกามิกาเซ่มาเป็นกรณีศึกษาเนื่องจากศิลปินกลุ่มนี้ได้รับความนิยมอย่างมากในกลุ่มวัยรุ่นตั้งแต่ 10 -18 ปี (โตขึ้นไปกว่านี้ก็น่าจะมองออกว่าอะไรมันเป็นอะไรนะค่ะ) เพียงเวลาไม่ถึง2ปีนับตั้งแต่ค่ายกามิกาเซ่ตั้งขึ้น ก็ไม่มีวัยรุ่นคนไหนที่ไม่รู้จักพวกเขา อาจจะเป็นเพราะสื่อทางโทรทัศน์เป็นหลักซึ่งค่ายอาร์เอสก็เป็นเจ้าของรายการโทรทัศน์หลายรายการ ดังนั้นสื่อที่สำคัญอย่างโทรทัศน์ที่มีอยู่ทุกบ้าน ทุกหนทุกแห่งเช่นนี้ จึงเป็นช่องทางที่ทำให้กามิกาเซ่ได้รับความนิยมในกลุ่มเยาวชนอย่างรวดเร็ว

ด้วยการนำเสนอภาพลักษณ์ น่ารัก สดใส (เกือบ)ไร้เดียงสา และท่าเต้น ตามวัฒนธรรมเกาหลีอย่างกับแกะ (ซึ่งไม่ค่อยมีค่ายไหนทำนอกจากค่ายนี้อยู่แล้วด้วย ) ด้วยวัยของศิลปินตั้งแต่ 16 จนถึง 23 ปี จึงเป็นที่น่าจับตามองแห่งวงการเพลงอยู่ไม่น้อย
กอรปกับการแต่งกาย ประกอบการออกอัลบั้มนั้น จะออกไปทางแนวเกาหลีซึ่งเป็นเมืองหนาว อาจจะดูไม่เหมาะสมกับเมืองไทย
สักเท่าไหร่ แต่ก็ยังเป็นที่ปลาบปลื้มของเหล่าวัยรุ่นอยู่ดี ทำไมนะเหรอค่ะ? ด้วยหน้าตาบล๊อกเดียวกับคนญี่ปุ่นเก่าหลีไง ไม่มีใครหน้าตาสวยในแบบคนไทยสักคนเดียว ^^ ลองดูกัน

ส่งผลอย่างไรในฐานะต้นแบบของเยาวชน?

แน่นอนที่สุด ศิลปินย่อมเป็นที่รักของประชาชน แต่ใครทำตัวไม่น่ายกย่อง ไม่เหมาะสมกับคนของประชาชนแล้วละก็ คงต้องเงียบหายไปในเวลาไม่นานเป็นแน่ วัยรุ่นก็เช่นเดียวกับผู้ใหญ่ ที่ต้องมี “ต้นแบบ” ไม่ว่าจะเป็นวงการบันเทิง นักร้อง นักแสดง นักเขียน นักดนตรีนักการเมือง ฯลฯ เพื่อเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตโดยดูจากทรรศนะคติ พฤติกรรม ความสามารถของต้นแบบของเรานั่นเอง
แต่สำหรับวัยรุ่นส่วนใหญ่นั้น ขอเน้นว่า”ส่วนใหญ่” ไม่คิดอะไรมากไปกว่า แฟชั่น ความรัก และเพื่อน

(เพลง Help Me Please : เฟย์ ฟาง แก้ว )

 ยอมให้จับนะ ยอมให้จับนะ ถ้ายิ่งขยับถ้ายิ่งขยับฉันก็ยิ่งจับนะ ยิ่งทำเขยิบยิ่งทำเขยิบฉันก็ยิ่งกระเถิบนะ
อย่ามาท้านะนะนะฉันไม่กลัวยอมให้จับนะ ยอมให้จับนะ ถ้ายิ่งขยับถ้ายิ่งขยับฉันก็ยิ่งจับนะ ชอบทำเตลิดอย่างนี้ตลอด
เดี๋ยวฉันก็กอดซะ อย่าแค่คิดนะนะนะยอมมอบตัว ก็ดูสิคะก็ดูสิคะ ก็เธอนะทำเกินไป
ชอบทำให้เขินชอบทำให้เขิน แล้วเธอก็เดินลอยชาย ขี้โกงชะมัดขี้โกงชะมัด เล่นมาขโมยใจไป หยุดนะไม่ต้องลูกไม้นะเธอ
ถ้าเธอไม่สน ถ้าเธอไม่สน แล้วเธอจะโทรมาไม ถ้าไม่ใช่เธอถ้าไม่ใช่เธอ แล้วเนี่ยอะเบอร์โทรใคร
บอกมาถ้ามาทำให้รักแล้วมาทำไม่รู้นี่ เธอเจ้าชู้เธอชอบทำตัววุ่นวาย ยอมให้จับนะ ยอมให้จับนะ
ถ้ายิ่งขยับถ้ายิ่งขย้บฉันก็ยิ่งจับนะ ยิ่งทำเขยิบยิ่งทำเขยิบฉันก็ยิ่งกระเถิบนะ อย่ามาท้านะนะนะฉันไม่กลัว

(เพลงยอมให้จับนะ : หวาย )

เป็นไงบ้างค่ะ แล้วคิดว่าถ้าลูกๆหลานๆของคุณคลั่งไคล้หลงใหลศิลปินกลุ่มนี้ แล้วความคิดของพวกเขาจะเป็นแบบไหนกันลองคิดดูนะ วันๆจะคิดอะไรกันบ้าง แล้วจะได้ประโยชน์อะไรบ้างจากการเสพเพลงประเภทนี้? …มีคำตอบมั้ยค่ะ

ส่งผลอย่างไรต่อวงการเพลงไทย?

 (หัวข้อนี้ค่อนข้างเป็นเรื่องซีเรียสนะค่ะ แล้วก็ต้องขอย้ำอีกครั้งว่าเป็นเพียงทรรศนะคติส่วนตัวของผู้เขียนเท่านั้น)
แน่นอน ผลกระทบต่อวงการที่เห็นได้ชัดคือ ค่านิยมที่ถูกลอกเลี่ยนมาจากประเทศเกาหลีนั่นเอง ทั้งท่าเต้น ทำนองดนตรี สไตล์การแต่งตัว เหล่านี้ล้วนรับอิทธิผลเกาหลีมาแบบเต็มๆ แต่ถ้าจะให้ตีแตกละเอียดเลยละก็ คงพูดไปถึงวิธีการทำซาวด์ซึ่งเป็นซาวด์อิเล็กทรอนิกส์ล้วนๆ มิได้ผ่านการเล่นด้วยเครื่องดนตรีชนิดใดเลย ประเด็กหลักคือเสียงร้อง ที่ไมถึงมาตรฐานที่นักร้องควรจะ
เป็นด้วยซ้ำ จึงเป็นกระแสให้วิพาษ์วิจารย์อย่างมาก ในเรื่องของรีบเกินไปที่จะนำเด็กอายุน้อยขนาดนี้มาเป็นศิลปิน ทั้งเรื่องของโทนเสียงที่เต็มไปด้วยความเป็นเด็ก และจริตจกร้านที่ดัดเกินธรรมดาสามัญ ล้วนเป็นเรื่องที่สามารถถูกนำไปเป็นต้นแบบได้อย่างน่ากังวล

นอกจากการสร้างกระแสศิลปินกลุ่มในลักษณะนี้จะไม่ทำให้วงการเพลงพัฒนา ก้าวหน้าในเรื่องของความสามารถที่ออกไปสู่สายตานานาอารยะประเทศแล้ว ก็ยังจะเป็นตัวอย่างแก่ศิลปินรุ่นต่อไปอีก ว่าไม่จำเป็นต้องร้องเพราะก็ได้ เต้นไม่ต้องเก่งมากก้ได้ ก็สามารถเป็นนักร้องได้แล้ว หากทางค่ายยังผลิตศิลปินในลักษณะนี้ออกมาอีกก็รังแต่จะทำให้วงการเพลงไทยถอยหลังลงคลองไปอีกหลายขุม

ที่กล่าวมาทั้งหมดนี่เพราะ…?

อยากจะให้นายทุนของทางบริษัทได้อ่านเหลือเกิน หรือแม้แต่ตัวศิลปินเองก็ตามในเมื่อคุณมีทุนทรัพย์อยู่ในมือ ทำไมคุณไม่สร้างค่านิยมที่ดีงามให้แก่เยาวชนไทยซึ่งเป็นกำลังที่สำคัญต่อประเทศชาติในอนาคต ในเมื่อคุณมีโอกาสที่ดี ที่จะก้าวเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียง
แล้วทำไมคุณไม่ใช้มันให้เป็นประโยชน์มากกว่านี้ อย่างน้อยก็เพื่อสร้างความเปลี่ยนแปลงทางความคิดและจิตวิญญาณของเยาวชนให้สนใจสังคมและประเทศชาติมากกว่าที่ควรจะเป็นมิใช่เพ้อฝันในโลกส่วนตัวจนเกินงาม อย่างที่เป็นอยู่

 “อนาคตของประเทศจะเป็นเช่นไร ก็ดูที่เยาวชนของชาติสิ?”

ขอบคุณประวัติ ศิลปินกามิกาเซ่ จาก วิกีพีเดีย
http://th.wikipedia.org/wiki/

Next : หากเปรียบ”ดอกไม้” กับ “หญิงสาว” » »