ลานสวนป่า

: ตอนขอสมาโทษ

: เด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีควรอยู่ในดุลพินิจผู้ปกครอง อิ อิ..

เรื่องนี้ฮากระจายจริงนะขอรับ ถือเป็นเรื่องแก้เหงาในช่วงนี้ก็แล้วกัน.. วันนี้ขอชวนย้อนไปยังอดีตกาลอันไกลโพ้น คิดกันเล่น ๆ ว่าถ้าเราระลึกชาติได้จริง นอกจากจะทำให้เกิดความอยากรู้อยากเห็นแล้ว ยังมีส่วนให้พึงระวังการกระทำ ที่จะส่งผลกรรมในชาติภพต่างๆ จะทำให้เรายั้งคิดในการทำเรื่องร้ายๆต่อผู้อื่นและสิ่งรอบข้าง คนเราทำสิ่งใดย่อมได้สิ่งนั้น ทำดีได้ดี ทำไม่ดีจะดีได้จะได..

อ่านต่อ »

(ได้ข่าวสาวๆจะมา นอนคอยต้อนรับหน้าประตู)

บ่ายนี้ละครับ

คนจริงจากเมืองกำแพงเพชร

จะปะทะคนจังเมืองสุราษฎร์ธานีที่สวนป่า

ไม่รู้เขาไปคุยไปท้ากันยังไงนะครับ

ผมก็งง..มารู้ว่าไม่ล้อเล่นก็ตอนเห็นรูปมิมนั่งอยู่บ้านป้าแล้ว

แสดงว่ารายการนี้ของแท้ไม่ได้แหกตาใด ๆ

อ่านต่อ »

(คนน่องหวานเป็นที่หมายตาของคมเขี้ยว)

ครูสุที่รัก

ผมไม่มีทางทราบมาก่อนเลย ว่าครูสุเคยได้รับจดหมายรักมาแล้วกี่หมื่นฉบับ เพราะไม่ใช่เรื่องที่สมควรจะไปจู้จี้ถาม แต่มั่นใจว่าถ้าเขียนขึ้นในตอนนี้ จดหมายนี้อาจจะเป็นฉบับล่าสุดก็ได้ อิ อิ.. ช่วงนี้ได้ข่าวครูสุถูกสัตว์อารมณ์หงุดหงิดงับน่อง จากการเขียนเล่าแบบขำขัน ผมอ่านแล้วก็เผลอขำไปด้วย แต่มารู้สึกที่หลังว่า..นี่แหละสไตล์ครูสุเขาละ เจ็บปวดแทบตายก็ยังสื่อให้ดูเป็นเรื่องจิ๊บจ้อย แถมยังบอกอีกว่าหายเมื่อไหร่..จะเอาคืน  ช่างอารมณ์ระรื่นอะไรเช่นนั้น ทราบจากคุณหมอจอมป่วนว่ายกทีมไปเยี่ยมแล้วก็คลายใจ การอนาทรดูแลน่องอย่างนี้ถือว่าวิเศษนัก

“ยามปกติก็ใช้สอย ยามน่องห้อยก็ดูแล” อ่านต่อ »

ผมมีรายการที่จะไปโม้เรื่องมนุษย์กับสิ่งแวดล้อม ที่มหาวิทยาลัยอุบลฯ เดือนหน้า จึงเอาโจทย์มาจ๊ะจ๋าให้พี่น้องช่วยกันต่อเดิม ตำราหลายหัวดีกว่าหัวเดียวยังใช้ได้เสมอ มาช่วยกันทำเรื่องนี้ให้เป็นสไตล์ของหมู่เฮา การลงขัน-ความรู้-ความคิด-ความสุข-ความเห็นอกเห็นใจ อุ้มชูให้เป็นวัฒนธรรมขององค์กร น่าจะเป็นมิติหนึ่งของกระบวนการสร้างเครือข่ายของชาวเรา จะเห็นว่าเรื่องไหนที่ร้องขอพวกเราจะมะรุมมะตุ้มช่วยเหลืออย่างสนุก คงต้องคิดต่อๆๆ..

อ่านต่อ »

(แคบหมูลำพูน องุ่นสระบุรี แกงเห็ดบุรีรัมย์ เป็นสื่อการสอน)

ชีวิตบ้านป่า คนอยู่ป่าควรดำรงตนให้เข้ากับสภาพแวดล้อม เข้าเมืองตาหลิ่วไม่หลิ่วตาตาม เดี๋ยวก็ตาแหก หรือไม่ก็โดนแหกตา การปรับตัวเข้ากับธรรมชาติจะมีความสุขมากกว่าที่จะไปปีนเกลียว บางคนมาบ้านป่าแต่อยากจะให้มีนั่นนี่แบบอยู่ในเมือง มองหาไอ้นั่นก็ไม่มีไอ้นี่ก็ไม่สะดวกก็เลยทุกข์ แทนที่มาแล้วจะสนุกกลับหงอยเพราะความเคยชิน ที่สวนป่าจึงแอบสอนวิชาต่าง ๆ ตามความเหมาะสมกับเวลาและสถานการณ์ดังนี้

อ่านต่อ »