ลานภาษา

ผู้เขียน พี่ครูแอน ครูแอมแปร์กำลังเตรียมทำค่ายภาษาอังกฤษให้แก่นักเรียนโรงเรียนควนเสม็ด อำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา  กิจกรรมวันนี้ผู้เขียนตั้งใจจะให้เป็นกิจกรรมแบบการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม(Active learning) 

     วันนี้มีการรำมโนราห์ให้ดูด้วยก่อนทำกิจกรรมด้วย ผู้เขียนเองไม่ได้ดูการรำมโนราห์มานานมากๆๆ  ตอนนี้ผู้เขียนตั้งใจเอาภาพนักเรียนมาให้ดูก่อนนะครับ นักเรียนประมาณ 80 คนครับ

 

นักดนตรีมโนราห์ตัวน้อย

เกม

นักเรียนทั้งหมด

ต่อตัวอักษร

เด็กน้อยรำมโนราห์

ผู้เขียนอยู่กับพี่ครูแอน ครูแอมแปร์ ที่โรงเรียนบ้านควนเสม็ด อำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา เพื่อช่วยกันจัดค่ายภาษาอังกฤษให้แก่นักเรียนจำนวน 80 คน เมื่อวานตอนเช้ามีการเปิดค่ายภาษาอังกฤษโดยมีการรำมโนราห์ให้ดูด้วย(สมเป็นศิลปะภาคใต้จริงๆ)

 

 

   หลังจากที่นักเรียนได้พักตอนช่วงเช้า กิจกรรมที่ทำคือการละลายพฤติกรรม(Ice breaking) โดยใช้กิจกรรม frog, monkey, bird and human นักเรียนจะได้เรียนคำศัพท์เกี่ยวกับสัตว์ และการเล่นเป่ายิงฉุบคือ hammer, paper, scissor (ฮามาก พอผู้เขียนถามเด็กๆว่าภาคใต้ที่อำเภอสะเดาเรียกเป่ายิงฉุบว่าอะไร เด็กๆๆตอบว่า วันทูส้ม แป่ววววว…ทีแปลกไปกว่านั้นคือ ที่ภาคกลางบ้านผู้เขียนมีเพียง ค้อน กรรไกรและกระดาษ แต่เด็กๆๆภาคใต้ มีนก น้ำและปืนแทน ปาด…)

   กิจกรรมต่อไปคือนักเรียนร้องเพลง collecting money แล้วฟังผู้เขียนออกเสียงว่า ต้องการจำนวนเท่าไร กิจกรรมนี้นักเรียนจะได้เรียนรู้ภาษาอังกฤษและได้เรียนรู้จำนวนนับซึ่งสามารถบูรณาการได้กับวิชาคณิตศาสตร์

  กิจกรรมที่อาศัยความร่วมมือของคุณครูทั้งโรงเรียนโดยไม่ต้องมีใครไปบอกคือกิจกรรมที่ให้นักเรียนใช้ร่างกายต่อเป็นตัวอักษร(Alphabet)ซึ่งเป็นตัวที่นักเรียนมักเขียนผิดเช่นตัว P ตัว W เป็นต้น ปรากฏว่าคุณครูทุกๆๆท่านมาช่วย ทั้งผู้อำนวยการโรงเรียนแม่ครัวและพ่อครัว อายุประมาณ 70 กว่าๆ

   ตอนพักเที่ยง ผู้เขียนแอบไปถ่ายภาพนักเรียนกินข้าวกลางวันมา โอแม่เจ้า!!!! นักเรียนกินเก่งมากๆๆ แต่ละคนตักข้าวพูนจานเลย แถมมีบางคนตักเพิ่มด้วย เด็กๆๆกินข้าวเก่งมากๆ

  กิจกรรมที่สนุกน่าจะเป็นเกม the baby  the knight and the king กิจกรรมเล่นโดย ขอนักเรียนอาสาสมัคร(Volunteer) ตัวที่เล็กที่สุดในทีมและนักเรียนตัวที่ใหญ่ที่สุด เมื่อผู้ดำเนินรายการพูดว่า the baby นักเรียนคนที่ตัวใหญ่ที่สุดจะต้องอุ้มเพื่อนตัวที่เล็กที่สุดแบบอุ้มเด็กๆๆ เมื่อผู้ดำเนินรายการพูดว่า the knight นักเรียนคนที่ตัวใหญ่ที่สุดจะต้องอุ้มเพื่อนตัวที่เล็กที่สุดโดยให้ขี่หลังแบบอัศวิน ถ้าเป็น the king จะต้องให้เพื่อนขี่คอ ตอนเปลี่ยนท่าห้ามเอาลงพื้น(เกมนี้ต้องระมัดระวังมาก ผู้เขียนเลยให้คุณครูสองท่านมาช่วยดูแลนักเรียน)

 

    วันนี้ผู้เขียนและพี่ครูแอนจะทำฐานร่วมกับคุณครูอีก 1ท่านรวมทั้งหมดได้จำนวน 3 ฐาน พี่ครูแอนตั้งใจทำ การใบ้คำ ผู้เขียนตั้งใจทำ running dictation  รอดูภาพกิจกรรมวันนี้นะครับ ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน…

เมื่ออาทิตย์ก่อน ได้หยุดหนึ่งวัน ผู้เขียนอยู่มหาวิทยาลัยเมื่อวานวันเสาร์มีกิจกรรมกับครู กทม. 8 กลุ่มสาระการเรียนรู้ มีน้องพอลล่าไปช่วย น้องพอลล่าเล่าไว้ในบันทึกนี้ น้อง did มือถ่ายรูประดับแนวหน้า ตามด้วยน้องกล้วยแขกไปช่วยอีกคน

   ผู้เขียนคาดว่าคุณครูคงไม่เกิน 200 คน จากการประเมินด้วยสายตาก็ประมาณ 200 คน หลายๆท่านคงสงสัยว่าจะถอดบทเรียนครูตั้ง 200 คนอย่างไร ผู้เขียนได้แบ่งกลุ่มครูเป็น 8 สาระการเรียนรู้ กลุ่มละประมาณ 10 กว่าคน แถมด้วยชั้นอนุบาลอีก 2 กลุ่มเลยมี 10 กลุ่ม จำนวนในแต่ละกลุ่มเลยไม่มากนักก่อนการแบ่งกลุ่มผู้เขียนได้สาธิตกิจกรรมสำหรับการจัดค่ายวิชาการก่อน เป็นเพราะอากาศร้อนและแดดจัดมากๆๆ ทำเอาคุณครูหลายคนหมดแรงไปเหมือนกัน

  ผู้เขียนได้บรรยายเรื่องการสำรวจความคิดเห็นและออกแบบหลักสูตร(course design)สำหรับค่ายวิชาการ การประเมินก่อนการจัดกิจกรรม การประเมินระหว่างการจัดกิจกรรมและการประเมินหลังการจัดกิจกรรมหลังจากนั้นได้ กำหนดหัวข้อก่อนให้คุณครูแบ่งกลุ่มกันทำกิจกรรมคือ

        1. เนื้อหาที่สอน

2. วิชาที่สอน

3. จุดประสงค์การเรียนการสอน

4. ขั้นตอนในการจัดกิจกรรม

5. การวัดผลและประเมินผล

6. สื่อที่ใช้ในการเรียนการสอน

 

 

  น้องพอลล่า คุณ did และน้องนา คอยช่วยตามไปดูคุณครูแต่ละสาระการเรียนรู้ออกแบบกิจกรรมการเรียนการสอนสำหรับค่ายวิชาการ มีครูกลุ่มหนึ่ง เก่งมาก ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกเป็นสาระการเรียนรู้พละศึกษา ทำการ์ตูนได้ไวมาก ดูภาพกระต่ายที่ครูจะสาธิตนะครับ

   แต่น้องพอลล่าไปเจอหุ่นมือรู้สึกพอลล่าชอบเลยขอถ่ายภาพเอามาให้ดู  วันนี้ตั้งใจเอากลุ่มนี้มาให้ดูก่อนเป็นบทบาทสมมุติและเป็นเกมสำหรับให้นักเรียนได้ฝึกกล้ามเนื้อ ท่านอาจารย์ผู้ชายถ่ายทอดได้ดีมากเกมนี้ครับ

   ท่าทางที่คุณครูแสดงออกมาแบบนี้ครับ  เรียกเสียงฮาให้แก่คุณครูทุกๆๆท่านที่ดูคุณครูสาระการเรียนรู้นี้สาธิตการจัดกิจกรรมได้เป็นอย่างดี 

  ยังเหลืออีกหลายกลุ่ม รออ่านพรุ่งนี้นะครับ มีกลุ่มหนึ่งสาระการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ(ภาษาอังกฤษ) นำเสนอเรื่อง โจ๋แรงเจอร์(สอนภาษาอังกฤษมานานเพิ่งเคยเห็นนี่ละ) ฮ่าๆๆ ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน…

(ถ่ายไว้เป็นหลักฐานกันพอลล่าจิ๊กไป แป่วววว ฮ่าๆๆ)

 ปล. ได้น้องตุ๊กตาจากท่านรองประพนธ์ คณะครูอาจารย์และนักเรียนจากคุณครูโรงเรียนวัดตะกล่ำ เพื่อนำไปจัดค่ายที่นี่ด้วยครับ  ขอบคุณทุกๆๆท่านมากครับ ที่นำตุ๊กตามาให้เด็กๆๆ(ยืมรูปมาจากน้องพอลล่าครับ ฝีมือน้อง did ถ่าย)

ตอนนี้ผู้เขียน พ่อครูบาสุทธินันท์ น้องออต พี่จุ๋ม พี่ handy น้องจิ กำลังอยู่ที่ธนาคารไทยพาณิชย์สำนักงานใหญ่ มาร่วมงานวันรพีเสวนาผู้เขียนพบพี่เปาผู้จัดการกองทุนธนาคารไทยพาณิชย์ และอาจารย์หมอวิจารณ์ พานิชแล้วครับ

  เดี๋ยวผู้เขียนจะมาเขียนต่อนะครับ  ตอนนี้รอพี่ครูปูและสมาชิกทุกๆท่านตามมาร่วมงาน   รอน้องจิจอมซนเขียนป้ายพี่บ่าว handy ทำ Ulem (ที่พ่นน้ำ)

    มีสมาชิกจองหนังสืเจ้าเป็นไผหลายเล่มมากๆๆ  เอาภาพหนังสือมาให้ดูนะครับ…สีสวยมากๆๆ

   เช้านี้เป็นวันสุดท้ายที่ทำกิจกรรมกับเด็กๆๆในหมู่บ้านโนนจาน เมื่อวานตอนเช้าผู้เขียนได้ให้นักเรียนฝึกการพูดโดยใช้เกม whisper หรือเกมกระซิบ เล่นโดยการแบ่งเด็กเป็น 2 กลุ่ม(ในกรณีที่นักเรียนไม่มาก) แล้วกระซิบข้อความหรือประโยคภาษาอังกฤษโดยให้เด็กๆๆกระซิบต่อกันไปเช่น Sally sells sea shell on the seashore. เป็นการฝึกการฟังและการพูด

   กิจกรรมตอนช่วงตอนสายๆๆส่วนใหญ่เป็นกิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์เช่นการลำเลียงน้ำโดยใช้หลอด (สอนเรื่องใกล้ตัวเช่น หลอด(tube)เรียกว่าอะไร แก้วเรียกว่าอะไร

    กิจกรรมที่น่าสนุกน่าจะเป็นขนย้ายเด็กๆๆโดยใช้รุ่นพี่ หลังจากนั้นก็ให้น้องๆขนตัวรุ่นพี่กลับ กิจกรรมเหล่านี้เด็กๆๆจะได้เรียนรู้เรื่องความสามัคคี การทำงานเป็นทีม

   ตอนหลังเที่ยงเป็นกิจกรรมล่าสมบัติ(treasure hunt) โดยผู้เขียนได้เขียนลายแทงเป็นภาษาอังกฤษ ให้เด็กๆๆอ่านประโยคคำสั่งแล้วเดินไปตามที่อ่าน จากจุดหนึ่งไปหาจุดที่สองที่ซ่อนคำสั่งไว้  มีทั้งหมด 5 จุดทั่วสวน มีกติกาว่าต้องเดินจับมือกันไปห้ามมือหลุด กลุ่มที่หาสมบัติได้ครบก่อนจะเป็นผู้ชนะ มีนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคามมาร่วมกิจกรรมกับเด็กๆพร้อมกับการถ่ายทำรายการทีวี ของASTV ภาคอีสาน

    ตอนเย็นผู้เขียนได้ไปเรียนรู้เรื่องยาสมุนไพรและการทำอาชีพทำตุ๊กตากับเด็กๆๆในหมู่บ้านพร้อมกับการถ่ายทำทีวี  ผู้เขียนได้ความรู้ใหม่ว่าเด็กๆๆชอบถ่ายรูปมาก ไม่เชื่อดูภาพนะครับ …ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่านแล้วจะมาเขียนกิจกรรมต่อนะครับ…

   วันนี้มีเจ้าหน้าที่ของศูนย์พัฒนาสังคม หน่วยที่ 41 จัหวัดมหาสารคาม ดูข้อมูลที่นี่ http://www.sdc41msk.go.th/                 

เมื่อวานตอนกลางวันกิจกรรมที่นักศึกษาแพทย์ทำคือ กิจกรรมของ dialogue กิจกรรม world café และที่นักศึกษาแพทย์สะท้อนความคิดเห็นว่าได้ความรู้คือกิจกรรมการทำอาหาร มีนักศึกษาท่านหนึงหยิบมะเขือมาให้ผู้เขียนดูด้วยการการดีใจบอกผู้เขียนว่าได้มะเขือเปราะแล้ว ลูกแดงเชียว ผู้เขียนงง งง เลยตามไปดูปรากฏว่าเป็นมะเขือเทศ ฮ่าๆๆ

     ตอนตอนช่วงทำอาหารหลายคนได้ช่วยเหลือกันอย่างดี เมื่อทำอาหารเสร็จก็มานำเสนอให้ทุกๆๆท่านที่เข้าร่วมกิจกรรมกิน

   ตอนเย็นได้ตั้งวงคุยกันเรื่องบทเรียนที่ได้จากการการทำอาหาร  ผู้เขียนได้เริ่มกิจกรรมเกลียวเชือกต่อกับพี่หมอเจ๊ พี่ดา  นักศึกษาแก้ปัญหาได้อย่างรวดเร็วและสะท้อนความคิดเห็นว่าได้อะไรจากการร่วมกิจกรรมนี้บ้าง  

  เช้าวันนี้นักศึกษาจะเดินไปเรียนรู้รอบๆๆบริเวณสวนป่า  เอาภาพกิจกรรมมาให้ดูก่อนนะครับ วันนี้คุณหมอจอมป่วนมาถึงแล้ว เดี๋ยวจะมาเล่ากิจกรรมต่อ…ขอบคุณครับ…

ผู้เขียน พี่ handy พี่จุ๋ม พี่ดา พี่ครูพรรณา อยู่บ้านพ่อครูบาสุทธินันท์ที่ อำเภอสตึก จังหวัดบุรีรัมย์ เมื่อวานนักศึกษาแพทย์เดินทางมาถึงเวลา 22.00น. ปรากฏว่าพี่หมอสุ งงทางเข้าเล็กน้อย เนื่องจากทางเข้าบ้านพ่อครูบาสุทธินันท์สร้างใหม่

      ผู้เขียนได้ปรึกษาพี่ดา พี่หมอสุ ให้นักศึกษาแพทย์เดินทางลัดเพื่อเข้าสวนป่าโดยไม่ใช้แสงไฟ การเดินทางในป่า ในที่มืดๆๆ เมื่อปรับให้สายตาให้เข้ากับความมืดในทางเดินจะพบว่าทางเดินจะเป็นทางสีขาวๆ ที่นักศึกษาแพทย์ชอบคือดวงดาวสวย ถ้าอยู่ในเมืองจะไม่มีโอกาสเห็น สิ่งที่น่าสนใจอีกคือ หิ่งห้อยมีหลายตัวแสงแวบๆๆวับๆๆวอมแวมๆๆ

       ตอนเช้าออกไปรับพี่หมอเจ๊กับแม่หวี ที่อำเภอสตึก พี่หมอเจ๊เดินทางมาถึงไวมาก เลยได้พบกับสมาชิกท่านอื่นๆๆ   เช้านี้พ่อครูบาชวนคุยที่สวนไผ่  มีนักศึกษาแพทย์หลายท่านได้สะท้อนว่า ที่เรียนแพทย์เพราะพ่อแม่คาดหวัง   มีน้องคนหนึ่งบอกว่า เรียนแพทย์เพราะใจรักอยากช่วยเหลือคนป่วย รายงานแค่นี้ก่อนนะครับเดี๋ยวมาใหม่…

  ตอนนี้เพิ่งทำผ่อนพักต์ตระหนักรู้เสร็จ กำลังต่อกิจกรรมเจ้าตัวเล็กครับ ขอบคุณครับที่เข้า

ม

  กิจกรรมช่วงผ่อนพักต์ตระหนักรู้

    กิจกรรม World cafe

    การทำอาหาร

อ่านต่อ »

ผู้เขียนเอาหนังสือมาแนะนำครับ ผู้เขียนขอมาจากพ่อครูบาสุทธินันท์ ที่บ้านพ่อครูบาสุทธินันท์มี 20 เล่ม ชื่อ กัลยาณมิตร  เข้าใจว่าหลายๆๆท่านคงเคยเห็นแล้วตอนไปงานวันระพี เป็นหนังสือของมูลนิธิโรงเรียนรุ่งอรุณ แค่ได้อ่านก็ประทับใจ ดูรายชื่อผู้เขียนนะครับ

รายชื่อผู้เขียน

    พระพรหมคุณาภรณ์(ป.อ. ปยุตฺโต) ท่านเขียนไว้ว่า “การศึกษาเป็นเครื่องช่วยคนให้เจริญทางปัญญา” “…ปัญญาคือตัวที่เข้าถึงความจริง ในความจริง ต้องมองเห็นความสัมพันธ์ของสิ่งทั้งหลาย”

   ท่านอาจารย์สุมน อมรวิวัฒน์ ท่านกล่าวไว้ว่า “คนเป็นครูนั้นต้องรู้จักเลือกตัดสินใจ…”    “…อ่อนน้อมถ่อมตน แต่เป็นตัวของตัวเอง ครูเป็นคนที่ไม่มีราคา แต่เป็นคนที่มีค่า ครูจึงขายตัวไม่ได้ ครูจึงไม่เป็นทาสของใคร…”

    แค่สองท่านก็น่าอ่านแล้วครับ  ลองไปหาอ่านดูนะครับ…

  เรื่องนี้เกิดจากว่า พี่ครูป้าปูชวนพี่ครูแมว พี่ครูลี่ พี่ครูป้อม น้องครูโย่ง น้องนา น้องก้อย น้องแตงไทย พ่อครูบาสุทธินันท์ พี่จุ๋ม คุณ Logos ไปกินข้าวเย็นด้วยกันที่ร้านไก่ตะกร้า ไม่ไกลจากที่พักพ่อครูบาหลังจากพวกเราจัดค่ายภาษาอังกฤษให้โรงเรียนวัดแสงสรรค์ จังหวัดปทุมธานี

  ผู้เขียนไม่ได้สังเกตว่าพ่อครูบาไม่ได้ใส่แว่นตา นึกว่าพ่อครูบาอยากลองไม่ใส่แว่นตาดูบ้าง เนื่องจากรำคาญ  หลังจากไปกินอาหารกันเสร็จ ผู้เขียนไปพักที่พ่อครูบา พ่อครูบาเล่าให้ฟังว่า  แว่นตาตกไปข้างหนึ่ง พร้อมกับเอาขาแว่นตาที่มีอยู่ข้างเดียวมาโชว์ให้ดูเป็นหลักฐาน

  พ่อครูบาบอกว่ามันตกไปต่อหน้าต่อตา ใช้ไม้กวาดกวาดหาตั้งนานแต่ก็หาไม่พบ ผู้เขียนเห็นพื้นห้องสีใสๆๆ คิดว่าคงหลงตา พ่อครูบาบอกว่าเหมือนผีหลอก เพราะมันตกไปเห็นๆๆ

   ผู้เขียนก้มลงดูใต้เตียงก็ไม่มี ที่ทางเดินก็ไม่มี เอแล้วมันไปอยู่ไหนหว่า น้องกุมารทอง ไม่เอาน่า อย่าไปแกล้งพ่อครูบา มันบาป อิอิ… แต่เมื่อดูที่ใต้ทีวี แล้วรู้สึก ขำๆๆ ก็แว่นตาพ่อครูบา อยากดูทีวีเลยลอยมาอยู่ที่ใต้ฐานทีวี เอาไม้มากวาดหาที่พื้นเลยหาไม่พบ…เรื่องนี้ทำให้รู้ว่า  แว่นตาก็อยากดูทีวีเหมือนกันนะพ่อ ฮ่าๆๆๆ …