ลานสวนป่า

ไม่ใช่เรื่องกลายพันธ์กันอย่างในหนังอวตารอะไรหรอกนะครับ ช่วงนี้ญาติเมืองสองแควมาช่วยซ่อมคอมฯ ยี่ห้อโกโรโกโส ที่มีอยู่ทุกเครื่อง นัดกันเดี้ยงทุกตัว มีปัญหาเครื่องละนิดละหน่อย ส่วนมากก็โดนเจ้าไวรัสรังควาน น่าเบื่อเหลือเกิน นี่แหละสันดานมนุษย์ จะทำอะไรตรงไปตรงมาไม่เป็น จะต้องวางแผนซุกกิเลส ซ่อนไว้ตรงโน้นตรงนี้ ระบบการป้องกันก็พอมีบ้างถ้าเราถนัดเรื่องพวกนี้ แต่ผมหัวไม่กระดิก เปิดหน้าจอเป็นแล้วก็พิมพ์ได้อย่างเดียว เรื่องอื่นค่อนข้างจะเข้าใจยาก จึงลำบากฝ่ายเทคนิคของคนสกุลเฮต้องมาประคับคองให้หลายครั้ง วาระสัญจรของ 2 สาว เมือง 2 แควที่มาครั้งนี้ ก็คือจะมาเอาคอมฯเข้าห้องไอซียู เมื่อวานนี้ก็ขนออกมากองเต็มหน้าบ้าน น่องหวานวิ่งดูเครื่องโน้นเครื่องนี้จนตาลาย  ตอนบ่าย ๆ ต้องเติมน้ำกระสายยา ที่เล่าฮูเตรียมไว้ให้เย็นเจี๊ยบ ทำให้อาการช่างเทคนิคกับอาการคอมฯดีขึ้น สุดท้าย สรุปว่าบางส่วนต้องขนขึ้นรถไปปรับสภาพต่อที่ขอนแก่นและที่พิษณุโลก นี่แหละการมีส่วนร่วมเชิงประจักษ์อย่างแท้จริง ใครถนัดตรงไหนก็แจกจ่ายกันไป

อ่านต่อ »

ฝนตกมาครั้งนี้ประเมินราคาไม่ได้ นำความเปลี่ยนแปลงที่ดีมาสู่พืชคนสัตว์และสภาพแวดล้อมทั่วไป สิ่งนี้บอกใ้ห้รู้ว่า ..มนุษย์ย่อมพึ่งพาธรรมชาติอยู่แล้ว ฝนลมมาเที่ยวนี้ เทวดาช่วยสอยทางมะพร้าวและผลมะพร้าวตกลงมากองเกลื่อนเต็มพื้น คาดว่าน่าจะประมาณ 100 ลูกได้ ระหว่างที่นั่งต๊อกอยู่นี้ ที่ข้างบ้านเกิดดวลกันขึ้น ระหว่างนกยูงกับไก่งวง ที่ต่างฝ่ายต่างแพนหางอวดความสวยสง่ากัน ป้อไปป้อมาสัก 10 นาที ผลปรากฎว่านกยูงขี้แพ้ บินมายืนไซ้ขนอยู่ตรงตอหน้าบ้าน แสดงว่าสัตว์ต่างก็มีลีลาเป็นเอกลักษณ์แห่งตน

อ่านต่อ »

สุขง่าย ๆ สไตล์ชาวสวน ตื่นมาตอนเช้าหมอกลง นึกว่าสายหมอกจากดอยอ่างขางตามมาถึงที่นี่ เดินหยอดเมล็ดผักที่ซื้อมาใหม่ สายหน่อยปลูกต้นลาเวนเดอร์กับต้นโรสแมรี่ ปลูกเสร็จฝนตกพรำ ๆ  สวรรค์มีตาก็ยังงี้แหละครับ พระพิรุณยังอาสาเติมความชื่นให้ ผมสังเกตใกล้ ๆ  อ้าว! เจ้าต้นลาเวนเดอร์นี่ออกดอกแฮะ เนื่องจากเป็นไม้พิเศษหิ้วขึ้นเครื่องมาไกล จึงปลูกใส่ตอตาลตั้งไว้บนชานบ้าน จะได้ดูเช้าดูเย็น เอาใจกันหน่อย จะติดล้อให้ด้วยนะ จะได้ลากมาใกล้ๆ เผื่อคนชอบก็จะได้เด็ดใบโรสแมรี่ใส่ยำต่างๆ หรูซะไม่มี..

ชาวสวนนี่นะ เห็นฝนตก  ต้นไม้ ใบไม้ ดอกไม้งามสะพรั่งก็มีความสุขแล้ว เกิดกำลังใจที่จะไปดูแลใส่ปุ๋ย สภาพแวดล้อมจะได้สมบูรณ์มากขึ้น ยังมีเรื่องค้างปลูกอีกหลายชนิด ถ้าฝนซาเม็ดก่อนมืดน่าจะปลูกผักได้อีกหลายหลุม แตงโมพันธุ์ลูกยาวก็ปลูก ฟักทอง ฟักเขียว มะละกอ กระเจี๊ยบเขียว มะเขือม่วง มะเขือการ์ตูน น้ำเต้าพันธุ์เนื้อแข็ง พริกหยวก ว่านอุ้ยก็ปลูกแล้วเน้อ

อ่านต่อ »

(มีต้นตาลสูงชะลูดเป็นสัญญลักษณ์โดดเด่นมาก)

เมื่อ พ.ศ.1824 จุลศักราช 634 ยังมีกษัตริยาธิราชพระองค์หนึ่งชื่อว่า “เม็งราย” ครองราชย์สมบัติอยู่เมืองเชียงราย พระองค์นั้นมีเดชะสิทธิมาก คิดจะขยายอาณาเขตลงมาทางหัวเมืองทางใต้ ได้ยกพลโยธาหาญมาจากเมืองเชียงราย รบพระยาบีบา เจ้าเมืองลำพูน เมื่อ พ.ศ. 1824 ได้ชัยชนะ ครองเมืองอยู่ที่ลำพูน 2 ปี แล้วพระองค์มอบให้ขุนน้ายฟ้าอำมาตย์คนดีขึ้นครองเมืองลำพูน ส่วนพระองค์ก็โยกย้ายไปสร้างเมืองเวียงอยู่ที่ใหม่ ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือเมืองลำพูน อยู่ที่นั่น 3 ปี สถานที่นั้นไม่เหมาะสม เป็นที่ลุ่มต่ำ ชุ่มน้ำเฉอะแฉะในฤดูฝน พระองค์จึงได้ย้ายรี้พลมาสร้างเมืองใหม่ใกล้แม่น้ำปิง (คือบริเวณบ้านเจดีย์เหลี่ยมหมู่ 1-2 ตำบลวังตาลในปัจจุบัน) เมื่อ พ.ศ. 1829 ให้ชื่อว่า “เวียงกุมกามภิรารมณ์”

อ่านต่อ »

เมื่อ 40 ปีที่แล้ว ผมเคยขับรถมาถนนสายนี้ ไปถ้ำเชียงดาว ไปฝาง ท่าตอน ไปนอนอาบน้ำแร่น้ำพุร้อนที่ฝาง แวะกินลาบขมป้าเขียว ขึ้นไปดูชนกลุ่มน้อย สมัยนั้นถนนหนทางถึงไม่แจ๋วเท่าทุกวันนี้ แต่ทิวทัศน์เต็มไปด้วยเขาสูงรอบข้างยังสวยงามมาก ชาวเขาเอาสินค้า ผลผลิตต่าง ๆ ที่น่าสนใจมาวางจำหน่าย  ครั้งล่าสุดที่ไปก็ตอนที่เขากำลังสร้างเขื่อนแม่งัด กี่ปีแล้วก็ไม่รู้สินะ มาเมื่อวานนี้ครูอึ่งรับเป็นเจ้าภาพพาตระเวน ถามว่าอยากจะไปไหน.. มีช้อยส์ให้เลือกประมาณ 4-5 แห่ง ล้วนแต่น่าสนใจทั้งนั้น แต่สุดท้ายก็มาเลือกดอยอ่างขาง เคยให้ยินกิตติศัพท์ล่ำลือแต่ยังไม่เคยเหยียบย่าง ครูอารามเป็นสารถีมือหนึ่งบึ่งไปดอยอ่างขาง ก่อนออกแวะชิมข้าวต้มที่อร่อยมาก แต่ลืมชื่อเสียแล้ว ..ถือธรรมเนียมว่าชิมไปเรื่อย ๆ ถ้าวาสนาดีก็คงมีโอกาสได้กลับมาเจี๊ยะอีก

อ่านต่อ »