สันโดษ

อ่าน: 27606

๒๔  มิถุนายน ๒๕๕๒ หลังจากไปรับอาหารที่สั่งล่วงหน้า ชนิด เส้นยาแดงผ่าแปด ที่ร้าน เพิ่มพูนขาหมู ในตัวอำเภอลำปลายมาศ ซึ่งเป็นร้านขายอาหารที่มีชื่อเสียงของอำเภอ ตามที่คุณอ้น (ฤาษี)ผู้น่ารักของอาม่า เป็นธุระจัดการให้ อาม่ากับครูบา ไปยืนคอยรอรับอาหารกล่องตามนัด คือเวลาเที่ยง ปรากฏว่า อาหารหลายชนิดหมดแล้ว ของเขาดีจริงๆ  ..อิอิอิ

เบนซ์สีทองของเทพ ที่ครูบา และอาม่านั่งเป็นรถนำขบวนกิติมศักดิ์พร้อมด้วยเสบียงอาหารกล่อง 50  ตามด้วยรถตู้ของ SCG paper อีก 5 คัน เราเดินทางมาถึงกระท่อม รเมียงไม้ ของฤาษีอ้น ซึ่งมายืนรอรับพวกเราที่ปากทางเข้า อาณาจักร  ลงจากรถอาม่ารีบเดินเข้าไปสวมกอดฤาษีผู้น่ารักของอาม่า ทันทีที่สบตา อาม่าเห็นใบหน้าและแววตาที่แสนจะอ่อนโยน และสัมผัสที่แสนจะนุ่มนวลรู้สึกได้เลยว่า เธอคือเทวดาเดินดินที่ธรรมชาติจัดสรรได้อย่างงดงามยิ่งนัก

น้ำสมุนไพรโชยกลิ่นหอมชวนดื่ม พร้อมคำเชิญดื่มน้ำสมุนไพร ที่ฤาษีของอาม่าตระเตรียมไว้คอยรับรองพวกเราทุกคน แต่อากาศอบอ้าวมาก วันนั้นไม่มีลมเลย ทั้งๆ ที่บริเวณโดยรอบเต็มไปด้วยต้นไม้ที่ปลูกเอาไว้ แข่งกันแย่งพื้นที่ยืนต้น ทั้งต้นเล็กน้อยใหญ่ หลากหลายสายพันธุ์ โดยเฉพาะรอบๆ อาคาร ทางเดินเต็มไปด้วยสมุนไพรนานาชนิด ที่กลายเป็นไม้ดอกไม้ประดับรอบ กระท่อมน้อยหลายหลัง ทราบมาว่า  สร้างขึ้นมาด้วยหัวใจ หนึ่งสมอง และสองมือ   ฤา๊ษีน้อยของอาม่าอ่อนโยน ถ่อมตัว สมถะ ทึ่งมากๆ ค่ะ ทั้งๆ ที่ทราบเรื่องราวมาก่อน นานพอสมควร มาเห็นกับตาในวันนี้ ดีใจเหลือเกิน มีคำพูดที่กินใจหลายๆคำพูด ที่สรุปรวมความหมายที่แท้จริงและปฏิบัติอยู่ คือ อยู่อย่างสันโดษ อยู่อย่างมีความสุขกับการช่วยตัวเองให้ได้มากที่สุด ท่ามกลางธรรมชาติที่สมดุลย์

และมีเทคโนโลยีเป็นแค่เครื่องมือ ไม่ยึดติด รู้จักใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด มิน่าฐานข้อมูลสารสนเทศทางภูมิศาสตร์จึงเกิดขึ้นที่นี่ จากมือท่านผู้นี้ อย่างน่าทึ่งมาก หากมีเวลาอาจจะกลับมาคุยเรื่อง GIS ที่ได้เริ่มทำไปมากพอสมควร เห็นปริ้นเอ้าแผนผัง ของพื้นที่ และข้อมูลเกี่ยวเจ้าของที่ และอื่นๆ ซึ่งสามารถใช้ประโยชน์ได้มากมาย

ประโยคเด็ดที่ยังก้องในหู “จะผูกมิตรในปฐพี ให้ใช้ไมตรีเข้าแลก” ฤาษีมีชาวบ้านเป็นมิตร มีนก มีแมลง มีผีเสื้อ มีดอกไม้ต้นไม้เป็นเพื่อน แถมมีฝูงปลาอีกทั้งสระ เป็นเพื่อน ไม่เคยเหงา มีความสุขกับธรรมชาติที่ปรับปรุง ฟื้นฟูให้กลับคืนมา ยามค่ำคืนนอนเฝ้าชมดารา บนฟากฟ้าที่ระยิบระยับ เปล่งขับแสงแข่งกัน ยามท้องฟ้าโปร่ง  ที่ระเบียงบ้านชั้นบน

สันโดษ ที่แสนจะสงบสุข ทำทุกอย่างที่อยากทำ ทำแล้วสุขใจ ไม่ว่าการให้ความรู้แก่ชุมชน ตั้งแต่เด็กเล็กๆ จนถึงผู้ใหญ่ในละแวกนั้น แล้วค่อยๆ แพร่กระจายไปทั่วทั้งอำเภอ แต่ก็ไม่ทิ้งงานสอนที่รับผิดชอบที่กรุงเทพ และ บางคราก็พากันมาเรียนถึง กระท่อมฤาษี

นับเป็นความโชคดีของชาว SCG paper รุ่นนี้ได้เจอฤาษีของอาม่า ได้เรียนรู้ในสิ่งที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน คงได้นำกลับไปปรับใช้ให้เป็นประโยชน์ต่อตนเอง และองค์กรของตน ให้ได้สมดุลย์ “จักรวาลแห่งความรู้ สู่จิตสำนึก + ปัญญา”

ภาพนี้ได้รับความเอื้อเฟื้อจากคุณ Logos ขอได้รับความขอบคุณ ค่ะ

« « Prev : อาม่า่อินเตอร์

Next : โดนใจอีกแล้ว » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

3107 ความคิดเห็น


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 5.337170124054 sec
Sidebar: 0.059747934341431 sec