ลานทับทิม(อาม่า)

กระผมปลาทอง ( ลูก ) หมาของแม่ Lin Hui ขอกราบขอบพระคุณทุกท่านที่แวะเวียนมาเยี่ยม และให้กำลังใจผมอย่างสม่ำเสมอ กราบงามๆ ตามที่แม่สอนไว้ด้วยแจกันน้อยๆ ปักแน่นด้วยดอกปีบ กำลังออกดอกเต็มต้น เป็นต้นที่แม่ผมปลูกไว้ครับ ตอนนี้หอมฟุ้งแข่งกับบุหงาส่าหรี สายน้ำผึ้ง สายหยุดและโมก ไม่ต้องพูดถึงพวกกุหลาบเลยครับ ทั้งกุหลาบมอญ สีแดงสีชมพู กุหลาบพวง กุหลายสีชมพูกลีบบาง อีกหลายชนิดแข่งกันบาน เอาใจแม่ผม ทำให้แม่ต้องเหนื่อย ไหนจะดูแลผม ไหนจะต้องตัดแต่งกิ่งดอกกุหลาบที่โรยไปแล้ว แต่ผมก็เห็นว่าแม่ผมมีความสุขนะครับ ในมือถ้าไม่ถือกรรไกตัดแต่งกิ่ง ก็ถือกล้องถ่ายรูป คอยจ้องจะถ่ายรูปผมเกือบทุกอริยบท ทำยังกะว่าผมเป็นดารา บางที่วิ่งตามถ่ายรูปผีเสื้อ เห็นแล้วเหนื่อยแทน ไหนจะวิ่งขึ้นวิ่งลงบันใดหน้าเวียนหัวแทน ก็จะอะไรเสียอีกละ วิ่งขึ้นบนบ้าน เพื่อเปิดคอมพิวเตอร์ต่อเนตทั้งวันทั้งคืน ไม่ทราบทำอะไรกันหนักหนา ผมเองก็ไม่เข้าใจ กลางค่ำกลางคืนก็ไม่ยอมหลับยอมนอนเหมือนคนอื่นเขา แอบย่องลงมาดูผมนอน คืนหนึ่งตั้งสองสามครั้ง แล้วยังบอกผมว่าแม่จะเขียนบันทึกเรื่องของผมทุกวัน ผมสงสารแม่จับใจเลยครับ ถ้าขืนผมป่วยนานๆ เห็นทีแม่ผมจะป่วยแทนผมเสียเอง ผมจะพยายามฟื้นตัวให้คืนสู่สภาพปกติให้ได้มากที่สุด เพื่อแม่สุดเลิฟของผมครับ แม่ครับผมรัแม่ครับ วันนี้แม่ได้ยินเสียงผมเห่าได้ แม่ดีใจจนออกนอกหน้าเลย ผมเห็นแววตาแม่มองลอดแว่นตามาที่ตาผม ผมก็จ้องตอบแสดงความดีใจซิครับ ก็แม่ชมผมว่าผมเก่ง ไอ้เรามันก็หมานี่หว่า บ้ายออยู่แล้ว ก็ยิ่งดีใจใหญ่เอาหน้าซุกหน้าแม่ แม่กอดผมใหญ่เลยเรานัวเนียวกันสักพักใหญ่ แม่จับตัวผมไว้แล้วยฉวยโอกาสล้างหูหยอดยาให้เสียเลย แม่ชมผมอีกว่าเก่งเพราะผมยอมให้แม่ทำให้โดยดีไม่ดื้อ เหมืนพี่พี่มิ้มที่ทำให้ผมเมื่อวันเสาร์ และวันอาทิตย์ พอแม่จัดการเรื่องหูเสร็จแม่นวดหูให้อีก เล่นครึงเบาๆ เคล้าเสียงเพลง “บ้าน” ด อ ก ไ ม้ ป ร ะ ตู แ จ กั น ต้ น ไ ม้ ใ ห ญ่…….. คราวนี้ผมก็ครางอย่างมีความสุขซิครับ ก็ผมชอบให้แม่ทำอย่างนี้กับผมนี่ครับ มันสบายครับ อ้อผมมีความลับอีกอย่างที่จะเปิดเผยให้ฟังครับ ผมรู้แล้วว่าแม่ผม เล่นเอายาสอดไว้ในขนมปังโฮลวีทให้ผมกิน ทั้งก่อนและหลังอาหาร ผมก็กินแต่ผมก็มีเทคนิคครับ กินแต่ตัวขนมปังแล้วค่อยคายยาออกมา เห็นไหมครับผมรู้ทันแม่ของผม แต่แม่ก็ไมว่าอะไรเลย แถมใจดีอีกตะหาก มากๆ เลย แม่เอามาให้ผมกินเพิ่มมากขึ้น คราวนี้ผมกินอีกตั้งหลายชิ้นแบบต่อเนื่อง ผมตั้งตัวไม่ติดเลยกลืนยาไปด้วยเลย เรื่องของเรื่องก็เป็นด้วยประการะฉะนี้ แล ผมจึงมีแรงเห่าได้ยังไงละครับ วันนี้ผมขอจบก่อนนะครับ พรุ่งนี้อาจจะมีอะไรสนุกๆ มาเล่าให้ฟังนะครับ ผมขอกราบงามๆ แทบเท้าทุกท่านอีกครั้งด้วยสำนึกถึงพระคุณ ที่กรุณาส่งความห่วงใยและกำลังใจมาให้ผมทุกวันครับ

« « Prev : เมื่อปลาทองไม่สบาย ตอนที่ 5

Next : เมื่อปลาทองไม่สบาย ตอนที่ 7 » »