ลานสวนป่า

ไปอุบลราชธานีเที่ยวนี้อากาศร้อนท้องฟ้าหลัวขมุกขมัว เกิดจากการเผาฟางข้าวแล้วไฟลามไปยังป่าไม้ ทำไมชาวไร่ชาวนาถึงเผาโดยไม่รู้สึกรู้สาอะไร บางแห่งไฟไหม้ริมทางไหม้ข้างบ้านชาวบ้านยังรู้สึกเฉยๆ บางคนเล่าว่าชายแดนฝั่งเขมร-ลาวก็จุดไฟเช่นเดียวกัน แสดงว่ามนุษย์ยังไม่อินังขังขอบเกี่ยวกับโรคร้อนและโลกร้อน ช่วยกันปรุงอากาศให้มันเป็นพิษมากขึ้น ภาคเหนือมีไฟป่าไหม้ลามตามภูเขา ภาคอีสานมีไฟลามทุ่ง ภาคใต้มีไฟใต้ แบบนี้จะไม่ให้มันร้อนระอุอย่างไรได้

ผมกับโฉมยงไปถึงอุบลก่อนบ่าย4โมงเล็กน้อย พอรถเลี้ยวเข้ามุมอาคารท่านคณบดีคณะพยาบาลศาสตร์ก็กริ๊งมาพอดี ได้เจอเด็กกลุ่มที่เคยมาออกค่ายที่สวนป่า มาช่วยกันยกเอาน้ำเต้ายักษ์ขึ้นไปอวดกันที่ชั้น4 ฉายสไลด์ให้ดูแล้วคุยกัน เด็กๆได้เอากิจกรรมเด่นมาอวด หลายคนเล่าชัดถ้อยชัดคำเก่งขึ้น เป็นการเยี่ยมยามเล็กๆที่มีความสุข เมื่อได้เห็นความก้าวหน้านักศึกษาพยาบาลรุ่นบุกเบิก จากมะรุมมะตุ้มถ่ายรูปกันตามธรรมเนียม อาจารย์สุรีย์ ธรรมมิกบวร มอบของดีหายากที่โดนใจมาก เป็นหนังสือเล่มใหญ่ “48พระธรรมเทศนา พ ระ โ พ ธิ ญ า ณ เ ถ ระ (ชา สุภทโท) ได้แล้วอดใจไม่ไหว เจ้าภาพพาไปเลี้ยงอาหารมื้อค่ำที่ อร่อยมาก ได้เห็นความเป็นกันเองเสมือนญาติในหน่วยงานแห่งนี้ เมื่อคืนพักที่ “น้ำซับรีสอร์ท” อดที่จะเปิดอ่านปัญญาที่รับฝากมาไม่ได้ ตื่นเช้ามา..น้ำซับไม่ได้เห็นหรอกนะ เห็นแต่คำพระเทศนาในหนังสือ

อ่านต่อ »

(ใครอยากประลองปัญญาแพะก็ขอเชิญ)

คนที่โง่กว่าแพะ จะใครที่ไหนเล่าครับ ก็ผมเองนี่แหละ กำลังศึกษาเรื่องแพะในสภาพแวดล้อมที่จะส่งเสริมให้ชาวบ้านเลี้ยง จากมุมดีๆที่เห็นว่าแพะเป็นสัตว์ทรหดอดทน กินง่าย อยู่ง่าย ขยายพันธุ์ง่าย ไม่ต้องลงทุนมาก อาหารแพะหาง่ายมีอยู่ทั่วไป ใช้เป็นตัวกำจัดของเหลือได้เป็นอย่างดี แพะกินกระทั้งใบไม้แห้ง พืชชนิดต่างๆก็กินได้ไม่เลือก แพะตัวเล็กกระเพาะเล็กจึงไม่สิ้นเปลืองอาหารเหมือนการเลี้ยงสัตว์ใหญ่ แพะจึงเหมาะที่จะเป็นโปรตีนชุมชนในอนาคต

เพื่อจะศึกษารูปแบบการเลี้ยงแพะที่เหมาะสมกับเกษตรกรรายย่อย ถ้าทำคอกให้แข็งแรงก็สามารถเลี้ยงแพะในพื้นที่แคบๆได้ หรือถ้าทำคอกแพะให้กว้างขึ้นแพะก็จะอยู่สบาย แต่แพะมีนิสัยปีนป่ายติดตัวมาตั้งแต่เมื่อครั้งยังเป็นแพะป่า ทักษะเล็ดลอดมีกลเม็ดเด็ดพราว บางทีก็ต่อตัวช่วยเหลือกันเกาะเกี่ยวอาหาร บางคนมองว่าแพะเจ้าเล่ห์ แทนที่จะมองว่าแพะมีปัญญาชาญฉลาด ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค

อ่านต่อ »

คนไหนที่รู้ตัวว่าจะต้องเข้าห้องผ่าตัด คงไม่มีใครยิ้มระรื่นหน้าตาแช่มชื่นเหมือนยืนอยู่ข้างคนรู้ใจหรอกนะครับ ส่วนมากถ้าวิ่งหนีได้ก็คงจะเผ่นไม่รีรอรอ ล้วนตกบันไดพลอยโจนกันทั้งนั้น ตกอยู่ในภาวะจำยอม ไม่มีทางเลือก ไม่สามารถต่อรองอะไรต่อไปได้อีกแล้ว ที่สำคัญเข้าไปแล้วก็ใช่ว่าจะชัวร์100% ไม่แน่ว่าจะได้กลับบ้านหรือกลับวัด การเข้าห้องผ่าตัดจึงเป็นวิกฤติยิ่งกว่าวิกฤติในชีวิตเลยละครับ ท่านใดไม่เคยต้องเข้าห้องผ่าตัดก็ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านทำบุญมาดีวาสนาดี แต่ที่แน่ๆท่านคงดูแลรักษาสุขภาพของตนเองมาอย่างดี จึงโชคดีเข้าข่าย “ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ” แต่วงจรชีวิตมนุษย์เราต้องเผชิญเรื่อง-เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย-ด้วยกันทั้งนั้น ถึงเราจะไม่ต้องเข้าห้องผ่าตัดเอง แต่อาจจะมีญาติพี่น้องเคยเข้าไปบ้างใช่ไหมละครับ นั่นแสดงว่า..ห้องผ่าตัดคือศูนย์รวมแห่งความห่วงใย ยิ่งคนที่รักใกล้ชิดเข้าไปในนั้นด้วยแล้ว คนที่รออยู่ข้างนอก แถมไม่โดนวางยาสลบเสียด้วย จึงกระวนกระวายใจไม่แพ้คนที่โดนวางยา บางคนวิ่งบวงสรวงเซ่นวักตั๊กแตนไม่รู้กี่ศาลเจ้า

ห้องผ่าตัด ลาวเรียกว่า”ห้องปาด” สื่อความหมายตรงๆแต่ฟังดูสยองกว่าของไทยเราเสียอีก ผมเองหมอนัดเชือดวันเสาร์ที่ 5 เดือนมีนาคม 2554 เวลา 08.30-10.15น. ณ โรงแรมพูลแมนขอนแก่น ราชา ออคิด จังหวัดขอนแก่น ด้วยสมาคมพยาบาลห้องผ่าตัดแห่งประเทศไทย จัดประชุมวิชาการสัญจรเรื่อง Quality and Safety in OR เพื่อพัฒนาองค์ความรู้อย่างต่อเนื่อง โดยมีวัตถุประสงค์ให้พยาบาลห้องผ่าตัด มีความรู้เกี่ยวกับสมรรถนะของพยาบาลห้องผ่าตัด การป้องกันการติดเชื้อตำแหน่งผ่าตัด การพยาบาลผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดผ่านกล้อง และนำไปประยุกต์ใช้ในการพัฒนางานให้มีประสิทธิภาพได้ รวมทั้งมีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้การพยาบาลการผ่าตัด

อ่านต่อ »

น้ำหาย เป็นเรื่องที่วิตกกังวลลึกๆเรื่อยมา ยังอยู่ในอาการพูดไม่ได้ไอไม่ดัง โดยเฉพาะคนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ๆไม่มีแหล่งน้ำผิวดิน แถมขุดดินขุดสระก็เก็บน้ำไว้ไม่ได้ ขุดบ่อระดับน้ำก็ถอยลึกลงไปเรื่อยๆ นอกจากพึ่งพาน้ำฝนแล้ว ผมเจาะบาดาลจำนวน2บ่อสูบน้ำขึ้นมาใช้ นี่ยังดีนะที่มีไฟฟ้า ไม่งั้นมีหวังแห้งเหี่ยวหยั่งเขียด เมื่อลานซักล้างพูดถึงเรื่องน้ำ ผมจึงซาบซึ้งกระดองใจนักแล

อ่านต่อ »

(ความสุขของแพะสไตล์Cotto)

หลังจากผ่านแรงกดดันที่อย่างหนัก2วันเต็ม เย็นวันนี้จึงจัดรายการสนทนากลุ่มภายใต้แสงจันทร์หรุบหรู่ ทุกคนวางมือจากงานที่มีระยะเวลาบีบบังคับ จะต้องเสร็จ จะต้องสำเร็จให้ได้ ตามภาระงานของแต่ละกลุ่มที่แบ่งกันทำ แต่เมื่อผ่านด่านสาหัสนี้ได้ ทุกคนบอกว่าหนักกายแต่บ่ได้หนักใจอีกแล้ว มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะกลับคืนมา คนหนุ่มกระชุ่มกระชวยเร็วอยู่แล้ว ช่วงที่หน้าดำคร่ำเคร่ง มีเสียงเล็ดลอดออกมาว่า >>โอกาสที่จะได้ทำงานหนักอย่างนี้หาไม่ได้ง่ายนัก ต้องช่วงชิงโอกาสที่สุดโหดนี้ไว้คุย!

อ่านต่อ »