ลาน ด.ญ.เสื้อสีส้ม

เย็นวันเสาร์ขณะที่กำลังทานอาหารเย็นเสร็จอาอึ่งก็มาเคาะประตูบ้าน และนำทุเรียนที่ครูบาซื้อมาฝากจากอุตรดิตถ์มาให้ อาอึ่งบอกว่าทุเรียนลูกนี้เป็นของขวัญจากครูบาที่หนูเขียนบล็อก หลังจากนั้นก็ทำพิธีส่งมอบทุเรียนกันค่ะ
น้องทุเรียนหน้าตาน่ารัก(???)ผิวสีเหลืองเป็นหนามส่งกลิ่นหอมหวนชวนน้ำลายสอมากเลยค่ะ เมื่อชื่นชมความงามของน้องทุเรียนกันแล้วอารามก็ควักมีดออกมาผ่าลงบนผิวของน้องทุเรียนทันที เมื่ออารามปอกเสร็จน้องทุเรียนสีเหลืองอ๋อยก็ออกมาโชว์ชวนให้น้ำลายสอค่ะ อาอึ่งกับอารามก็ลองชิมดูก็บอกว่าอร่อยแต่หนูชอบแบบเย็นๆเลยเอาไปแช่ตู้เย็นรอมันเย็นแล้วค่อยเอามากินค่ะ วันนี้หนูเลยสัญญากับอาอึ่งว่าจะเขียนบันทึกหนึ่งเรื่องเพื่อเป็นการตอบแทนครูบา และหนูก็ขอใช้โอกาสนี้ขอขอบคุณครูบามากเลยนะคะ ที่ฝากทุเรียนหลงลับแลแสนอร่อยมาให้หนูค่ะ เป็นของฝากที่หนูถูกใจมากเลย ส่วนคำว่า ต.ท.หลงลับแลนี้คือชื่อย่อของคำว่า ตอบแทนหลงลับแล โดยชื่อนี้อาสร้อยเป็นคนตั้งให้ค่ะ

หลังจากเมื่อวานได้รับทุเรียนจากครูบาไปแล้ววันนี้หนูก็ได้มีโอกาสไปพบคุณอาเปลี่ยนมาค่ะ ตอนแรกหนูนึกว่าอาเปลี่ยนจะเป็นชายร่างใหญ่แต่เมื่อได้มาเจอตัวจริงก็พบว่าหนูคิดผิดเพราะความจริงแล้วอาเปลี่ยนเป็นชายร่างเล็กน่ารักเหมือนอารามเลยค่ะ อิอิ ในทัวร์ครั้งนี้ก็มีอาสร้อยมาร่วมทัวร์ด้วยโดยเริ่มจากการไปที่ทำกระดาษสาที่สันกำแพงค่ะ ได้มีโอกาสชมการทำกระดาษสาอย่างใกล้ชิด เวลาลงลายบนกระดาษสาจะใช้แม่พิมพ์ชุบพาราฟินแล้วปั้มลงกระดาสาสีขาวเพราะพาราฟินจะช่วยให้ลายเกาะกระดาษ จากนั้นก็นำไปลงสีก็จะได้กระดาษสาสวยๆมาใช้แล้วค่ะ

พอมาบุกที่ทำกระดาษสาถึงที่แล้วก็ไปทานข้าวกันที่ร้านข้าวซอยฮ้อซึ่งเป็นร้านอาหารอิสลามรสชาติอร่อยมากเลยค่ะ ส่วนเมนูที่หนูชอบมากที่สุดก็คือซามูซาอร่อยมากเลยถ้าใครได้มาเที่ยวเชียงใหม่ก็อย่าลืมมาแวะชิมข้าวซอยอิสลามที่ร้านข้าวซอยฮ้อนะคะ นอกจากจะมีข้าวซอยแล้วยังมีอาหารอิสลามอย่างอื่นอีกเยอะแยะเลยค่ะ

« « Prev : เคยเห็นน้องหมาฝรั่งไหมคะ !!!

Next : ปฏิบัติการตามล่าหาไผ่ » »