ลานสวนป่า

(คนนี้แหละที่บุกมาลูบพุง)

ไปขอนแก่นคราวนี้ชื่นมื่น ตรงที่ได้พบปะกับเครือญาติชาวดอกคูณดอกแคนมากหน้าหลายตา ระหว่างรอขึ้นเขียงผู้ร่วมงานทยอยเข้าห้องประชุม คุณปรารถนา สำเร็จ ชาวบล็อกที่เป็นวิสัญญีแพทย์คนเก่งกรากเข้ามาลูบพุง ดีใจหลังจากที่ไม่ได้พบปะกันนาน ทั้งคุยทั้งถ่ายรูปฉับๆ ระหว่างนั้นทีมบล็อกพยาบาล คุณแก้ว-อุบลคุณประกายและคณะเข้ามาแอ็คชั่น อาจารย์หลายท่านร่วมเก็บภาพ ลีลานี้เป็นสไตล์ชาวบล็อกแซ่เฮไปเสียแล้ว

(โดนขนาบกาย ไม่โดนขนาบใจ)

ผู้เข้าร่วมประชุมเป็นเครือข่ายโรงพยาบาลที่ร่วมผลิตแพทย์ และเจ้าหน้าที่ฝ่ายต่างๆที่ทำเรื่องKM.ทำวิจัยและงานด้านระบบ บางส่วนมาจากทีมแพทย์เครือข่ายที่ทำงานร่วมกับมหาวิทยาลัยขอนแก่น เป็นการชุมนุมบุคลากรด้านสาธารณสุขอีกวันหนึ่ง ได้นำเอาผลงานมาจัดแสดง ทุกเรื่องน่าสนใจแต่ไม่มีเวลาพิจารณาใกล้ชิด มีโครงงานหนึ่งออกแบบชุดแต่งกายของคนไข้ใหม่ ด้านล่างเจาะรูสำหรับสอดสายยางเข้าไปเอากากอาหารออกมาโดยไม่ต้องโป๊ ช่วยให้หายประดักประเดินมากเลย ผมเองก็เคยโดน ถอดพรวดเลยแหละ ทำไงได้..อยากมองก็มองไปสิ ไม่เห็นชำรุดตรงไหนนี่ โตมิโตโชว์ดะ..เสียดายที่ไม่ได้ตามไปดูการประชุมกลุ่มต่างๆในช่วงบ่าย ทำไมเขาไม่ชวนคนแก่ไปร่วมเรียนรู้เน๊าะ ทราบว่ามีการคัดเลือกโครงการเด่นแจกรางวัลด้วย อิ อิ..

รศ.นพ.สุรพล วีระศิริ แม่งานใหญ่เปิดประเด็น คณบดีแพทย์ก็มา หลังจากนั้นรองอธิการบดีอาจารย์รังสรรค์ เนียมศิริ บรรยายพิเศษด้านวิสัยทัศน์และกระบวนทำงานเชิงรุก ต่อด้วยพระอาจารย์JJ ผู้นำเดินรายการจูงผมขึ้นเวทีเป็นคนแรก ผมก็เล่าไปตามสคิปประกอบเนื้อหาเรื่องการทำงานแบบมีส่วนร่วม หยิบเอาเรื่องชาวเฮฮาศาสตร์ เรื่องเลี้ยงวัวด้วยใบไม้ แถมนิดแถมหน่อยก็ค่อยย่องลงเวที เสียดายบ่ได้เอา”เจ้าเป็นไผ” ไปจำหน่าย เฮ้อๆ แก่แล้วหลงๆลืมๆยังงี้แหละ

ยกหน้าที่ให้ท่านอาจารย์อาวุโสจากคณะแพทยศาสตร์จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย รศ.ดร.นันทนา ศิริทรัพย์ ด้วยความช่ำช่องและคร่ำหวอดอยู่กับการดูแลนิสิตแพทย์มายาวนานมีลูกศิษย์เต็มบ้านเต็มเมือง อาจารย์ชี้ให้เห็นว่ามหาวิทยาลัยชั้นนำในต่างประเทศเขาคิดและทำเรื่องอนาคตอย่างไร แต่ละแห่งมีจุดแข็งในด้านใด แล้วขมวดปมมาถึงชาวมอดินแดง ชี้ชวนว่าจะคิดและทำอย่างไรถึงจะคลี่ปมที่ขมวด เปลี่ยนมาจากการแข่งขัน มาเป็นร่วมมือกันทำงานเชิงรุกอย่างเป็นรูปธรรม

(เจออาจารย์แป๋วยังพูดไวยิ้มไวไฉไลเหมือนเดิม)

จบด้วยมือกลางวันที่ร้าน”แซบนัวครัวอีสาน” เป็นร้านยอดนิยมเปิดใหม่ มีลูกค้าคับคั่งฝีมือไม่ธรรมดา ลือชื่อเรื่องไก่ย่างตัวเล็กแห้งกรอบ ส้มตำรสมาตรฐาน ปลาย่างเกลือตัวกำลังดีเนื้อหนุ่มจิ้มแจ่ว ไส้กรอกอีสาน ที่พิเศษนอกเหนือจากอาหาร ผมได้เจออาจารย์แป๋วกับพ่อบ้านพาแขกญี่ปุ่นมาเลี้ยง โดยย้ายร้านที่ตั้งใจไว้เดิมมาที่ร้านนี้เพื่อจะได้เจอกัน ได้คุยแบบกระชับเวลา บอกว่าได้อ่านเรื่องวัวกินใบไม้แล้ว กำลังวางแผนจะลุยสวนป่า ก่อนจากยังฝากเมล็ดมะเขือยักษ์มาให้ปลูก ..สักพักป้าแดงหลงโลกมาจากไหนไม่รู้ พระอาจารย์JJมองเห็นป้าแดงแห่งเมืองหนองคาย จึงได้คุยกันแบบสายฟ้าแลบ.. หลังจากอิ่มอร่อยก็ส่งแขกสิครับ อาจารย์นันทนากลับบางกอก ผมนั่งหลับตื่นๆมาถึงสวนป่าช่วงบ่าย4โมง ฝนปรอยๆก็เลยมานั่งฝอยนี่ยังไงละครับ

(นามบัตรอยู่ที่ออต เลยไม่รู้ชื่ออาจารย์)

ไปโม้ที่คณะแพทยฯขอนแก่นคราวนี้

ได้รู้จักอาจารย์หลายท่าน

ต่างนัดหมายว่าจะหาเวลามาสวนป่า

บางท่านก็บอกว่าจะพานักศึกษามาเยี่ยม

บางท่านก็กรุณามากขอให้บอกจะให้ช่วยอะไร?

น้ำใจชาวมอดินแดงนั้นจุใจเหลือเกิน

การได้รู้จักคนดี ชักชวนคนดีมาเจอกัน

เป็นงานที่สวนป่ายึดมั่นตลอดมา อิ อิ..

เสียดายไม่เจอ ป้าหวาน กับ ท่านบางทราย

« « Prev : เรื่องที่โม้ไว้ที่คณะแพทยศาสตร์?

Next : จ้ำจี้มะเขือการ์ตูน » »