ลานสวนป่า

ไปอุบลราชธานีเที่ยวนี้อากาศร้อนท้องฟ้าหลัวขมุกขมัว เกิดจากการเผาฟางข้าวแล้วไฟลามไปยังป่าไม้ ทำไมชาวไร่ชาวนาถึงเผาโดยไม่รู้สึกรู้สาอะไร บางแห่งไฟไหม้ริมทางไหม้ข้างบ้านชาวบ้านยังรู้สึกเฉยๆ บางคนเล่าว่าชายแดนฝั่งเขมร-ลาวก็จุดไฟเช่นเดียวกัน แสดงว่ามนุษย์ยังไม่อินังขังขอบเกี่ยวกับโรคร้อนและโลกร้อน ช่วยกันปรุงอากาศให้มันเป็นพิษมากขึ้น ภาคเหนือมีไฟป่าไหม้ลามตามภูเขา ภาคอีสานมีไฟลามทุ่ง ภาคใต้มีไฟใต้ แบบนี้จะไม่ให้มันร้อนระอุอย่างไรได้

ผมกับโฉมยงไปถึงอุบลก่อนบ่าย4โมงเล็กน้อย พอรถเลี้ยวเข้ามุมอาคารท่านคณบดีคณะพยาบาลศาสตร์ก็กริ๊งมาพอดี ได้เจอเด็กกลุ่มที่เคยมาออกค่ายที่สวนป่า มาช่วยกันยกเอาน้ำเต้ายักษ์ขึ้นไปอวดกันที่ชั้น4 ฉายสไลด์ให้ดูแล้วคุยกัน เด็กๆได้เอากิจกรรมเด่นมาอวด หลายคนเล่าชัดถ้อยชัดคำเก่งขึ้น เป็นการเยี่ยมยามเล็กๆที่มีความสุข เมื่อได้เห็นความก้าวหน้านักศึกษาพยาบาลรุ่นบุกเบิก จากมะรุมมะตุ้มถ่ายรูปกันตามธรรมเนียม อาจารย์สุรีย์ ธรรมมิกบวร มอบของดีหายากที่โดนใจมาก เป็นหนังสือเล่มใหญ่ “48พระธรรมเทศนา พ ระ โ พ ธิ ญ า ณ เ ถ ระ (ชา สุภทโท) ได้แล้วอดใจไม่ไหว เจ้าภาพพาไปเลี้ยงอาหารมื้อค่ำที่ อร่อยมาก ได้เห็นความเป็นกันเองเสมือนญาติในหน่วยงานแห่งนี้ เมื่อคืนพักที่ “น้ำซับรีสอร์ท” อดที่จะเปิดอ่านปัญญาที่รับฝากมาไม่ได้ ตื่นเช้ามา..น้ำซับไม่ได้เห็นหรอกนะ เห็นแต่คำพระเทศนาในหนังสือ

อ่านต่อ »