ลานสวนป่า

ตอนผมเรียนอยู่ชั้นม. 2 เป็นประธานยุวกสิกร ประกอบกับเป็นลูกชาวไร่ชาวนา ได้เป็นตัวแทนจังหวัดบุรีรัมย์ ไปร่วมประชุมยุวกสิกรแห่งชาติ ที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ บางเขน สมเด็จพระบรมโอรสสาธิราชยังเยาว์วัย เสด็จมาเป็นองค์ประธานเปิดงาน มีดอกดินกัญญามาลย์ กับคุณอรสา มาร้องเพลงด้นสดๆ เหตุไฉนรถไฟจึงวิ่งบนราง..เหตุไฉน ..เหตุไฉน..ว่าไปเรื่อยๆด้วยทักษะศิลปินชั้นครู เรียกความประทับใจไม่เบา แต่เพลงประจำของชาว 4 ก. นั่นก็ไม่ธรรมดานะ

: เกษตรนี่หล่อจริงๆ ผู้หญิงเขาอยากรู้จัก

เกษตรนี่หล่อยิ่งนัก ถ้าใครรู้จักกินผักฟรีๆ อ่านต่อ »

: คนเรามีไมล์สะสมอายุในแต่ละปี

ช่วงเด็กก็สนุกสบายไม่ต้องรับผิดชอบอะไรมาก

ช่วงวัยทำงานก็ยุ่งอยู่กับการเรียนรู้ การทำงาน ก่อร่างสร้างตัว

ช่วงวัยใกล้ฝั่ง หลายคนคงมีวิธีออกหัวออกก้อยของตนเอง อ่านต่อ »

: เรื่องนี้เขียนจากแรงบันดาลใจจากหนังสือที่อุ้ยมอบให้

“เดอะลาสเลกเชอร์ โดย แรนดี เพาช์”

ถ้าตามไปบนสวรรค์ จะได้เจอได้คุยกันไหมนะ

เป็นหนังสือที่ดีมากเล่มหนึ่งที่เคยเจอในชีวิต

เป็นความโชคดีของทุกคนที่ได้อ่าน

ผมชอบหนังสือมาแต่ไหนแต่ไร

ตอนเด็กๆอ่านหนังสือวรรณคดีไทย 3 ปี

อ่านหนังสือกำลังภายใน 2 ปี

อ่านหนังสือแปล 2 ปี

แต่หนังสือเรียนกลับไม่ค่อยชอบอ่าน

ตอนที่อยู่ป่า..มีคนเอาหนังสือพิมพ์มาฝาก ดีใจแทบจะกราบ.. อ่านต่อ »

บ้านเมืองเราเปลี่ยนแปลงเร็วมากในรอบ 50 ปี ถ้านึกย้อนหลังแล้วเหลือเชื่อจริงๆ จากความเป็นอยู่ในบ้านนอกสมัยผมยังเด็กๆ ทั้งตลาดมีบ้านเรือนไม่กี่แถว แถวที่ว่านี้เป็นบ้านชั้นเดียว สร้างด้วยเทคนิคเมืองจีน ที่ยังเอาดินเหนียวโป๊ะไว้ใต้หลังคาชั้นหนึ่ง พื้นเป็นดินทุบแน่นแข็ง ปูนซีเมนต์เพิ่งจะเข้ามาปลายปี 2494 เตี่ยเอามาลาดพื้นหน้าบ้าน ชาวส่วยมาเห็นนั่งลูบคลำ บอกว่ามันแข็งและเย็นดี ขอนอนกลิ้งดูหน่อย ตะเกียงเจ้าพายุเข้ามาเวลาไล่เลี่ยกัน หัวค่ำบ้านไหนจุดก็จะสว่างเป็นพิเศษ ชาวบ้านบอกว่าถ้าเอาไปส่องจับกบน่าจะดีกว่าใช้ไฟจากขี้ไต้ วิทยุเริ่มเข้ามา ใช้ลวดขึงบนหลังคาเป็นสายอากาศ ใช้ถ่านไฟฉายเป็นลังๆ ผมนะอัศจรรย์ใจมาก เฝ้าวนเวียนรูปคลำอยากเห็นเจ้าคนที่พูดอยู่ข้างใน หลังจากนั้นไม่ถึง 20 ปี ได้มาดูทีวีขาวดำในกรุงเทพแทนหนังตะลุงบ้านนอก สรุปว่ามีความแปลกใหม่เข้ามาไม่ขาดสาย อ่านต่อ »

~ สืบเนื่องจากอุ้ยชวนให้ไปพบปะนักศึกษาพยาบาล

ถามอุ้ยว่าวัตถุประสงค์ต้องการให้เน้นหัวข้อใด

อุ้ยบอกอยากให้เล่าเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงกับภูมิปัญญาไทย

เมื่อวานทำ Power Point เสร็จแล้ว

วันนี้เขียนเรื่องเล่าเคล้าความหลังไปให้อ่านล่วงหน้า

ยังไม่จบหรอกนะ

ยังมีอีกหลายสิบตอน

ก็จะต๊อกๆไปเรื่อยๆ

เสร็จเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น > > อ่านต่อ »