ลานสวนป่า

(ได้ข่าวสาวๆจะมา นอนคอยต้อนรับหน้าประตู)

บ่ายนี้ละครับ

คนจริงจากเมืองกำแพงเพชร

จะปะทะคนจังเมืองสุราษฎร์ธานีที่สวนป่า

ไม่รู้เขาไปคุยไปท้ากันยังไงนะครับ

ผมก็งง..มารู้ว่าไม่ล้อเล่นก็ตอนเห็นรูปมิมนั่งอยู่บ้านป้าแล้ว

แสดงว่ารายการนี้ของแท้ไม่ได้แหกตาใด ๆ

(เมื่อเช้าไปซ้อมเก็บเห็ด บ่ายๆจะได้พายายฉิมไปเก็บบ้าง)

มีคนถามว่างานนี้จะมีโปรแกรมอะไรบ้าง

ผมก็ไม่รู้นะ

อยากเก็บเห็ดก็จะพาไปเก็บเห็ด

อยากแกงเห็ดก็มีเห็ดให้แกง

อยากตัดหญ้าก็จะพาไปตัดหญ้า

อยากทอดไข่ใบมะรุมก็จัดให้ทำ

มีอะไรอีกละ คิคิ อ้อ อยากกอดก็จะให้กอด อิอิ

รายการท้า>> ยังไม่จบ

อีกคนหนึ่งห้ามท้า ..คนหัวโต

พูดกันเล่นๆว่า..ที่นี่จะรับสมัครพนักงานตัดหญ้า

ได้ข่าวว่าเอาจริงแฮะ

จะขนเครื่องตัดหญ้าขึ้นรถเบ๊นซ์มาด้วย

ต้องห้ามกันเสียงหลง เฮ้อ!!

ปีนี้ฝนดี หญ้าขึ้นเพียบ คนเลี้ยงวัวต้องตัด ตัด..หญ้าทุกวัน อย่างน้อยต้องเต็มรถกระบะ เอามาเลี้ยงวัว 10 กว่าตัว ที่นี่เลี้ยงแบบเอาหญ้ามาหาวัว ไม่ได้ไล่ต้อนวัวไปหาหญ้า ซึ่งก็ดีเพราะวัวกินแล้วขี้ๆๆอยู่ในคอก ขยันตัดหญ้าให้กินมากเท่าไหร่ เราก็ได้ปุ๋ยคอกมากขึ้นเท่านั้น จะได้ปริมาณปุ๋ยเท่าใดขึ้นกับความขยันตัดหญ้า ไม่ใช่วัวขยันขี้..วัตถุประสงค์ตั้งโรงงานผลิตปุ๋ยจากของเสียที่หล่นมาจากก้นวัว จึงเป็นวิธีผลิตปุ๋ยแบบพื้นบ้านตามหลักการพึ่งตนเอง

ช่วงที่ผ่านมาวัวขยันออกลูกเหลือเกิน เผลอแป๊บเดียวมีวัว 20 กว่าตัว หญ้าก็ปลูกไว้พอสมควร แต่ไม่เพียงพอเลี้ยงวัวที่ขยายตัว จึงคัดออกไปเลี้ยงที่อื่น 10 กว่าตัว เท่าที่มีอยู่นี้ก็ยังเยอะ ถ้ามีวัวไว้5-6ตัวกำลังดี ปลายปีจะมีลูกออกมา 4-5 ตัว หย่านมแล้วก็คัดออก กำหนดปริมาณไว้คงที่จะพอดี ตั้งใจว่าจะทำเช่นนั้น

สมัยก่อนวัวจะเป็นออมสินของชาวบ้าน โดยเฉพาะคนมีลูกชาย จะเลี้ยงวัวไว้เปลี่ยนเป็นสินสอดทองหมั้นลูกสะใภ้ ทราบว่าแถบอัฟริกาก็มีประเพณีเช่นเดียวกัน แต่ผมไม่มีลูกชายที่จะแต่ง ลูกสาวที่โต ๆ กันเขาก็ไม่ยอมแต่ง โครงการเลี้ยงวัวไว้แต่งลูกสะใภ้จึงพับไป

ที่นี่มีคนเลี้ยงวัว 2 คน ช่วยกันตัดหญ้า ดูแลเปิดน้ำเปิดไฟไล่ยุงให้วัว มีค่าใช้จ่ายต่อวันประมาณ 400 บาท ถ้าคนหัวโตมารับจ๊อบตัดหญ้า ก็จะมีรายได้ 150-200 บาท คิดสนุกๆ CEO. จะทำไหมนี่ หลุมบ่อตามถนนในสวนก็เหลือหลายหลุม ตื่นเช้า ๆ แบกจอบขุดดินถมหลุม เราก็จะจ่ายให้ตามขนาดของหลุม ฮ่า ๆ

ผมแอบคิดเงียบ ๆ นะ คนหัวโตผ่านงานสำคัญ ๆ ชั้นสูงมาแล้ว ใช้แต่สมอง ไม่ค่อยได้ใช้กำลังกาย พอมาลงมือลงไม้เลือดสูบฉีดออกซิเจนวิ่งพล่าน เส้นเอ็นตึงตังแข็งแรง เหงื่อออกตามขุมขน ปอดผายหายใจแรงขึ้น โรคภัยต่าง ๆ จะถอยออกไป ตามประสิทธิภาพภูมิคุ้มกันที่ร่างกายสร้างขึ้นมาเอง เป็นบทเฉพาะการที่กำลังนำพากายประสานกับใจ ในสภาพแวดล้อมที่เป็นธรรมชาติ เข้าสู่ธรรมะภาคปฏิบัติอย่างแท้จริง ในที่สุดแล้วเราจะได้ผู้จัดการหมู่บ้านเฮที่เข้าถึงทุกอย่างทั้งทางภาคทฤษฎีและปฏิบัติ

จอบที่ยกฟันดินแต่ละฉึก

เปรียบเทียบกันการยกไม้ตีกอล์ฟ

สุดท้ายจะเห็นโลกทั้ง2ส่วน

มีเหนื่อย มีสบาย มีมืดมีสว่าง

มีรัก เอ! ข้อนี้ไม่แน่ใจ

ว่ารักแบบหวานจ๋อยเป็นหรือเปล่า

เห็นแต่รักเพื่อนพ้องมนุษย์ทั่วไป

ได้ข่าวว่าอยากบวช

เอาละสิ..จะสึกไหมนี่

สีการะทึกระทวยใจแน่ ๆ คิคิ..

« « Prev : เจ้าหนูเปี๊ยกผู้น่ารัก

Next : ป้าหวานบุกสวนป่า อิ อิ.. » »