เพิ่งรู้ตัวว่าเหนือย
ช่วงแรกที่ยังหาหนทางช่วยเหลือ ญาติที่ถูกน้ำท่วมในเมืองปักธงชัยไม่ได้ ก็กินไม่ได้นอนไม่หลับ(สนิท) ความทุกข์ก็เกิดที่เห็นสภาพน้ำท่วมบ้านญาติ และต้องทนทุกข์ติดค้างบนบ้านชั้นที่สอง พอน้ำไฟไม่มีก็ยิ่งลำบากมากขึ้น น้ำในบ้านสูงสองเมตร ตู้เย็นและเข้าของที่ขนหนีน้ำไม่ทัน ลอยเค้วงคว้างในบ้าน 19 กย. สามารถช่วยออกมาได้โดยเรือและรถของทหาร แล้วมาขึ้นรถพยาบาลที่เอาไปรับกลับมา ทีบ้านในเมืองได้ ญาติออกมาได้อีกส่วนหนึ่งตามกันมาด้วยรถหมียักษ์ กับรถกระบะอีกคัน ทุกคน พักที่บ้านของ ครอบครัวหมียักษ์ เรามีด้วยความสุขใจเพราะญาติปลอดภัยแล้ว ถึงเหนื่อยแค่ไหนก็ทนได้ แต่สังขารนี่ซิมันก็ชราแล้วเช่นกัน เข้าวันที่ห้า จึงรู้ตัวว่าเหนื่อยมาก เมื่ออาหารที่ทุกคนชื่นชอบ ตั้งสำรับให้ทุกคนเสร็จ.ในมื้อเย็น เหนื่อยจนกินข้าวไม่ลงจริงๆ ขอพักนั่งดูลูกสาวสองคนที่มาจากกรุงเทพ และ หลานชายอีกคนมาจากพิษณุโลก กินอาหารโปรด เทมปุระเห็ด ออยเนี่ยนริง เปรี้ยวหวานหมูชุบแป้งทอดกรอบ ซุปหมูตุ๋นมะระเห็ดหอม อย่างเอร็ดอร่อยแล้วชื่นใจ ซึ่งความจริงแล้วพอลูกทั้งสองมาถึง ก็รีบเข้าครัวมาช่วยแม่ซึ่งหัวฟูอยู่ในครัวคนเดียว เขารับรู้ว่าแม่เหนื่อยมากอยู่คนเดียวต้องบริการทุกคนในบ้าน ตั้งแต่เช้ายันค่ำ ทำหารสามมื้อต่อวัน ของว่างอีก จ่ายตลาดอีก สารพัดที่จะต้องคอบเอาอกเอาใจแต่ละคน พาไปหาหมอบ้าง เช็ดทำความสะอาดห้องน้ำทั้งข้างบนบ้าน และห้องน้ำข้างล่าง ที่ผู้ใหญ่บางคนทำเลเปียกนองพื้นทุกครั้งที่เข้าไปใช้ คนที่เข้าห้องน้ำต่อจะอันตรายลื่นล้มอยู่ชั้น เมื่อสองวันก่อน น้องสาวของหมียักษ์จากมหาวิทยาลัยมหาสารคาม พาลูกชายคนเล็ก กำลังเรียน ป.2 มาฝากเลี้ยงดูอีกคน เพราะพ่อแม่ต้องไปต่างประเทศ และจะกลับตอนสิ้นเดือน
หมียักษ์กับหลินฮุ่ย แอบวางแผนว่าจะไม่ไปเที่ยวมาเก๋า ฮ่องกง จีน ตามโปรมวันที่ 25-29 คต.2553 ที่จ่ายเงินไปแล้ว หากสถานะการณ์น้ำท่วมไม่ดีขึ้น แต่อาม่าทราบเข้าก็บอกให้ไปเที่ยวเถอะ พักเสียบ้าง ช่วงนี้น้ำเริ่มค่อยๆลดลงแล้ว อาม่าอยู่สุขสบายที่บ้านนี้ กินอาหารดีๆ อร่อยทุกมื้อ เปิดภัตรคารได้เลย….อิอิอิ ตอนนี้ให้หลานชายจากพิษณุโลก มาช่วย อาโก ดูแลอาม่าแล้ว วางใจได้ระดับหนึ่ง ในที่สุดลูกๆ ก็บอกให้ไปเถอะ ก็มารับเข้ากรุงเทพพรุ่งนี้
ลูกๆมานั่งเชียร์ ให้จัดกระเป๋าเดินทางเถอะ เลยขอลูกว่าขอเขียนบล็อกให้เสร็จก่อน…อิอิอิ …