ลานทับทิม(อาม่า)

กระแสฉันจะเป็นชาวนา กำลังมาแรง ไม่เว้นแม้แต่อาม่ายังทำนาในบ้านเลย ปลูกต้นไม้มาก็นานโขที่เดียว สิ่งเดียวที่ยังไม่เคยปลูกอย่างจริงจังคือปลูกข้าว

น้ำท่วมครั้งรุนแรงที่สุดเมื่อตุลาคม ๒๕๕๓ สร้างความสูญเสียอย่างมหันต์ต่อชาวไร่ชาวนา อาม่าเลยทำโครงการความมั่นคงทางอาหาร โดยจัดหาซื้อพันธุ์ข้าวพื้นเมืองที่มีคุณค่าทางอาหารสูงคือข้าวหอมมะลิแดง จากสุรินทร์ มาช่วยเหลือชาวนา โดยเริ่มส่งเสริมให้ความรู้ความเข้าใจในการทำนาปลูกข้าวอินทรีย์ ด้วยการปลูกข้าวต้นเดี่ยวโดยใช้แหนแดงและปุ๋ยอินทรีย์ชีวภาพ การบำรุงดินที่เหมาะสมกับสภาพดินและสภาพแวดล้อมในแต่ละพื้นที่ ด้วยความรักและความเข้าใจในพื้นแผ่นดินของตนเอง โดยใช้ทรัพยากรอย่างมีความรู้ความเข้าใจ ทั้ง น้ำ ดิน และมล็ดพันธุ์ข้าวที่พอเหมาะต่อภูมิสังคมของชุมชน ไม่ใช้ทรัพยากรเกินความจำเป็น ต้องมีความอดทนอย่างมีเหตุมีเหตุผล อาม่าจึงขอการสนับสนุนช่วยเหลือด้านวิชาการผู้เชี่ยวชาญ จากฝ่ายปรับแปลงเทคโนโลยี เทคโนธานี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี มาฝึกอบรม มาฝึกอบรมสร้างความรู้ความเข้าใจแก่ชาวนาเกษตรที่สนใจ ในการปลูกข้าวเพื่อขยายผลสร้างความมั่นคงทางอาหาร โดยให้มีพันธุ์ข้าวที่เพียงพอและยั่งยืน ที่จะใช้ปลูกให้เพียงพอต่อความต้องการบริโภคของแต่ละครัวเรือน หากมีกำลังพอ น้ำพอ ก็ปลูกเพิ่มเพื่อขายสร้างรายได้ค่อยเป็นค่อยไป อย่างมั่นคง  ข้าวเป็นอาหารหลักของชาวไทย ทุกครัวเรือนต้องกินอยู่แล้ว หากปลูกข้าวมีคุณภาพ ผลดีย่อมตามมาอย่างมากมาย ตั้งแต่ด้านสุขภาพ ไม่ต้องใช้สารเคมีที่อันตรายต่อสุข ลดค่าใช้จ่ายทั้งด้านอาหาร สารเคมี และค่าดูแลรักษาสุขภาพ ทำให้ร่างกายแข็งแรง ทั้งกายและใจ พร้อมจะปรับปรุงวิธีการปลูกและวิธีดูแลรักษานาที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม อาม่าเป็นนักวิชาการอิสระ ที่เข้าใจชาวนาและเข้าใจนักวิชาการ จึงสามารถพูดคุยและทำความเข้าใจที่ตรงกันได้ อาม่าจึงจัดสรรค้ดหา ความรู้ให้ตรงกับความต้องการของชาวนา ย่อมทำให้ทุกฝ่ายพอใจ นักวิชาการได้นำผลงานวิจัยที่ประสบผลสำเร็จลงไปขยายผลลงไปใช้ในพื้นที่ อย่างจริงจังเป็นรูปธรรม ทุกฝ่ายมีความสุขนั่นคือความพอเพียงเกิดขึ้นแล้วค่ะ

มาดูดูการปลูกข้าวของอาม่า ในบ้านนะค่ะ

อาม่าเริ่มปลูกข้าวในท่อซีเมนต์เมื่อวันที่ ๑ เมษายน ๒๕๕๔ ผ่านมาเกือบสองเดือน ข้าวแตกกอเกือบเต็มท่อแล้ว ข้าวแข็งแรง เริ่มออกรวงแล้วค่ะ

แต่ใช่ว่ามันจะราบรื่นไปเสียทุกอย่าง นี่คือนาขนาดย่อจิ๋วที่สุด แต่ปัญหาก็เกิดเหมือนทำนาในแปลงจริงๆ ดินเป็นดินนา เมื่อนำมาใช้ปลูกข้าวก็มีสัตรูพืชติดมา หอยเชอรี่ และหอยอื่นๆ ใช้วิธีเก็บออกให้หมด นี่ถ้าแปลงนาใหญ่ก็คงต้องใช้เป็ดตัวโตลงไปเก็บให้แน่ๆเลย ต้นข้าวเพิ่งแตกอ ถูกหอยกัดกินไปหลายกอทีเดียว ปลูกได้ ๕ วันข้าวออกรวงแล้ว อาจเป็นการตกใจกลัวตายของต้นข้าว? มาดูกันนะคะว่าอาม่าปลูกอย่างไร

ปัญหาเกิดขึ้น เหมือนในนาจริงๆ แต่ขนาดถูกย่อลงมาเล็กจนจิ๋วนิดเดียว ทำให้เข้าใจ และรับรู้ถึง ความรู้สึก ความทุกข์ยากของชาวนาได้อย่างลึกซึ้ง ทำให้ต้องให้ความช่วยเหลือและช่วยหาผู้มีความรู้ความเข้าใจลงไปช่วยแก้ปัญหาให้ ชาวนาและเกษตรกร ตอนนี้อาม่าส่งทีมงานจิอาสากลุ่มทำสมุนไพรกำจัดสัตรูพืช ไปช่วยกำจัดเพลี๊ยะและแมลงที่ทำลายต้นมันสำปะหลัง โดยใช้น้ำสมุนไพรหมักสูตรที่ให้ตรงกับชนิดของเพลี๊ยะและแมลงระบาดในไร่มัน โดยฉีดทั่วแปลง ได้ผลอย่างน่าชื่นใจ ช่วยกู้ไร่มันสำปะหลังที่นักวิชาให้ไถทิ้งแล้วปลูกใหม่ หลังจากฉีดสมุนไรใบที่แมลงและเพลี๊ยะทำลายเหี่ยวเฉาพร้อมทั้งสัตรูมันก็สิ้นฤทธิ์ ล่วงหบ่นไป ใบใหม่ก็เกิดขึ้น เมื่อกำจัดสัตรูได้แล้วก็ให้อาหารคือปุ๋ย ต้นมันสัมปะหลังกลับมาแตกใบงามกว่าเดิมด้วยปุ๋ยสูตรผสมจากกากขี้หมูที่เป็นผลพลอยได้ หลังจากทำแกสชีวภาพ ผสมอินทรีย์ชีวภาพบางตัว ทำให้ไร่มันสำปะหลังฟื้นตัวได้เร็ว ทุกแปลงที่ลงไปช่วยกำจัดเพลี๊ยะและหนอนด้วนสมุนไพรหมักสูตรต่างๆ ได้ผลเป็นอย่างดี  มีการเก็บข้อมูลติดตามผลเป็นระยะๆ จนถึงเวลาเก็บเกี่ยวทุกแปลง แล้วอาม่าจะเอาผลมารายงานให้รับรู้ต่อไปค่ะ

ขอบคุณวันหยุด ลูกๆ กลับมาเยี่ยมพ่อแม่ และอาม่าที่ปักธงชัย

พอลูกๆ มาถึงบ้าน สิ่งแรกที่แม่ทุกคนมักจะปฏิบัติเหมือนๆกัน คือจะเตรียมทำอาหารที่ลูกชอบ ” วันนี้อยากกินอะไร? “ สำหรับที่บ้านวรารักษ์แล้วจะมีน้ำเก๊กฮวย(สามสหาย สายน้ำผึ้ง เตยหอม และเก็กฮวย) เตรียมไว้ในตู้เย็นอย่างพอเพียง ชื้อขนมจีนน้ำยาที่ลูกชอบไว้ เที่ยวนี้มีของโปรดที่ลูกๆ ชอบ ตั้งใจเคี่ยวน้ำปลาหวานไว้กินกับมะม่วงดิบ(งามเมืองย่ากำลังกิน) มื้อเย็นมีผัดดอกชมจันทร์กับกุ้ง ต้มจืดเกี๊ยมไฉ่ น้ำพริกปลาฉลาดกับผักต้ม ผัดเห็ดภูฐาน และปลาสลิดทอด เสร็จมื้อเย็น สักพักก็มะม่วงน้ำปลาหวาน นี่แหละความสุขที่กินได้

มืดค่ำทุกคนก็มีงานของตัวเอง จึงหามุมที่เหมาะทำงานกัน ลูกคนโตทำพาวเวอร์พอยท์ให้บริษัท ลูกคนเล็กซ่อมฮาร์ดดีส  ส่วนอาม่าไม่ได้ทำอะไรเลยนอนก่อน ตื่นเช้าตั้งใจจะชวนลูกๆ ไปตลาดในชุมชนไม่ไกลจากบ้านมากนัก ลูกคนกลางบอกว่าทั้งน้องและพี่ทำงานจนดึกมากคงอยากนอนมากกว่า

อาม่าจึงไปจ่ายตลาดกับลูกสาวคนกลาง ที่ตลาดโคกกรวด ได้ไข่เป็ดสดๆ มาต้ม(ไข่ต้มยางมะตูม) ได้ผักพื้นบ้านสดๆ พร้อมใช้สำหรับทำแกงไตปลาครบตามสูตรลับของบ้านวรารักษ์ที่ต้องใส่เห็ดเผาะด้วย แล้วก็ได้ปลาดุกอ้วนๆ มาแกงเหลืองกับยอดฟักทองอวบๆน่ากิน ได้มะม่วงกะล่อน (บางบ้านเรียกมะม่วงตอแหล)มะม่วงป่าที่หากินยากแล้วในตอนนี้ และได้มะม่วงน้ำดอกไม้สวยๆ เพิ่มอีก วันนี้มีวาสนาดีจริงๆ ได้กล้วยเล็บมือนางมาอย่างไม่คาดคิดจากตลาดเล็กๆ  สิ่งที่เลำ่ลือคือข้าวทอดที่แสนอร่อยของโคกกรวด ก็ได้มาอีกเช่นกัน ซื้อขนมถั่วแปป และข้าวเหนียวมูลมาด้วย  กลับมารีบลงมือทำอาหารมื้อกลางวัน  และอาหารที่จะเอากลับไปกินที่กรุงเทพ

ภาพสุดท้ายนี้ เป็นฝีมือลูกสาวคนกลาง ที่ถ่ายรูปดอกไม้ต้นไม้ ตอนที่มาถึงแถมเก็บภาพที่แม่กำลังสอนชินจังลูกชายหมอหยก ที่พ่อแม่มาฝากไว้ก่อนเที่ยง หลังจากกินมื้อเที่ยงแล้วมาช่วยย่า(ซึ่งชินจังเีรียก อาม่าว่า “ย่า”) เตรียมดินปลูกต้นไม้แล้วยังช่วยปอกหัวหอมไว้ใช้ซอยใส่ในน้ำปลาหวาน  เพื่อเตรียมเป็นของว่างรับ พวกอาๆ ที่กำลังเดินทางจากรุงเทพ จะมาถึงในช่วงบ่ายวันที่ ๑๕ พค. หลังจากนั้นชินจังยากประดิษฐ์ดอกไม้จากใบไปไม้แบบต่างๆ ซึ่งชินจังไปเห็นที่วางอยู่บนโต๊ะ ย่าก็สอนให้ ทำดอกกุหลาบจากใบเตยหอม เป็นความสุขเล็กๆ ที่แบ่งปันให้กันและกันค่ะ ลูกๆทุกคนรักและเอ็นดูหนูชินจังมาก และดีใจที่ชินจังมาช่วยทำให้อาม่าไม่เหงา

๑๑ พฤษภาคม ๒๕๕๔ มีการประชุมร่วมกันสามฝ่าย ที่บ้านอาม่า ตั้งแต่ ๙ โมงเช้า ส่วนบ่ายนี้มีประชุมวุฒิอาสาธนาคารสมอง จ.นครราชสีมา ที่ศาลากลางจังหวัด อาม่าแบ่งภาคไม่ได้  เลยแบ่งกันทำงาน อ.แพนด้า(หมียักษ์)ไปประชุมวุฒิอาสาฯ

อาม่าได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้เติมเต็มความช่วยเหลือซึ่งกันและกัน สามฝ่าย ระหว่างฝ่ายเกษตรกร ที่มีคุณพิสิษฐ์ นาคำกรรมการฝ่ายเศรษฐกิจพอเพียง หอการค้าจังหวัดนครราชสีมา เป็นตัวแทน เกษตรกร ตามโครงการ เกษตรพอเพียง ๑ไร่ ๑ แสน ฝ่ายเอกชน(บริษัทคูโบต้า) มีคุณธึระพัฒน์ วรรณารักษ์และคุณกิตติพงษ์ บุญประการเป็นตัวแทน ฝ่ายวิชาการ มี อ.แพนด้า และอาม่าเป็นตัวแทน แต่อาม่าเป็นตัวแทนเกษตรบ้านใหม่อุดม อ.หนองบุญมากอีกด้วยค่ะ

เป้าหมายสูงสุดคือยกระดับเกษตร ให้เหมือนเกษตรของญี่ปุ่น และเกาหลี เกษตรกรคุณภาพ(ในความคาดหวังของน้องต้นกล้าและอาม่า) คือการทำเกษตรอินทรีย์ ที่มีคุณภาพ แบบผสมผสาน แบบประณีต  ทำเกษตรพอเพียง ๑ ไร่ ๑ แสน เพื่อสนองพระราชดำริ ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง เฉลิมฉลองในวโรกาส ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมีพระชนมายุ ๘๔ พรรษา ๕ ธันวามคม ๒๕๕๔

จึงเกิดความร่วมมือสามฝ่าย คือเอกชนเข้ามาช่วยเหลือสนับสนุนและให้ความรู้และการใช้เทคโนโลยี่ที่เหมาะ สมกับพื้นที่ ไม่เกินความจำ ผสมผสานการร่วมแรงร่วมใจของเกษตรกร ที่ร่วมมือกันวางแผนและลงแรงด้วยกัน โดยมีนักวิชาการคอยเป็นตัวกลางประสานและย่อยองค์ความรู้ให้เหมาะกับเกษตรที่ สามารถปรับใช้ได้อย่างแท้จริง ตลอดจนเป็นพี่เลี้ยงคอยให้ความช่วยเหลือ เมื่อเกิดปัญหาที่เกินกำลังของเกษตรกรจะแก้ไขได้ด้วยตัวเอง ก็นำนักวิชาการผู้เชี่ยวแต่ด้านจากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี เข้ามาช่วยแก้ไขให้ทันท่วงทีค่ะ เป็นการทำการเกษตรพอเพียง เป็นการสร้างความมั่นคงให้อาชีพเกษตรอย่างภาคภูมิใจค่ะ

ทุกคนควรมีความฝัน แล้วทำฝันให้เป็นจริงให้ได้ค่ะ ขอให้มีความมุ่งมันและมีความเพียรเป็นเข็มทิศ นำพาไปสู่เป้าหมายฝันนั้นย่อมเป็นจริงได้ค่ะ

น้องเหมียวเป็นแมวที่เข้ามาในชีวิตของอาม่า เป็นแมวตัวแรกที่รับเลี้ยงด้วยความรักและเมตตา เธอทำให้อาม่ามีความสุข ตั้งแต่เจอจนจาก ครั้งเมื่อจนพรากจากไป อาม่าได้ทำวีดิโอเมื่อ 21กุมภาพันธ์ 2552 ประมาณสองปีกว่าๆ

My Pretty Cat

เพื่อเล่าชีวิตความเป็นมาของน้องเหมียว มาถึงวันที่เขาจากอาม่าไป คงเหลือไว้แต่ความทรงจำที่ดีในใจของอาม่าตลอดไปค่ะ

บัวฉัตรได้บานโรยลาก่อนน้องเหมียวจากไปหนึ่งวัน

พร้อมกับดอกโฮย่า ธรรมชาติที่งดงาม เกิดขึ้นอย่างช้าๆ สร้างความงดงามเบิกบาน ตั้งอยู่ในใจ แล้วก็จากไปกลับสู่ธรรมชาติ แม้จะเข้าใจแต่ก็สะเทือนใจค่ะ ต้องตั้งสติ ไม่เพิ่มความทุกข์ใจค่ะ

๗ พฤษภาคม ๒๕๕๔ น้องเหมียวหลับชั่วนิรันดร์ เดินทางไปพบพี่ปลาทองบนสวรรค์แล้วค่ะ

วันที่พลัดพราก ก็มาถึง อาม่าเตรียมตัวและเตรียมใจไว้แล้ว เมื่อเวลามาถึงการจากของน้องเหมียวมาถึง ก็สามารถรับได้อย่างสงบเช่นกัน ทำให้คนรอบข้างไม่ต้องเศร้าหมองต่อการพลัดพรากจากไป แล้วทุกคนก็ได้ทำหน้าที่เพื่อนร่วมโลกที่งดงามที่สุด ค่ะ

อาม่าลูบหัวเขาตลอดเวลาพร้อมกับทุกคนร่วมกันตั้งจิตร่วมสวดมนต์ส่งดวงวิญญาณน้องเหมียวห้อมล้อมน้องเหมียว น้องเหมียวสิ้นลมในวงล้อมของความรักและความอบอุ่นที่ทุกคนร่วมพลังกันมอบให้น้องเหมียว จากนั้นก็จัดการเช็ดตัวด้วยโอดิโคโลนจ์ กลิ่นสายน้ำผึ้งของอาม่า มีหลานชินจัง ลูกหมอหยกที่เพิ่งสึกเณร และน้องลูกสาวของคุณสายชลเป็นคนช่วยเช็ดตัวให้น้องเหมียว อาม่าและหมอหยกช่วยกันแต่งตัวให้น้องเหมียว ส่วนอ.แพนด้า และน้องคิง นศ.เทโนโลยีผลิตสัตว์ มทส. ช่วยกันขุดหลุมเตรียมความพร้อมที่ข้างหลุมของพี่ปลาทอง ทุกอย่างพร้อม หนูชินจังขอสวดอภิธรรมให้น้องเหมียว อย่างคล่องแคล่วมาก จนอาม่าแปลกใจมาก เด็กอายุกำลังจะเก้าขวบที่บวชเณรแค่เดิอนกว่าๆ ทำได้งองามอย่างยิ่ง ตอนเป็นเณรก็ขอมาเยี่ยมอาม่า เมื่อวันที่ ๗ เมษา ทีผ่านมา วันนี้มาสวดให้น้องเหมียว ขึ้นสวรรค์ น้องเหมียวนี้มีบุญจริงๆ

อ.แพนด้าอุ้มน้องเหมียวไปนอนใกล้ๆพี่ปลาทอง หนูชินจังนำบัวฉันตรมาแกะกลีบโรยใส่ที่นอนของน้องเหมียว

จากนั้นอาม่า กับหนูชินจังช่วยกันโรยกลีบบัว แล้วช่วยกันกลบดินค่ะ หลังจากนั้นทุกคนได้ร่วมกันกลบดินจนเรียบร้อย

หลังจากจัดการให้น้องเหมียวหลับให้สบายแล้ว น้องเหมียวจะได้ไปหาพี่ปลาทองบนสวรรค์

ทุกคนที่มาร่วมทำกุศลทำบุญที่งดงามได้ถ่ายรูปร่วมกันด้านหน้าที่นอนของน้องเหมียวและปลาทอง  ขณะที่กำลังช่วยกันพาน้องเหมียวไปนอน ฝนฟ้าทำท่าจะตกเหมือนตอนที่พาปลาทองไปนอน มีเพียงฝนโปรยลงมาเม็ดบางๆ เหมือนพรมน้ำมนต์ให้ สักพักท้องฟ้าแจ่มใส่มีแดดอ่อนๆ เป็นที่ปลาดใจมาก หมอหยกมาบอกว่า หมอหยกเป็นคนขอน้องเหมียวอย่าให้ฝนเทลงมา เพราะท้ายรถปิคอับของหมอขนปุ๋ยขี้หมูมาเต็มท้ายรถ ถ้าฝนตกลงมาคงเละแน่ๆ …. ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อค่ะ