ฉันหรือคือผู้วิเศษ

โดย Lin Hui เมื่อ ตุลาคม 20, 2010 เวลา 22:20 ในหมวดหมู่ การทำบุญ, น้ำท่วม #
อ่าน: 1711

ฉันหรือคือผู้วิเศษ ฉันก็มีเพียงหนึ่งสมองกับสองมือ สายตาทั้งข้างก็หรือไม่ดีเพราะขาดความสามัคคี  แต่แข้งขาของฉันก็ยังใช้การได้ดี เพียงแต่ไม่เท่าตอนสาวๆ ..อิอิ เหนือยเป็นไหม เป็นซิค่ะเพราะฉันไม่ใช่ผู้วิเศษ..55555555

กว่าที่จะมีวันนี้ได้ ฉันผ่านการบ่มเพาะจากป๋า ผู้สร้างฉันมาเพื่อช่วยผู้อื่นด้วยความรัก ได้รับการฝึกมาตั้งแต่เด็กๆ บางเรื่องก็ทำให้ดู บางเรื่องก็รู้ว่า ฉันทำได้ จึงดึงศักยภาพฉันออกมา เพิ่งมารู้ทีหลังว่า บางเรื่องป๋าเองก็ทำไม่ได้ แต่สามารถทำให้ฉันทำได้อย่างมั่นใจ ฉันมักถูกหลายคนบอกว่า ฉันใช้เหตุและผลมากเกินไป ทั้งที่ฉันคิดว่ามันธรรมดาที่สุด พูดง่ายๆ มันเป็นธรรมชาติ อย่างไม่รู้ตัวเลย

แต่ด้วยสิ่งที่ฉันคิดและเตรียมการ มันก็เป็นไปอย่างธรรมชาติ ที่ฉันรู้ว่ามันควรจะเป็นไปตามที่ฉันคิดอย่างมีระบบ บางครั้งมันไม่สามารถเอาหลักการอะไรมาพิสูจน์ได้ในขณะนั้น แต่เมื่อฉันทำได้ เพราะได้ืำทำตามธรรมชาติของฉัน  ผลของมันก็เกินความคาดหมาย เพราะฉันไม่เคยคาดหมายอะไรที่เกินความเป็นจริง

ฉันมีความสุขแม้จะเหนื่อแสนจะเหนื่อย ที่ช่วยผู้อื่นได้พ้นจากความทุกข์อยาก แล้วก็จะจดจำวิธีการและประสบการณ์ เพื่อสร้างเสริมสติปัญญาเอามาใช้ ยามจำเป็น สิ่งหนึ่งที่ฉันถูกปลูกฝังมาโดยตลอด ตั้งแต่จำความได้ คือความกตัญญูรู้คุณ และบุญคุณต้องตอบแทน

วันนี้วัยของฉัน ยังมีสมองไม่ต่างจากจากตอนที่ฉันเป็นเด็ก แต่เพิ่มด้วยประสบการณ์หลายๆ ด้าน ได้ช่วยผู้คนมามากมาย จนจำไม่ได้ เพราะมันเป็นธรรมชาติ ฉันทำวันนี้ให้ดีที่สุด เพื่อบบรพบุรุษของฉัน แล้วไม่ต้องจดจำว่าฉันทำอะไรให้ใคร คนที่ควรจดจำคือคนที่ได้รับความช่วยเหลือต่างหาก แล้วอย่าคาดหวังว่าทุกคนจะจำได้

วันนี้ฉันเหนื่อยมากอีกวัน ตั้งแต่เช้าจนมือค่ำ ทำอาหาร 3 มื้อสำหรับคน 9-11 คน พร้อมอาหารว่าง ขนมต่างๆ เสร็จอาหารเช้า ไปศูนย์อนามัยที่ 5 เพื่อรับรถเข็นผู้ป่วยมาให้อาม่าใช้ที่บ้าน ตามที่ร้องขอความช่วยเหลือไป  ญาติผู้ใหญ่ที่ไปด้วยอยากตรวจร่างกาย เพราะป่วยด้วยโรคเบาหวานความดัน และโรคลิ่มลือด มีปัญหาเรื่องขาและเข่า จึงพาไปทำบัตรจ่ายตรง แล้วพบหมอเพื่อตรวจร่างกาย หมอนัดให้ไปรับการรักษาด้วยการประคบสมุนไพรช่วงบ่าย

เสร็จจากมื้อเที่ยง  บ่ายคราวนี้มีญาติเพิ่มอีกคนที่จะไปศูนย์อนามัยด้วย  จีงเป็นสองคนที่ต้องดูแล คนหนึ่งให้รับการบำบัดด้วยการประคบสมุนไพร  อีกคนอยากตรวจร่างกายบ้าง เอาละซิช่วงบ่ายหมอออกดูแลผู้ป่วย  อย่างไรก็ตามก็สามารถทำบัตรจ่ายตรงได้ ทั้งๆ ที่ญาติท่านนี้ ไม่สามารนำบัตรประชาชนออกมาได้ตอนถูกนำออกมาจากพื้นที่น้ำท่วม แต่ด้วยบุญที่ทำมาโดยตลอด ผอ.โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ ศูนย์อนามัยที่ 5 กำลังตรวจคนไข้ที่ห้องฉุกเฉินอยู่ ทางเจ้าหน้าที่พาไปรับการตรวจที่นั่น หลังจากคุณตรวจวินิจฉัยเสร็จ ก็ส่งไปรับการบำบัดด้วยการนวดประคบสมุนไพร ที่เรือนลำดวน ก่อนพาญาติไปที่เรือนลำดวนฉันเห็นกองกฐินของกรมอนามัยหน้าห้องฉุกเฉิน ฉันรีบทำบุญด้วยความสุขใจ พยาบาล และเจ้าที่ เห็นเข้า รีบเข้ามายกมือไหว้อนุโมทนาบุญพร้อมกันจนฉันประหลาดใจ

จากนั้นฉันนั่งรอจนญาติทั้งสองรับการบำบัดเสร็จก็พากลับบ้าน

ถึงมื้อเย็นอีกแล้ว ขับรถออกไปจ่ายกับข้าวทำอาหารมื้อเย็นต่อ กินมื้อเย็นเสร็จเตรียมของว่างหลังละครจบ ไว้ให้ จึงมาเขียนบันทึกนี้ ไว้เป็นความทรงจำและสบการณ์เพิ่มค่ะ

« « Prev : บุญของอาม่าจริงๆ

Next : เพิ่งรู้ตัวว่าเหนือย » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

11 ความคิดเห็น

  • #1 Panda ให้ความคิดเห็นเมื่อ 21 ตุลาคม 2010 เวลา 0:00

    เมื่อตอนหัวค่ำหลังอาหารเย็นแล้ว รู้สึกว่าร่างกายไม่ไหวแล้ว จึงขึ้นมาที่ห้องนอนชั้นบน ขณะที่ข้างล่าง พูดคุยกันพร้อมชมข่าวอยู่หน้าทีวี เอนกายลงที่เตียงนอนและเผลอหลับไปเมื่อไหร่ไม่ทราบ ฝันว่ามี ผู้วิเศษ มาถามว่าจะเอาน้ำเก๊กฮวยร้อน ๆ ไหม ? ตอนว่า ก็ดีนะกำลังหิวอยู่ สะดุ้งตื่น นอนนึกทบทวนว่าเราฝันหรือเปล่า เพราะนอนอยู่คนเดียว ไม่เห็นมีผู้วิเศษ นอนลืมตาอยู่ประมาณ ๑๕ นาที จึงลุกขึ้นเดินลงไปชั้นล่าง เห็นคนมากมายคุยกันอยู่ ทั้งญาติที่มาเยี่ยมอาม่าและลูก ๆ หลาน ๆ จึงเลี่ยงไปทีห้องข้างหลังที่เป็นโต๊ะอาหาร เห็นมีน้ำเก๊กฮวย อยู่หนึ่งแก้ว ลองจับดูเป็นน้ำเก๊กฮวยที่เย็นแล้ว ไม่ใช่เก๊กฮวยร้อน ๆ อย่างที่ฝัน แต่ก็ยกขึ้นจิบไปครึ่งแก้ว แล้วจึงขึ้นมานอนพักต่อที่ชั้นบน อีกประมาณหนึ่งชั่วโมง จึงลงไปหลังจากผู้มาเยี่ยมลากลับไปแล้ว จากการสอบถามจึงได้ทราบว่า ที่ฝันว่ามีผู้วิเศษ มาถามว่าจะเอาน้ำเก๊กฮวยร้อน ๆ ไหม ไม่ใช่ความฝัน…..อิอิ ในที่สุดก็ได้ดื่มน้ำเก๊กฮวยร้อน ๆ จริง ๆ จากผู้วิเศษ…..ขอบคุณ ขอบคุณ

  • #2 Lin Hui ให้ความคิดเห็นเมื่อ 21 ตุลาคม 2010 เวลา 15:53

    ฉันไม่ใช่ผู้วิเศษ มีแค่สองมือ แต่เธอคือลมหายใจของฉัน ฉันเห็นเธอนอนผิดปกติ ฉันมาแตะหน้าผากดูก็รู้ว่าควรทำอย่างไร รีบเอาผ้าชุบน้ำเย็นมาดึงเอาความร้อนออกโดยเร็วจนเข้าสู่ภาวะปกติ แล้วกระซิบบอกว่าจะลงไปชงเก็กฮวยร้อนมาให้ดื่มเธอจึงหลับไป แต่ช่วงนั้นฉันต้องดูแลญาติผู้ใหญ่อีกหลายท่าน
    ขอโทษจริงๆ ตั้งใจลงไปชงเก็กฮวยให้ อ.แพนด้า แต่ญาติๆ อยากวัดความดัน จึงกลับขึ้นมาเอาเครื่องวัดความดันให้และ อธิบายวิธีใช้ จากนั้นก็ดูว่าทำได้ถูกต้อง และวัดความดันครบทุกคนแล้วจึงเก็บเครื่องความดัน ไว้ที่เดิมพอดีเห็นมิสคอลโทรฯศัพท์ 3เลขหมายจึงโทรฯ ปรากฏว่าเป็นเพื่อนรักโทรฯ มาด้วยความห่วงใย จนได้ยินเสียงบ่นเหมือนหมีกิน ผึ้งฝันว่าจะได้ดื่มน้ำเก็กฮวย จึงจบการสนทนา แล้วรีบลงไปชงเก็กฮวยมาปิดปากหมียักษ์….อิอิอิ

  • #3 สุวรรณา ให้ความคิดเห็นเมื่อ 21 ตุลาคม 2010 เวลา 17:09

    สวัสดีค่ะอาจารย์ทั้งสอง อ่านไปยิ้มไป น่ารักค่ะ อาม่า -อากง ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ แหะๆ หนูยังมีโซฟาในครัวไว้เอนหลังเมื่อเสร็จจากบริการสมาชิกในบ้าน หายเหนื่อย วิ่งไปซื้อทำในมื้อต่อไป ถึงจะเหนื่อยก็ยอมเพราะทำแล้วมีความสุข

  • #4 krupu ให้ความคิดเห็นเมื่อ 21 ตุลาคม 2010 เวลา 17:46

    เพิ่งกลับจากใต้เมื่อเช้านี้เองค่ะ ยังทันเห็นมุมเล็ก ๆ ของการดูแลกันและกัน เหมือนฝันที่เป็นจริงของ อ.แพนด้า และ อ.หลินฮุ่ย นะคะ น่ารักจนต้องอมยิ้มตลอดเวลาที่พิมพ์อยู่นี่เลยค่ะ

    ทำให้ได้ข้อคิดว่า จริง ๆ แล้วชีวิตเราก็เท่านี้เอง ความอิ่มเอมที่ได้จากการได้รับ และได้มอบความรักผ่านการดูแลกันและกันในครอบครัวกับคนที่เรารัก กับคนที่รักเรา

    “ฉันไม่ใช่ผู้วิเศษ มีแค่สองมือ แต่เธอคือลมหายใจของฉัน”

    ต่อให้เป็นผู้วิเศษ จะมีกี่สิบมือก็แล้วแต่ แต่จะมีใครเคียงข้าง จนเรียกได้เต็มปากว่า เป็นลมหายใจของกันและกันอย่างนี้ได้หรือเปล่าเนาะคะ และคนที่ได้สัมผัสความรักแบบนี้ต่างหากล่ะคะ ที่หนูเรียกว่า เป็นบุคคลพิเศษอ่ะค่ะ ^_^

    โอย น้ำเก็กฮวย หรือตาเราจะร้อนกว่าน๊อ อิอิ

    ปล. ทำไงดีหนูหยุดยิ้มไม่ได้อ่ะค่ะ ช่วยหนูล่วยยยยยย ^_______^

  • #5 น้ำฟ้าและปรายดาว ให้ความคิดเห็นเมื่อ 21 ตุลาคม 2010 เวลา 18:49

    อมยิ้มกับความเห็นโดยเฉพาะของน้องปู ^ ^

  • #6 Lin Hui ให้ความคิดเห็นเมื่อ 21 ตุลาคม 2010 เวลา 19:40

    แอบหนีขึ้นมาพักด้วยการเล่นเน็ต ขอบคุณมากค่ะน้องสุวรรณา วันนี้อาม่าหลินฮุ่ยทำสปาผ่อนคลายความเครียดให้อาม่า เมื่อบ่าย แล้วหาดอกไม้มามอบให้ชื่นใจด้วยค่ะ

  • #7 Lin Hui ให้ความคิดเห็นเมื่อ 21 ตุลาคม 2010 เวลา 19:42

    ปูจ๋า หุบได้แล้ว….เดี๋ยวเหงือกจะแห้ง เผลอๆ แมลงวันเข้าปาก จะหาว่าอาม่าไม่เตือน …อิอิ

  • #8 Lin Hui ให้ความคิดเห็นเมื่อ 21 ตุลาคม 2010 เวลา 19:43

    อะไรแค่นี้ก็อมยิ้มกันทั้งสามคน ไม่ว่าน้องสุวรรณ น้องเบิร์ด โดยเฉพาะป๋าจู(กลับเอาเอง) ยิ้มจนไม่หุบ ..เลยต้องเตือนไปแล้ว…5555

  • #9 Panda ให้ความคิดเห็นเมื่อ 21 ตุลาคม 2010 เวลา 20:27

    นำภาพมอบดอกไม้หอมให้อาม่า มาเสริมครับ….อิอิ
    http://www.facebook.com/photo.php?pid=271660&l=36e8ac1461&id=100000909348318

  • #10 Lin Hui ให้ความคิดเห็นเมื่อ 21 ตุลาคม 2010 เวลา 20:44

    ขอบคุณหลายๆ เด้อที่ทำให้บันทึกนี้มีภาพประทับใจมาเพิ่มความงดงามของความรัก

  • #11 Licesnunc ให้ความคิดเห็นเมื่อ 6 กรกฏาคม 2020 เวลา 12:44

    Metformin FearHeergo https://ascialis.com/# - Cialis Deenty Seroquel sybeathe generic cialis tadalafil Sesyimmemo viagra venta por internet


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.1095860004425 sec
Sidebar: 0.062575101852417 sec