ลานเวลา

ปรากฏการณ์พระจันทร์เปื้อนยิ้ม ทำให้วันนี้เป็นวันดีๆ ของชีวิตอีกวันหนึ่ง..

ได้รับโทรศัพท์จากเพื่อน ผู้มีชีวิตอยู่ในโลกของเธอ
ซึ่งแม้จะรักใคร่ ห่วงใยกันเพียงใด นานนน..ครั้งจึงจะได้ก้าวล่วงเข้าไปถึง
เป็นความผูกพันกันแบบพิเศษ ที่รัก เข้าใจ และยอมรับได้ในวิถีของกันและกัน

การได้รับโทรศัพท์จากเธอ จึงเป็นเรื่องที่ตื่นเต้นยินดี
และมูลเหตุของการได้มีโอกาสพูดคุย  เริ่มต้นจากรอยยิ้มบนฟากฟ้า

ฉันเห็นพระจันทร์สวย เลยโทรฯ มาบอกให้เธอดู..
เรื่องราว สุข ทุกข์ ถ่ายทอดแก่กัน ท่ามกลางสนามชื้นน้ำค้าง ความเย็นพรูพร่าง
และแสงสว่างรูปรอยยิ้มจากพระจันทร์

ยังไม่ทันจะวางสาย ก็ได้ยินสัญญาณเรียกซ้อน  มีใครโทรฯ มา
เหลือบแลดู..ก็แค่รู้ว่าเป็นอุ้ยจั๋นตา..

กว่าจะได้โทรฯกลับ..ก็นานพอดู..

ฉันขับรถกลับบ้าน เห็นพระจันทร์สวย เลยเที่ยวโทรฯ บอกให้คนดู..
ดีจัง..ได้อยู่ในหมู่ผู้คนที่อุ้ยคิดถึง
ดีจัง.. ที่ได้รู้ว่าอยู่ในใจของใครบางคน
เป็นสิ่งเล็กๆ ที่ยิ่งใหญ่  ที่ให้ความรู้สึกแสนงดงาม

โทรศัพท์เสร็จ  น้องผ่านมา..ดูพระจันทร์ซิเจ๊..ถ่ายรูปไว้หรือยัง..
เออ..จริง  ถ่ายรูป..  จึงได้รู้.. ถ่ายแบบไหนสั่นไหว  ถ่ายแบบไหนได้ภาพชัด

และเอามาจัดไว้ให้ดูเล่น  เป็นที่ระลึก ในวันอันงดงามเช่นนี้

ขอบคุณพระจันทร์เปื้อนยิ้ม..
ขอบคุณเพื่อน และ ผู้คนรอบข้างที่สร้างความรู้สึกดีๆ ในชีวิตอีกวันหนึ่ง..

« « Prev : ภาพนี้มีที่มา..

Next : ประสบการณ์ที่อาจพลาดไป..ถ้าไม่.. » »