ลานทับทิม(อาม่า)

ช่างมีน้ำใจเหลือเกิน

เสียงโทรศัพท์บ้านดังขึ้น อาม่ารีบไปรับสาย เพราะคนที่จะโทรฯมาเบอร์นี้ คือญาติๆ ลูกๆ และเพื่อนสนิทจริงๆ ที่จะคุยนานจะได้ประหยัดค่าโทรฯ..อิอิ พอได้ยินเสียงก็ดีใจเพราะเป็นเจ้าประจำที่โทรฯ มาหา เรื่องของเรื่องคือเป็นเพื่อนวุฒิอาสาธนาคารสมองโคราชด้วยกัน ชอบพออัธยาศัยกัน นิสัยคล้ายๆกัน เป็นนายช่าง(ผู้หญิง) รพช.เก่า ไปมาหาสู่เป็นประจำ เมื่อกลางกุมภาพันธ์ ๒๕๕๔ เธอปรึกษาเรื่องการรักษามะเร็งเต้านม ที่เธอเพิ่งทราบจากการไปตรวจที่โรงพยาบาลมหาราช   หมอบอกให้ตัดออกทันที่รอไม่ได้แล้ว เธอขอเวลาทำใจ เธอจิตตกมากโทรฯ มาปรึกษาอาม่า ซึ่งปกติก็จะปรึกษาเกือบทุกเรื่อง ตั้งการปลูกพืชปลอดสารพิษ เรื่องการรักษาสุขภาพด้วยการกินอาหารที่เหมาะกับร่างกายวัยแและจิตใจ อาม่าพอมีข้อมูลการรักษาโรคภัยไข้เจ็บของแพทย์ทางเลือกในปัจจุบันที่ก้าวหน้าไปมาก ซึ่งมักมีผู้คนที่เคารพนับถือเอาหนังมาให้อ่าน ประกอบกับการค้นคว้าช้อมูลเพิ่มเติม ก็พอจะทราบวิธีการรักษาแบบต่างๆ และได้พูดคุยกับคนที่รักษาตัวด้วยวิธีนี้รอดชีวิตมาก็หลายคน(มะเร็งขั้สุดท้าย)

อาม่าเข้าใจความรู้สึกของเธอดี จึงพูดคุยให้เธอสบายใจ แล้วก็เล่าเรื่องดีๆให้ฟัง หาข้อมูลแพทย์ทางเลือกที่รักษาโรคมะเร็งในสภาพต่างๆให้ฟัง พร้อมทั้งให้ข้อมูลชื่อหมอ พร้อมเบอร์โทรศัพทย์ เพื่อจะได้คุยกันก่อน  และให้หาข้อมูลการรักษาของแพทย์แผนปัจจุบัน ซึ่งเธอมีหลานที่เป็นหมอทำงานที่รพ.มหาราช เพื่อให้มีข้อมูลจากหลายๆ แหล่ง ข้อมูลจากหลานซึ่งเป็นหมอ เป็นประโยชน์มากเพราะค้นหาข้อมูลระบบการรักษาทั้งของต่างประเทศและในประเทศ แล้วสรุปความคิดเห็นว่า น่ารักษาด้วยแพทย์ทางเลือก และเอาข้อมูลทางการรักษาแพทย์ทางเลือกมาให้ดู   ซึ่งตรงกับข้อมูลอาม่าที่มีอยู่ อย่างน้อยที่สุดมีเสียงสนับสนุนตรงกันทั้งสองฝ่าย และด้วยความบังเอิญพี่อ้อยซึ่งเป็นสมาชิกชมรมผูสูงอายุฯ เป็นเพื่อนนักเรียนสุรนารีกับเธอ พอทราบข่าว พี่อ้อยพาไปพบหมอที่อาม่าเคยบอกไว้ทันที่ เธอตัดสินใจรับการรักษาตามแพทย์ทางเลือก และทำการรักษาตัวอย่างเคร่งครัดครบสามเดือน ตอนนี้เป็นการรักษาขั้นที่สี่แล้ว ไปไหนมาไหนได้ตามสบาย แต่ต้องดูแลเรื่องอาหารอย่างเคร่งครัด อาม่าขอสารภาพความจริงว่า อาม่าไม่คยไปเยี่ยมเธอที่บ้านแม้แต่ครั้งเดียว อาม่าใช้วิธีโทรศัพท์หาเธอเป็นระยะๆ ตลอดมา เวลาเธอจิตตกก็จะโทรฯมาบอกว่าจิตตก อาม่าก็หาวิธีทำให้เธอหายโดยหันเหความไม่สบายใจ โดยชวนคุยในเรื่องดีๆ สนุกๆ จนได้ยินเสียงหัวเราะ

เมื่อวานเธอโทรฯ มาบอกว่าจะมาหา เธอมาพร้อมของฝากที่เป็ผลไม้ที่อาม่าชอบมาก สละสองช่อใหญ่ๆ ไม่พูดพร่ามทำเพลงเธอแกะสละทั้งสองช่อจนหมดเก็บใส่กล่องสองกล่องใส่ตู้เย็น ทีเหลืออาม่ากินคนเดียว เพราะเป็นข้อห้ามของเธอ เธอจำได้ว่าอาม่ากลัวสละและปอกไม่เป็นแต่ชอบกิน และมีต้นสละตัวเมียโดดเดี่ยวที่บ้านด้วย อาม่าทำอาหารเย็นให้เธอกิน เราคุยกันจนมือค่ำ ความสุขเล็กๆ ที่แบ่งปันให้กัน เธอช่างมีน้ำใจจริงๆ เธอบอกว่าอยากมาหาให้เห็นด้วยตาจริงว่าเธอมีสุขภาพเป็นอย่างไร เราไม่คุยเรื่องนี้เลย กลายเป็นคุยเรื่องราวสนุกๆ จนเพลินค่ะ นี่แหละน้ำใจ การรักษาใจเป็นหัวใจในการรักษากายค่ะ

อาม่ากำลังปรับพื้นที่สีเขียวในพื้นที่เดิมของบ้านวรารักษ์ ด้วยความตั้งใจในการวางแผนการใช้ที่ดินให้มีประสิทธิภาพสูงสุด ภายใต้ข้อจำกัดของขนาดพื้นที่ แต่ไม่ได้จำกัดความคิด..เมื่อวางแผนการใช้พื้นทีแนวราบหมดแล้ว ก็คิดพื้นที่แนวตั้งไม่ว่าจะปรับปรุงโรงรถสร้างหลังคาใหม่ เพื่อใช้ปลูกผักทำสวนบนหลังคาโรงรถเพิ่ม โอ้แม่เจ้าโครงการนี้ผ่านฉลุยหมียักษ์เห็นชอบค่ะ…อิอิ…อาม่าได้ทีรุกคืบก็ยังมีพื้นที่แนวตั้งด้านรั้วกำแพงอีกสองด้าน…..

กำแพงสีเขียวเป็นความฝันมายาวนานแล้ว สบโอกาสเมื่อมีเอกสารหลักฐานใน ข่าวสารสมาคมพืชสวน ปีที่ ๒๖ ฉบับที่ ๑ ประจำเดือนมกราคม-เมษายน ๒๕๕๔ ถูกใจอาม่ามากเหลือเกิน เพราะมีกำแพงสีเขียวที่อาม่าพยามยามอธิบายให้ใครๆ หลายๆ คนฟังว่า เป็นพื้นที่แนวตั้งที่คนเมืองใช้ปลูกผักกินเองได้  อาม่ารีบเอามาให้หมียักษ์ดู  แล้วอาม่าจะเอามาดัดแปลงให้เหมาะกับรั้วบ้านด้านที่เป็นกำแพง โอเคนะคะ…ผม(หมียักษ์)เลยโอเค… แล้วมีเสียงหมียักษ์ตามมา….”ปลูกผักสลัดให้กินด้วยนะ”…..ฉัน(อาม่า)เลยโอเค…

ขอขอบคุณเจ้าของภาพจากอินเตอร์เน็ต

ทุกต้องมีฝันแล้วทำฝันนั้นให้เป็นจริงค่ะ

การตัดทอนกิ่งและต้นปีปต้นแรกสำเร็จลง วิศวกรมือหนึ่งก็ลงมาพัก วิศวกรหนุ่มมือสองก็รับช่วงขึ้นตัดทอน ต้นปีปต้นที่สองต่อ

จะเห็นสภาพปีปต้นแรกที่สางกิ่งและต้นไปเรียบร้อยแ้ล้ว หน้าตาเป็อย่างไร ป่าอเมซอนของอาม่ามีแสงสว่างส่องลงมามากขึ้นแล้ว..อิอิ มีเพื่อนๆ บางคนชอบแซวสวนของอาม่าเป็นป่าอเมซอนในบ้านค่ะ ชอบมากๆค่ะ

พวกที่อยู่ข้างล่างตั้งกองเชียร์ เอ้าเชียร์กันหน่อยๆ…..

แหงนคอตั้งบ่า คอยดูและช่วยเหลือในการดึงกิ่งทีตัดแล้ว ให้ลงจุดที่ปลอดภัยค่ะ ทีมงานรอบคอยมากๆ ขอบอก

เที่ยงวันแล้วยังไม่ลงมากินข้าวเหนียวส้มตำไก่ย่าง ที่อาม่าจัดเตรียมไว้ให้ เรียกแล้วเรียกอีก คำตอบคือขอตัดให้เสร็จก่อนตรับ

พอตัดเสร็จก็ลงมานั่งล้อมวงกินกันอย่างเอร็ดอร่อย อาม่าร่วมวงด้วย กินอิ่มแล้วเพิ่งนึกได้ว่าน่าเก็บรูปไว้ ก็ได้รูปหลังจากทุกอย่างหมดแล้ว แถมมะม่วงงามเมืองย่าของโปรดของหนุ่มๆ…อิอิ

อิ่มแล้วผึ่งพุง มุมใครมุมมันตามอัธยาศัย รอเวลาลงมืทำงานต่อภาคบ่ายค่ะ

หลังจากเครื่องมือพร้อม คนพร้อมก็เริ่มดำเนินการได้ อาม่าจะไม่เข้าไปรบกวนการทำงาน ของทุกคน เพียงแต่จะเข้าไปเก็บภาพเป็นระยะๆ ทุกครั้งที่เข้าไปเก็บภาพ ทุกคนจะห่วงใย ห้ามเข้าใกล้จุดอันตราย เลยมุมถ่ายภาพถูกจำกัดค่ะ

ที่เห็นเครื่องไถนาอย่าเข้าใจผิดว่าเอามา ไถดินทำนาที่บ้านอาม่านะค่ะ เขาเตรียมไว้ใช้ฉุดลากกิ่งไม้ใหญ่ๆ หลังจากที่ตัดทอนลงแล้วดึงให้ลงจุดที่ปลอดภัยค่ะ ทุกคนพร้อม เตรียมตัวทำงาน

เด็กๆ ถูกอาม่าหันเหความสนใจ ด้วยหนังสือการ์ตูนภาพสวยๆ ของวอลดิสนี่ที่อายุกว่าสามสิบปีเช่นกัน ที่ยังคงเก็บรักษาไว้่ส่วนหนึ่ง บางส่วนได้แจกจ่ายลูกหลานของญาติ และของลูกศิษย์

เตรียมบันได ที่หมียักษ์ภูมิใจเสนอเป็นการออกแบบบันไดที่ได้รับรางวัลยอดเยี่ยมเมื่อเกือบสามสิบปีแล้ว ตั้งแต่ลูกยังเล็กๆ ได้ใช้ประโยชน์มากกว่าบันไดธรรมดๆ  เพราะสามารถปรับรูปแบบได้หลายอย่าง ลูกใช้เล่นห้อยโหนแบบยิมนาสติก ใช้เป็นราวไต่สะพาน และทำเป็นเต็นท์ ฯลฯ สุดแล้วแต่ลูกจะจิตนาการ เล่นกับบันไดสารพัดประโยชน์ตัวนี้จนโต บอกได้คำเดียวว่าคุ้ม…..ของเขาดีจริงๆ….

อะอ้า มีเรื่องสนุกแล้ว คอยติดตามว่าเขาใช้ทำอะไรบ้าง..อิอิ

ส่งคนขึ้นต้นปีป แล้วถอยมาที่ต้น….

ขณะที่หนุ่มวิศวะคนแรกอยู่บนต้นปีปเริ่มหักกิ่งไม้ผุๆ ลงมา หนุ่มวิศวะอีกคนก็ปรับบันได แล้วปีนขึ้นไปเพื่อใช้การอะไรบางอย่าง….

หนุ่มวิศวกรคนที่สามส่งไม้อะลูมมิเนียมยาวๆ  ให้คนที่ขึ้นไปนั่งบนบันได พร้อมแล้วที่จะปฏิบัติการอะไรสักอย่าง…

นั่นปะไร กำลังใช้ตระกร้อสวยมะม่วงนั่นเองค่ะ มะม่วงงามเมืองย่าเหลืออยู่หกลูก อยู่บนยอดสูง อาม่าเลยส่งเสียงเชียร์เอาลงมาให้หมด..อิิอิ…ได้ที่รีบใช้โอกาสให้เป็นประโยชน์ ลำพังอาม่า คงไม่มีปัญญาสอยเองแน่ๆ ปล่อยให้นกกินเหมือนปีที่แล้ว

แปลกแต่จริงพวกหนุ่มๆ กลุ่มนี้ชอบกินมะม่วง มัลเมอรรี่ และขนุนไพศาลทักษิณที่บ้านอาม่า เรากำลังวางแผนปรับพื้นที่ผืนนี้ให้เป็นไร่นาสวนผสมขาดจิ๋วค่ะ จะทำนาข้าวรูปแบบใหม่(ขออุปไว้ก่อน) จะปลูกไม้ผลเพิ่มเช่น กล้วย มะพร้าว มะละกอ พืชผัก และสมุนไพรเพิ่มเติม ต่อไปนี้จะปลูกทุกอย่างที่กิน กินเหลือแจกๆ ฮา…..แต่ขอเก็บไม้ดอกไม้ประดับไว้ด้วยค่ะ

ทีมงานอาม่ามาตั้งแต่เช้า ขนเครื่องไม้เครื่องมือมาตัดต้นไม้ย่อยต้นกิ่งไม้ในสวนเล็กๆ ของอาม่า ซึ่งกำลังมีโครงการจำลองการเกษตรอินทรีย์ชีวภาพที่บ้าน เพื่อสะดวกต่อการศึกษาวิจัยติดตามได้ตลอดเวลา และให้ผู้คนที่มีหัวใจรักการเกษตรประณีต เกษตรอินทรีย์เกษตรพอเพียงได้มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน ทีมงานคุณภาพคับแก้วค่ะ ในที่นี้มีวิศกรสองคน สัตวศาสตร์สองคน นักวิชาการอีกหนึ่ง อาม่าเป็นเจ้าของบ้านอิอิ หมียักย์ไปดูแลคุณย่า(อาม่าคุณแม่หมียักษ์ที่โรงพยาบาลมหาราช)

ทีมงานขนเครื่องย่อยกิ่งไม้ลงจากรถ กุลีกุจอจัดหาที่ทางวางเครื่องมือย่อยกิ่งไม้ทันที เอ้าถ่ายรูปหน้าตาคนมาทำงานกันหน่อย อาม่ารีบสั่งการทันที่…อิอิ คนแก่ก็เป็นอย่างนี้แหละเป็นปลื้มเห็นทีมงานคนหนุ่มสาว ความหวังของอาม่า ทำงานแบบจิตอาสาช่วยงานอาม่าทุกเรื่องค่ะ

เอ้าถ่ายรูปเก็บเป็นหลักฐานกันหน่อย

อาจาย์มาถ่ายรูปด้วยผมจะถ่ายให้ครับ ได้เล้ย….ฮา….

อาจารย์ครับพวกผมจะไปขนเครื่องมือมาอีกครับ และต้องไปซื้อน้ำมันมาใช้กับเครื่องย่อยกิ่งไม้ด้วยครับ พอรถจะออกจากบ้าน อาม่ารีบบอกหมอหยกให้ช่วยดูว่าร้านส้มตำไก่ย่าง ร้านเจ้าประจำของอาม่าเปิดขายหรือเปล่า……เสียงโทรศัพท์จากหมอหยกดังขึ้นพร้อมข่าวดี  อาม่าไม่รอรีรีบโทรศัพท์ไปสั่งไก่ย่างส้มตำทันที่ วันนี้ไม่สั่งข้าวเหนียวเพราะอาม่า จะหุงข้าวเหนียวด้วยเตาไมโครเวปที่ถนัด ฮา……..ทีมกระดี้กระด้าขึ้นมาทันที เพราะเคยกินมาแล้ว และยังติดใจไม่หาย สงสารก็แต่ลอกอดส์ที่มาทีไรร้านนี้ปิดทุกที วาสนาอักเสบ..อิอิ