โม้กระจุย
จะใครเสียอีกละถ้าไม่ใช่ผม วัน ๆ เอาแต่โม้โอ้อวดร้อยถ้อยกระทงความ ไหน ๆ ก็มีฉายาแล้ว วันนี้ขออนุญาตโม้ซะเลย ดีไหมครับ? ผมนี่นะปลูกมะเขือเทศอยู่ไม่กี่ต้นหรอก แต่พอมันผลิตดอกออกผลก็หยิบฉวยเอามาเป็นปัจจัยในการโม้ตามถนัด ผมปลูกมะเขือเทศได้ประมาณ 2 เดือน หลังจากนั้นก็ได้เริ่มเด็ดมารับประทาน ถึงมะเขือเทศไม่มากมาย แต่อยู่ 2 คนกับโฉมยงก็เจี๊ยะไม่ทันอยู่ดี ตื่นเช้ามาเดินไปชมสวน เจอลูกสุกก็เด็ดมาเคี้ยวเล่นเสียยังงั้นแหละ หมู่นี้ต้องเก็บมาทำกับข้าวทุกวันจนชักจะเบื่อแล้ว สารพัดเมนู เอาลูกเขียว ๆ มาผัด เอาลูกอมสีส้มมาปั่น ยังไม่ทราบว่าจะทำอะไรต่อไปอีก อนึ่ง ก็ไม่ได้มีมากมายจนล้นเหลือถึงขั้นแปรรูป มีแค่พอได้โม้ อิ อิ..
..ใครนะบอกว่ากินมะเขือเทศผิวสวย อย่าไปเชื่อนะครับ ผิวคนแก่มันจะสวยได้จะได๋ ถ้าช่วยให้สุขภาพดีนะพอจะเชื่อได้ เนื่องจากเราปลูกเองกินเอง จึงปลอดพิษภัยจากสารแปลกปลอม ผัดก็แล้ว จิ้มน้ำพริกก็แล้ว เอามาปั่นผสมผลไม้ดื่มช่วงบ่ายก็แล้ว มะเขือเทศยังแย่งกันทยอยสุกแบบเป็นบ้าเป็นหลัง
ผมจึงมาคิดเรื่องวิจัยเกี่ยวกับการกระจายผลผลิตมะเขือเทศ
ทราบว่ามีญาติเราบางคนไม่ชอบรับประทานผัก
กลุ่มนี้แหละเป้าหมายแรกที่จะแอบส่งไปให้
จะส่งธรรมดาก็ไม่ใช่ธรรมเนียมคนขี้โม้นะสิครับ
โดยจะทดลองส่งทางไปรษณีย์ EMS.
ส่งวันนี้พรุ่งนี้ถึงทั่วราชอาณาจักร
เนื่องจากมะเขือเทศเป็นผักบอบบาง
ถ้าส่งมะเขือเทศสำเร็จอาจจะส่งผักชนิดอื่น ๆ ได้เช่นกัน
คิดแล้วต้องทำ..อย่าคิดแล้วโม้เล่น ๆ
เราจะได้บันทึกไว้ว่า
วันนี้เราได้คิดแล้วทำตามที่คิดเรื่องอะไรบ้าง
วันนี้ 16 กุมภาพันธ์ 2553
10.00 น. เด็ดมะเขือเทศมา 1 กระจาด ตัดให้เหลือขั้วติดผล
เอามาเลือกใส่โฟมเป็นลูก ๆ แยกตามสี
- สีขาวยังไม่สุกดีนัก-โฟมสีขาว
- สีส้มลูกออกเรื่อๆสุกปานกลาง-โฟมสีส้ม
- สีแดงลูกแก่พอดี-โฟมสีแดง
11.30 น. โฉมยงนำไปส่งไปรษณีย์ทาง EMS.
- ส่งไป 2 กล่อง เพราะไม่ต้องการให้ผลทับกัน
- จึงบรรจุเรียงเดี่ยว
- มีกล่องหนึ่งฝากไข่ห่านไปด้วย 1 ฟอง
- ส่งหนังสือ “ดินด้นได้” ไปด้วย 1 เล่ม
เรื่องที่ตั้งข้อสังเกต
1. การคัดเลือกผล
2. ผลิตภัณฑ์บรรจุและหีบห่อ
3. ระบบขนส่งไปรษณีย์และระยะเวลาที่ได้รับ
4. อากาศร้อนมีผลกระทบอย่างไร
5. ถ้าส่งฤดูหนาวจะดีกว่าช่วงนี้ไหม
6. ถ้าแช่ตู้เย็นก่อนส่งจะดีไม่ดีอย่างไร
7. เมื่อได้รับแล้วควรแกะกล่องล้างเก็บในตู้เย็นทันที
8. รายงานสภาพสินค้าในรายละเอียดที่พบ
9. ทำลองทำอาหาร
10. ให้ข้อเสนอแนะกลับ
11. คิดและทำเรื่องอื่น ๆ ใหม่ ๆ เพื่อหาวัตถุดิบมาโม้รายวัน
: เอาคอมฯไปแก้ ช่างลบข้อมูลที่อยู่มิตรสหายเกลี้ยงเลย
: ก็เรื่องนี้ละครับทีทำให้โม้ไม่ค่อยออกต้องนั่งตาลอย
: คอยสะสมที่อยู่กันใหม่
แคว๊ก ๆ
« « Prev : ร้อนๆๆ ชวนกิ๊กมาเล่นน้ำดีกว่า..
Next : กิ้งกือตกท่อขอยาดมหน่อย » »
6 ความคิดเห็น
โหย มะเขือเทศสวยน่ากินครับ
มะเขือเทศพันธุ์นี้แทบไม่มีรสเปรี้ยวเลย
น่าะเป็นผลไม้มากกว่าผัก
กินกันเละเลยละครับช่วงนี้
วันนี้เห็นผีเสื้อบินมาเยอะมาก
จะมาแอบหยอดไข่ใส่ผักเราหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ
เมื่อวานบิณฑบาตได้ผลไม้สองลูกใส่ถุงกรอบแกรบมา ชำเลืองดูนึกว่าลูกพลับ พอมาถึงวัดจึงรู้ว่าเป็นเพียงส้มตรุษจีน… เห็นมะเขือเทศของท่านครูบา ก็นึกว่าคล้ายกับลูกพลับ และพอหุ้มโพมแล้ว คงจะมีคนทายว่าลูกพลับแน่ๆ ถ้าไม่รู้มาก่อน…
ตอนอยู่กรุงเทพฯ มีน้ำมะเขือเทศกระป๋องถวายมาเป็นครั้งคราว พระเณรและเด็กวัดไม่ชอบ เพราะรู้สึกว่าเหมือนกับน้ำปลากระป๋อง อาตมาฝืนฉันไปหนึ่งกระป๋อง ก็รู้สึกใช้ได้ ต่อมาจึงมีหน้าที่ฉันน้ำมะเขือเทศกระป๋องที่พระเณรได้มา…
ซินเซียยูอี้ ซินซีฮวดใช้
เจริญพร
สาธุ หลวงพี่
น้ำมะเขือเทศกระป๋องผมก็ชอบครับ
แต่พักหลังมีผู้รู้เล่าว่าไม่ค่อยดี
ยังไม่ทราบเหตุผลแน่ชัด ครับ
มะเขือเทศสวยจังค่ะ
มีเรื่องจริงเกี่ยวกับมะเขือมาเล่าค่ะ
คือเคยมีคนเด็ดมะเขือเทศลูกเล็กๆ เท่าข้อนิ้วก้อยสีส้มเรื่อๆ ที่ปลูกเองมาให้แล้วบอกว่า เป็นมะเขือเทศลูกแรกของปี…โห…มะเขือเทศลูกแรกของปี…….น้ำพักน้ำแรงของคนปลูกเลย…
รู้สึกถึงความพิเศษมากๆ …เลยหยิบไปผ่าออกเป็นสามเซี้ยวแล้วแบ่งกันสามคนกิน..คือคนเอามาให้ แม่ของเขา และอุ๊ย…บอกไปว่า เพราะมันคือลูกแรกของปีที่เราควรร่วมกันฉลอง…อิอิ…
ปีนี้มะเขือเทศเป็นใจ ออกลูกไสว กินยังไงก็ไม่หมด นะอุ้ย อิอิ