ช่วยด้วย !!! ไม่รู้จะเอาตาไปไว้ไหน
อ่าน: 2231
สวัสดีค่ะชาวลานปัญญาและนักอ่านทุกท่าน วันนี้หนูเสื้อส้มขอหยุดพักการทำ หน้าที่เป็นผู้สื่อข่าวเสื้อส้มไว้สักพักหนึ่งก่อน วันนี้หนูขอมาเล่าประสบการณ์สนุกๆที่หนูได้พบมาให้ชาวลานปัญญาและผู้อ่านทุกท่านได้อ่านกันค่ะ
เนื่องจากวันจันทร์ที่ผ่านมานี้หนูได้มีโอกาสไปดูหนังที่โรบินสันมาค่ะ แต่การเดินทางไปดูหนังครั้งนี้ไม่เหมือนกับครั้งก่อนๆเลย เพราะว่าหนูได้มีโอกาสนั่งรถฟ้าไปค่ะ รถฟ้านี้คือสองแถวที่วิ่งระหว่างลำพูน-เชียงใหม่ค่ะ เป็นรถโดยสารประจำทาง
การเดินทางด้วยรถฟ้าไปเชียงใหม่ครั้งนี้เป็นประสบการณ์แรกของหนูค่ะ ตอนแรกหนูก็ไม่รู้ว่าควรจะทำตัวอย่างไรรู้เพียงแต่ว่าต้องไปขึ้นรถที่คิวรถสองแถวบริเวณพิพิธภัณฑ์สถานจังหวัดลำพูน แต่ว่าโชคดีที่ไปกับพี่สาวทำให้รู้วิธี การนั่งรถสองแถวเมื่อผู้โดยสารถึงที่หมายก็จะกดออดแล้วคนขับก็จะจอดข้างทางจากนั้นผู้โดยสารก็จะลงไปจ่ายค่าโดยสารค่ะ
การนั่งรถสองแถวทำให้ได้เห็นเมืองในมุมมองใหม่ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน อย่างเวลานั่งไปเชียงใหม่ด้วยรถฟ้าจะใช้เส้นทางลำพูน-เชียงใหม่สายเก่า(สายต้นยาง) เนื่องจากนั่งรถฟ้าที่ขับช้าๆหนูจึงได้เห็นบ้านเมืองชัดเจนขึ้น เช่น เห็นว่าหน้าร้านขายการ์ตูนขายปลาตะเพียนสาน ได้ยินเสียงจักจั่นร้อง
เมื่อเข้ามาในเชียงใหม่รถสองแถวก็จะไปจอแถวท่าแพ จากนั้นก็ต้องต่อรถแดงไปเองการนั่งรถแดงไปยังโรบินสันนั้นต้องถามคนขับด้วยว่าเขาจะไปส่งเราไหมถ้าไม่ไปก็ต้องเปลี่ยนคันค่ะการมาเชียงใหม่ทำให้เห็นเชียงใหม่ในมุมมองแปลกไปค่ะ หนูรู้สึกว่าเชียงใหม่ดูกว้างใหญ่มีรถเยอะจนดูวุ่นวาย แต่เชียงใหม่ในมุมนี้ดูสวยงามกว่าเคย
แต่การนั่งรถฟ้าไปเชียงใหม่นั้นก็ไม่ง่ายเสมอไป เพราะว่าหนูมีปัญหาอยู่อย่างหนึ่งค่ะ คือว่าหนูไม่รู้จะเอาตาไปไว้ไหน !!!!! เวลาที่นั่งอยู่บนรถสองแถวจะมีผู้โดยสารนั่งอยู่สองฝั่งทำให้เมื่อมองไปทางไหนก็จะเห็นผู้โดยสารคนอื่นๆ ทำให้หนูไม่รู้จะเอาตาไปไว้ไหน มองไปทางไหนก็เห็นแต่ผู้โดยสาร หนูจึงคิดวิธีต่างๆ มองไปนอกรถแต่มองไปนานๆก็ปวดคอ มองไปหลังรถก็เวียนหัว ทำให้เวลานั่งรถรู้สึกอึดอัดมากเลยค่ะ หนูจึงคิดว่าวันหลังถ้าได้นั่งรถสองแถวน่าจะเอาแว่นดำไปด้วยเพราะเวลามองไปทางไหนจะได้ไม่มีใครเห็นตาเรา(อิอิ) ผู้อ่านคนไหนมีความคิดเห็นดีๆก็ช่วยคอมเมนต์บอกหนูหน่อยนะคะ วันหลังเวลานั่งรถสองแถวหนูจะได้รู้ว่าควรจะเอาตาไปไว้ไหน (อิอิ)
« « Prev : รายงานข่าวเสื้อสีส้ม 210354
Next : รายงานข่าวเสื้อสีส้ม 220354 » »
8 ความคิดเห็น
ก็เอาตาไว้ที่ผู้โดยสารคนอื่นเขาเอาไว้ซิครับ เรารู้สึกอย่างไร คนอื่นก็คงรู้สึกไม่แตกต่างกัน แต่เขายังไม่ได้อึดอัดจนลงไปดิ้นพราดๆ ดังนั้นก็เลียนแบบเขาบ้าง
ตาก็เอาไปไว้กับยาย นะสิ
สำหรับพี่ พี่คิดว่าก็มองไปที่ผู้โดยสารก็ได้ครับ บางครั้งการพบเจอกับคนอื่นก็อาจได้พบเพื่อนใหม่ อาจได้เห็นมุมมองใหม่ๆก็ได้นะครับ
เอาตาไว้บนหน้าเหมือนเดิมนะดีแล้ว…..5555
อาสร้อยอ่านแล้วเหมือนได้นั่งรถไปด้วยเลยค่ะ
ใช่เลยแหล่ะ อาสร้อยเคยเจอแบบเดียวกัน อิอิ
มองคนข้างหน้าตรงๆก็เกรงใจ นั่งรถก็นานเกือบครึ่งถึงหนึ่งชั่วโมง
เด็กหญิงเสื้อสีส้มรู้สึกด้วยไหมว่า คนอื่นๆ เขาก็พยายามหาวิธีของตัวเอง อย่างเช่นนั่งหลับ(อาสร้อยไม่แนะนำนะวิธีนี้ เพราะเราควรสังเกตสิ่งแวดล้อมเหมือนที่เด็กหญิงเสื้อสีส้มทำค่ะ)
การที่เรารู้สึกอึดอัดที่จะมองคนอื่นเพราะเราได้รับคำสั่งสอนว่าการจ้องคนอื่นนั้นเสียมารยาท ใช่ไหมคะ
แต่การนั่งประจันหน้ากันนานๆ โดยไม่ยิ้มให้กันหรือมีปฏิสัมพันธ์เลยก็อึดอัดด้วย ใช่ไหมเอ่ย
ทีนี้นะ อาสร้อยว่า มีอีกวิธีที่เด็กหญิงเสื้อสีส้ม ต้องฝึกนิดหน่อย ถ้าไม่อยากทักทายใคร หรือยิ้มให้ใคร ก็ลองมองผ่านช่องว่างระหว่างคอของคนนั่งแถวตรงข้าม
ไม่ต้องเกร็งนะคะ เวลารถเบรคก็ไม่ต้องฝืน
ลองดูนะคะ สลับช่องว่าง กับมองหน้า มองท้าย ได้ประสบการณ์อย่างไงลองเล่าให้ฟังด้วยนะคะ
ทีนี้อาสร้อยอยากรู้ว่าเด็กหญิงเสื้อสีส้มเคยนั่งรถเมล์หรือยังคะ
เล่าเปรียบเทียบความรู้สึกให้ฟังได้ไหมคะ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะอาคอน ทีแรกนึกว่าจะถูกอาคอนดุซะอีก 5555+
แบบว่าเอาหูไปนา เอาตาไปไร่ใช่ไหมคะครูบา ^^
ขอบคุณสำหรับข้อแนะนำดีๆของทุกท่านนะคะ
หนูยังไม่เคยขึ้นรถเมล์เลยค่ะอาสร้อย ถ้าเกิดว่าหนูมีโอกาสได้นั่งรถเมล์เดี๋ยวหนูจะเอามาเล่าให้ฟังนะคะ ^^