ลานสวนป่า

จะใครเสียอีกละถ้าไม่ใช่ผม วัน ๆ เอาแต่โม้โอ้อวดร้อยถ้อยกระทงความ ไหน ๆ ก็มีฉายาแล้ว วันนี้ขออนุญาตโม้ซะเลย ดีไหมครับ? ผมนี่นะปลูกมะเขือเทศอยู่ไม่กี่ต้นหรอก แต่พอมันผลิตดอกออกผลก็หยิบฉวยเอามาเป็นปัจจัยในการโม้ตามถนัด ผมปลูกมะเขือเทศได้ประมาณ 2 เดือน หลังจากนั้นก็ได้เริ่มเด็ดมารับประทาน ถึงมะเขือเทศไม่มากมาย แต่อยู่ 2 คนกับโฉมยงก็เจี๊ยะไม่ทันอยู่ดี ตื่นเช้ามาเดินไปชมสวน เจอลูกสุกก็เด็ดมาเคี้ยวเล่นเสียยังงั้นแหละ หมู่นี้ต้องเก็บมาทำกับข้าวทุกวันจนชักจะเบื่อแล้ว สารพัดเมนู เอาลูกเขียว ๆ มาผัด เอาลูกอมสีส้มมาปั่น ยังไม่ทราบว่าจะทำอะไรต่อไปอีก อนึ่ง ก็ไม่ได้มีมากมายจนล้นเหลือถึงขั้นแปรรูป มีแค่พอได้โม้ อิ อิ..

อ่านต่อ »

..เรื่องร้อน ๆ คงมีหลายมิติ ร้อนทางเศรษฐกิจ ร้อนทางการเมือง ร้อนนอกร้อนใน ร้อนใจร้อน ๆ ๆ ไปทั่วถ้วน เราจะผ่อนร้อนผ่อนคลายกันอย่างไร เรื่องนี้คงไม่ใช่สูตรสำเร็จ ความพอเหมาะพอดีของเราแตกต่างกัน ตรงนี้ละครับที่อยากจะให้แลกเปลี่ยนกัน แต่ละท่านมีวิธีที่น่าสนใจอะไรบ้าง ช่วงนี้อยู่ในระหว่างหัวเลี้ยวหัวต่อของการเปลี่ยนแปลงสภาวะอากาศ ผมไม่ทราบว่าคนกรุงเป็นอย่างไร ส่วนใหญ่จะหมกตัวอยู่ในห้องแอร์

แม้แต่ในต่างจังหวัดนี่ก็เถอะ ไปถ่ายบัตรประชาชนที่เทศบาล พนักงานไม่กี่คนนั่งอยู่ไม่กี่โต๊ะในห้องโถงขนาดใหญ่เปิดแอร์เย็นฉ่ำ ดู ๆ แล้วเราฟุ่มเฟือยไปทุกเรื่อง ประเด็นเด็ด..งบประมาณจัดซื้อเครื่องดนตรีของโรงเรียนต่าง ๆ ..ขลุ่ยเลาหนึ่ง กำหนดราคากลางไว้ที่ 1,500  บาท กรับ (ไม้ 2 ชิ้นที่ใช้กระทบกันตอนขับเสภา) คู่ละ 3,000 บาท ไม้ 2 ชิ้นเล็ก ๆ ทำไมมันแพงบ้าบอคอแตกขนาดนั้น ยังมีเรื่องโต๊ะเก้าอี้ คอมพิวเตอร์ และเรื่องสารพัดเจี๊ยะล้างผลาญด้วยเงินที่ไปกู้มาเช่นนี้มากมาย ไทยจะเข้มแข็งรึไทยจะหงายเก๋งลองคิดดู เรื่องนี้ทำให้ประเทศไทยร้อนขึ้นอีกหลายองศา ดู ๆ ไปแล้วกระทรวงศึกษา สวาปามมากกว่ากระทรวงสาธารณสุขที่เป็นข่าวเสียอีก บ้านเมืองเราใกล้เข้าสู่กลียุคแล้วกระมัง

อ่านต่อ »

คนเรียนน้อยดีตรงที่ไม่ต้องไปวางก้ามว่าตัวเองรู้มาก ถึงจะมีอุปสรรคอยู่บ้างแต่มันก็ไม่ถึงกับยุ่งยากจนแก้ไขอะไรไม่ได้ โบราณบอกว่าปากเป็นเอก เราก็ใช้ปากนี่แหละถาม ๆ  เป็นวิธีเรียนฟรี เรียนลัด ที่รัฐฯไม่ต้องช่วยออกเงินฟรีให้ถึง 15 ปี แถมยังไม่ต้องไปกู้เงินมาเรียนอีกต่างหาก เป็นการศึกษานอกระบบและอิงระบบอย่างแท้จริง ต่อไปใคร ๆ มาเสวนาที่สวนป่า ผมก็จะเปิด ภาควิชาดูตาม้าตาเรือศาสตร์นี่แหละ

บางครั้งมีหนังสือพิมพ์ต่างประเทศเอาเรื่องไปลง

ผมอ่านไม่ออกหรอกนะ

ได้แต่ตัดเก็บพับไว้

ร่ำ ๆ ว่าจะให้ Logos แปลให้ก็ลืมทุกที

อ่านต่อ »

ตื่นมากลางดึก ทำไมมันเงียบเชียบอย่างนี้นะ

นอนอ่านหนังสือต่อ เจอเรื่องดี ๆ อีกแล้ว

เขาเขียนว่าโลกต้องการความช้า

..ตื่น มางัวเงีย รีบอาบน้ำ แต่งตัว กินข้าวคงไม่ทัน คว้าขนมปังสักแผ่น นมอีกกล่องติดมือวิ่งขึ้นรถ ขับฝ่าการจราจรอันคับคั่ง  อาศัยจังหวะรถติดคว้าอาหารมากิน ถึงที่ทำงาน รีบจอดรถ กระหืดกระหอบไปตอกบัตรให้ทันเวลาเข้าทำงาน ประชุมงานอย่างคร่ำเคร่ง  พร้อมกับกินอาหารกลางวันกลางที่ประชุม ตกบ่ายรีบเคลียร์งานสารพัดบนโต๊ะ ถ้าไม่ทันต้องอยู่ต่ออีกสักสองชั่วโมง ก่อนจะออกไปเผชิญรถติดบนท้องถนน กว่าจะถึงบ้านได้เข้านอนก็เที่ยงคืน นาฬิกาชีวิตของคนเมืองแทบทุกแห่งบนโลก ดูจะไม่แตกต่างกันเท่าใด  เพราะต่างตนต่าง”รีบ” จนดูเหมือน 24 ชั่วโมงต่อวัน ไม่เคยเพียงพอ

อ่านต่อ »

(มีต้นตาลสูงชะลูดเป็นสัญญลักษณ์โดดเด่นมาก)

เมื่อ พ.ศ.1824 จุลศักราช 634 ยังมีกษัตริยาธิราชพระองค์หนึ่งชื่อว่า “เม็งราย” ครองราชย์สมบัติอยู่เมืองเชียงราย พระองค์นั้นมีเดชะสิทธิมาก คิดจะขยายอาณาเขตลงมาทางหัวเมืองทางใต้ ได้ยกพลโยธาหาญมาจากเมืองเชียงราย รบพระยาบีบา เจ้าเมืองลำพูน เมื่อ พ.ศ. 1824 ได้ชัยชนะ ครองเมืองอยู่ที่ลำพูน 2 ปี แล้วพระองค์มอบให้ขุนน้ายฟ้าอำมาตย์คนดีขึ้นครองเมืองลำพูน ส่วนพระองค์ก็โยกย้ายไปสร้างเมืองเวียงอยู่ที่ใหม่ ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือเมืองลำพูน อยู่ที่นั่น 3 ปี สถานที่นั้นไม่เหมาะสม เป็นที่ลุ่มต่ำ ชุ่มน้ำเฉอะแฉะในฤดูฝน พระองค์จึงได้ย้ายรี้พลมาสร้างเมืองใหม่ใกล้แม่น้ำปิง (คือบริเวณบ้านเจดีย์เหลี่ยมหมู่ 1-2 ตำบลวังตาลในปัจจุบัน) เมื่อ พ.ศ. 1829 ให้ชื่อว่า “เวียงกุมกามภิรารมณ์”

อ่านต่อ »