ชีวิตเด็กบ้านนอกใจกลางเมือง
ทุกคนอาจจะสงสัยนะคะว่า เด็กบ้านนอกใจกลางเมืองคืออะไร วันนี้หนูจะมาเล่าเรื่องเกี่ยวกับเด็กบ้านนอกใจกลางเมืองให้ฟังค่ะ เด็กบ้านนอกใจกลางเมือง เป็นคำที่ใช้เรียกหนูเองเพราะบ้านหนูอยู่ในตัวเมืองลำพูนแต่หนูกลับไม่ได้ใช้ชีวิตเหมือนเด็กในเมืองทั่วไป เพราะบ้านของหนูอยู่ในอณาเขตของโรงเรียนมงคลวิทยาและรอบๆบริเวณบ้านของหนูก็โอบล้อมไปด้วยต้นไม้นานาชนิดทำให้ตัวบ้านไม่ติดกับบ้านหลังอื่นๆและบริเวณหลังบ้านยังเป็นทุ่งนาอีกด้วยค่ะ
แต่แค่บริเวณบ้านยังดูไม่บ้านนอกสักเท่าไรต้องมาดูกิจกรรมที่หนูเล่นด้วยค่ะ กิจกรรมที่หนูมักจะเล่นเวลาว่างๆก็คือล่องแพบริเวณหนองน้ำหลังบ้านค่ะ แต่แพของหนูไม่ได้เหมือนแพทั่วไปนะคะ เพราะแพของหนูทำมาจากถังพลาสติกใส่คลอรีนที่หาได้ไม่ยากเพราะที่บ้านของหนูมีสระว่ายน้ำด้วยค่ะ(ถ้าใครสนใจก็มาว่ายน้ำได้ที่สระว่ายน้ำโรงเรียนมงคลวิทยานะคะ ^ ^) ส่วนไม้พายนั้นก็หาได้ไม่ยากค่ะแค่เพียงหาไม้ยาวๆมาหนึ่งอันก็เล่นได้แล้วค่ะ แล้วเวลาเล่นก็ห้ามนั่งนะคะเพราะอาจจะตกน้ำได้ แล้วก็ขึ้นได้เพียงคนเดียวใครที่ไม่เคยเล่นถ้าขึ้นไปใหม่ๆเเพอาจจะโคลงเคลงได้ เพราะฉะนั้นผู้ที่จะเล่นแพต้องเป็นผู้ที่มีการทรงตัวดีค่ะ
กิจกรรมยามว่างที่สองของเด็กบ้านนอกก็คือปลูกต้นไม้ค่ะจะได้ช่วยกันลดปัญหาโลกร้อนได้ด้วยค่ะ วันนี้หนูจึงชวนอาอึ่ง อาราม และเจ๊เป๋า ไปปลูกต้นไม้ในบริเวณโรงเรียนค่ะ ช่วงที่หนูไปปลูกต้นไม้ก็เป็นตอนเย็นอากาศจึงสบายๆ ไม่ร้อนจนเกินไป วันนี้ก็ปลูกได้สองต้นค่ะ ต้นแรกชื่อต้นพุดพิชญาเป็นต้นไม้ที่ไม่ใหญ่มากมีลักษณะเป็นพุ่มมีดอกสีขาวน่ารักมากเลยค่ะ ต้นที่สองชื่อต้นปรู๋เป็นต้นไม้ที่ชื่อแปลกมากเลยค่ะหนูก็พึ่งจะรู้จักเหมือนกัน
พอปลูกต้นไม้เสร็จอารามชวนไปทัวร์ชมต้นไม้ ที่หลังอาคารหอสมุดค่ะ ที่หลังอาคารนี้มีต้นไม้เยอะแยะมากมายเลยค่ะแล้ว ก็มีต้นทุเรียนที่ออกลูกมาหนึ่งผลแล้วค่ะแล้วก็ยังมีมะนาวผลใหญ่มาก ที่สวนยังมีบ่อน้ำอยู่ด้วยค่ะแต่ว่าน้ำในบ่อลึกมากๆเลย หนูก็เลยลองตักขึ้นมาดูน้ำในบ่อนั้นเย็นมากๆเลย แล้วก็ใสด้วยค่ะ
หลังจากเสร็จกิจกรรมปลูกต้นไม้ไปแล้วหลายวันผ่านไปน้องหมาแสนน่ารักก็มาขุดต้นปรู๋ที่หนูปลูกจนตอนนี้ต้นปรู๋กลายเป็นต้นดอกแคที่อารามเอามาปลูกแทน นี้ก็เป็นแค่ตัวอย่างกิจกรรมส่วนหนึ่งของหนูครั้งต่อไปหนูก็จะกลับมาเล่าเรื่องราวต่างๆให้ทุกคนได้ชมอีกครั้งค่ะ สำหรับวันนี้หนูขอลาไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ
Next : มารู้จักต้นปรู๋กันดีกว่า » »
10 ความคิดเห็น
ว่างๆหนูต้องไปนั่งใกล้ๆเขาแล้วร้องเพลงให้เขาฟังนะ เขาจะเติบโตดีมากเลย เขาชอบเสียงเพลง เจ้าต้นปรู๋ ทำไมชื่อมันพิสดาร จริงๆ ว่างๆหนูไปค้นหาประวัติมาเล่าให้ฟังหน่อยดิ.. ชื่อเขาออกไปทางลาติน น่าจะชอบเพลงฮิบฮอบนะ อิอิ
มาลงชื่อติดตามอ่านค่ะ : ) ขอบคุณเรื่องราวน่ารักของคนน่ารักนะคะ
ต้นปรู๋ เป็นยังไงคะ อยากเห็นจัง
และเรื่องการร้องเพลงให้ต้นไม้ฟัง อย่างที่คุณอาบางทรายว่า ได้ผลจริง รับรองได้ค่ะ
อยากไปเป็นเด็กบ้านนอกมั่งนะคะ
น่าสนุกดี
ป๊อกกี้ น้าอ๊อบจองแพไว้่เป็นคิวต่อไป
งานหน้าต้องแอบไปผจญภัยที่บ้านหนูถ้าจะดี
อิอิอิ
ป.ล. แต่ปลูกต้นไม้นี่ยังสยอง เพราะปลูกอะไรก็ไม่ดีกับเขาสักอย่าง
น่าสนุกจังนะคะ ทุเรียนท่าจะผลใหญ่ สุกหรือยังคะ จับจอบได้ทะมัดทะเมงมากนะคะ
ทุเรียนสุกแล้วค่ะ หวานหอมมากเลยค่ะ ^ ^
เอ คลองนี้เป็นด้านหลังโรงเรียน หลังสระว่ายน้ำและหลังศาลาปลีกวิเวกหรือเปล่าครับ
ใช่แล้วค่ะอาคอน เมื่อไรอาคอนจะมาลองเล่นแพกับหนูบ้างคะ ถ้าอาคอนมาหนูจะไ้ด้ไปเที่ยวกับอาคอนอีกค่ะ อิอิ
น่ารักมากเลยค่ะ ^_^
โอย…อยากเล่นแพบ้างจัง
สงสัยจังว่า ป้า/น้า/พี่ครูปู จะทรงตัวได้หรือเปล่าหว่า