ลานเวลา

ช่วงเดือนธันวาคมที่ผ่านมา ..มีเวลาเดินทางอย่างต่อเนื่อง

ตั้งแต่ได้ไปร่วมกิจกรรมเฮฮาศาสตร์ 6 ที่เชียงราย
และได้รับโอกาสจากครูบา ชักชวนให้ไปร่วมงานระพีเสวนา ที่กรุงเทพฯ
แถมตามมาเก็บรายละเอียดในวงเสวนา กับบรรดาญาติมิตรชาวเฮฮาศาสตร์ ที่เชียงใหม่

ทั้งตระเวนอ่านงานเขียนบนลานต่างๆ อย่างเพลิดเพลิน
เป็นช่วงเวลาที่ได้ต่อเติมความคิด มุมมองของตนอยู่ไม่น้อย

ไม่ยอมส่งการบ้านเฮฮาศาสตร์ 6  ขอยกยอดไปรวมกับบรรดาลานของพี่น้อง
ที่รวบรวมเรื่องราวหลากหลายตรงใจไว้แล้ว ทั้งได้รับ DVD ภาพสวย เพลงเพราะ
ที่เก็บความทรงจำอันงดงามไว้ครบถ้วน

แต่อยากจะทบทวนถึงการไปร่วมงานระพีเสวนา
ที่พาคุณครูผู้เป็นกำลังสำคัญในโรงเรียนร่วมทางไปด้วย

สนใจใคร่เรียนรู้งานการศึกษาที่ใช้แนวทางเช่นที่พยายามทำอยู่
สนใจบรมครูด้านการพัฒนาคน พัฒนาสังคม ทีจะมาร่วมงาน
และที่สำคัญจะได้พบปะกับชาวเฮฮาฯ อีกคราหนึ่ง

เมื่อไปถึงประทับใจกับการจัดการที่มีการวางแผนไว้อย่างประณีต
เรียบง่ายแต่ได้สาระ ตั้งแต่จังหวะเริ่มต้นของงาน

ด้วยการเชิญให้ อ.ระพี สาคริก ก้าวขึ้นสู่เวทีที่มีวงนักร้องประสานเสียงยืนรายเรียงคอยอยู่
และเริ่มต้นขับขานบทเพลงไพเราะ คลอเสียงไวโอลินแว่วหวาน
ชวนสัมผัสกับสุนทรียแห่งดนตรี โดยไม่ต้องมีคำอธิบาย
ให้ความหมายของการน้อมนำอารมณ์ให้เป็นสุขผ่านการทำให้ดู

และนำสู่เรื่องเล่าขานตำนานแห่งชีวิต ที่เห็นคุณค่าของการศึกษา
ทั้งปรัชญาในการทำงานที่ท่านได้มุ่งประโยชน์แก่ส่วนรวม
พลอยได้ร่วมปิติยินดีไปกับเรื่องราวแห่งการได้รับพระมหากรุณาธิคุณ
ที่เป็นผลเกี่ยวเนื่องจากความดีที่สั่งสม

ให้ได้รู้ว่าผู้เดินทางบนเส้นทางแห่งความดี ไม่เคยถูกลืม

โปรดติดตาม..ตอนต่อไป..

« « Prev : ได้เวลา..รักษาใจ

Next : ระพีเสวนา..คือความงาม..คือความสุข..(2) » »