ลานทับทิม(อาม่า)

พี่ปลาทองกลับมาแล้วหรือค่ะ น้องเหมียวคิดถึงพี่ปลาทองเหลือเกิน พี่ปลาทองเป็นอย่างไรบ้างค่ะ น้องเหมียวเห็นร่องรอยที่คุณหมอเจาะเอาเซลไปวิเคราะห์ บริเวณที่คอ กับขาหลัง คุณหมอโกนขนพี่ปลาทองทั้งสองบริเวณ

พี่ปลาทองคงเจ็บมากซินะ ไม่รู้ซิน้องเหมียวพี่สลบไม่รู้เรื่องหรอก ได้ยินคุณหมอบอกแม่ว่า ต้องวางยาสลบ ใช้เข็มเจาะเข้าไปในต่อมน้ำเหลืองควานหาเซล เพื่อใช้นำไปวิเคราะห์ต่อไป เมื่อคืนพี่ต้องนอนที่โรงพยาบาล พี่เหงาเหลือเกิน คิดถึงแม่และน้องเหมียวที่สุด พี่ร้องโหยหวนทั้งคืน หมอให้อดข้าวอดน้ำ เตรียมวางยาสลบ หมอชมว่าพี่แข็งแรงพอจึงวางยาสลบได้ แม่โทรศัพท์ไปถามคุณหมอด้วยความห่วงใยพี่ เป็นระยะๆ  จนกระทั้งบ่ายสามโมง คุณหมอบอกแม่ว่า พี่ฟื้นแล้วสามารถมารับกลับบ้านได้ แม่รีบไปรับพี่กลับบ้านทันที่ ได้ยินคุณหมอคุยกับแม่ถึงแผนการรักษาโรคร้ายของพี่ ด้วยการให้ยา ช่วงนี้ต้องตรวจอาการหลังให้ยาไป ทีละอาทิตย์ ส่วนผลการวิเคราะห์เซล ต้องใช้เวลาถึง 2 อาทิตย์ เชียวหละ หมอบอกแม่ว่าไม่อยากใช้คีโม เหตุผลเพราะใช้แล้วทรุดทุกราย อยากใช้วิธีให้ยาและชีวจิต สร้างภูมิต้านทาน เพื่อต่อสู้กับโรคร้าย

แม่คุยกับหมอว่าไปทำบุญและสนทนาธรรมกับท่านรักษาการเจ้าอาวาส ท่านเองก็รักหมาแมวดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี บางครั้ง เอาหมาไปรักษาบางตัวก็ต้องผ่าตัด บางตัวก็ไม่ได้กลับ ท่านบอกว่าเป็นไปตามกรรม ต้องทำใจนะโยม ทำให้คิดถึงตอนที่สูญเสียมิดไนท์เมื่อ 17 ปีที่แล้ว เป็นสุนัขพันธุ์อเมริกันคอคเกอร์สีดำสนิททั้งตัว ตอนนั้นแม่ถึงขั้นเป็นโรคซึมเศร้า จนกระทั้งได้ไปสนทนาธรรม ท่านเจ้าคุณบอกว่า การพลัดพลากจากสิ่งที่รักทุกคนต้องประสบทั้งนั้น เพียงแต่จะช้าหรือเร็ว เขาใช้กรรมหมดแล้วในภพนี้ เขาจะได้ไปเกิดในภพใหม่ที่ดีกว่า และอาจเป็นคนก็ได้ พอนึกถึงคำสอนของท่านเจ้าคุณในครั้งนั้น ทำให้คลายความทุกข์ไปได้ระดับหนึ่ง แต่ความกังวล และความห่วงใยยังคงมีอยู่ตลอด และตั้งใจที่รักษาปลาทองให้ดีที่สุด

หลังจากแม่คุยกับคุณหมอและรับยามาเรียบร้อยแล้ว ผู้ช่วยหมออุ้มพี่มาส่งที่รถ พี่รู้สึกเพลียๆ เลยไม่ค่อยวุ่นวายให้แม่ต้องห่วง พอถึงบ้านแม่รีบเอาขนมมาให้กินทันที่ ทั้งๆที่รู้ว่าแม่ซ่อนเม็ดยาไว้ในขนม แต่พี่ก็กินอย่างเอร็ดอร่อย หลังจากนั้นแม่รีบไปรถน้ำต้นไม้ทันที่ ปล่อยให้พี่ อยู่กับน้องเหมียวตามลำพัง น้องเหมียวก็ช่างน่ารักเหลือเกิน คงคิดถึงพี่มากซินะ เดินตามพี่อย่างห่วงใยมาดูร่องรอยที่หมอโกนขนเสียหมดหล่อ แถมมาเลียหน้าเลียตัวปลอบใจพี่ ช่างน่ารักจริงๆ

แม่กลับเข้าบ้านพร้อมอาหารมาให้พี่ แม่บอกว่ากินเสร็จแล้วจะให้กินขนม พี่อยากกินขนมแต่ไม่อยากกินอาหาร แม่รู้ทันอีกแล้วมาชวนเล่นแล้วป้อนอาหารให้กับมือ พี่ก็ชอบให้แม่ป้อนแบบนี้ แม่บ่นว่า ตอนเลี้ยงลูกก็ใช้มุขนี้กับลูก เล่นให้เพลินพอเผลอก็ป้อนทันที กินอาหารได้เกือบหมดแม่ก็เลยให้รางวัลอีกแล้ว ขนมยัดใส้ยาหลังอาหาร เป็นเทคนิคประจำตัวแม่เลยเชียวหละ จากนั้นแม่ถึงจะจัดการทำอาหารทาน  ปล่อยให้พี่กับเหมียวออกไปทำธุระส่วนตัวให้เรียบร้อย  ก่อนกลับเข้าบ้านมานอน แม่จัดที่นอนให้ พี่ก็ยกให้น้องเหมียว จนในที่สุดแม่จัดให้สองสามที่ แล้วให้เราตกลงกันเอง อย่างที่เห็น

พี่รู้ว่าน้องเหมียวชอบนอนบนเบาะนุ่มๆ ส่วนพี่ก็จะลงไปนอนในตระกร้าที่มีผ้าเช็ดตัวรองไว้ก็พอแล้ว พี่นอนก่อนนะ วันนี้เพลียจังเลย เจ้าเหมียวก็มานั่งเฝ้ามองปลาทองนอน ด้วยความรักและความห่วงใย เฮ่อผ่านไปได้อีกหนึ่งวัน

« « Prev : เมื่อปลาทองไม่สบายตอนที่ 12

Next : เมื่อปลาทองไม่สบายตอนที่ 14 » »