ทำไมต้องเชือดไก่ให้ลิงดู

ไม่มีความคิดเห็น โดย sutthinun เมื่อ 29 สิงหาคม 2012 เวลา 7:23 ในหมวดหมู่ สวนป่าฮาเฮ #
อ่าน: 3474

ไม่ทราบท่านใด ทราบความหมายที่ไปที่มาของคำนี้ไหมครับ?

ทำไมต้องเชือดไก่ให้ลิงดู แมว หมา ดูไม่ได้เรอะ

เมื่อคืนนี้ฝนตกมาอย่างยืดยาว ตื่นเช้ามาเจอต้นลีลาวดีที่ปลูกคู่หน้าประตูเข้าบ้าน โค่นล้มเค้เก้ต้นหนึ่ง สังเกตเห็นระบบรากไม่ดี ไม่สามารถแบกน้ำหนักของลำต้นได้ เรื่องอย่างนี้ทำให้เราชะล่าใจ นึกว่ามันเติบโตไปได้เรื่อยๆ รากก็จะแผ่กว้างแข็งแรงพอที่จะพยุงลำต้นไว้ได้ แต่แล้วมันก็ไม่เป็นเช่นนั้น ลำต้นแบกกิ่งก้านที่หนักไม่ไหว รากไม่แข็งแรงพอ จึงล้มหงายผึ่ง..

แสดงว่าสิ่งที่อยู่รอบตัวเป็นอะไรที่เราไม่ทราบล่วงหน้ามากมาย

เรายังรู้ไม่ได้หรอกว่า ทำไมกบเขียดและแมลงเล็กชอบร้องระงม ทั้งๆที่ออกมาเจอะเจอกันท่ามกลางสายฝน ชุมนุมกันให้แอ่งน้ำ เกาะก่ายอยู่จนแทบจะขี่คอกัน ก็ยังส่งเสียงตะเบ็ง ร้องทำไม เรียกหาใคร หรือนัดกันเปิดมหกรรมดนตรีป่า ที่ยกเรื่องนี้มาฉุกคิด ก็เพื่อจะบอกว่า..เรารู้จักโลกใบนี้น้อยนัก แม้แต่เพื่อนร่วมโลกของเรา เราก็ยังไม่รู้จักพวกเขาเท่าที่ควร เมื่อไม่รู้จักมักจี่ จะทำอะไร?..มนุษย์ก็เลือกที่จะกระทำตามอำเภอใจ คุกคามทุกสิ่งทุกอย่าง โมเมเอาเองว่า..โลกทั้งใบเป็นของมนุษย์ฝ่ายเดียว สัตว์และสรรพสิ่งอื่นๆไม่เกี่ยว

มนุษย์พร่ำบ่นภาวนาว่า เข้าใจตนเองเข้าใจโลกนั้นเป็นฉันใด เข้าใจอะไร เข้าใจอย่างไร จะก่อสร้างอะไรถามใครเขาบ้างหรือเปล่า หรือนึกถึงเฉพาะการลงทุน กฎระเบียบ ข้อบัญญัติที่มนุษย์เป็นฝ่ายร่างขึ้นมา เอาความต้องการตัวเองเป็นตัวตั้ง มองไม่เห็นศีรษะเพื่อนร่วมโลก ที่เขียนๆนี่ผมก็เป็นนะ เพิ่งจะมารู้สึกนึกถึงในระยะหลังว่า เราทำอะไรไม่ท่าไปมากมาย

จะทำอะไรให้เข้าท่าเข้าทีได้ยังไงนะเธอ..

จะยึดถืออะไรเป็นเป้าหมาย

จะแสวงหาความถูกต้องได้จากที่ไหน

จะมีสถาบันใดบ้างที่เปิดสอนวิชา “มองโลกให้กระจ่าง”

ทุกวันนี้เรามีเทคโนโลยีที่ทันสมัยใช้ง่ายขึ้น ถ้าเอาสิ่งเหล่านี้มายกเครื่องการเรียนการพัฒนา มนุษย์เราก็จะก้าวหน้าได้หลายขั้น ยกตัวอย่าง สมมุติว่าเราจะส่งเสริมการกินอยู่ของประชากรให้ดีขึ้น แทนที่จะพูดถึงโรคภัยต่างๆ ว่ามีโอกาสที่จะเป็นโรคนั้นโรคนี้ อันตรายอย่างนั้นอย่างนี้ ซึ่งเราๆท่านๆก็ทำกันอยู่ในระดับนี้แหละ

นานๆจะมีคุณหมอมาอธิบายแจกแจงรายละเอียดผ่านสื่อให้เห็นโจ่งแจ้ง

เอาภาพของหัวใจมาผ่าให้ดู ว่าคนเป็นโรคหัวใจมีสภาพบกพร่องในหัวใจอย่างไร ฉายภาพให้เห็นหลอดเลือดเส้นเลือดต่างๆโยงไปส่วนไหนยังไง ชี้ให้ดูเป็นจุดๆ ..การให้รู้เห็นให้เข้าใจจะเกิดความตระหนัก เมื่อเกิดความตระหนักก็จะตระหนก ความเข้าใจจะนำไปสู่ความตั้งใจ ที่จะลงมือบริบาลตนเองอย่างจริงจัง

ใช้ความกลัวตายเป็นยุทธศาสตร์การชี้นำให้ดูแลตัวเอง?

เรื่องการสอนการส่งเสริมวิชาความรู้ ถ้าสามารถแสดงให้เห็นภัยร้ายแรงอย่างเจาะใจ การยกระดับการเรียนรู้ก็จะก้าวหน้าขึ้นอย่างเป็นระบบ ปัญหาอยู่ที่เรามีความสามารถ/ความตั้งใจที่จะยกเครื่องการขยายระดับความรู้ให้สูงขึ้นๆได้อย่างไร ถ้าสังคมไทยปฏิรูปการเรียนรู้ในระดับเจาะลึกเจาะใจ การเรียนรู้จะมีอานุภาพสูงขึ้นอย่างมาก

ความรู้ครึ่งๆกลางๆทำให้ปัญหาอ้อยอิ่ง

บ้านเมืองเรามีกำลังเสพย์ติดยาบ้าเป็นตังเม โดยภาพรวมแล้วอาการน่าเป็นห่วงอย่างที่สุด แต่มันก็ไอ้แค่นั้นแหละเธอ ทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องยังทำงานแบะๆพูดไม่ได้ไอไม่ดัง บางคนอาจจะรู้ดีถึงเบื้องหน้าเบื้องหลัง แต่ก็พูดอะไรมากไม่ได้ ถ้าขืนปากโป้งก็มีโอกาสจะเป็นโรคไข้โป้ง และก็มีตัวอย่างให้เห็นไปแล้วเมื่อเร็วๆนี้ ที่ผู้คุมเรือนจำโดนลอบยิงเสียชีวิต สื่อยังวิจารณ์ว่า “เป็นการเชือดไก่ให้ลิงดู”

ไม่ทราบว่ามีเรื่องที่ปากโป้งไม่ได้กี่พันกี่หมื่นเรื่องในขณะนี้

ในสังคมบ้านเราเกิดปัญหาในลักษณะดังกล่าวนี้กี่เรื่อง ทำไมกฎหมายบ้านเมืองทำอะไรไม่ได้ การสืบทราบจับยาเสพย์ติดเป็นอย่างไร คนเสพย์คนขายรายย่อย จะส่ออาการให้ติดตามต้นตอไปได้ไม่ยากนัก แต่ในทางปฏิบัติก็เกิดขึ้นแบบไฟไหม้ฟางรายวัน ถ้าเรื่องบำบัดทุกข์บำรุงสุขยังง่อนแง่นอย่างนี้ เราจะหวังให้สังคมสงบสุขได้อยู่หรือ? มันไม่อีนุงตุงนังจนพังพาบหรือ? เราไม่มีหนทางร่วมด้วยช่วยกันในระดับพลังสังคมเลยหรือ?

ถ้าอำนาจเถื่อนแฝงอยู่ในอำนาจปกติ

ถ้าความถูกต้องแฝงอยู่กับความไม่ถูกต้อง

ถ้าความดีแฝงอยู่กับความไม่ดี

ถ้าสัดส่วนฝ่ายไม่ดีมีส่วนผสมฝ่ายดีมากขึ้นๆ

เ ร า จ ะ ทำ ยั ง ไ ง กั น ดี ล ะ เ ธ อ . .

ค น ง า น เ ล่ า ใ ห้ ฟั ง ว่ า > >

มีคุณยายท่านหนึ่งอายุมาโขแต่ยังแข็งแรงดี

ขี่รถจักรยานยนต์ใหม่เอี่ยมไปซื้อของในตลาด

คุณยายแต่งกายทะมัดทะแมง สวมหมวกกันน็อคเสียด้วย

ผ่าน4แยกไฟจราจร ..ตำรวจเรียกตรวจ

“คุณยาย ขอดูใบขับขี่หน่อย”

“ไม่มีจ๊ะ”

“อ้าว! ..ถ้ายังงั้นต้องจอดรถแอบข้างๆ แล้วไปคุยกับสารวัตรแล้วละครับ”

คุณยายยั๊วะ..”ฉันแก่จนป่านนี้ ใครเขาจะออกใบขับขี่ให้”

“ถ้าอยากจับฉัน..ก็เอารถไปสิ เอาไปเลย..

ว่าแล้วคุณยาย..ก็เดินตุปัดตุป่องกลับบ้านอย่างน่าสงสาร

ไม่ทราบว่าจะไปซื้อสิ่งของอะไรที่จำเป็นหรือเปล่า

คุณตำรวจก็งงเต๊กนะสิครับ!

เจอคุณยายวัยเกษียณ..ไม่มีใบขับขี่ จะจับ หรือ จะปล่อย!

เรื่องนี้น่าเห็นใจทั้ง2ฝ่าย

คำตอบสุดท้าย..อยู่ตรงไหนละครับ?

คนงานที่เล่า..ให้ความเห็นต่อเรื่องนี้ว่า..

ทียาบ้าเต็มบ้านเต็มเมืองมันไม่ไปจับ

มาดักจับแต่เด็กนักเรียนกับคนทำมาหากิน และยายแก่ๆนี้แหละ

เรียกยังไง..คุณยายแกก็ไม่สน ไม่กลับมาเจรจาด้วย..

เออ หนอ ความหมางเมินกระจายตัวไปทั่วถ้วนทุกหัวระแหงสังคมไทย

ค น ไ ท ย กำ ลั ง จ ะ ยิ้ ม ฝื ด ยิ้ ม ย า ก ขึ้ น ทุ ก ที

รึ คำว่าสยามเมืองยิ้ม มันเป็นหมันไปเสียแล้ว

จะช่วยชาติ ก็ ช่ ว ย ๆ ยิ้ ม กั น ห น่ อ ย น ะ ค น ส ว ย


ไปเที่ยวเมือง2แคว***

อ่าน: 2732
คนเรานี่นะเธอ บทจะไปไหนก็ไม่ยากหรอก จู่ๆขาใหญ่โทรมาบอกว่าจะบวชวันพรุ่งนี้ อ้าว! ทำไมมาบอกตอนนี้ แสดงว่า..ยากที่จะตัดสินใจบอก ..หรือว่า..โทรมาบอกลาตามธรรมเนียมของการบวช..มันมาแปลกตรงที่บวชในระหว่างเข้าพรรษานี่แหละ เป็นชนวนดึงดูดใจให้ต้องไปท้าพิสูจน์ แถมยังบอกว่า..จะไปบวชที่อำเภอพรมพิรามจังหวัดพิษณุโลก อ้าว! อยู่บางกอก ทำไมถึงต้องมาบวชที่นี่ ..ถามว่าที่ไหนแน่? วัดไหน? เจ้าตัวบอกว่า..ยังไม่รู้เหมือนกัน ถ้าสนใจก็โทรถามเรื่อยๆก็แล้วกัน
ให้มันได้อย่างนี้..บางคนก็คิดเร็วทำเร็วจนเราตามแทบไม่ทัน
แต่ไม่แปลกหรอก..ผมเจอกรณีเร็วสายฟ้าแลบอย่างนี้จนรู้ทางกัน
ทำงานกับคนที่ทำอะไรเร็วๆ..เ ร า จ ะ ชั ก ช้ า ไ ม่ ไ ด้ ห ร อ ก
ผมรีบโทรฯถามรถทัวร์วิ่งเชียงใหม่-อุบล-ผ่านบุรีรัมย์
วั น พ รุ่ ง นี้ ร ถ อ อ ก กี่ โ ม ง จะไปด้วย2คน มีที่ว่างไหม?
ทุกอย่างเรียบโร้ย!..ภายใน10นาที ไปจ่ายค่าตั๋วที่ร้าน-7ใกล้บ้าน
ปัจจุบันนี้นะเธอ..ร้าน-7กลายเป็นปัจจัยที่7 ไปแล้วนะเธอ งานบริการก้าวไกลไฉไลทันสมัยเสมอ จะมาอืดเช้าชามเย็นชามไม่ได้หรอก ต้องการอะไรไม่ต้องถือชามไปรอ-7จัดให้ จะหิว จะหา จะจอง จะจ่าย จะอะไรๆๆ แทบจะจัดให้24ชั่วโมงเธอคอยจับตาดูเถิด..เร็วๆนี้-7จะเพิ่มบริการอะไรอีก
ถ้าถึงกับจองวัดสวดอธิธรรมได้ด้วย จะเจ๋งขนาดไหนก็ลองนึกดู
บ่าย3โมงเศษโฉมยงบึ่งรถไปส่งเราที่สถานีขนส่งบุรีรัมย์ ไปช้ากว่ากำหนดประมาณ2นาที วิ่งเท้อเร่อเท้อร่าไปถามพนักงานฯ..เขาบอกว่ารถกำลังเข้าพอดี หลังจากขึ้นนั่งเรียบร้อยล้อก็เคลื่อน การประสานงานก็เคลื่อนไหวเช่นกัน
โทรไปบอกตาหวาน..พ่อจะไปพิษณุโลกนะเว๊ยยย
หลังจากนั้นหูแทบแตก จากการรัวประเด็นคำถาม แม่คุณเอ๋ย..ไม่ถามก็บอกอยู่แล้วใจเย็นๆ..คาดว่าจะไปถึงประมาณตี1 ท่านรองนายกเทศมนตรีนครพิษณุโลกกรุณาเมตตาแต่ไม่อุเบกขา ส่งหนูเมี๊ยงมารับที่สถานีปลายทางเข้าโรงแรมที่ตาหวานจองไว้ ง่วงจนไม่อาบน้ำ เอนหลังได้..ก็หลับตามสภาพสังขารหนุ่มเหลือน้อย เช้ามืดรีบอาบน้ำคว้าโทรศัพท์มาสอบถาม ตำแหน่งหนคนที่จะไปบวช คุณหมอสุธีส่งรถตู้มาคอยรับแต่เช้า รีบเผยอปากถามหาโจ๊กเจ้าอร่อยรองท้อง ก่อนจะร้องจ๊อกๆ และแล้วก็สมหวัง..โธ่มีเจ้าถิ่นกำกับดูแลเรื่องร้านอร่อยขี้ผงจะตาย
โชเฟอร์ใจดีพาไปนั่งร้านขายโจ๊กที่ลือลั่น..ไม่อร่อยไม่ต้องจ่ายตังค์
เมือง2แควเขาประกันกันถึงลูกถึงคน ซึ่งโจ๊กเจ้านี้เขามีจุดขายตรงข้าวต้มน้ำข้น รสชาติกำลังดี ใส่ขิงซอยเพิ่มความซู่ซ่าให้อาหาร อิ่มแล้วก็ถามทาง ได้ความว่าไปตรงไปวัดอธิฐานบารมี ตำบลหนองตม บ้านดงประคำ โชเฟอร์บอกพอรู้จัก..รู้แล้วรถก็บึ่งไปเรื่อยๆ ไปถึงตัวตำบลหนองตม โอ้โห!ทำไมมันใหญ่โตยังงี้ โชเฟอร์บอกว่าเป็นตำบลที่เจริญกว่าตัวอำเภอเสียอีก เมืองนี้เขามีของแปลกยังงี้แหละ เหมือนอำเภอหาดใหญ่ ใหญ่สมชื่อ คนไม่ประสีประสาเรียกว่าจังหวัดหาดใหญ่
เราวิ่งผ่านทุ่งนายามเช้าตรู่ มองเห็นทุ่งข้าวเขียวไสว มีนกกระยางสีขาวสีดำสีตุ่นๆย่างเยื้องหากินในท้องทุ่งจำนวนมาก ภาพอย่างนี้ไม่มีให้ดูที่อีสานหรอกนะเธอ พวกตายอดตายอยากเห็นอะไรก็ไล่ยิงไปกินจนหมด ทั้งๆที่เนื้อนกพวกนี้เหม็นคาวแถมเหนียวด้วย ผู้คนที่นี่เขาเข้าใจเรื่องธรรมชาติ ปล่อยนกนานาชนิดให้อยู่อาศัยในธรรมชาติ ช่วยกำจัดหอย หนอน ปู ศัตรูพืชในนาข้าวได้อย่างยอดเยี่ยม เรื่องวิธีคิดและความรู้พื้นฐานเหล่านี้มันสำคัญนะเธอ..มันเป็นตัวชี้วัดถึงคุณภาพภูมิปัญญาทางด้านสภาพแวดล้อมของถิ่นฐานนั้นๆ ถ้าพิจารณารายละเอียดต่อไป เราก็จะเป็นรูปแบบการทำนา การปลูกต้นไม้ในนา การรักษาสวนหลังบ้านแบบโบราณ มีต้นหมากต้นมะพร้าวมะม่วงกล้วย พืชอาหารพืชสมุนไพรปลูกไว้ให้พึ่งพาในวิถีของชุมชน
ถ้ า เ ร า ใ ส่ ใ จ เ ก็ บ ร า ย ล ะ เ อี ย ด ต า ม เ ส้ น ท า ง
เราก็จะได้เรียนวิชาเศรษฐกิจพอเพียงจากโจทย์ในพื้นถิ่นสดๆ
ถ้าเธอเป็นผู้เรียน..ไม่ว่าอยู่ในสถานะใดสภาพใดเธอก็ย่อมเปิดการเรียนได้ ขึ้นอยู่กับว่าเธอจะสนใจเรียนหรือพอใจจะนั่งสัปหงก ไม่อินังขังขอบกับสิ่งที่ผ่านไป ความเปลี่ยนแปลงมีให้พิจารณาทุกหนทุกแห่ง บ ริ บ ท ภ า ค สั ง ค ม กำ ลั ง ข ยั บ ตั ว . . ถ้าเธอใช้ ตา หู ปาก เป็นเครื่องมือในการเรียน ใช้ใจเป็นตัวคัดกรองสิ่งที่รับ เธอก็จะมีต้นทุนมิติทางสังคมใหม่ๆสะสมอยู่ตลอดเวลา วิชาชีวิตเป็นสิ่งที่เธอควรจะตระหนัก ไม่อย่างงั้นจะตระหนกในภายหลัง งงงันอยู่กับความไม่รู้ไม่ชี้ของตนเอง สุดท้ายก็จะไปเข้าสังกัดกลุ่มพวกชี้โบ้ชี้เบ้ที่ชอบชี้ออกนอกตัว ไม่ยอมชี้มาที่ตัวเอง ..ให้รู้ว่าไอ้ตัวรับความรู้มันอยู่ที่นี่ ถ้ารับลักกะปิดลักกะเปิด มันก็ไอ่แค่นั้นแหละต๋อย
พูดมากไปก็จวนเข้าบริเวณวัดแล้ว
ได้ยินเสียงพระเทศน์ก้องกังวานผ่านเครื่องเสียง
มองไปเห็นญาติโยมนั่งยกมือแต้อยู่ด้านนอก ส่วนข้างในมีพระบวชใหม่ปลงผมนุ่งขาวรับโอวาทย์จากท่านเจ้าอาวาส ระหว่างเดินทางเข้าไปก็ถ่ายภาพรอบๆบริเวณวัด แล้วเข้าไปนั่งฟังพระท่านกำลังเคาะกิเลศอยู่ห่างๆ ถึงจะเคยฟังมาบ้าง แต่มันไม่โดนใจ
..ท่านบอกว่าคนสมัยนี้บ้าวัตถุ แย่งชิงกันหาทรัพย์ไม่บันยะบันยัง ลืมตัวไม่รู้ว่า..มีแค่ไหนก็เอาไปด้วยไม่ได้ ทรัพย์สมบัติของของโลก ไม่มีใครเอาไปได้สักแดงเดียว การหาการเก็บก็ควรพอประมาณ อย่าเบียดเบียนโลกเบียดๆๆทุกสิ่งทุกอย่างจนบี้แบน ผมชอบตรงที่ท่านชวนคิดบวก..
..สิ่งที่ยากที่สุดก็คือสอนให้คนคิด คนสมัยนี้ไม่ค่อยคิด ฟ้าดินจึงกำหนดให้มีความทุกข์ ถ้ามีความทุกข์คนถึงจะค่อยๆเริ่มคิด คิด และคิด ..ดังนั้นความทุกข์จึงเป็นสิ่งที่ดี มีปะโยชน์ตรงทำให้เราฉุกคิด..จริงไหมละเธอ..
..ความตายเป็นสิ่งที่ดี ลองนึกดูสิเธอ ถ้าชีวิตเธอเป็นอมตะ ตอนเธออายุ300ปี หน้าตารูปร่างจะเป็นยังไง ไม่แห้งเหี่ยวกรอบเกรียบไปทั้งตัวรึ แล้วคนที่เกิดใหม่จะไปอยู่ที่ไหนละ ในเมื่อคนรุ่นเก่าไม่ตาย ยืนซากซึมกะทือเต็มไปหมด โลกใบนี้จะมีทางเดินรึ ไม่เต็มไปด้วยมนุษย์หลากสภาพโกโรโกโสรึ เมื่อคิดประเด็นนี้..จะเห็นว่าความตายเป็นสิ่งที่เหมาะสมและสมควรแล้ว ทุกอย่างจะได้Deleteอย่างเป็นระบบ”
ฟังไปก็ยิ่งชอบ จึงบอก ดร.ฝนว่าไปถ่ายรูปท่านมาให้หน่อย
หลังจากคณะบวชใหม่แวบไปฉันอาหารเช้า
ผมมีโอกาสแว๊บไปกราบท่านเจ้าอาวาส
ด้วยเวลากระชั้นชิด..ได้รับศีลรับพรก็เหลือล้นแล้ว
จึงย่องออกมาทักทายเพื่อนที่เข้ามาร่วมละวางกิจกามกิจกรรมในครั้งนี้
บอกว่าวันที่ 5 ถึงจะสึก ก็ ไ ด้ แ ต่ อ นุ โ ม ท น า ด้ ว ย ..
ผมน่ะบวชไม่ได้หร๊อกกก..คิดถึงคนสวยในเฟส..อยู่เรื่อย ศีลก็กระจุยสิครับ..
ระหว่างเดินออกจากวัด ..คณะผู้บวชกำลังเดินสวดรอบอุโบสถ
มีทั้งหมด30กว่ารูป มีพระฝรั่งมาบวชด้วยนะเธอ
เดินไปเจอป้ายคติธรรมหลายแผ่นที่โดนใจ
“อย่าขวนขวายจะเป็นคนที่ประสบผลสำเร็จ แต่พยายามเป็นคนที่มีคุณค่า”
ผมก็มานั่งคิดว่า..เอ๊ะ!..ถ้าจะเป็นทั้ง2อย่างมันเสียหายตรงไหนวะ
พวกบาปหนามักจะคิดแย้งยังงี้ละเธอ กวนใจนรกเปล่าๆ..เข้าเมืองกันดีกว่า
ร ะ ห ว่ า ง นั่ ง ร ถ ก ลั บ . . พระอาจารย์ไร้กรอบ
ดร.วรภัทร์ ภู่เจริญส่งข้อความมาถามว่า
ไ ป ชิ ม เ ลื อ ด ห มู ผั ด ก ร ะ เ พ ร า ห มู ท อ ด แล้วยัง
แหม..ข่ า ว ป ร ะ เ ทื อ ง ก ร ะ เ พ า ะ อ ย่ า ง นี้ จ ะ เ ว้ น ว ร ร ค ไ ด้ รึ !
จึงชวนโชเฟ่อร์กิตติมศักดิ์แว๊บไปฉลองจนบรรลุวัตถุประสงค์ทุกประการ
จากนั้นไอ่ตาหวานลูกสาวชาวเฮก็มารับไม้ต่อ ก่อนหน้านี้ก็โทรฯชวนยิกๆให้มาพิษณุโลก ก่อนหน้านี้คุณพ่อตาหวานป่วยตามสภาพผู้สูงอายุ ผมก็อยากมาเยี่ยมยามถามไถ่อาการ ส่วนคุณแม่กับคุณน้องนั้นเก่งเรื่องทำอาหารอินเดียอย่างหาตัวจับยาก พวกเราเคยยกโขยงมาชิมโรตี สลัด บาเยีย พิซซ่า ทุกอย่างอร่อยจนยกมาแทบไม่ทันพวกชูชก
ส่วนคุณหลาน2คนฝากไปเรียนที่สัตยาไสกับดร.อาจอง ชุมสาน ณ อยุธยา
จึงไม่เจอเด็กตาแป๋วถักเปียที่ชื่อนีน่ากับเอ็มมี
ตาหวานชวนชิมอาหารที่บ้านเธอถึง2มื้อ..ได้คุยกับคุณแม่ถึงเรื่องการประกอบอาหารบ้าง คุณแม่บอกว่า..สนใจและชอบเอาน้ำเต้าอ่อนมาแกงแบบชมพูทวีป ไอ่ผมก็ไม่รู้มาก่อน เก็บแต่พริก-มะเขือ-คื่นไช่-มะกรูดไปฝาก จึงฉายภาพแปลงปลูกน้ำเต้าให้คุณแม่ชม โธ่..ผมนี่แหละบ้าปลูกน้ำเต้าขนานแท้นะจิบอกไห่
หลังจากอิ่มแล้วก็พากันตระเวนเที่ยวสิครับ ทริปนี้เที่ยวอบ่างเดียวที่ไหนเล่า เที่ยวไปกินไป..เมือง2แควนี่นะเธอ ถ้าพูดถึงแหล่งท่องเที่ยวไม่เป็นที่2รองใครหรอกหนา หลวงพ่อใหญ่พระพุทธชินราชซ่อมแซมเสร็จแล้วงดงามมาก จุดพิเศษของพระพุทธรูปที่สวยที่สุดในโลกองค์นี้ อยู่ที่มองพระพักตร์ จะรู้สึกสงบใจทันที ไม่เชื่อก็ลองเข้าไปพิจารณาดูเถิด ไม่มีพระพุทธรูปองค์ไหนเปล่งรัศมีแผ่ความสงบแห่งจิตใจได้เท่าเทียม พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติพระพุทธชินราชก็น่าสนใจยิ่งนัก ไปชื่นชมกันเถิด เดี๋ยวจะหาว่าหล่อไม่บอก
ไป2แควเที่ยวนี้ตาหวานพาชิมก้วยเตี๋ยวปากหม้อที่ลือลั่น บอกว่าร้านนี้ผมไม่ไปไม่ได้แล้ว ฟังตอนแรกก็งั้นๆ..แต่พอไปนั่งปุ๊กลงสิเธอ บอกตัวเองว่าวาสนาอักเสบแน่ถ้าไม่ได้มาชิม อิ่มทั้งอาหารตาอาหารท้อง ได้แนวคิดต่างๆกับไปพะเรอ
ขอขอบคุณเครือญาติชาวเฮสายเหนือตอนใต้
เอาไว้วาสนามีโอกาสจะมารบกวนใช้บริการอีก
และอยากจะเชิญชวน..พี่น้องสองแควมาสมทบรายการเฮที่สวนป่า
วันที่ 31-2 กันยายน นี้
ถ้ามาได้ก็โปรดประสานกับอุ้ย น้าอึ่งดู
ไม่ต้องขับรถมาให้เมื่อยตุ้ม
หม้อกระทะจะมาทำอาหารประชันไม่ต้องขนมา
อย่าลืมยิ้มหวานกับหัวใจพองโต..สิ่งนี้ขาดได้
สองมือถือกระเป๋าก้าวเดินขึ้นรถทัวร์นครชัยแอร์มาลงที่บุรีรัมย์
รีบๆพิจารณาดูนะตาหวาน ก่อนที่โอกาสจะบูดๆๆๆและบูด!!
เดี๋ยวจะหาว่าพ่อไม่บอก ไม่รักเจ้า มีความลำเอียงต่อเจ้า
เมืองพิษณุโลกนั้นผมมีญาติแซ่เฮที่เก่งเรื่องโปรแกรมคอมพิวเตอร์ชั้นเทพเลยละครับ ไปทีไรก็ได้รับการสะสางความรู้ ได้เรียนรู้เรื่องใหม่ๆแปลกๆ โปรแกรมเด็ดๆ เช่น การลงภาพเป็นกลุ่มแบบง่ายๆ ครูสุ เป็นชื่อโปรแกรมเมอร์ที่มีใจเต็มร้อย เ ธ อ ตั้ ง อ ก ตั้ ง ใ จ ที่ จ ะ ผ ลั ก ดั น ค ว า ม รู้ ต่ า ง ๆ เ ข้ า ม า ใ น หั ว ขี้ เ ลื้ อ ย ข อ ง ผ ม อย่างเต็มความสามารถ ไม่ว่าจะนั่งรถนั่งร้านอาหารผมจะต้องเรียนๆๆและเรียนเรื่องโปรแกรมใหม่ๆอย่างรวบรัด
เรียนแบบลองผิดลองถูก..มันจะจดจำได้ดี
กว่าจะรู้ได้ ..เราต้องผ่านความไม่เอาไหนของตัวเองมาอย่างทุลักทุเล
พอทำได้..ก็เฮในใจสิครับ+++!!
ดังนั้น..ต่ อ ไ ป นี้ น ะ คุ ณ ค น ส ว ย
เธอก็จะได้เห็นภาพประกอบการอ่านหลายแง่มุม
แต่ถ้าจะให้ลึกซึ้งควรอ่านหนังสือ”โมเดลบุรีรัมย์”ไปด้วย
และ อย่าลืมคอมเมนท์เสียล่ะ
ทั้งนี้ ก็ เ พื่ อ รั ก ษ า ค ว า ม น่ า รั ก ข อ ง เ ธ อ เ อ ง นั่ น แ ห ล ะ
คิ คิ ..


สารบัญสารภาพรัก

ไม่มีความคิดเห็น โดย sutthinun เมื่อ 19 สิงหาคม 2012 เวลา 12:38 ในหมวดหมู่ สวนป่าฮาเฮ #
อ่าน: 3866

 

เมื่อคืนนี้นะเธอ..ฝนพรำๆ..แต่แมลงเม่าบางตัวก็ยังบินมาเล่นไฟ คงโดนฝนกระแทกปีกเปียกจนหงายเค้เก้..เช้าๆกองทัพมดก็เกณฑ์กันมาขนเอาซากแมลงเม่าไปเข้าอาณาจักรของมด จะเห็นว่าไม่มีอะไรสูญเปล่าในระบบของธรรมชาติเลยนะเธอ

ผมตื่นมาเช็ดโต๊ะ พร้อมกับอาบแดดอุ่น อากาศกำลังสบายๆ ข้อดีของคนอยู่ป่าก็อากาศนี้แหละน้อง ฝนตกอย่างนี้อากาศสะอาดมาก ทุกอย่างดำเนินไปด้วยดีดูกระชุ่มกระชวย ยังนึกเสียดายว่าเย็นวานนี้เราปลูกชำผักน้อยไป ไม่อย่างงั้นจะลงตัวพอดีเป๊ะเลย

ปลูกแล้วเทวดารดน้ำให้ เป็นอะไรที่สุดยอดจริงนะ

ในชีวิตเราถ้าสังเกตสังกาก็จะเห็นว่ามีบรรณาการจากสวรรค์ประทานให้อยู่เสมอๆ

แสงแดดอันแสนอบอุ่น

อากาศสะอาดปราศจากมลพิษ

เสียงนก/ไก่/ร่าเริงแจ่มใส

คนบ้านป่าปรึกษากันว่า..เช้านี้จะกินอะไร แหม..ยอดผักได้น้ำฝนอวบอวดสะพรั่ง ถ้าจะแกงลาวสักหม้อจะฮ้อแรดไหมละเธอ ถั่วฝักยาวกำลังดีมีลูกห้อยอยู่2ฝัก ฟักทองอ่อนลูกเล็กๆกำลังขบเผาะ ยอดตำลึง ยอดแมงลัก ยอดชะอม ยอดผักชีลาว โขกน้ำพริกใส่กะปิปลาทูผงที่ทำไว้ใส่น้ำพริก พอน้ำเดือดปุดๆก็ใส่ผักและเครื่องปรุง ตักใส่จานกินกับข้าวกล้องมะลิแดงร้อนๆ เธอเอ๋ย..

อ้าว! โฉมยงแอบตุ๋นขาสุกรไว้แต่เมื่อคืน

เช้านี้คงจะต้องหลีกทางให้ขาใหญ่เสียแล้ว

แกงพื้นบ้านเลื่อนไปมื้อเที่ยงก็ได้นะ

ระหว่างที่เดินไปเดินมา เจอปรากฏการณ์บนโต๊ะอาหาร ผมเอาผ้าเช็ดแต่ยังไม่แห้งสนิทดี กะเอาแสงแดดช่วยจะได้ฆ่าเชื้อโรคไปด้วย พอพื้นเซรามิคโดนแดด หยัดน้ำเล็กๆเกาะตัวเรียงแถวรอยหยดน้ำที่ใหญ่กว่า ถ้าไม่สังเกตไม่เห็นนะนี่ สวยแปลกดีเหมือนกันนะเธอ ของอย่างนี้คนไม่ขลุกก้นครัวไม่มีโอกาสได้เห็นหรอกนะ แสดงว่า-หู-ตา-ปาก-จมูก-ของเรา เป็นเครื่องมือไขว้คว้าหาความรู้ได้เสมอ ถ้ า เ ร า รู้ จั ก ใ ช้

ตอนนี้ผมมีความรักตุนไว้มากมาย เก็บเอาไว้ก็ไม่มีดอกเบี้ย จึงอยากจะแจกจ่ายออกไปทุกวันๆ ถ้าคนเรามีใจให้แก่กัน ช่วยให้กำลังใจกัน สันติสุขให้หมู่เฮาจะไปไหนเสีย

ลองเปิดสารบัญยิ้มหน้าที่หนึ่งดีไหมเธอ?

จะ อ ยู่ อ ย่ า ง เ วิ้ ง ว้ า ง กั น ทำ ไ ม เ ล่ า ?

บ อ ก รั ก กั น ดี ก ว่ า . . จุ๊บๆๆ

วันใดที่คนไทยรักกัน วันนั้นชาติเข้มแข็งและเจริญ

ยิ้มสยามจะเป็นตำนานอยู่แล้ว

ฝึกเอาไว้จะได้ยิ้มสวยๆขึ้น

อ ย่ า ทำ เ ป็ น เ ล่ น ไ ป น ะ เ ธ อ . .

· ยิ้มเป็นใบเบิกทาง

· ยิ้มเป็นอาวุธที่ทรงอานุภาพ

· ยิ้มเป็นกาวใจที่มีประสิทธิภาพยิ่งกว่ากาวตราช้าง

· ยิ้มเป็นวิธีเสริมสวยที่ดีที่สุดในโลก

· ยิ้มเป็นตัวชี้วัดอารมณ์บ่มความสุข

· ยิ้มเป็นอะไรที่อยากจะชี้ชวนให้คนสวยยิ้ม

· อ้อ! ยิ้มแล้วอย่าลืมคอมเมนท์เสียละ คิ คิ..


ชีวิต 3 เด้ง

อ่าน: 2698

ชีวิต3 เด้ง! ตอน ความรู้เล็กๆน้อยๆ****

 

คนเรานี่นะเธอ
ถ้าค่อยๆสะสมความรู้ใหม่ๆเพิ่มขึ้นวันละเล็กละน้อย เราก็จะมีความรู้รอบตัวมากขึ้นๆ
วันดีคืนดีก็งัดออกมาทดลองปฏิบัติ
แล้วขยายผลไปสู่การคลี่ความรู้เชื่อมโยงให้เบิกบานสู่ภายนอก ในบริบทของ”ผู้สู่รู้”
พัฒนาต่อไปก็จะเป็น   ถ้าเราไม่ทำอย่างนี้
..ค ว า ม รู้ จ ะ เ พิ่ ม ท วี คู ณ ไ ด้ น ะ ค น ส ว ย
ถ้ายังอ้อยอิ่งกับความรู้ ไม่จัดการความไม่รู้
ความไม่รู้ก็จะสะสมอยู่ตัวเช่นกัน สุดท้ายก็จะโดนแซวว่า
..

สวยแต่รูปจูบไม่หอม


ส ด ง ว่ า มี ค น แ อ บ ห อ ม อ ยู่ น ะ จ๊ ะ
..

อย่าลืมอาบน้ำประแป้งเป็นอันขาด!

เพลงลูกทุ่งยังโอดครวญว่า..แก้มนี่อย่าให้ใครมาจูบ แก้มนี้อย่าให้ใครมาลูบซ้ำรอย แหม!..พื้นที่ตรงนี้..ช่างเป็นเขตของหวงของห้ามเสียจริงนะเธอ
ทั้งที่การหอมแก้มแม่วันแม่ หรือหอมแก้วลูกวันลูก เอ๊ะ
! วันลูกมีรึเปล่า
อ๋อ
..วันเด็กยังไงละ ผมประทับใจในภาพที่ครูแมวหอมแก้มหนูขวัญหนูเพชร

ดังนั้นแก้มที่เธอมีไว้อย่าปล่อยปะละเลยให้เสียประโยชน์

ควรนำพื้นที่ๆเล็กๆนั้นสร้างสรรค์สันติสุขในครัวเรือน..

เรื่องความรู้  
ผมไม่ทราบว่าเขาเอาอะไรมาวัดว่าเป็นสิ่งเล็กๆหรือสิ่งใหญ่ๆ
เราแยกความรู้ให้เสียเวลาทำไมกัน ถ้ามีโอกาสก็ควรขวนขวายขยายความรู้
ทดลองโน่นนี้ทุกวัน เหมือนที่หนูกุลนทีประดิษฐ์โน่นนี่มาให้เราชมทุกวัน

ชี
วิ ต เ ธ อ ช่ า ง เ ต็ ม ส า ร ะ เ สี ย เ ห ลื อ เ กิ น

กับท่านอื่นก็ใช่ว่าจะนิ่งดูดาย

เพียงแต่บางท่านไม่ยอมเอามาอวด

ชอบเก็บตัว
เก็บใจ ไว้เงียบๆ แอบทำอะไรเพลินๆในมุมของตนเอง
..

 

ตั้งแต่บ่ายแล้วละครับ
ฝนปรอยๆมาแบบอีลุบตุ๊บป่องไม่ต่อเนื่อง หยอดมาเป็นระยะๆ
มีเพื่อนชาวสวนข้างๆกำลังปลูกยางพารา
..ก่อนหน้านี้ก็ลงมือลงแรงปลูกไปหลายแถว
เจอแล้งเข้ายางพาราก็อำลากลับบ้านเก่าไปหลายต้น คิดค่าเสียหายประมาณต้นละ
30บาท ปีนี้ฝนทิ้งช่วงด้วยสิเธอ ใครที่ปลูกยางพาราช่วงนี้จึงต้องมาคอยลุ้นว่าฝนจะตกไหม?
ผมเปิดคอมฯ
..ที่คุณชายตั้งโปรแกรมดูเมฆฝนทางดาวเทียมไว้ให้ ชี้ให้เขาดูกลุ่มเมฆกำลังพัดมาทางนี้ ดูไม่นานท้องฟ้าก็ครึ้ม
เมฆดำทะมึนลอยมาปกคลุมเหนือเรา ลมพัดอู้ๆ
..ลุ้นว่าอย่าพัดแรงพัดเร็วจนหอบเอาฝนหนีเสียละ
แ ล ะ แ ล้ ว พ ร ะ พิ รุ ณ ก็ เ ป็ น ใ จ
..ฝนตกมาจั๊กๆ..ถึงไม่หนักมากแต่ความชุ่มชื้นก็เกิดขึ้นกับต้นยางพาราเล็กๆที่กำลังปลูก
และหัวใจคนปลูกก็ย่อมชุ่มฉ่ำไปด้วย ตอนหัวค่ำก็ยังหยอดมาอีกชุดหนึ่ง
ก่อนหน้าที่ผมเขียนอยู่นี่ฝนก็เทลงมาอีกจนสะดุ้งตื่น ตื่นมาแล้วก็คิดถึงหนูกิ่งก้าน
ป่านฉะนี้ยังจะเป็นนกฮูก รึ
!คร๊อกฟี่ๆไปแล้ว ส่วนพี่วิไล..จะตื่นมาตอนตี3 ลุกเข้าห้องน้ำแล้วก็เข้าห้องFB.
พี่แต๋วเอาแน่ไม่ได้ บางคืนฝันหวานตื่นมาช่วงย่ำรุ่ง
บางทีก็นอนเสบยไปจนถึงรุ่งเช้า ตามมาตรฐานของผู้รักสุขภาพเป็นยอด

เมื่อวานทดลองเพาะถั่วงอกตามแนวคิดที่ว่า..รู้ไว้ใช่ว่าใส่บ่าแบกหาม

คุณชายบันทึกขั้นตอนส่งภาพขึ้นให้ชมแล้วนะครับ

พรุ่งนี้ก็จะย่างเข้าวันที่2 เอาไว้ฟ้าแจ้งจะรายงานอีกครั้ง

คนเรานี่นะเธอ..ถ้าเอากำลังใจผสมน้ำใจใส่อะไรก็งาม
อยากจะทำสิ่งดีๆให้สนุกๆ
..ปลูกต้นไม้สิเธอ เอาต้นไม้ลงดิน
พอมันตั้งตัวได้ ต้นไม้ก็จะหากินเอง ค่อยๆยืนหยัดเติบโตขึ้นตามลำดับ
โดยไม่ต้องให้ใครมาช่วยเหลือตลอดเวลา ต้นไม้พยายามพึ่งตนเอง
ไม่ว่าจะร้อนแล้งหรือโดนพายุโยกคลอน ต้นไม้แก้ปัญหาได้อย่างทรหดเสมอ
ไม้ในป่าไม่มีใครไปใส่ปุ๋ยรดน้ำให้หรอกนะเธอ ก็ยังมีป่าไม้ขึ้นมาปกคลุมโลก

ที่เป็นปัญหาอยู่ตอนนี้..เกี่ยวเนื่องกับมนุษย์ทั้งนั้น

นอกจากไม่ปลูกแล้วยังไปเที่ยวระรานทรัพยากรป่าไม้

เปลี่ยนสภาพธรรมชาติที่สมดุลไปเป็นพื้นที่เสื่อมโสโครก

แล้วก็จ่อมจมอยู่กับสภาพแวดล้อมแย่ๆ

คุณภาพชีวิตจึงห่วยแตกหรือประมาณ..

สังคมมนุษย์ก็จะอิหลักอิเหลื่อยังงี้แหละ

งมงายอยู่กับความรู้สะลึมสะลือ..

เหมือนไก่ตาฟางตอนย่ำรุ่งยังไงยังงั้น..

คนเรานี่นะเธอ..ถ้ามีความรับผิดชอบกันบ้าง ช่วยกันแต่งแต้มพื้นที่กระดำกระด่างคนละเล็กละน้อย
ต่างคนต่างพิจารณาจะปลูกอะไรลงไปในพื้นที่ๆตัวเองมี บริเวณบ้าน บริเวณหมู่บ้าน
บริเวณตำบลก็จะเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี ปีนี้ถ้าจะแล้ง
นั่งรถผ่านมาเมื่อวานข้าวกล้าในนาหลายทีกำลังเหี่ยวเฉา
ช่วงนี้ถ้ามีดีเปรสชั่นเข้ามาสักลูกสองลูกท่าจะดี แต่ก็นั่นแหละเธอ เรื่องนี้มันอยู่ไกลและยากเกินที่จะแห่นางแมวขอฟ้าฝนได้
แต่ถ้ามีต้นไม้เป็นร่มเงาบ้างก็ยังช่วยชะลอความเศร้าซมได้
สีเขียวเป็นสีแห่งชีวิตใช่ไหมละเธอ
เมื่อเป็นเช่นนี้เราจะไปจมอยู่กับสีช้ำเลือดช้ำหนองทำไมละ
ช่วยกันปลูกช่วยกันสร้างสีสันที่สดชื่นขึ้นมามากๆ

 

ตอนหัวค่ำฝนตกมาซู่หนึ่ง
ก่อนหน้านี้ก็ตกหนักตกเบาๆแบบเอาอกเอาใจคนปลูกป่า เช้านี้จึงชุ่มฉ่ำ
..นกเขามาจีบกันคันคูตั้งแต่ปลายฟ้าเปิด ส่วนไก่ชวนกันมาคุ้ยเขี่ยอาหารใกล้ เจ้าโต้งเขี่ยไปแล้วก็หยุดโก่งคอขัน
แสดงความอิสระแห่งชีวิตให้เราอิจฉา ไม่ต้องแต่งตัว ไม่ต้องขับรถ ไม่ต้องทนทรมานติดไฟแดง

ก ร ะ โ ด ด ล ง จ า ก ค อ น อ ย า ก จ ะ ไ ป ไ ห น ก็ ไ ป ไ ด้ ต า ม อำ เ ภ อ ใ จ
 เป็นไก่ในป่าก็ดียังงี้แหละน้อง เ พี
ย ง อ ย่ า ไ ป เ ป็ น ไ ก่ ใ น ฟ า ร์ ม ก็ แ ล้ ว กั น  ไก่ฟาร์มเปรียบเหมือนไก่ที่อยู่ในเรือนจำ
ถูกจำกัดจำเขี่ยสิทธิ์ทุกอย่าง ถึงจะมีอยู่มีกินแต่มันไม่มีอิสระ
ไม่ทราบว่าคนกรุงจะเปรียบเสมือนไก่ในฟาร์มได้ไหมนะ ยังมีบางคนแหกกรงบินออกมาได้บ้าง
ไม่ยังงั้นก็จมอยู่กับคำว่างาน งาน และ งาน

เคยพิจาณาไหมครับว่า..เรากำลังทำงานอะไร?

ทำมากน้อยแค่ไหน
จำเจแค่ไหน?

ผลลัพธ์เป็นอย่างไร?

เพื่อใคร! มีช่องเว้นวรรคให้หายใจหายคอบ้างไหม?

หรือว่าเคยชินกับการเป็นหุ่นยนต์ไปแล้ว


ม่ คิ ด แ บ่ ง ง า น
แ บ่ ง ชี วิ ต ติ ดโ ช ค
อั พ
บ้ า ง เ ล ย ห รื อ เ ธ อ

รึว่า..ชีวิตถูกบังคับจนเหมือนไก่ในฟาร์มเสียแล้ว

รึอยากได้ชื่อว่า..แ ม่ ไ ก่ ย่ า ง ห้ า ด า ว  

ตกเป็นเหยื่อของอะไรก็ไม่รู้

ชีวิต
หนอ ชีวิต
เ กิ ด ม า เ พื่ อ ติ ด ยึ ด 

ติ
ด น็ อ ต ติ ด ห นึ บ
.. อ ย่ า ง กั บ ติ ด ก า ว
ต ร า ช้ า ง

ก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไรนักหรอกคนสวย

ที่เธอจะติดFB.และติดการตอบคอมเมนท์

  น ไ ห น ต อบ . . คนนั้นน่ารักเป็นบ้าเลยเธอรู้ไม๊..

ถ้าหัวใจเธอเป็นพลาสติก..ก็แล้วไป ขออภัยที่มาตอแย อิ อิ..

 

: เพิ่งได้อ่านร่างโครงการฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการ “การปฏิบัติการสุขภาวะเชิงรุกปลุกกระแสให้ประชาชนดูแลตัวเองและอนามัยสิ่งแวดล้อม”
วันที่
31 สิงหาคม-2กันยายน 2555
ที่อุ้ย
(ผ..ดร.จันทรรัตน์ เจริญสันติ) แห่งคณะพยาบาลศาสตร์ ม.เชียงใหม่ ได้กรุณายกร่างโครงการเซาะร่องที่สมบูรณ์แบบมาก

ผมเอามาเป็นแผนเชิงรับของที่นี่ได้อย่างลงตัว
ถ้าเจ้าหน้าที่บริหารกรมอนามัย หรือชาวอนามัยได้อ่านน่าจะเป็นประโยชน์มาก
กระบวนการอบรมดังกล่าวนี้น่าจะนำไปสู่นโยบายเชิงรุก
ที่ต้องการให้ประชากรมีความรู้พื้นฐานที่จะดูแลตัวเองและดูแลกันเองในระดับหนึ่ง
ซึ่งเป็นจุดสำคัญมากในการสร้างวินัยให้แก่สุขภาวะครอบครัวและชุมชน ถ้าดำเนินการได้ต่อเนื่องน่าจะเป็นกรณีศึกษาที่นำไปสู่การขยายผล
ให้แต่ละหน่วยงานหรือองค์กรต่างๆได้พิจารณา เพิ่มสัดส่วนการส่งเสริมเชิงกระบวนการ นอกเหนือจากการรับหลักการในห้องประชุมตามเวทีใหญ่ๆ
..

ยังไงๆ..การสร้างความตระหนัก ให้รักตนเอง รับผิดชอบตัวเอง
ก็ควรจะเป็นหลักการสำคัญในการที่จะนำไปสู่การสร้างกระแสสุขภาวะแบบองค์รวม ปัญหาอยู่ที่องค์กรที่เกี่ยวข้องพร้อมที่จะแอ็คชั่นแล้วหรือยัง
! แต่ก็มีนักพัฒนาสุขภาพบางแห่งติดต่อมาเหมือนกันนะครับ ยกตัวอย่าง เช่น..

“อาจารย์ขา
หนูบุษบา เป็นพยาบาลที่ ร
..ตระการ
ร่วมกลุ่มเครือข่าย ทั้งชาวสาสุข องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ชาวบ้านประมาณ
60 คน อยากไปเรียนรู้ เพื่อจัดการความรู้ด้วยตนเอง โดยชุมชน
เจ้าหน้าที่เป็นเพียงผู้สนับสนุน ก็เลยอยากจะไปเรียนรู้กับอาจารย์ ไม่ทราบว่า อ
.มีเวลาให้ได้ไหมค่ะ สัก2วัน1คืน
เดือนกันยายน
089-2814 822 mail Budsaba.k@hotmail.com

มีโปรแกรมคณะพยาบาล
.อุบล 22-24 ตุลาคม 2555 มากัน70ชีวิตอีกนะอุ้ย

ยังมีคณะขาจรย่อยอีก
รวมทั้งรายการเอาเถิดเอาล่อ

เฉพาะ
วันที่
6 กันยายน 2555

·       
มีประชุมสภาพัฒนฯประจำปี ที่บางกอก

·       
สัมมนาแทนคุณแผ่นดิน โดยบก.เครือเนชั่นที่ ม.ราชภัฏสุรินทร์

·       
มีกลุ่มผู้สนใจจากบางกอก
แจ้งผ่านคุณชายจะมาคุยด้วย

วั น เ ดี ย ว เ จ อ เ ข้ า ไ ป  3 เ ด้ ง

ใครจะมาช่วยหิ้วปีก ไปเป่าน้ำ ก็เชิญ นะครับ  


มาเพาะถั่วงอกกันดีไหมน้อง

อ่าน: 7724

วิชานี้ฮือฮามากตอนน้ำท่วมใหญ่คราวที่แล้ว อาจารย์ถั่ว คุณนิมิตร์ เทียมมงคล ได้เที่ยวตระเวนฝึกอบรมการเพาะถั่วงอกจนระเบิดระบือแกมีวิธีทำง่ายๆ ใช้เวลา3วันก็มีถั่วงอกรับประทานไม่อั้น พรุ่งนี้มาทดลองทำพร้อมๆกันดีไหมครับ มีขั้นตอนง่ายๆดังนี้

1. นำขวดพลาสติกมาจะรูระบายน้ำ2แถวๆละ5รู รวมทั้งหมด10รู เจาะรูระบายที่ใกล้คอขวดอีก 3 รู และเปิดปากขวดด้านตรงกันข้ามกับเจาะรู สำหรับเป็นที่รดน้ำถั่วงอก การเจาะรู้จะใช้หัวแร้งจะสะดวกกว่า ถ้าไม่มีสามารถใช้ธูปแทนได้ เวลาเจาะอย่าลืมเป่าธูปให้ติดไฟแดงๆ จะเจาะฉับๆๆง่ายมาก

2. นำถั่วเขียวแห้งใส่ลงไปในขวด ปริมาณเท่ากับความสูงของรอยควั่นแรก จากนั้นเติมน้ำอุ่นลงไปให้ถึงรอยควั่นที่2 แช่ทิ้งไว้ 6-8ชั่วโมง

3. เปลี่ยนใส่น้ำธรรมดา เขย่าให้เมล็ดถั่วกระจายทั่วขวด วางขวดไว้ในแนวนอน น้ำจะค่อยๆไหลซึมผ่านรูที่เจาะไว้ จากนั้นนำตะแกรงดำมาปิดทับขวดไว้ช่วยพรางแสง และช่วยลดแรงปะทะของน้ำที่รดลงไป และห่อทับอีกชั้นด้วยผ้าขนหนูหรือกระสอบป่าน เพื่อไม่ให้แสงเข้า วัดถัดมาให้รดน้ำด้วยฝักบัวหรือใช้ขันตักราด ให้น้ำค่อยๆซึมผ่านรูวันละ3เวลา

4. ผ่านไป3วัน จะได้ถั่วงอกแน่นเต็มขวด นำถั่วงอกออกจากช่องที่เจาะไว้
ขวดขนาด1,500ซีซี.จะได้ถั่วงอก600 กรัม
ขวดขนาด750ซีซี.จะได้ถั่วงอก300 กรัม
ขวดขนาด600ซีซี. จะได้ถั่วงอก 200 กรัม
ขวดขนาด 5 ลิตร จะได้ถั่วงอก 4-5 กิโลกรัม

: นอกจากวิธีนี้ ยังมีอีกหลายรูปแบบให้ทดลอง ตามวัตถุประสงค์
ถ้าทำเพื่อการค้าก็ทำอีกแบบหนึ่ง
แต่ถ้าทำเพื่อบริโภคในครัวเรือน แบบขวดนี่แหละเหมาะที่สุด



Main: 1.6483099460602 sec
Sidebar: 0.048663139343262 sec