เพิ่งรู้ตัวว่าเหนือย

130 ความคิดเห็น โดย Lin Hui เมื่อ ตุลาคม 23, 2010 เวลา 20:13 ในหมวดหมู่ น้ำท่วม, สังคม ครอบครัว, เรื่องเล่าของLin Hui #
อ่าน: 2698

ช่วงแรกที่ยังหาหนทางช่วยเหลือ ญาติที่ถูกน้ำท่วมในเมืองปักธงชัยไม่ได้ ก็กินไม่ได้นอนไม่หลับ(สนิท) ความทุกข์ก็เกิดที่เห็นสภาพน้ำท่วมบ้านญาติ และต้องทนทุกข์ติดค้างบนบ้านชั้นที่สอง พอน้ำไฟไม่มีก็ยิ่งลำบากมากขึ้น น้ำในบ้านสูงสองเมตร  ตู้เย็นและเข้าของที่ขนหนีน้ำไม่ทัน ลอยเค้วงคว้างในบ้าน 19 กย. สามารถช่วยออกมาได้โดยเรือและรถของทหาร แล้วมาขึ้นรถพยาบาลที่เอาไปรับกลับมา ทีบ้านในเมืองได้ ญาติออกมาได้อีกส่วนหนึ่งตามกันมาด้วยรถหมียักษ์ กับรถกระบะอีกคัน ทุกคน พักที่บ้านของ ครอบครัวหมียักษ์  เรามีด้วยความสุขใจเพราะญาติปลอดภัยแล้ว  ถึงเหนื่อยแค่ไหนก็ทนได้ แต่สังขารนี่ซิมันก็ชราแล้วเช่นกัน เข้าวันที่ห้า จึงรู้ตัวว่าเหนื่อยมาก เมื่ออาหารที่ทุกคนชื่นชอบ ตั้งสำรับให้ทุกคนเสร็จ.ในมื้อเย็น เหนื่อยจนกินข้าวไม่ลงจริงๆ ขอพักนั่งดูลูกสาวสองคนที่มาจากกรุงเทพ และ หลานชายอีกคนมาจากพิษณุโลก กินอาหารโปรด เทมปุระเห็ด ออยเนี่ยนริง เปรี้ยวหวานหมูชุบแป้งทอดกรอบ ซุปหมูตุ๋นมะระเห็ดหอม อย่างเอร็ดอร่อยแล้วชื่นใจ ซึ่งความจริงแล้วพอลูกทั้งสองมาถึง ก็รีบเข้าครัวมาช่วยแม่ซึ่งหัวฟูอยู่ในครัวคนเดียว เขารับรู้ว่าแม่เหนื่อยมากอยู่คนเดียวต้องบริการทุกคนในบ้าน ตั้งแต่เช้ายันค่ำ ทำหารสามมื้อต่อวัน ของว่างอีก จ่ายตลาดอีก สารพัดที่จะต้องคอบเอาอกเอาใจแต่ละคน พาไปหาหมอบ้าง เช็ดทำความสะอาดห้องน้ำทั้งข้างบนบ้าน และห้องน้ำข้างล่าง ที่ผู้ใหญ่บางคนทำเลเปียกนองพื้นทุกครั้งที่เข้าไปใช้  คนที่เข้าห้องน้ำต่อจะอันตรายลื่นล้มอยู่ชั้น เมื่อสองวันก่อน น้องสาวของหมียักษ์จากมหาวิทยาลัยมหาสารคาม พาลูกชายคนเล็ก กำลังเรียน ป.2 มาฝากเลี้ยงดูอีกคน เพราะพ่อแม่ต้องไปต่างประเทศ  และจะกลับตอนสิ้นเดือน

หมียักษ์กับหลินฮุ่ย แอบวางแผนว่าจะไม่ไปเที่ยวมาเก๋า ฮ่องกง จีน ตามโปรมวันที่ 25-29 คต.2553 ที่จ่ายเงินไปแล้ว หากสถานะการณ์น้ำท่วมไม่ดีขึ้น แต่อาม่าทราบเข้าก็บอกให้ไปเที่ยวเถอะ พักเสียบ้าง ช่วงนี้น้ำเริ่มค่อยๆลดลงแล้ว อาม่าอยู่สุขสบายที่บ้านนี้ กินอาหารดีๆ อร่อยทุกมื้อ เปิดภัตรคารได้เลย….อิอิอิ  ตอนนี้ให้หลานชายจากพิษณุโลก มาช่วย อาโก ดูแลอาม่าแล้ว วางใจได้ระดับหนึ่ง ในที่สุดลูกๆ ก็บอกให้ไปเถอะ ก็มารับเข้ากรุงเทพพรุ่งนี้

ลูกๆมานั่งเชียร์ ให้จัดกระเป๋าเดินทางเถอะ เลยขอลูกว่าขอเขียนบล็อกให้เสร็จก่อน…อิอิอิ …

hoto 1 of 4 Back to Album · Opanda’s Photos · Opanda’s Profile


ฉันหรือคือผู้วิเศษ

11 ความคิดเห็น โดย Lin Hui เมื่อ ตุลาคม 20, 2010 เวลา 22:20 ในหมวดหมู่ การทำบุญ, น้ำท่วม #
อ่าน: 1699

ฉันหรือคือผู้วิเศษ ฉันก็มีเพียงหนึ่งสมองกับสองมือ สายตาทั้งข้างก็หรือไม่ดีเพราะขาดความสามัคคี  แต่แข้งขาของฉันก็ยังใช้การได้ดี เพียงแต่ไม่เท่าตอนสาวๆ ..อิอิ เหนือยเป็นไหม เป็นซิค่ะเพราะฉันไม่ใช่ผู้วิเศษ..55555555

กว่าที่จะมีวันนี้ได้ ฉันผ่านการบ่มเพาะจากป๋า ผู้สร้างฉันมาเพื่อช่วยผู้อื่นด้วยความรัก ได้รับการฝึกมาตั้งแต่เด็กๆ บางเรื่องก็ทำให้ดู บางเรื่องก็รู้ว่า ฉันทำได้ จึงดึงศักยภาพฉันออกมา เพิ่งมารู้ทีหลังว่า บางเรื่องป๋าเองก็ทำไม่ได้ แต่สามารถทำให้ฉันทำได้อย่างมั่นใจ ฉันมักถูกหลายคนบอกว่า ฉันใช้เหตุและผลมากเกินไป ทั้งที่ฉันคิดว่ามันธรรมดาที่สุด พูดง่ายๆ มันเป็นธรรมชาติ อย่างไม่รู้ตัวเลย

แต่ด้วยสิ่งที่ฉันคิดและเตรียมการ มันก็เป็นไปอย่างธรรมชาติ ที่ฉันรู้ว่ามันควรจะเป็นไปตามที่ฉันคิดอย่างมีระบบ บางครั้งมันไม่สามารถเอาหลักการอะไรมาพิสูจน์ได้ในขณะนั้น แต่เมื่อฉันทำได้ เพราะได้ืำทำตามธรรมชาติของฉัน  ผลของมันก็เกินความคาดหมาย เพราะฉันไม่เคยคาดหมายอะไรที่เกินความเป็นจริง

ฉันมีความสุขแม้จะเหนื่อแสนจะเหนื่อย ที่ช่วยผู้อื่นได้พ้นจากความทุกข์อยาก แล้วก็จะจดจำวิธีการและประสบการณ์ เพื่อสร้างเสริมสติปัญญาเอามาใช้ ยามจำเป็น สิ่งหนึ่งที่ฉันถูกปลูกฝังมาโดยตลอด ตั้งแต่จำความได้ คือความกตัญญูรู้คุณ และบุญคุณต้องตอบแทน

วันนี้วัยของฉัน ยังมีสมองไม่ต่างจากจากตอนที่ฉันเป็นเด็ก แต่เพิ่มด้วยประสบการณ์หลายๆ ด้าน ได้ช่วยผู้คนมามากมาย จนจำไม่ได้ เพราะมันเป็นธรรมชาติ ฉันทำวันนี้ให้ดีที่สุด เพื่อบบรพบุรุษของฉัน แล้วไม่ต้องจดจำว่าฉันทำอะไรให้ใคร คนที่ควรจดจำคือคนที่ได้รับความช่วยเหลือต่างหาก แล้วอย่าคาดหวังว่าทุกคนจะจำได้

วันนี้ฉันเหนื่อยมากอีกวัน ตั้งแต่เช้าจนมือค่ำ ทำอาหาร 3 มื้อสำหรับคน 9-11 คน พร้อมอาหารว่าง ขนมต่างๆ เสร็จอาหารเช้า ไปศูนย์อนามัยที่ 5 เพื่อรับรถเข็นผู้ป่วยมาให้อาม่าใช้ที่บ้าน ตามที่ร้องขอความช่วยเหลือไป  ญาติผู้ใหญ่ที่ไปด้วยอยากตรวจร่างกาย เพราะป่วยด้วยโรคเบาหวานความดัน และโรคลิ่มลือด มีปัญหาเรื่องขาและเข่า จึงพาไปทำบัตรจ่ายตรง แล้วพบหมอเพื่อตรวจร่างกาย หมอนัดให้ไปรับการรักษาด้วยการประคบสมุนไพรช่วงบ่าย

เสร็จจากมื้อเที่ยง  บ่ายคราวนี้มีญาติเพิ่มอีกคนที่จะไปศูนย์อนามัยด้วย  จีงเป็นสองคนที่ต้องดูแล คนหนึ่งให้รับการบำบัดด้วยการประคบสมุนไพร  อีกคนอยากตรวจร่างกายบ้าง เอาละซิช่วงบ่ายหมอออกดูแลผู้ป่วย  อย่างไรก็ตามก็สามารถทำบัตรจ่ายตรงได้ ทั้งๆ ที่ญาติท่านนี้ ไม่สามารนำบัตรประชาชนออกมาได้ตอนถูกนำออกมาจากพื้นที่น้ำท่วม แต่ด้วยบุญที่ทำมาโดยตลอด ผอ.โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ ศูนย์อนามัยที่ 5 กำลังตรวจคนไข้ที่ห้องฉุกเฉินอยู่ ทางเจ้าหน้าที่พาไปรับการตรวจที่นั่น หลังจากคุณตรวจวินิจฉัยเสร็จ ก็ส่งไปรับการบำบัดด้วยการนวดประคบสมุนไพร ที่เรือนลำดวน ก่อนพาญาติไปที่เรือนลำดวนฉันเห็นกองกฐินของกรมอนามัยหน้าห้องฉุกเฉิน ฉันรีบทำบุญด้วยความสุขใจ พยาบาล และเจ้าที่ เห็นเข้า รีบเข้ามายกมือไหว้อนุโมทนาบุญพร้อมกันจนฉันประหลาดใจ

จากนั้นฉันนั่งรอจนญาติทั้งสองรับการบำบัดเสร็จก็พากลับบ้าน

ถึงมื้อเย็นอีกแล้ว ขับรถออกไปจ่ายกับข้าวทำอาหารมื้อเย็นต่อ กินมื้อเย็นเสร็จเตรียมของว่างหลังละครจบ ไว้ให้ จึงมาเขียนบันทึกนี้ ไว้เป็นความทรงจำและสบการณ์เพิ่มค่ะ


บุญของอาม่าจริงๆ

อ่าน: 2700

เมื่อคืนได้รับโทรศัพท์ จากปักธงชัยตอนดึกอีกครั้ง ปรึกษาเรื่องทำอย่างไรจะพาอาม่าออกมาจากสภาพน้ำท่วมบ้านปักธงชัย  ที่น้ำกำลังจะมาอีกระอก ส่วนไฟ้ก็กำลังจะถูกตัด น้ำประปาที่ถูกตัดไปก่อนแล้ว กำลังจะหมดแล้ว ทางเดียวคือต้องหาทางนำอาม่าและอาโก ออกจากปักธงชัยให้ได้โดยเร็วที่สุด  ลูกๆ ลงความเห็นว่าสมควรพาอาม่าออกมาอยู่ในที่ปลอดภัย ในโคราช

เช้าขึ้นมาทุกคนหาวิธีประสานงานจะช่วยอาม่าออกมาได้ อย่างไร ต้องประสานงานกับใคร มีวิธีไหนทำอย่างไร  อาม่าหลินฮุ่ยเกือบหมดความอดทดแล้ว เลยบอกหมียักษ์ว่า ขอจัดการเรื่องพาอาม่าออกมาจากปักธงชัยได้ไหม หมียักษ์ได้ ทันที่รีบยกหูโทรศัพท์ โทรฯ ขอความช่วยเหลือจาก ผอ. สุเทพ เพชรมาก ผู้อำนวยการศูนย์อนามัยเขต 5 นครราชสีมาที่  ขอรถพยาบาลไปรับอาม่า(คุณย่า) อายุ 96 ปี ป่วยเป็นโรคเบาหวานเดินไม่ได้  ท่านให้ความช่วยเหลือทันที่ ท่านให้เจ้าหน้าที่รถโรงพยาบาลที่ห้องฉุกเฉิน โทรมาแจ้งว่าประจำการพร้อมทำงานทันที่ จากนั้นอาม่าก็ประสานขอความช่วยเหลือจากศูนย์ฯบรรเทาภัยน้ำท่วม ขอให้ส่งเรือไปรับและนำผู้ป่วยสูงอายุออกจากพื้นที่บ้านในตลาดปักธงชัย  เพื่อขึ้นทหารพามาที่โรงพยยาบาลปักธงชัย  ซึ่งที่นั่นมีรถพยาบาลของศูนย์อนามัยเขต 5 นครราชสีมารอรับอยู่แล้ว   อาม่าหลินฮุ่ย หมียักษ์ และเจ้าหน้าที่ รอประมาณสองชั่วโมงก็เห็นรถทหารเข้ามาจึงนำรถพยาบาลไปเทียบ เพื่อขนย้ายอาม่าขึ้นรถพยาบาลฯ นำออกมาถึงบ้านของอ.แพนด้า และอาม่าหลินฮุ่ยที่หมู่บ้านรุ่งนิรันดร์ด้วยความปลอดภัย ตามมาด้วยครอบครัวตัวแปะ บัดนี้ทั้งอ่าม อาโก ตัวแปะและครอบครัว มาพักที่บ้าน เพิ่งทานอาหารเย็นเสร็จพร้อมรอยยิ้มของอาม่า และทานอาหารกันพร้อมหน้า รอบแรกเป็นผู้ใหญ่ รอบสองเป็นเจ้าของบ้านแลพหลานๆ บุญของอาม่าจริงๆ ที่ออกมาได้ปลอดภัย และมีความสุขอยู่ท่ามกลางลูกหลานค่ะ


ไม่ลองไม่รู้

120 ความคิดเห็น โดย Lin Hui เมื่อ ตุลาคม 18, 2010 เวลา 19:15 ในหมวดหมู่ น้ำท่วม, เรื่องเล่าของLin Hui #
อ่าน: 3073

วันนี้เป็นอีกวันที่ ต้องหาช่องทางส่งอาหารเครื่องดืม ไปให้อา่ม่าและอาโกที่ปักธงชัยให้ได้ อันดับแรกโทรฯ ไปเทคโนธานีเพื่อถามข่าวคราวน้ำท่วม และเส้นทางคมนาคมเข้ามทส. ปรากฏว่าใน มทส.ทุกอย่างเป็นปกติ ส่วนใหญ่พนักงาน อาจารย์ และเจ้าหน้าที่ พักใน มทส. จึงไม่ปัญหา ส่วนเจ้าหน้าที่ ที่อยู่ในเมือง และปักธงชัย ไม่สามารถเดินทางมาทำงานได้ ทั้งบ้านทั้งรถจมอยู่ในน้ำ ต้องรอความช่วยเหลือจากฝ่ายทหารที่เอาเรือและรถเข้าไปช่วยเหลือ นำอาหารและน้ำไปให้ และขนย้ายคนป่วยในตลาดปักธงชัยออกมาได้แล้วส่วนหนึ่ง


ภาพจาก

http://www.koratphotoclub.net/mambo/index.php?option=com_smf&Itemid=40&topic=3714.0

หมียักษ์และ อาม่า จึงตัดสินใจขับรถจิ๊บคาริเบียนเข้าไปในมทส. ซึ่งไม่ผิดหวังเป็นเส้นทางลัดจากหมู่บ้านเข้าประตูหลัง(ประตูประปา) แต่ก็เห็นร่องรอยผ่านการท่วมของน้ำเป็นช่วงๆ ในที่สุดทุกอย่างก็ดีเกินคาดเลย สามารทำธุระที่ธนาคารได้ จึงซื้ออาหารของแห้งเพิ่มเติมอีก แล้วกลับมาบ้าน วางแผนติดต่อหลานชายในปักธงชัย และทราบว่าหลานชายกำลังหาทางพาแม่ออกจากบ้านในตลาด เพื่อพามาอยู่บ้านญาติ ที่ปลอดภัยจากน้ำท่วมที่โคราช หลานบอกว่าถ้าพาออกมาได้จะโทรมาบอก ..ในที่สุดก็พาแม่ลุยน้ำออกจากบ้านมาขึ้นเรือ เพื่อออกมาขึ้นรถทหารมาส่งที่บนถนน 304 ได้ และเป็นที่ๆ หลานชายเอารถปิคอัพมาฝากไว้ตอนน้ำเริ่มท่วม หลานชายรีบโทรมาบอก อาม่าหลินฮุ่ยจึงเตรียมของแห้งที่ซื้อจากร้านเจ้าสัว และของที่ซื้อจาก มทส. ใส่ถุงใหญ่เพื่อฝากหลานชายให้เอาไปให้ อาม่าและอาโกที่บ้านปักธงชัย  เนื่องจากอาม่าอยากอยู่ที่บ้าน ทั้งที่เจ้าหน้าที่และมีเรือเข้าไปรับเพื่อขนย้ายให้ออกจากบ้าน ซึ่งก็มีหลายคนไม่ประสงค์จะออกมา หากได้รับความช่วยเหลือทางด้านอาหารและน้ำ หลินฮุ่ยเข้าใจค่ะ อาม่ามีเหตุผลค่ะ

ในที่สุดโทรฯ นัดเจอกับหลานชาย พบกันครึ่งทาง บนถนน 304  เลยหน้าทางเข้า มทส.ประตูสอง ใกล้ปากทางแยกเข้าสวนสัตว์โคราช อาม่ากับหมียักษ์ขับรถจิ๊บเข้ามทส.อีกครั้งตามเส้นทางเดิม ที่เมื่อเช้าได้ทดสอบเข้าไปรอบหนึ่งแล้ว ในที่สุดก็มาพบกันที่จุดนัดพบพร้อมกัน จึงรีบขนอาหารของแห้งที่เตรียมไว้ให้หลานชาย เพื่อเอาไปให้ อาม่าและอาโกที่ปักธงชัย ส่วนหลานชายต้องรีบส่งแม่ให้ไปอยู่กับญาติในที่ปลอดภัย แล้วจะรีบกลับไปช่วยดูแล อาม่าและอาโกได้เต็มที่ โดยบอกว่าคงจอดรถไว้ที่ศูนย์ไหมฯที่เดิม แล้วนั่งรถทหาร เข้าปักธงชัยแล้วลงเรือทหารเข้าไปบ้านอาม่า

ขากลับวิ่งรถบนเส้นทาง 304 แล้วเลี้ยวซ้ายเข้าถนนมิตรภาพ ช่วงนี้สามรถวิ่งได้สะดวก ยกเว้นเส้นคู่ขนาน เลยโรงเรียนราชสีมา บางช่วงน้ำยังท่วม หมียักษ์บอกว่าช่วงนี้ลึกมาก  มมาถึงปากทางเข้าหมู่บ้าน ไม่ลืมแวะเจ้าสัวซื้ออาหารของแห้งตุนไว้อีก เพื่อความไม่ประมาท ถึงน้ำจะท่วมอีกระรอกก็ไม่มีปัญหา ตอนนี้ฝนตกหนักอีกแล้วกำลังรอฟังข่าวจากหลานชายค่ะ


น้ำท่วมโคราช

16 ความคิดเห็น โดย Lin Hui เมื่อ ตุลาคม 16, 2010 เวลา 14:37 ในหมวดหมู่ ธรรมชาติสิ่งแวดล้อม, น้ำท่วม, เรื่องเล่าของLin Hui #
อ่าน: 2651

ปีนี้ฝนมาล่า แต่ไม่ยอมลาสักที่  ทั้งๆที่ทุกปีฝนเริมลาเมือลมหนาวเริ่มพัด ปีนี้กลางเดือนตุลา ยังไม่มีท่าที่จะยอมจากไปเสียที่ ปรากฏการ์ฝนตกต่อเนื่องสามวันสามคืนต่อเนื่อง สลับหนักเยา แต่ไม่ขาดเม็ด ระดับน้ำเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ระบายไม่ทัน ดินชุ่มน้ำเต็มที่ ไม่ที่ว่างพอจะซับน้ำเพิ่ม หากพระอาทิตย์หลบหน้า ไม่ยอมออกมแย้มายิ้ม แบ่งปันหน้าที่รับน้ำที่แผดเผาให้ไปเป็นไอน้ำ เอาไว้บนฝากฟ้าบ้าง รับรองว่าต้องแย่กว่านี้แน่นอนค่ะ

น้ำท่วมโคราชเกืบทุกที่  โดยเฉพาะบ้านที่ปักธงชัย  โดนน้ำท่วมครึ่งเข่าแล้วค่ะ ย้ายอาม่าขึ้นไปอยู่ชั้นสอง พร้อมขนย้ายสิ่งของเครื่องใช้ที่จำเป็น หนีให้พ้นระดับน้ำ ทำได้เพีียงบางส่วน ระดับน้ำสูงขึ้นเรื่อยๆ จนน่ากลัวว่าจะไม่สามารถขันรถหนีระดับน้ำได้ทัน หมียักษ์จึงรีบขับรถกลับเข้าโคราช รถมาติดน้ำท่วมบนถนนมิตรภาพ หนีเข้าปั้มน้ำมัน รถเครื่องดับสตาร์ทไม่ติด

วันนี้ได้รับทั้งข้อความและโทรศัพท์ มาถามเรื่องน้ำท่วมด้วยความห่วงใยเกือบทั้งวัน อาม่าขอขอบคุณและซาบซึ้งใจ ในความห่วงใยที่มีให้อาม่า่และครอบครัว  ตอนนี้หมียักษ์กลับมาถึงบ้านแล้วค่ะ ที่บ้านน้ำท่วมแค่สนามค่ะ ต้นไม้คงสำลักน้ำบ้างเป็นเรื่องธรรมดา ระดับน้ำยังไม่ท่วมลานจอดรถค่ะ ขอให้มีแดดเสียที่ จะช่วยให้ระดับน้ำลดได้มากทีเดียวค่ะ



Main: 0.12433004379272 sec
Sidebar: 0.056391000747681 sec