ไม่เล่าไม่ได้แล้ว
อ่าน: 2461เป็นครั้งแรกที่ไปร่วมงานฉลองปีใหม่ของหมู่บ้านรุ่งนิรันดร์ ซึ่งจัดโดยหมู่บ้านรุ่งนิรันดร์โครงการ 4 ที่สนามเด็กเล่น ฟังดูก็ธรรมด้า ธรรมดา แต่ภายใต้ความธรรมดา คือความเรียบที่สนุกสนาน อาหารอร่อย จัดแบบโต๊ะจีน มีตนตรี มีการแสดง ผู้ที่มาร่วมงานเป็นคนหลายเชื้อชาติ ฝรั่งไทย ลาว จีน และญี่ปุ่น ล้วนเป็นสมาชิกที่อยู่ในหมู่บ้านรุ่งนิรันดร์ทั้งสิ้น Lin Hui ไม่สามารถเสียมารยาทที่จะไปเก็บภาพผู้มาร่วมงานที่กล่าวถึงค่ะ คงทำได้เฉพาะโต๊ะของเรา ซึ่งอ.สมพันธ์กับภรรยาคุณสุนทรี เล่าให้ฟังว่า ซื้อโต๊ะราคาพันบาท นั่งได้ 10 คน การจัดงานมีการเตรียมงานอย่างดี แม้แต่รายการอาหารก็ขอความเห็นชอบ ต่อสมาชิกในหมู่บ้าน ทุกเรื่องกรรมการหมู่บ้านจะความร่วมมือ และให้สมาชิกร่วมออกความคิดเห็น การจัดงานฉลองปีใหม่ก็เช่นกันจึงจัดวันเดียวกันกับวันเด็กค่ะ การที่จัดโต๊ะจีน ราคาโต๊ะละ 1,00 บาท ฟังดูแล้ว ไม่น่าเป็นไปได้ ไม่เล่าไม่ได้แล้ว เกิดมาก็ไม่เคยเจอมาก่อน เพิ่งถึงบางอ้อเพราะทางโครงการหมู่บ้านออกค่าใช้จ่ายสมทบทั้งหมด ไม่ว่าโต๊ะจีน อาหารเครื่ิองดื่ม คนตรีการแสดง และของขวัญ ทุกโต๊ะมีเหล้าต่างประเทศให้ด้วยค่ะ แต่ที่โต๊ะไม่มีใครดื่มจึงเอาไปคืนให้ผู้จัดงาน เลยได้เครื่องดื่มอย่างอื่นมาหลายขวดใหญ่ๆ ส่วนการจับรางวัลก็ทั่วถึงทุกโต๊ะ ทำให้ทุกโต๊ะมีความสุข แต่อากาศหนาวซิ หนาวมากจริงๆ อุณภูมิประมาณ 12 องศา เวลาลมพัดหนาวมากๆ ทุกคนสวมใส่เครื่องกันหนาวเต็มที่ ที่ขาดไม่ได้ก็คือหมวก ป้องกันความหนาวและกันน้ำค้างด้วย ลองสังเกตุหมวก Lin Huiจะเก่ามากดูโปร่งแต่อุ่นค่ะ เป็นหมวกที่ซื้อที่ฮอลแลนด์สมัยที่เรียนที่นั่นวัยเอาะๆ ได้ใช้คุ้มค่าจริงๆค่ะ ใช้ตอนไปอังกฤษ ไปพระราชวังวินเซอร์ ใช้ตอนเรียนที่ฝรั่งเศส ตอนนี้ยังใช้การได้ดี ไม่เล่าไม่ได้แล้ว ด้วยความภูมิใจค่ะ
ทีภูมิใจเสนออีกอย่างคือ เพื่อนรุ่นน้อง เป็นอาจารย์วิศวคอมพิวเตอร์ เป็นผู้อำนวยการโครงการ Linux มทส. ที่อุทิศตนสร้างโปรแกรมใช้งานที่มีประโยชน์การเรียนการสอนมากมาย แล้วจะเล่าให้ฟังทีหลัง แต่สิ่งที่น่าประทับใจยิ่งคือ ความมีน้ำใจ ให้ความช่วยเหลือด้านคอมพิวเตอร์มาตลอดไม่ว่าเมื่อไหร่มี ปัญญหา อ.สมพันธุ์ จะมาทันที และภรรยาก็แสนจะน่ารักทำอาหารเก่งแล้วยังทำ EM เก่งด้วย ทำมาให้ใช้ กับต้นไม้ที่บ้านค่ะบ้าน ภาพที่สองเป็นภาพครอบครัวของอาจารย์สมพันธุ์ค่ะ ภาพที่สาม-ภาพที่สี่ เป็นครอบครัวพี่ของอาจารย์สมพันธุ์ค่ะ ส่วนภาพแรก และภาพสุดท้ายให้ดูหมวกที่ภูมิใจนำเสนอค่ะคุ้มจริงๆๆๆๆๆๆๆ
« « Prev : ข้าวซ้อมมือสังข์หยด
Next : มะเร็งในต่อมน้ำเหลือง » »
6 ความคิดเห็น
ถ้าได้วิธีทำน้ำ EM มาลงลาน DIY ก็ดีซิครับ
ไปเที่ยวจีนมาหลายรอบ ห้องน้ำก็…อื้อหือ ถ้าพืช ผลไม้จีน ตีตลาดไทยแหลกราญ บางทีเราส่งน้ำ EM ชนิดกำจัดกลิ่นกลับไปขายบ้าง ก็อาจจจะดีครับ
โห พี่หลิน ยังก๊ะอยู่เมืองหนาว แต่ก็หนาวมากนะครับ 12 องศานี่สั่นเลยหละสำหรับคนขี้หนาว แต่ผมกำลังดี ครับ
ได้เลยค่ะ คุณลอกอดส์ พี่จะขอสูตร วิธีทำ EM มาลงในลาน DIY ให้ค่ะ
มันหนาวจริงค่ะน้องบางทราย ยิ่งลมพัดยิ่งหนาวมากค่ะ ญาติของ อ.สมพันธุ์ต้องลุกไปผิงไฟเป็นระยะๆ เขาไม่คิดว่าจะหนาวมาก จึงไม่ได้เตรียมหมวกมาด้วย แค่สี่ทุ่มกว่าๆ พี่ต้องขอตัวกลับแล้วค่ะ เป็นห่วงปลาทองด้วยค่ะ
พี่หลินค่ะ เดี๋ยวนี้เขามี EM แบบอัดก้อนด้วยนะค่ะ พี่เคยเห็นมันบ้างมั๊ยค่ะพี่ขา
ขอบคุณค่ะน้องสาวตา(หวาน) พี่เคยเห็นในทีวีค่ะ ของจริงๆยังไม่เคยค่ะ