แม่
อ่าน: 1297(แม่-ครูที่สอนวิชาชีวิตเกษตรกรรมผม)
อ่านเรื่องแม่ที่รอกอดเอามาเผื่อแผ่แล้ว ทำให้สันดานลูกไม่ดีมีเต้นเร้า คิดถึงแม่แต่ก็สายไปเสียแล้ว ในวันที่แม่อยู่ห่างไกลโพ้น อยู่สวรรค์ชั้นไหนก็ไม่รู้ ได้แต่เดินดูเดินทวนความหลัง ต้นไม้ต้นโน้นต้นนี้แม่เป็นคนปลูก แม่สอนโดยการกระทำให้ดู แม่เป็นครูที่ไม่เคยผ่านวิชาครู แต่แม่เป็นครูด้วยชีวิตจิตใจขนานแท้ คำว่าให้ความรักก่อนให้ความรู้ แม่ทุกคนทำมาแต่เราตีนเท่าฝาหอย ทุ่มเทให้ทุกสิ่งทุกอย่างโดยไม่มีข้อจำกัดและไม่เคยเบี่ยงเบนใดๆทั้งสิ้น แม่เป็นผู้ให้ผู้เสียสละที่ยิ่งใหญ่ของลูกๆทุกคน