ลานสวนป่า

:: เคยมาดูน้ำโขงช่วงแล้งแล้วใจหาย

น้ำแห้งขอด หาดทรายโผล่ แทบจะเดินข้ามไปมาหากันได้

เรือขนส่งสินค้าเกยตื้น ทำให้สินค้าจากจีนชะงักไปพักใหญ่ๆ

ต้องขนส่งทางรถยนต์

(หอนาฬิกาที่ระลึกเมื่อคราวชาวเวียดนามอพยพกลับบ้านเกิด)

:: มาดูน้ำโขงวันนี้ น้ำเต็มตลิ่ง

เสียดายคืนเดือนมืดมองท้องน้ำไม่สวย

เห็นแต่แสงไฟวับแวมฝั่งลาว

น่้ำขุ่นคลักไหลผ่านนครพนม

:: สะพานข้ามแม่น้ำโขงช่วงนครพนมวิศกรออกแบบสวยมาก

สวยกว่าทุกสะพานในย่านนี้ จวนจะแล้วเสร็จในเร็วๆนี้

แต่วันนี้ถ้าจะข้ามไปเที่ยวลาวยังต้องเอารถขึ้นแพขนานยนต์

ค่าบรรทุกรถไป-กลับ ประมาณ 800 กว่าบาท

สะดวกดีเพราะไม่ต้องไปเช่ารถฟั่งโน้นไปถึงก็บึ่งเลย

(ปลาเผาะเป็นปลาพื้นถิ่นรสชาติดี นิยมเลี้ยงในเวียดนามและชาวประมงไทย)

:: ฝนพรำๆตั้งแต่นั่งอีแร้งแก่บินมาช่วงพลบค่ำ

ฝนตกพรำตั้งแต่ออก นึกว่าจะบินขึ้นไม่ได้

มาถึงก็ยังตกช่วงหัวค่ำยันรุ่งเช้า

ไปแวะเยี่ยมขาใหญ่ท่าอุเทน

น้ำปริ่มๆใกล้จะเข้าบ้าน

ขาใหญ่สั่งขาสวย-ปิ้งปลาเผาะ-ตุ่๋นเป็ด-ลาบเป็ด-ผักผักบุ้ง-ผัดปลาไหล

มาให้ชิมแก้หนาว

:: เมื่อคืนไม่รู้จะไปไหน นอนใกล้โรงหนัง..

ก็เลยย่องไปดูภาพยนต์เรื่อง”แฮนรี่พร๊อทเตอร์”

ดูไปยังงั้นแหละ เรื่องราวมันโกลาหลพิลึก

กลับมานอนละเมอทั้งคืน

:: วันนี้ข้ามไปลาว

ได้พบปะกับนักธุรกิจ

ถ้าเทียบกับบ้านเราท่านเป็นรองประธานกรรมการหอการค้าเขตลาวใต้

ท่านหนึ่งปลูกมันสำปะหลัง 5,000 ไร่

อีกท่านหนึ่งทำธุรกิจโรงเลื่อยไม้และปลูกยางพารา

ที่น่าชื่นใจทางลาวเล่าให้ฟังว่าช่วงนี้น้ำกำลังท่วมไร่นาชาวบ้านอย่างหนัก

รัฐบาลผนึกกำลังกับนักธุรกิจลงไม้ลงมือช่วยเหลือกันอย่างแข็งขัน

โทรศัพท์หาเรือลำเลียง-และส่งยุทธปัจจัยไปช่วยเหลือผู้เดือดร้อน

: กลับมาดูข่าวทีวีบ้านเราแล้วก็ใจหาย

น้ำท่า น้ำท่วม น้ำหลาก น้ำเน่า น้ำขัง แข่งกันมาเป็นระลอก

คงต้องรอดูน้ำใจจากรัฐบาลใหม่

จะไฉไลเหมือนหน้าตานายกรัฐมนตรีรึเปล่า

หวังใจว่า..ค ง จ ะ ไ ม่ ส ว ย แ ต่ รู ป จู บ ไ ม่ ห อ ม น ะ จ๊ ะ

อิ อิ

(อารามเป็นมือกล้อง ภาพหมู่จึงไม่ครบลูกทัวร์)

การไปลำพูน-เชียงใหม่ในวาระนี้ เ ส มื อ น พ า ข า ใ ห ญ่  แ น ะ นำ ใ ห้ ปี้ น้ อ ง จ า ว เ ห นื อ ไ ด้ รู้ จั ก ห น้ า ค่ า ต า  เพราะพูดถึงติดต่อกันมาหลายวาระ เข้าทำนองไผเป็นไผเชิงประจักษ์..และตั้งใจไปศึกษาหาความรู้ภาพรวมเกี่ยวกับไม้ไผ่เท่าที่จะทำได้ ไม่อย่างนั้นเราจะวางแผนส่งเสริมการปลูกไม้ไผ่ได้แบบคลุมเครือ ถ้ามีคนถาม เราไม่สามารถตอบได้อย่างจะแจ้งเจนใจ เช่น ถามว่าปลูกไม้ไผ่มากๆแล้วจะเอาไปทำอะไร ไปขายที่ไหน ราคาเท่าไหร่ ทำอะไรได้บ้าง ขั้นตอนอยู่ตรงไหน นับตั้งแต่การปลูก-การดูแล-การเก็บเกี่ยวประโยชน์-การลงทุน-ข้อดี/ข้อเสีย/ข้อเปรียบเทียบกับไม้ชนิดอื่น

อ่านต่อ »

อุ้ยสนใจอะไรเอ่ย..

(มนุษย์ยุ่งกับเท้า-ออกแบบรองเท้า-ต่อๆๆไปอีกนาน)

(ชีวิตชาวกรุงเร่งรีบ อุ้มหมาจ้ำพรวด หมาตาละห้อยอยากวิ่ง แต่..)

(ไฝหย่าร้าง-ไฝหนี้เยอะ-ไฝกิ๊กทิ้ง-ไฝเจ้าชู้ ฯลฯ แก้ได้ ค่ากำจัดจุดอ่อน 30-99 บาท)

(เห็นแต่เทคนิคการขายเสื้อวัยรุ่น มองไม่เห็นเทคนิคขายเสื้อให้คนแก่ อิ)

(รังนกกระจอกยักษ์เหล่านี้บรรจุกี่ร้อยกี่พันครัวเรือนก็ไม่รู้)

เย็นวานนี้ อุ้ยชวนญาติผู้ใหญ่ ขับรถยี่ห้ออะไรไม่รู้ ที่นั่งกว้างเบ่อเร่อมารับที่จัมโบ้เทล อุ้ยส่งหินถามทางมาก่อนแล้วว่าจะชวนไปลุยที่ไหน ผมนั้นเชื่อมืออุ้ยมาแต่ไหนแต่ไร ไม่ว่าที่เชียงใหม่ ต่างจังหวัด หรือแม้แต่เมืองกรุง ทุกจุดที่อุ้ยพาไปย่ำล้วนไม่ธรรมดา ทุกแห่งจะมีความพิเศษซ่อนอยู่  เคยถามครั้งหนึ่งว่าอุ้ยหารายละเอียดแปลกๆเหล่านี้มาจากที่ไหน แม้แต่เรื่องอาหาร ร้านอาหารนี่ก็เถอะ … เ ช ล ช ว น ชิ ม เ รี ย ก เ จ๊ ไ ด้ อ ย่ า ง ไ ม่ เ ค อ ะ เ ขิ น  นี่..ถ้าอุ้ยเปิดบริษัททัวร์คงรุ่งโรจน์โชติช่วงชัลวาลย์ไปถึงไหนๆ

ทริปนี้เราจะลองทำตัวเป็นมนุษย์ชาวแฟลตสัก 2 ชั่วโมง สถานที่ก็อยู่แถวๆบ้านท่านรอกอดส์นั่นแหละ อาคารที่เป็นแท่งสูงๆมีมนุษย์นกอาศัยอยู่กันมากมาย บางทีแท่งหนึ่งอาจจะมีผู้อยู่อาศัยมากเท่ากับ 1 หมูบ้านก็ได้ ถ้าเอาคนหลายแท่งมารวมกัน จำนวนผู้คนอาจจะเท่ากับ 1 ตำบล ถ้าบวกรวมทุกแท่งในเมืองทองธานี จำนวนคนอาจจะเท่ากับคน 1 อำเภอก็ได้ เอ๊ะ รึ มากกว่าก็ไม่รู้นะ เพราะที่โต๋เตนอกแฟลตก็มีอยู่มิใช่น้อย

ที่ไหนมีคน ที่นั้นมีชีวิตชีวาสาระพัดสาระพัน

แต่ละพื้นที่ย่อมสร้างอัตลักษณ์ของตนเอง

มนุษย์รังนกกระจอก..ก็คงมีความคุ้นชินตามแบบฉบับของเขา

เรื่องข้าวปลาอาหารคงจะฝากท้องไว้กับเมนู-แด-ด่วนให้เลือก

อยากซื้ออยากได้อะไรก็มีผู้มาบริการไว้พร้อมมูล

ชาวแฟลตหาเงินหัวปักหัวปำมาใช้จ่ายในชีวิตประจำวันให้พอก็แล้วกัน

มีสตังส์ในกระเป๋าอะไรก็ได้ดั่งใจปรารถนา

แม้แต่จะเจี๊ยะ..ก็เลือกระดับได้ จะเอาแบบหรู หรือ แบบ ยองๆ เหลา

เห็นความเป็นไป ความเปลี่ยนแปลงย่านเมืองทองธานี้แล้ว นักการเมืองน่าจะไปเดินเคาะประตูห้อง คงไม่มีใครเขาว่าหรอกถ้าเคาะ..ช่วงนี้ จะได้อ้างได้ว่ามาแนะนำตัวแบบถึงลูกถึงคน เว้นแต่ไปเคาะห้องที่เขากำลังจู๋จี๋กัน..ต้องรีบเผ่น..ตัวใครตัวมันนะโยม อิ อิ นึกต่อว่า การขยับขยายคงไม่อยู่เพียงนี้ ช่วงเวลาที่สมมุติเป็นชาวแฟลตแบบแว๊บๆมีเรื่องเล่ามากมาย แต่หลายท่านคงจะทราบกันดีอยู่แล้ว จึงขอยกประโยชน์ให้จำเลย มาคุยกันเรื่องวันนี้ดีกว่า..

อุ้ย มาถึงแล้ว วันนี้ประชุม เย็นนี้พร้อมดวล

น้าอึ่ง มาถึงแต่เย็นวานโทรมาถามว่าใครอยากจะมีเรื่องไหม ?

เมื่อไม่มีใครบังอาจ..ก็ละเว้นไป นัดเจอกันใหม่ เย็นวันนี้

หมอเจ๊ อาจจะมาดึกไปหน่อย เอาไว้จ๊ะจ๋าอีกที

คุณหมอจอมป่วน ไปปฐมนิเทศก์นักศึกษา สสสส.โข่ง ที่พัทธยา  เย็นนี้เจอกัน

แป๊ด..จะเหินหาวมาเช้านี้ จะแวะไปหาหมอ แล้วค่อยมาเจอกันเย็นนี้

รอกอดส์ มาหาก่อนใคร ติดงานสำคัญวันนี้ เป็นช่วงกลางคืนจึงขออนุญาต บ๋าย

เจ้าปูแห้ว เล่าว่าจะบุกสภาวิจัยไปทำการบ้านให้ผมวันนี้ เย็นๆว่ากันอีกที

ท่านบางทราย ทราบข่าวว่าจะมาบางกอก ขออนุญาตนัดแนะตรงนี้เลยนะครับ

เช้านี้ ผมจะไปประชุม แถวๆถนนศรีอยุธยา

เวลา 12.00 น. มีเลี้ยงขอบคุณกรรมการสภามหาวิทยาลัยผู้ทรงคุณวุฒิ

ที่โรงแรมสยามซิตี้ คาดว่า บ่าย3โมง ผ ม น่ า จ ะ เ ผ่ น อ อ ก ม า ไ ด้

ถ้าทุกท่านพร้อมเราจะไปเจี๊ยะอาหารร้านที่ผมเลือกไว้แล้ว

ตามกฏกติกาของชาวเฮ ค น ไ ห น เ ลื อ ก ร้ า น ค น นั้ น เ ป็ น เ จ้ า มื อ

มีขาใหญ่จะมาแย่งจ่าย ..ผ ม รึ จ ะ ย อ ม ..

ผมรับเลี้ยงจากท่านทั้งหลายมามากแล้ว

ผมอยากจะเป็นเจ้ามือบ้าง

เจ้าเมืองก็ไม่มีทางได้เป็น

เจ้าพ่อก็แหยงลูกปืน

เจ้าที่เจ้าทางก็ยังไม่ถึงเวลา

เจ้าบ่าวยิ่งไม่กล้าคิด

เจ้าป่าเจ้าเขาก็เหลือแต่ตอ..

ขออนุญาตเลี้ยงแสดงความยินดีคุณหมอจอมป่วนในฐานะรุ่นพี่ อิ อิ..

เป็นรุ่นพี่หมอจอมป่วนได้นี่ธรรมดาที่ไหนเล่า..เก็บเอาไปคุยได้10ปีไม่มีจืด

ขอเลี้ยงปลอบใจแป๊ด   ถ้า  ม า จ ะ เ ลี้ ย ง ใ ห้ พุ ง แ ต ก

ประมาณบ่าย 4 โมง ผมจะมารอเสนอหน้าที่จัมโบ้เทล

หรือ..มีเหตุอันควรประการใด ส่งข้อความแจ้งด้วยนะคร๊าาาบ

มางานนี้ไม่ต้องห่วง ไม่ได้เลี้ยงหาเสียง

ไม่ผิดกฎหมายมาตราใดๆ

ไม่ต้องเกรงใจว่า..ถ้าไม่อร่อย ไม่ -กา-กะ-บาท-

ท่ า น จ อ ห ง ว น บึ่ ง ม า เ จี๊ ย ะ ไ ห ม ล ะ ค รั บ

จากสุรนารี - จัมโบ้เทล ระยะทางเท่ากับ บางกอก-โคราช

ทราบข่าวนี้แล้ว โปรดสลัดความเกะกะใดๆในชีวิตไว้ชั่วคราว

มาให้สาวๆชาวเฮ กอด ดีกว่า ..

แหม เกือบลืม อิ อิ..

ออกจากเคหา ไปหาความรู้ ไปดูเขาเพาะชำกล้าไม้อะคาเซีย นึกว่าจะง่ายๆ เจ้าประคุณเอ๋ย เหงื่อตกเชียวแหละ คุยกันในหมู่ที่ไปศึกษาดูงานสรุปว่า..ถ้าจ้างให้เราผลิตจำหน่าย ต้องคิดราคาต้นละ 10 บาทถึงจะทำได้ แต่ในโครงการส่งเสริมการปลูกป่าสู่ชุมชนของสถานีวิจัยสะแกราช ได้ผลิตกล้าพันธุ์ดีออกแจกจ่ายให้เกษตรกรผู้สนใจทั่วไป แจก10ต้นบ้าง50ต้นบ้าง500ต้นบ้าง ตามความเหมาะสมของผู้มาขอรับกล้า ปัญหาอยู่ที่ว่าเมื่อได้ไปแล้ว จะไปดำเนินการปลูกอย่างไรให้สมประโยชน์กับความตั้งใจของราชการ

อ่านต่อ »

(กลุ่มลูกโคชุดแรกที่คลอดมาในปีนี้)

อันความรู้ในตัวข้าน้อยนั้น เป็นความรู้ที่ยังไม่นิ่งสักอย่าง ไม่มีหรอกนะ..การตกตะกอนความรู้ ยังอยู่ในอาการต้องเรียนรู้ไปเรื่อยๆ ต้องปรับความรู้ตามสภาพความจริง ความรู้เก่าตกรุ่น ความรู้ใหม่ก็ผลุบโผล่ขึ้นมา ถ้าเราไม่ตัดสินใจตีแตกความรู้ ภาระกิจการงานหรือเรื่องราวที่ทำอยู่ก็จะอิหลักอิเหลื่อ ไม่ได้ผลเต็มเม็ดเต็มหน่วย ถ้าเปรียบกับการทำข้อสอบของนักเรียน ผลคะแนนออกมา แทนที่จะได้ 70-80% ก็จะได้แค่ 50-55% หลายเรื่องผมทำคะแนนได้ไม่ค่อยดีนัก พูดตรงๆก็คือสอบตก! นั่นแหละเธอ..

อ่านต่อ »