แว๊ก!!..น้ำท่วม!!
อ่าน: 2978สังเกตว่า ในระยะหลัง ฝนตกผิดปกติไปจากเดิม
ฟ้าร้องครืนครั่น คำราม สะเทือนเลื่อนลั่นมากขึ้นกว่าที่เคยเห็น
ช่วงที่ผ่านมาฝนตกหนักติดๆ กันและเว้นช่วงไปจนน้ำในสระพร่อง
จึงต้องปิดคันกั้นน้ำเผื่อจะกักเก็บไว้ใช้ในยามขาดฝนที่บางช่วงต้องสูบน้ำขึ้นมาใช้เพิ่ม
กำลังคิดจะสูบน้ำมาเติมสระ บังเอิญสูบน้ำชำรุด
พอดีกับมีฝนตกลงมาอย่างหนักจนน้ำเต็มสระ
พี่ชายบอก…โชคดี..ฟ้าประทานน้ำมาทันเวลา
เมื่อคืนนี้..กำลังเที่ยวเล่นอยู่ในลานฯ ขณะที่ฝนเริ่มโปรยปราย
จากเปาะแปะ ก็กลายเป็นซู่ใหญ่ ตามมาด้วยแสง สี เสียง ประกายจากฟ้า
โครมคราม สนั่น กระจกหน้าต่างสั่นไหวอยู่เกรียวกราว นานนับชั่วโมง
นอนฟังเสียงฝน เสียงฟ้า และวางใจว่า คงไม่ต้องทำอะไร
อาคารที่เคยทำให้ต้องคอยวิ่งไปวิดน้ำยามฝนตกหนัก ก็ปรับปรุงใหม่ ยกขึ้นสูงจนพ้นน้ำ
ฟ้าประทานน้ำมามากเกินไปหรือไม่หนอ
จนได้ยินเสียง ส.ว.รุ่นใหญ่ประจำบ้าน แว่วมาว่า น้ำ..น้ำ..
วิ่งมาดูจึงได้เห็นน้ำเข้าไปเจิ่งอยู่ในห้อง ส.ว.รุ่นรอง ผู้ขาแข้งไม่ค่อยดีนัก
น้ำที่เหลือ กำลังรินไหลผ่านประตูหน้าบ้านมาอย่างอ้อยอิ่ง
วิ่งไปเอาเครื่องมือจากห้องเก็บของ
โชคดีที่มีอุปกรณ์รีดน้ำและไม้ถูชนิดมืออาชีพ ของโรงเรียนให้ใช้
กว่าจะจัดการให้ ส.ว.รุ่นใหญ่วางมือจากไม้กวาด ที่พยายามจะช่วย
ก็ต้องมาเพียรพยายามหว่านล้อมให้ ส.ว.รุ่นรอง ที่นอนดูอยู่บนเตียงกลางน้ำเจิ่ง
ให้ปีนกะไดย้ายไปนอนชั้นบน
น้ำก็ยึดพื้นที่ได้เต็มชั้นล่างแล้ว
อ๊ะ..ต่อไปนี้ก็จะเป็นฝีมือการกำจัดน้ำของ ส.ว.รุ่นเล็กประจำบ้านเพียงลำพัง
บรรจงใช้ไม้รีดน้ำ ปาดน้ำออกทิ้งเป็นจังหวะ…จ๋อม..จ๋อม..
ตะล่อมจากด้านในออกมาข้างนอก..จ๋อม..จ๋อม..
แกร๊ก..ฟึบ!!..อ้าว!..ไฟดับ.. อาคารอื่นยังมีแสง ไฟต้องช็อทที่ไหนสักแห่งแน่
หาไฟฉายเจอแล้ว..ตะกายปีนขึ้นไปดูอุปกรณ์ตัดไฟประจำบ้าน
ผลักสวิทช์ไปมายังไม่ได้ผล จนยอมแพ้..
โทรฯ ถึง กูรู สารพัดช่างประจำบ้านสันนิษฐานว่าน่าจะเป็นไฟที่ต่อไปยังโรงรถ
เอ้า!..ตัดเบรกเกอร์ที่จ่ายไฟไปจุดต่างๆ ออกให้หมด ยกเว้นแค่แสงสว่างในบ้าน
เย้..ได้ผล ไฟมาแล้ว ทำงานต่อได้..
บอกกูรูไม่ต้องมาช่วยด้วยเกรงแสงฟ้าที่ยังไม่หยุดเสียง
ฟืด..จ๋อม.. ฟืด..จ๋อม..ต่อไป
กวาดทางซ้าย ย้ายมาทางขวา พร้อมกับพิจารณาไปด้วยจะตะล่อมไปทางใด
ลองแบบนั้น แบบนี้ ด้วยวิธีต่างๆ อย่างไม่เร่งรัดให้รีบเสร็จ
ทำไป ดูไป กวาดให้เป็นจังหวะสม่ำเสมอ นานนับชั่วโมง
ขาเริ่มแข็ง เอวเริ่มปวด อ้อ..ปวดใช่ไหม ทำต่อไปเถอะ
ฟืด..จ๋อม.. ฟืด..จ๋อม… น้ำหายไปเยอะมากแล้วนะ
ฟืด..จ๋อม.. ฟืด..จ๋อม… ฟืด..จ๋อม.. ฟืด..จ๋อม… สนุกดีเหมือนกัน
ฟืด..จ๋อม.. ฟืด..จ๋อม… ฟืด..จ๋อม.. ฟืด..จ๋อม… ฟืด..จ๋อม.. ฟืด..จ๋อม…
ฟืด..จ๋อม.. ฟืด..จ๋อม… ฟืด..จ๋อม.. ฟืด..จ๋อม… ฟืด..จ๋อม.. ฟืด..จ๋อม…
ฟืด..จ๋อม.. ฟืด..จ๋อม… ฟืด..จ๋อม.. ฟืด..จ๋อม… ฟืด..จ๋อม.. ฟืด..จ๋อม…
เย้…น้ำแห้งแล้ว เปลี่ยนอุปกรณ์เป็นไม้ถู ซับส่วนที่เปียก
ซับ..ซับ..ซับ….บิด ซับ..ซับ..ซับ….บิด ซับ..ซับ..ซับ….บิด
พอเถอะ..พอดูได้แล้ว พรุ่งนี้น่าจะแห้งสนิท
ย้ายข้าวของกลับที่เดิม ขณะจับพัดลมตั้งพื้น นึกขึ้นได้
หวายยยย…มีสายไฟอยู่บนพื้นนี่นา ลืมคิดไปว่า แม้ปลั๊กไฟบ้านนี้จะสูงพ้นน้ำ
แต่ด้วยความไม่รอบคอบ ลืมนึกถึงสายไฟ ถ้าไม่ใช้เครื่องตัดไฟ อะไรจะเกิดขึ้น
แถมหาก ส.ว.รุ่นใหญ่ ผู้มีใจห้าวหาญ นึกว่าตัวเองยังแรกรุ่น มาจัดการ งานนี้คงมีช็อค
ต้องขอบคุณบิดา ผู้ซึ่งระมัดระวัง ย้ำเตือนเรื่องอุปกรณ์ตัดไฟ
แถมได้ กูรู สารพัดช่างประจำบ้าน ที่จัดการเรื่องเบรกเกอร์ตัดไฟให้มีป้ายบอกเป็นเรื่องราว
สวิทช์ใดคุมโซนไหน ก็รู้ได้จากป้ายที่แปะติด
คราวนี้จึงได้จัดการกับสถานการณ์ ฝนตก น้ำท่วม ไฟดับ ให้ลุล่วงไป
ทั้งได้ยืนมองปลาท่องน้ำอยู่บนลานบ้าน
และมีโอกาสได้มาเล่าเรื่องราวเป็นอุทาหรณ์
ไม่งั้นคงนอนยิ้ม ตัวดำ อยู่ข้างพัดลมเป็นแน่แท้…
^_____^
« « Prev : ชวนมาฟังเสียงแห่งความเงียบ
Next : สันติสุขในโลกใบเล็ก » »
8 ความคิดเห็น
สวัสดีคะพี่ครูอึ่ง
อ่านไปก็นั่งหัวเราะไป แต่ตอนทำคงหัวเราะไม่ออกแน่ เพราะเจอสถานการณ์เดียวกันเลย ของพี่ยังเป็นบ้านนะคะ ของราณีเป็นร้านค้า แถมขายเฟอร์นิเจอร์ด้วย เพราะช่วงนั้นเขาปิดท่อ ทำถนน พอฝนตกน้ำท่วมหนักเลย แล้วแถวบ้านไม่เคยท่วม เพราะ นั่งยกตู้ เตียง ได้เท่าที่ได้ เอาไม้อิฐมาต่อ ให้สูงขึ้น สรุปทำตั้งแต่ห้าทุ่มยันตีสองครึ่ง ก็ไม่หมดฝนก็ไม่หยุด ไฟก็ดับ โดนทุกบ้านถ้วนหน้า แต่บ้านเรานี่ซิ เฮ้อ เหนื่อยแทบขาดใจกัน โห นึกถึงทีไร ปวดแขนขาไม่หายเลย เช้ายังต้องมาทำต่อกัน ทุกคนต้องช่วยกันค่ะ ของมีเสียหายบ้าง แต่บริษัทบางที่ก็เปลี่ยนให้บ้างนะคะ กว่าจะทำเสร็จ เที่ยงกว่า ช่วงนั้น แม่ไม่สบายอยู่โรงพยาบาลด้วย คิดแล้วขำไม่ออกเหมือนกัน ณ ตอนนั้นนะคะ แต่ตอนนี้ ก็ได้แต่นั่งหัวเราะเมื่อนึกถึงนะคะ ฟ้าส่งฝนมาผิดที่ อิอิ
จ๋อมๆใหญ่เลย
ครูพี่อึ่งขา
ขอยานวดด้วย
เพราะลุ้น ฟืด..จ๋อม.. ฟืด..จ๋อม…ไปด้วย
เมื่อยไปหมด วันหลังเขียนอย่าให้เห็นภาพมากนะคะ
มันลุ้นไปด้วย
อิอิอิ
พ่อครูคะ ฝนตกแรงจริงๆ นี่วันนี้ก็ทำท่าครึ้มๆ มาอีกแล้ว ได้ยินว่าแถวป่าซางน้ำท่วมด้วยค่ะ
เห็นภาพ พร้อมเสียงเพลงธรรมชาติเลยค่ะ อะไรๆตอนที่เกิดมันลำบาก พอผ่านพ้นแล้วกลับมาย้อนทวนใหม่มันชวนขำและให้ความสุขเหมือนที่ราณีว่าเลย
เอาใจช่วยว่า ฝนห่าใหญ่ที่อาจตามมา จะไม่ทำให้ครูอึ่งสุกซะก่อนนะค่ะ สุกที่มือเพราะ..ฟืด…จ๋อม…ฟืด…จ๋อม…นะค่ะ…..ไม่ใช่สุกเพราะตัวดำอยู่ข้างพัดลม
เพิ่งรู้ว่าอึ่งอ๊อบกลัวไส้เดือนแฮะ รู้อย่างนี้แล้วทีหลังจะแกล้ง…..อิอิอิ
ฟืด…จ๋อม…ฟืด…จ๋อม…เสียงเพลงไพเราะ…..อิอิอิ
ระวังคนอย่าจ๋อมไปด้วยนะจ๊ะ
[...] เลี้ยวรถเข้าไปเก็บ..จ๊ากส์ส์….เข้าบ้านไม่ได้.. กิ่งชมพู่กิ่งใหญ่หักขวางกลางนอกชานและสะพานเชื่อมเรือนครัวกับบ้าน.. ส.ว.ทั้งสองท่านอยู่เรือนครัว ที่นอกชานกิ่งไม้ ใบไม้ กองสุมอยู่กองโต เอาละสิ..จะพา ส.ว.คนรองเข้าบ้านยังไง.. ปกติก็เดินได้แบบเตาะแตะอยู่แล้ว นี่จะต้องพาเดินลุยน้ำเชียวรึ อ้อมไปสำรวจสถานการณ์ในบ้านที่เปียกแฉะ ยังดี แค่ฝนสาด ไม่ถึงกับน้ำไหลเข้ามาเหมือนคราวก่อน [...]