ลานสวนป่า

ผมเห็นผู้สันทัดกรณี วางแผนช่วยเหลือผู้ที่ถูกน้ำท่วมกันอย่างเต็มความสามารถแล้ว ก็ขอชื่นชมยิ่งหนัก ในขณะเดียวกันก็เกิดความคัน หลังจากออกไปชมทุ่งกุลา เห็นรถพ่อค้าเร่วิ่งขายผ้าพลาสติกสำหรับตากข้าว เห็นรถมอเตอร์ไซด์วิ่งขายซาลาเปา-ขนมจีบไปตามชายขอบท้องทุ่ง เห็นพี่น้องที่กำลังเกี่ยวข้าวอุดหนุนกันแบบจอดปั๊บเกลี้ยงๆ วิ่งรอกไปรับสินค้ามาบริการจนหอบแฮก ถ้ามีรถลักษณะนี้วิ่งขาย-ข้าวเหนียว-หมูปิ้ง-ปลาทอด-ลาบ-น้ำพริก อาหารสำเร็จ น่าจะเขากับสถานการณ์ฉุกละหุกนี้ แหม..อากาศเย็นๆอย่างนี้ ถ้ามีกาแฟโบราณไปขายบริเวณน้ำท่วมน่าจะขายดีเป็นเทน้ำเทท่า การขายของในกรณีอย่างนี้จะต้องเตรียมการพิเศษหลายอย่าง เช่น ทางบกไปด้วยรถเคลื่อนที่เร็ว จุดที่น้ำท่วมหนักไปด้วยเรือด่วนหางยาว ตามซอกซอยขายด้วยเรือพายไปเรื่อยๆ มีแตรบีบแป๊นๆด้วย ตั้งจุดม้าเร็ววิ่งไปเติมสินค้า แบ่งสรรกันให้ดีใครรับผิดชอบซอกซอยไหน ในขณะเดียวกันก็อาจจะรับใบสั่งซื้อของจำเป็นไปส่งให้กัน ถ้าบริการประทับจิตได้อย่างนี้ โกยคะแนนนิยมอื้อเลยละขอรับ

อ่านต่อ »

(ซ้อมหนาวไว้แล้วเน้อ)

ย้อนรอยถอยหลังไปเมื่อครั้งเด็กๆ มีความรู้สึกว่าฤดูหนาวมันหนาวสะบั้น หนาวเข้ากระดูกจริงๆ ต่างจากหนาวสมัยนี้มากนัก ดูเหมือนฤดูหนาวจะหายไปในช่วง 10ปีที่ผ่านมา บางปีแทบจะไม่ได้ใส่เสื้อหนาว ผมชอบหนาวแต่ไปที่ไหนๆที่เขาบอกว่าหนาว ก็ไม่หนาว ไปดอยอินทะนนท์ ยังไปถอดเสื้้อโชว์พุงถ่ายรูป ไปจีนก็ไม่หนาว ไปออสเตเลียก็ไม่หนาว พรุ่งนี้จะไปลาว ไม่รู้จะเจอหนาวบ้างไหม?

อ่านต่อ »