ลานภาษา

เช้าวันนี้ผู้เขียนอยู่ที่บ้านสวนยายเฮ้า ที่หมู่บ้านโนนจาน ตำบลเมืองเตา จังหวัดมหาสารคาม  เพิ่งเสร็จจากการอบรมนักศึกษาแพทย์ที่บ้านพ่อครูบาสุทธินันท์  บ้านสวนยายเฮ้า  เกิดขึ้นจากลูกศิษย์เอกพ่อครูบาคือ ดร.ศักดิ์พงษ์ หอมหวล ได้เริ่มจัดการศึกษาตามอัธยาศัยให้แก่ชุมชนในหมู่บ้าน

       ตอนนี้อยู่ในระยะเริ่มแรก ต้นไม้เพิ่งปลูก แต่สงบมากๆๆ อยู่กลางทุ่งนาเลย เมื่อคืนลมแรงเหมือนเต็นท์ที่ผู้เขียนนอนจะปลิวไปตามลมเลยต้องเข้าไปนอนในห้องกระจก  (ใครจะรู้ว่าลมมันแรงขนาดนั้น)…เสียงกบร้องรอบที่พัก เหมือนแข่งกัน อ๊บๆๆที่นั่น อ๊บๆๆที่นี่ ถ้าคืนนี้มีเสียงกบอีกจะอัดเสียงธรรมชาติมาฝากก็แล้วกัน

    ตอนเช้าผู้เขียนตื่นมาเลยไปถ่ายรูปรอบๆๆบ้านสวนยายเฮ้า เพราะเมื่อคืนมาดึกมากแล้ว ดร.ศักดิ์พงษ์ หอมหวล บอกว่าเพิ่งปลูกต้นไม้ได้ทดลองปลูกต้นไม้หลายชนิดปรากฏว่าต้น อุจจาระเหล็ก เอ้ยต้นขี้เหล็กเป็นไม้ที่เติบโตได้ไวกว่าไม้ชนิดอื่น ดร.ศักดิ์พงษ์เลยจะปลูกขี้เหล็กและต้นไผ่เอาไว้กันแรงลม

   ในระหว่างที่ผู้เขียนกำลังเขียนบันทึกมีเสียงนกเขา นกโพระดก นกกางเขนบ้านร้องรอบๆๆสวน ตอนนี้ผู้เขียนรอเด็กน้อยที่อยู่ในหมู่บ้านมาร่วมกิจกรรมครับ  แล้วจะเอารูปมาให้ดูนะครับ

                  เด็กๆๆเคารพธงชาติ

                           The monk ,the ghost,

                            พุทธกะลา ปรับมาจากพุทธสปา อิอิ

    ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน…

เมื่อวานตอนกลางวันกิจกรรมที่นักศึกษาแพทย์ทำคือ กิจกรรมของ dialogue กิจกรรม world café และที่นักศึกษาแพทย์สะท้อนความคิดเห็นว่าได้ความรู้คือกิจกรรมการทำอาหาร มีนักศึกษาท่านหนึงหยิบมะเขือมาให้ผู้เขียนดูด้วยการการดีใจบอกผู้เขียนว่าได้มะเขือเปราะแล้ว ลูกแดงเชียว ผู้เขียนงง งง เลยตามไปดูปรากฏว่าเป็นมะเขือเทศ ฮ่าๆๆ

     ตอนตอนช่วงทำอาหารหลายคนได้ช่วยเหลือกันอย่างดี เมื่อทำอาหารเสร็จก็มานำเสนอให้ทุกๆๆท่านที่เข้าร่วมกิจกรรมกิน

   ตอนเย็นได้ตั้งวงคุยกันเรื่องบทเรียนที่ได้จากการการทำอาหาร  ผู้เขียนได้เริ่มกิจกรรมเกลียวเชือกต่อกับพี่หมอเจ๊ พี่ดา  นักศึกษาแก้ปัญหาได้อย่างรวดเร็วและสะท้อนความคิดเห็นว่าได้อะไรจากการร่วมกิจกรรมนี้บ้าง  

  เช้าวันนี้นักศึกษาจะเดินไปเรียนรู้รอบๆๆบริเวณสวนป่า  เอาภาพกิจกรรมมาให้ดูก่อนนะครับ วันนี้คุณหมอจอมป่วนมาถึงแล้ว เดี๋ยวจะมาเล่ากิจกรรมต่อ…ขอบคุณครับ…

ผู้เขียน พี่ handy พี่จุ๋ม พี่ดา พี่ครูพรรณา อยู่บ้านพ่อครูบาสุทธินันท์ที่ อำเภอสตึก จังหวัดบุรีรัมย์ เมื่อวานนักศึกษาแพทย์เดินทางมาถึงเวลา 22.00น. ปรากฏว่าพี่หมอสุ งงทางเข้าเล็กน้อย เนื่องจากทางเข้าบ้านพ่อครูบาสุทธินันท์สร้างใหม่

      ผู้เขียนได้ปรึกษาพี่ดา พี่หมอสุ ให้นักศึกษาแพทย์เดินทางลัดเพื่อเข้าสวนป่าโดยไม่ใช้แสงไฟ การเดินทางในป่า ในที่มืดๆๆ เมื่อปรับให้สายตาให้เข้ากับความมืดในทางเดินจะพบว่าทางเดินจะเป็นทางสีขาวๆ ที่นักศึกษาแพทย์ชอบคือดวงดาวสวย ถ้าอยู่ในเมืองจะไม่มีโอกาสเห็น สิ่งที่น่าสนใจอีกคือ หิ่งห้อยมีหลายตัวแสงแวบๆๆวับๆๆวอมแวมๆๆ

       ตอนเช้าออกไปรับพี่หมอเจ๊กับแม่หวี ที่อำเภอสตึก พี่หมอเจ๊เดินทางมาถึงไวมาก เลยได้พบกับสมาชิกท่านอื่นๆๆ   เช้านี้พ่อครูบาชวนคุยที่สวนไผ่  มีนักศึกษาแพทย์หลายท่านได้สะท้อนว่า ที่เรียนแพทย์เพราะพ่อแม่คาดหวัง   มีน้องคนหนึ่งบอกว่า เรียนแพทย์เพราะใจรักอยากช่วยเหลือคนป่วย รายงานแค่นี้ก่อนนะครับเดี๋ยวมาใหม่…

  ตอนนี้เพิ่งทำผ่อนพักต์ตระหนักรู้เสร็จ กำลังต่อกิจกรรมเจ้าตัวเล็กครับ ขอบคุณครับที่เข้า

ม

  กิจกรรมช่วงผ่อนพักต์ตระหนักรู้

    กิจกรรม World cafe

    การทำอาหาร

อ่านต่อ »