คำเมือง: สิบคนหลวกนั่งอยู่กับตี้ ขี้ฮ้ายกว่าหนึ่งคนง่าวเริงเมือง

โดย อุ๊ยสร้อย เมื่อ ตุลาคม 3, 2009 เวลา 11:51 (เช้า) ในหมวดหมู่ การเรียนรู้ชีวิต, เรียนคำเมือง #
อ่าน: 3242

สิบคนหลวกนั่งอยู่กับตี้ ขี้ฮ้ายกว่าหนึ่งคนง่าวเริงเมือง

สิบคนหลวกนั่งอยู่กับตี้ แปลว่า คนฉลาดสิบคนไม่ทำอะไร
ขี้ฮ้าย แปลว่า แย่ยิ่งกว่า
หนึ่งคนง่าวเริงเมือง แปลว่า คนโง่หนึ่งคนกุมอำนาจสั่งการ

ภาษาเมืองอีกแล้วเจ้าค่า พ่อแม่พี่น้อง…..อิอิ

ภาษิตนี้ไม่ขยายความล่ะค่ะ….

ปล. หากไม่เข้าใจโปรดอ่านช้าๆ และอ่านคำแปลเองอีกครั้งหนึ่ง…

55555

คำเมือง: กั๋วนักมักต๋าย...คำเมือง: นั่งก๊กง๊ก เหมือนครกบ่อต๋ำ...คำเมือง: อ่อนไหนแตง แข็งไหนเว้น...คำเมือง: นอนดึกตื่นขวาย...คำเมือง: ของกิ๋นบ่อกิ๋นก่อเน่า...คำเมือง: จ๊อกป๊อกไหนก่อป้อ จ้อหว้อไหนก่อควั่ก...คำเมือง: ส้มปอเกลื๋อ...คำเมือง: ดำแดง บ่อแฮงก่อหมั่น...คำเมือง: ตางหนู หนูไต่ ตางไหน่ ไหน่เตียว...คำเมือง: เสียมบ่อคม...คำเมือง: อู้หื้อเปิ้นฮัก ยากนักจักหวัง”...คำเมือง: คนใบ้ใจ๊หลายเตื่อ...คำเมือง: หัวฝายเปิ้งดอย...คำเมือง: ดักเมื่อกิ๋นข้าว ดักเมื่อเข้านอน...

« « Prev : คำเมือง: ส้มปอเกลื๋อ

Next : คำเมือง: นั่งก๊กง๊ก เหมือนครกบ่อต๋ำ » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

6 ความคิดเห็น

  • #1 จอมป่วน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 3 ตุลาคม 2009 เวลา 11:00 (เย็น)

    ตอนนี้หนึ่งคนหลวกเริงเมือง (ขยันเขียนบันทึก)  อิอิ  หลายคนง่าวคอยอ่าน  อิอิ

  • #2 rani ให้ความคิดเห็นเมื่อ 3 ตุลาคม 2009 เวลา 11:04 (เย็น)

    vbvb หมอจอมป่วนบอกว่ารีบมาอ่านบันทึกอุ้ยด่วน แหมมมมม แบบว่า รู้สึกว่าตัวเอง ง่าวคอยอ่านเหมือนกัน เอิ๊กๆๆ (แบบว่าหมอหลอกด่าผ่านบันทึกอุ้ยนี่เอง อิอิ)

  • #3 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 5 ตุลาคม 2009 เวลา 4:07 (เช้า)

    มนต์เรียกเครื่องบิน (เจอลิงก์ใน twitter ครับ)

  • #4 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 5 ตุลาคม 2009 เวลา 10:12 (เย็น)

    ผมก็คิดว่าพี่ไปถึง http://www.semsikkha.org/review/content/view/548/146/ แน่ๆ แต่อยากให้อ่านบันทึกและความคิดเห็นระหว่างทางด้วยครับ

  • #5 sompornp ให้ความคิดเห็นเมื่อ 6 ตุลาคม 2009 เวลา 10:03 (เช้า)

    เข้าประเภทที่ 4 หรือเปล่าเนี่ย
    ชักหวั่น ๆ ๆ

  • #6 sompornp ให้ความคิดเห็นเมื่อ 6 ตุลาคม 2009 เวลา 10:15 (เช้า)

    การเดินทางในการเรียนรู้ของการทำงานร่วมกันระหว่างคนในองค์กร
    บางครั้ง “เรา” ก็หลีกเลี่ยงสิ่งที่เขากำหนดให้เดินทางไม่ได้
    แต่ “เรา” น่าจะ…มีวิธีการนำการเดินทางเพื่อไปสู่เป้าหมายด้วยวิธีการที่แตกต่างกันได้
    แต่อย่างไรก็ตาม เหมือนที่อุ๊ยบอก ต่างคนก็ต่างความคิด ต่างคนก็ต่างมีทางเดินของตัวเอง
    เพียงแต่…”เรา” น่าจะได้มีโอกาสย้อนมาดูบทบาท หน้าที่ของตัวเองว่า คืออะไร
    การรู้จักตน จะช่วยให้เราเข้าใจใน “สรรพสิ่ง” ได้
    แต่ทุกวันนี้ “เรา” ไม่รู้จักตน เพราะเราไม่เคยมองตัวเรา เรามัวแต่ไปเทียบเขา ไม่เทียบเรา
    มันจึงเกิดปัญหา ที่แปลงเป็นปัญญา ได้น้อยลงทุกที
    เอ๊ะ….
    วันนี้น้าเขียนอะไรนี่
    กำลังย้อนดูตัวเองว่า กำลังโลดแล่นไปตามทางที่เขากำหนดไว้
    โดยไม่เหลียวมองคนข้าง ๆ หรือเปล่า
    ก็เท่านั้น…….
    แล้ว….หาเวลาทบทวนตัวเอง ทุกวัน ทุกเวลา ทุกนาที ทุกวินาที


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.45700812339783 sec
Sidebar: 0.046077013015747 sec