ลานสวนป่า

เฮอ รอดตายแล้วพี่น้อง ที่หายๆไป ไปนั่งปั่นต้นฉบับ ที่เขียนร่วมกันกับ พระอาจารย์ไร้กรอบคนละครึ่งเล่ม (จากนาซาสู่รากหญ้า จากรากหญ้าสู่นาซา) ที่ยี่ยักยี่หย่อนมานาน ต้นฉบับของอาจารย์เสร็จแล้ว มืออาชีพลุยคืนเดียวก็เรียบร้อย ผมเป็นเณรน้อยต้องค่อยๆสาระเนไปเรื่อยๆ ไปทดสอบลูกล่อลูกชนในFACE BOOK เพื่อหยั่งดูทิศทางลมผู้อ่าน อิ อิ

บัดนี้ เสร็จแล้ว

คาดว่าจะพิมพ์เรียบร้อยก่อนปีใหม่

แล้วจะส่งมาให้ นะ คนดี

ตอนล่าสุด ..ใครไม่เหงาเอามือลง

ในโลกใบนี้ มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่อาจตีราคาประเมินเป็นมูลค่าได้ แต่เราก็ชอบประเมินอะไรเป็นตัวเงินที่มนุษย์สมมุติขึ้น แบ่งกั้นตัวเองไปต่างๆนานา ทำให้มนุษย์เข้าไม่ถึง จึงทำอะไรด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ อาจจะเป็นเพราะเราอาศัยอยู่กับสังคมที่หยาบกระด้าง ทำให้ตาบอดสีใจบูดบึ้ง จะทำอะไรก็เอาความต้องการของตนเป็นที่ตั้ง ทั้งๆที่สิ่งมีชีวิตบนโลกนี้ต่างก็มีสิทธิ์มีส่วนเท่าเทียมกันกับมนุษย์นั่นแหละ การเห็นแก่ได้เห็นแก่ตัวทำให้มนุษย์ทึกทักเอาว่าโลกนี้เป็นของตน จัดการแบ่งโฉนด แบ่งพื้นที่ แบ่งประเทศ แล้วก็ในวงล้อมที่ตัวเองขีดขอบขังไว้

นกไม่มีโฉนด ไม่มีประเทศ

ไซบีเรียหนาวนักก็ชวนกันบินมาอาบแดดในประเทศไทย

แต่เราไม่ใช่นก ก็เอาเถอะนะ เมื่อถลำลึกกันมาจนถึงชั้นนี้แล้ว

จะถอยหลังก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นตรงไหน

อิสระในชีวิตในใจเธอมีอยู่แล้ว

ลองสังเกตดอกไม้ที่แอบเบ่งบานนั่นสิ

ดอกแก้วขาวสะอาดเบิกบานชูช่อส่งกลิ่นหอมกรุ่น

ทยอยร่วงผล็อยโรยลงบนพื้นบ้าน

นางฟ้าที่ไหนหนอใจดีมาโปรยปรายดอกไม้ให้เรา

สวยจนเมินไม้กวาด..

เราจะปัดกวดบรรณาการจากสวรรค์ได้อย่างไรเล่า

ขอชมดอกแก้วดอกแล้วดอกเล่าปูพรมชานบ้านจนเป็นสวรรค์บนดิน

ถ้าใจเราสัมผัสความงดงามกับสิ่งรอบๆตัวก็จะรู้ว่า..

ชีวิตนั้นเกาะเกี่ยวกับธรรมชาติไม่น้อยกว่าพลาสติก เหล็ก ปูน กระดาษ

ถ้าซึมซับความดีที่มีอยู่ในโลกไม่ได้

จะเอาแต่โหยหาความดี ความงาม ความสงบสุข ลมๆแล้งๆ

เข้าไม่ถึง เข้าไม่ได้ ด้วยหัวใจเป็นพลาสติกไปเสียแล้ว

มิตรภาพก็เหมือนดอกแก้วนั่นแหละเธอ

ประเมินค่าไม่ได้หรอก

นึกจะมาก็มา

คงเป็นลิขิตสวรรค์กระมัง

ปีนี้โชคดีนักที่มีหลานรักเพิ่มขึ้น 2 คน

มีเพื่อนแสนดีที่เพิ่มขึ้นอีกหลายสิบหลายร้อยคน

จะมีมากมีมากี่หมื่นกี่แสนคนก็ไม่ได้เป็นภาระอะไรเลยแม้แต่น้อย

เปิดหน้าFacebook ก็เห็นหน้าตาหลานไทยีส ตาแป๋ว

แค่นี้ก็ปลื้มสุขแล้ว

ความสุขนี่นะ บทจะหาได้ง่ายก็ง่าย

บทจะหาได้ยาก ก็อย่างยากเลยนะเธอ

ขึ้นอยู่กับเครื่องเปิดเครื่องรับจะจูนคลื่นได้ดี

รีโมท ถ้ากดไม่ตรงช่องก็ดูภาพไม่ได้

ฉันใดก็ฉันนั้น

อย่านำพาหัวใจหลงเข้าป่าเข้าดงคอนกรีตจนไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน

วางตัววางใจให้อยู่ง่ายๆเบาๆสบายๆได้นี่หน่า..

ทำไมไม่ทำละ

· มีเหตุผลที่จะต้องทำให้ชีวิตพัวพันกับทุกข์อย่างนั้นหรือ

· บางคนอกหัก..เมาหัวราน้ำ

· ถูกกระทบกระเทียบว่าเมาเหมือนหมา

· ที่จริง..ไม่มีหมาตัวไหนมันเมาหรอกนะ

เพิ่งจะรู้ว่าไอโฟนนี่นะ

เพื่อนคนไหนจะ ส่งข้อมูล รูปส่ง ส่งเพลง อะไรมาให้ก็ได้

เขาไม่บอกว่าเป็นใครนี่สิ..

แอบส่งเพลงมาให้ท่ามกลางความเงียบสงัด

ไอโฟน>> ส่งความเหงาก็ได้ด้วยยย..

ใครหนอ..มาล้วงตับคนเหงา..

เธอส่งเพลงมาอีกแล้ว

ไม่รู้จักชื่อเพลงนี้หรอกหนา..

นอนฟังหลายรอบไม่รู้ ต้นเพลง-กลาง-หรือท่อนท้าย

ได้แต่ฟังวนเวียนหลายร้อยรอบ ฟังดูสิครับ > >

อยู่ตรงนั้นเธอเป็นอย่างไรก็ไม่รู้ ฝากเพลงนี้ให้ไปถามเธอดู อยากจะรู้ในความเป็นไป เธอยังคิดถึงฉันทุกนาทีหรือเปล่า เธอยังจำเรื่องเราในวันวานได้หรือไม่ เธอยังมีใจให้ฉันคนเดียว อยู่รอฉันแค่คนเดียว เธอยังเป็นเหมือนเดิมอยู่ใช่ไหม เธอยังคิดถึงฉันทุกเวลาหรือเปล่า

..ฉันยังเป็นคนที่รักเธอหมดใจ ฉันยังได้แต่คิดถึงเธอเรื่อยไป ฉันยืนดูรูปถ่ายที่เราชิดใกล้อยู่ทุกวัน ฉันยังรอคอยเธอกลับมา..

เพื่อนคนไหนหนอ ทำไมเหงาเศร้าได้ถึงเพียงนี้ เว้าวอนผ่านเสียงเพลง เหมือนกับจะหาเพื่อนร่วมเหงา ..เธอมาถูกที่แล้วละเพื่อนเอ๋ย เหงาก็เหงา เหงาเสียให้เข็ด เธอได้สิ่งนั้น..แล้วนะ

ถ้าอยู่ใกล้จะกอดปลอบใจ..

แต่นี่ อยู่ไกล อยู่ไหน ก็ไม่รู้ จะทำอะไรได้

ขอล้มตัวนอน ฟังเพลงเงียบๆต่อไป

อยากจะบอกว่า..

ที่นี่..ยินดีเปิดรับฝากความเหงา

มีที่ว่างในใจเยอะที่จะรองรับ..

ฮึฮือ ฮึฮือ..

พม่าย้ายเมืองหลวง ภายในไม่กี่ปีก็เรียบร้อย ข้อดีก็คือจะได้วางผังเมืองใหม่หมดทั้งระบบ ออกแบบให้มันเรียบร้อยทุกด้าน ลงมือทำเป็นขั้นเป็นตอน กรุงร่างกุ้งไม่ได้มีปัญหาจนตาเหลือกเหมือนพี่ไทย เขาก็ยังคิดทำอะไรๆให้มันพัฒนาแบบยั่งยืน สามารถวิ่งเข้าลู่เป็นมหานครสมัยใหม่ เขาไม่เซ่อปรับปรุงซากเน่าๆเมืองเก่าให้เสียเวลา

หันมาดูไทยแลนด์ดินแดนแ-ดกทุกอย่างที่ขวางหน้า พวกไม่มีน้ำยามันก็คิดและทำแบบย่ำแหยะ คนบางกอกอยู่อย่างทุกข์ทรมานด้วยกันทั้งนั้นแหละ ทำเป็นเฉิดฉายไปอย่างนั้นเอง คุณภาพชีวิตไม่มีหร๊อก..

หน้าฉากดูดีทั้งนั้น

แต่หลังฉากเฮอะไม่อยากจะเซด

การคิดขยับขยายย้ายเมืองหลวง กับการทุ่มเทปฏิสังขรณ์เหมือนที่ไอ่จิ้งโกร่งมันคุย จะป้องกันภัยธรรมชาติให้ได้อย่างเบ็ดเสร็จภายในปีหน้า แหม.. ขี้ฟันมันเหม็นกระจายฟุ้งมาจนถึงที่นี่ คิดว่าเราขี้โม้แล้ว มันโม้เก่งกว่าล้านเท่า ถ้าเอางบที่มันจะสร้างกำแพงล้อมแอ่งกระทะเมืองเน่าๆนี้ แบ่งไปสร้างเมืองหลวงใหม่ ภายใน 15 ปี น่าจะเห็นหน้าเห็นหลัง

แล้วบางกอกละจะทำยังไง..เมื่อมันแบ่งสรรทุกอย่างไปเมืองใหม่ เมืองหลวงเก่าก็จะไม่แออัด ค่อยๆปรับปรุงให้เป็นเมืองท่องเที่ยว ถ้าน้ำท่วมมากก็ปรับให้เป็นเวนิชตะวันออกเสียเลย น้ำมาแค่ไหนก็ไม่ต้องกลัว เป็นผลดีต่อเมืองบริวารที่อยู่ตอนเหนือด้วย ฤดูน้ำหลาก>> น้ำตรงลิ่วมาได้ไม่ติดขัดอะไร

ทำธุรกิจด้านการท่องเที่ยวทางน้ำ ทำเรื่องค้าๆขายๆ ก็ว่ากันไป

กระทรวง/กรมกอง/ส่วนของราชการทั้งหมดไปอยู่เมืองหลวงใหม่

ถ้าตรงนี้ออกไปอย่างอื่นก็เฮโลตามไปเอง

ปัญหาเชิงโครงสร้างจะสามารถปรับอะไรได้อย่างสะดวกใจ กรุงเทพเหลวเละเกินไปจนไม่คุ้มที่จะปฏิสังขรณ์ จะรอให้เกิดสงครามโลก มีระเบิดมาถล่มพังพินาศ ค่อยถือโอกาสสร้างใหม่ก็คงจะนานเกินไป ย้าย ไม่ย้าย ย้าย ไม่ย้าย..

เป็นเรื่องยากและใหญ่ แต่ถ้ามีเหตุสุดวิสัย และมีวิสัยทัศน์เชิงรุก ปัญหาสุกงอมจนจะต้องย้ายก็คงได้ย้าย โจทย์ข้อนี้อยู่ในใจของผู้คนหลายคณะหลายฝ่าย ไม่แน่นะเธอ..ตอนนี้มันอาจจะซุ่มทำโปรเจ็คนี้ไปไกลแล้วก็ได้ สั่งลูกเอ้กว้านซื้อที่ดินไปตุนไว้แล้วก็ได้ ราคาที่ดินบ้านนอกมันออกอาการแปลกๆ

ถามว่า..ถ้ามันไม่ยอมย้ายละ

แหม..จะไปวอรี่อะไร?

เราก็ย้ายตัวเองสิครับ

พี่น้องแซ่เฮที่อยู่บางกอกควรจะคิดๆๆๆเรื่องนี้ไว้บ้าง

บ้านลูกสาวท่านบางทราย

ถ้าปีหน้าท่วมอีกก็เผ่นเถอะ

จะไปอยู่ให้ขี้ไคเกาะทำไม

กลับบ้านเฮา..เสียงคูณดอกแคนรออยู่..อิ อิ

ช่วงนี้อยากชวนรอกอดมาดู

กลอย-เผือก-มัน-กล้วย-มะละกอ กองกันอยู่เต็มสวน

ยุไอ่แห้วมาปลูกเสาวรสใส่ต้นไม้ใหญ่สัก 5,000 ต้น

ปลูกมันเลือดสัก 1,000 ต้น

ปลูกกลอยสัก 1,000 ต้น

แค่นี้ก็เก็บจนตับแลบแล้ว

ตะกี้มีพวกเวียดนามมาหา

ไม่รู้ใครไปหลอกมันว่าที่นี่เป็นฟาร์มเลี้ยงแพะขนาดใหญ่

มันจะมาเหมาซื้อแพะไม่อั้นให้ราคาดี

โธ่ๆๆๆ มีที่ไหนแพะ ร้องแบ๊ๆอยู่ไม่กี่ตัว

ถ้ามันซื้อขี้แพะละพอไหว

จะให้แห้วนั่งนับขี้แพะขาย อิ อิ..

งานแถลงนโยบายงบประมาณของรัฐบาลเมื่อวานนี้ หลังจากท่านนายกรัฐมนตรีแถลงการณ์ใช้งบประมาณครอบคลุมไปทุกย่อมหญ้า รัฐฯจะกระจายเม็ดเงินให้ทั่วถึงทุกรายหัว เพราะเป็นรัฐบาลสนองความต้องการประชาชน ทุกตัวอักษรล้วนเป็นเจตนาดีที่โดนใจเหล่าประชานิยมทั่วหน้า ตามด้วยท่านประธานฝ่ายเศรษฐกิจประกาศลั่น เราจะไม่ยอมให้น้ำมาท่วมเสียหายยับเยินอย่างนี้อีกแล้ว ฉิบหายเท่าไหร่ก็ต้องควักเงินมาทำให้ได้ เราต้องเรียกความเชื่อมั่นของต่างชาติมาให้ได้ ตั้งแต่ปีหน้าเป็นต้นไป นิคมอุตสาหกรรมทุกแห่งต้องมีมาตรการป้องกันน้ำได้อย่างเด็ดขาด ไม่ต้องตาลีตาเหลือกกระเสือกกระสนเสียหายปี้ป่นอีกต่อไป เป็นเจตนาดีที่มุ่งมั่นอย่างยิ่งเลยใช่ไหมครับ ใครได้ฟังก็ขอเอาใจช่วยให้เป็นจริง ไม่ใช่ราคาคุยอย่างที่ผ่านมาๆ

รอเชียร์ รอดู รอรับบริจาคข้าวห่อ ต่อๆๆไป

หลังจากรู้สึกยินดีกับพี่น้องที่ตกน้ำ..ไม่เป็นท่าไปแล้ว

ไม่รู้จะทำอะไรได้

ผมมาสนใจระบบของรถใต้ดิน

อ ยู่ ใ ต้ ดิ น แ ท้ ๆ แ ต่ ไ ม่ มี ผ ล ก ร ะ ท บ จ า ก น้ำ ท่ ว ม

แปลกไหมละครับ ทางรถไฟอยู่ต่ำยิ่งกว่าที่ลุ่มมากมายนัก น้ำไม่ได้สะกิดผิวสักเอ๊ะ ถ้าของเขาดีและปลอดภัยอย่างนี้ ทำไมรัฐบาลไม่เสนอนโยบายสร้างเมืองใต้ดินละครับ จะได้ขุดดินใต้กรุงเทพออก แล้วอพยพเมืองลงไปอยู่ใต้ดิน แบ่งทำทีละเขตๆ ค่อยๆต่อเชื่อกันไป

ถ้าทำกันอย่างขนาดใหญ่ ดิ น ที่ ขุ ด ขึ้ น ม า จำ น ว น ม ห า ศ า ล ก็เอามาเทเป็นคันคูดินขนาดใหญ่ กว้าง 20 เมตร สูง 8 เมตร ปลูกต้นไม้สวยๆ2ข้าง จะเกิดทิวทัศน์สวยงามปลกตาไม่ซ้ำแบบประเทศอื่น นักท่องเที่ยวก็จะแตกตื่นมาบ้านเราเพิ่มขึ้น ธุรกิจท่องเที่ยวก็จะแจ่มใส ยิงนกโป้งเดียวได้หลายตัว

จัดการวางผังเมืองใหม่ ขยับขยายหลีกทางให้มีพื้นที่สำหรับทำทางไฮเวย์น้ำผิวดิน เพิ่มขึ้นจากเขื่อนดินถาวรริมฝั่งแม่น้ำ พื้นที่ตรงไหนตัดขัดก็เวนคืนทำระบบสาธารณูปโภค ไล่มาจากเหนือจรดภาคกลาง นอกจากเราจะได้ทางระบายน้ำที่มีประสิทธิภาพแล้ว ช่วงที่ไม่มีพายุฝนกระหน่ำ เราก็ยังกักเก็บน้ำขากแหล่งนี้มาทำประปา มาทำการเกษตร เสริมระบบน้ำที่มีอยู่เดิม ถ้าพิจารณาให้เห็นคุณประโยชน์ครอบคลุมอย่างนี้ จะเห็นจุดคุ้มทุนคุ้มค่าได้อย่างสมเหตุสมผล

น้ำมา น้ำต้องมีที่ไป ไม่ใช้น้ำมา ต้ อ ง ม า ร อ รั บ บั ต ร คิ ว

มาจัดสรรน้ำตอนที่ทะลักเข้าเมืองแล้ว..สะอื้น อ่วม กระอัก เหลือทน

ถ้ากรุงเทพฯและเมืองใหญ่ๆทำกันอย่างนี้ หน้าตาที่ดินและเมืองจะได้รับการยกเครื่องบูรณปฏิสังขรณ์ทั้งประเทศครั้งใหญ่อย่างแท้จริง อาจจะมีคำถาม เราจะทำได้รึเรื่องบ้าบอคอแตกอย่างนี้ ทำได้สิเธอ รถไปใต้ดินเรายังทำสำเร็จมาแล้ว ประเทศฮอลแลนด์เขายังค้นพบวิธีสร้างประเทศจนเป็นเอกลักษณ์ของตนเอง ประเทศเรามีนักวิชาการผู้เชี่ยวชาญเก่งไม่แพ้ชาติไหนในโลกหรอกนะเธอ เลิกเสียทีวิ่งไปลอกกากเดนวิธีการของต่างชาติมาก็อปปี้ทำ ประเทศเขาก็ออกแบบให้สอดรับกับสภาพปัญหาของเขา

สำหรับพื้นที่ทำการเกษตรนาน้ำชลประทานอย่างในแถบภาคกลาง ถ้าดูภาพบนเครื่องบิน เราจะเห็นรูปที่ดินวางเป็นแถวเป็นแนวอยู่แล้ว แทบทุกแห่งเชื่อมต่อกับคลองส่งน้ำ ถ้าใช้รถเม็คโครขุดคันดินกว้าง6เมตร สูง3เมตร ทั่วทุกพื้นที่ ด้านบนตบแต่งเป็นถนน ปลูกต้นไม้สองข้าง

เราจะได้แก้มลิงเป็นตารางหมากรุกเต็มพื้นที่

เราจะได้น้ำสำรองทำการเพาะปลูกช่วงแล้ง หรือทำประมงแบบพอเพียง

ถ้าพื้นที่มีปัจจัยเอื้ออวยอย่างนี้ พื้นที่นาจะหมุนเวียนไปปลูกพืชอื่นได้อีก

ไม่ต้องก้มหน้าก้มตาทำแต่นาอย่างเดียว

เป็นการยกระดับการใช้ประโยชน์ที่ดินได้หลากหลายวัตถุประสงค์

ส่วนพื้นที่ทำการเกษตรนาน้ำฝน ภาคอีสานเคยมีคนคิดเรื่องจะสูบน้ำโขงมาทำการเกษตร พิจารณาดูแล้วเป็นความคิดครึ่งเดียว ไม่สมประโยชน์กันการลุงทุน ถ้าเอารถแมกโครมาขุดแหล่งน้ำตามพื้นที่กรรมสิทธิ์ที่ดินของแต่ละราย ค่อยๆขายความคิด เลือกจุดที่สนใจและมีความพร้อม เรื่องนี้ลงทุนไม่มาก เป็นการปรับสภาพพื้นที่ทำกินการเกษตรขนาดใหญ่ ทุกพื้นที่มีถนนหนทางเข้าไปถึง มีแหล่งน้ำสำรองใช้ยามฝนทิ้งช่วง และหลังจากการเก็บเกี่ยวสามารถที่จะทำกิจกรรมในท้องไร่ท้องนาเพิ่มขึ้นหลากหลายรูปแบบ

การสร้างงานที่เป็นรูปธรรม

คำตอบอยู่ที่ผลลัพธ์ที่เพิ่มขึ้น

ชาวบ้านจะบอกเราเองว่าเขาความเป็นอยู่เขาดีขึ้นอย่างไรด้วยเหตุอันใด

การแจกเงินใครๆก็ชอบ

แต่ถ้ามีแต่เงินไปไม่มีความรู้กำกับไปด้วย

มันไม่ต่างอะไรกับสามล้อถูกหวย

คิดครึ่งเดียวทำครึ่งเดียวผมที่ได้ก็ จิ๊ดเดียว

ถ้าทุกข์ของชาวนาเป็นทุกข์ของแผ่นดิน

ไม่เปลี่ยนไม่ทำอะไรให้ดีขึ้น..ทุกข์ถาวรจึงเกิดขึ้น

ถ้าแผนฟื้นฟูชาวไร่ชาวนาแบบดั่งเดิมใช้ได้..

ชาวนาไม่เปลี่ยนจาก เ ก ษ ต ร ก ร ไปเป็น ก ร ร ม ก ร หรอกนะเธอ

ลองคิดและทำด้วยสติของปัญญาไทยดีไหมครับ

ไ ป ต า ม ก้ น เ ข า ก็ เ ห มื อ น กิ น ทุ เ รี ย น ทั้ ง เ ป ลื อ ก

ในโลกนี้จะมีผู้ใดศึกษาปัญหาระบบน้ำของประเทศไทย

เท่ากับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ

ในกะโหลกคนไทยมีก้อนสมองคุณภาพดีไม่แพ้ใครหรอก เพียงแต่ต้องยอมรับความสามารถคลังสมองของคนไทย วางแผนศึกษาวิจัย ระดมความรู้ความคิดเห็นให้เกิดเป็นพลังแห่งชาติ ไม่อย่างนั้นเราจะไปตั้งต้นวางรากฐานของประเทศไทยให้เจริญก้าวหน้าแข่งกับอาเชียน แข่งกับสังคมโลกเขาด้วยเรื่องอะไรละครับ ถ้าเลิกวิธีคิดและวิธีทำแบบแก้ผ้าเอาหน้ารอด มาเป็นการตัดเสื้อผ้าให้พอดีตัว เมื่อนั้น ประเทศไทยชาติเชื้อไทยจะเริ่มตั้งไข่จริงๆเสียที

อ ย่ า ช ว น ค น ไ ท ย ..ข า ย ขี้ ห น้ า ช า ว โ ล ก อี ก เ ล ย

ถ้าทำเป็น..ประเทศเรายังไงๆก็ไม่ยากจนอยู่แล้ว

คนที่มีประเทศเป็นของตนเอง จะเรียกว่าคนจนได้อย่างไร

คนที่มีศาสนาสร้างวินัยและยึดเหนี่ยวจิตใจ จะเป็นคนจนได้อย่างไร

คนที่มีสถาบันพระมหากษัตริย์เป็นจุดรวมใจ จะเป็นคนจนได้อย่างไร

ขอแต่คนไทยเรียนรู้วิธีที่จะไม่เหยียบตาปลากัน

อย่าถือโทษ ให้อภัย เคารพการทำหน้าที่ของกันและกัน

จุดนี้ ..จะเป็นการเปิดนโยบายประเทศที่ดีที่สุดเท่าที่ประเทศนี้เคยมีมา

ถ้าติดตามข่าวชาวบ้านรวมตัวกันคัดค้านการเปิดปิดประตูระบายน้ำแล้ว เราจะเห็นความห่างเหินระหว่างข้าราชการกับราษฎร มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมชาวบ้านถึงออกมาประกาศกร้าวพร้อมจะปิดถนน ถ้ารัฐฯยังไม่ยอมเปิดประตูระบายน้ำเต็มที่ เกมส์ท้าชนอย่างนี้ ไม่เป็นผลดีกับฝ่ายไหนทั้งสิ้น ชาวบ้านไม่ได้ทำทีเล่นที่จริง แต่ลงมือขุดปีกประตูระบายทั้ง2ข้างให้น้ำทะลักออกไปมากขึ้น

เกิดเรื่องอย่างนี้ เจ้าหน้าที่ก็ตาเหลือกนะสิ รัฐบาลรีบส่งข้าราชการระดับสูงไปไกล่เกลี่ยเป็นการด่วน มีการต่อรองว่าจะทำอย่างนั้นอย่างนี้แล้วกลับ หลังจากนั้นก็ไม่ใส่ใจดำเนินการตามสัญญา แหม มาผิดคำพูดช่วงเข้าด้ายเข้าเข็มอย่างนี้ มันหวาดเสียวสุดๆเลยละครับ ถ้าเราเอาหัวอกชาวบ้านที่แช่น้ำเป็นเดือนๆมาใคร่ครวญ ก็จะเข้าใจถึงเบื้องหลังของการปะทุอารมณ์

กลุ่มคนที่อดทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส

ได้โป้งๆออกมาว่า..ไม่ มี ใ ค ร ม า เ ห ลี ย ว แ ล อ ะ ไ ร พ ว ก เ ร า เ ล ย

ร้องขออะไรก็ไม่เคยได้

พลังชาวบ้านจึงเด็ดขาดกว่าข้าราชการที่ออกไปเจรจาตามใบสั่ง

เรื่องอย่างนี้ ถ้าเข้าไปหากันโดยสุจริตใจ

มันไม่น่าจะต้องตกเป็นข่าวขายขี้หน้าชาวพารา

ชาวบ้านก็บอกโต้งๆอยู่แล้วว่า..

เ ข า น้ อ ย ใ จ ไ ม่ ไ ด้ รั บ ก า ร ดู แ ล จ า ก ใ ค ร เ ล ย

เรื่องนี้ ถ้าผู้ไปเจรจากับชาวบ้าน มีเรือสัก 15 ลำ บรรทุกข้าวปลาอาหารสิ่งจำเป็นใส่ลงไปให้เต็มลำเรือ แล้วส่งไปยังชุมชนดังกล่าว พร้อมๆกับเปิดอกเจรจา..ขออภัย ..น้ำท่วมใหญ่เกินที่จะวิ่งรอกดูแลไหว วันนี้ เมื่อทราบความทุกข์ร้อนของพี่น้องแล้ว จึงจัดสิ่งละอันพันละน้อยมาช่วยเหลือเบื้องต้น ถ้าขาดเหลืออะไรก็จะจัดเสริมมาให้อีก หลังน้ำท่วมก็จะยังดูแลประคับประคองกันต่อไปอีก

ควรไปอย่างญาติ ไม่ใช่ไปอย่างราชการเต็มขั้น

ชวนมูลนิธิปอเต็กตึ้งไปด้วย

ชวนนักข่าวช่อง3 ชวนโก๊ะตี๋ไปด้วย

ชวนหลวงพี่ติ๊กไปด้วย

ชวนพี่ๆน้องๆนักศึกษาสสสส.ทุกรุ่นไปด้วย

ควรให้ลุงเอกเป็นหัวหน้าทีม

สถาบันพระปกเกล้าสอนมาแล้วนี่ครับ

การเสริมสร้างสังคมสันติสุข (สสสส.)

ออกไปแสดงฝีมือในสนามจริงบ้างเป็นไร

ไปแบบวัดใจกันเป็นตัวอย่าง

แต่ก็นั่นแหละ..คนไม่มีหน้าที่ > >ห้ามยุ่ง !

คนไทยไม่ได้ใจไม้ไส้ระกำอะไรหรอก

ชาวชุุมชนต่างรู้ดีว่าบ้านใกล้เรือนเคียงตกอยู่ในอาการประมาณไหน?

มันขึ้นอยู่กับวิธีและท่าทีที่แข็งทื่อของราชการ

เ ค ย ใ ช้ แ ต่ พ ร ะ เ ด ช ม า ก ก ว่ า พ ร ะ คุ ณ

ก า ร เ จ ร จ า จึ ง ต ก ม้ า ต า ย

ถ้านั่งลงเจรจาระดับคนที่เท่ากันถึงคนที่เท่ากัน

อธิบายว่า ทำไมถึงต้องเปิดประตูระบายน้ำเป็นขยักๆ

ถ้าเปิดเต็มที่จะเป็นอย่างไร

ถ้าเปิดตามที่มีการคำนวณไว้จะเป็นอย่างไร

ชาวชุมชนก็จะเข้าใจว่า การปกป้องพื้นที่กรุงเทพฯด้านในสำคัญอย่างไร ส่งผลต่อใครบ้าง ใครได้ประโยชน์ใครเสียประโยชน์ คนบางกอกที่อยู่จุดไข่แดงปกติสุขฝ่ายเดียวอย่างนั้นหรือ ชี้ให้เห็นว่าคนไทยไม่ว่าจะอยู่จุดไหน ต่างก็ช่วยเหลือกันอุตลุดอยู่แล้ว พวกจิตอาสาเหล่านี้ ไม่มีเขามีเรา ช่วยอะไรได้ก็ทุ่มเทช่วยกันคนละไม้ละมือ ภาพข่าวที่ออกทีวีก็เห็นใช่ไหมละ ไทยด้วยกันรักกันมั่นคงก็ยังมี อย่าให้อคติมาแบ่งแยกแบ่งรัก เรายังจะอยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขบนผืนแผ่นดินนี้ไปอีกนาน

อย่าให้ตกเป็นข่าวกลบสิ่งดีๆที่ภาคภูมิใจของไทยทั้งผอง

เราต้องช่วยกันรักษาหน้าตาของประเทศไทย

อย่าให้สำนักข่าวต่างประเทศเอาไปโพทะนา

เห็นชาวญี่ปุ่นไหมละครับ

ถึงจะประสบเคราะห์กรรมมหาโหดอย่างไร

ประเทศญี่ปุ่นกลับได้รับการชื่นชมจากทั่วโลก

พี่ยุ่นสะท้อนความรักใคร่กลมเกลียวกันอย่างแน่นแฟ้น

ชนชาติญี่ปุ่นได้ถ่ายทอดวัฒนธรรมการร่วมทุกข์ร่วมสุขประชาชาติได้อย่างบรรเจิด

สิ่งเหล่านี้ใช่ว่าจะปลุกกระแสขึ้นมาได้ในเร็ววัน

มันผ่านการกลั่นกรองออกมาจากสำนึกดีของคนในชาติ

เขาฝึกอบรมกันมาอย่างไร

เขาสืบทอดกันมาอย่างไร

เขาพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมให้บรรลุได้อย่างไร

การเมืองญี่ปุ่นเองก็ล้มลุกคลุกคลานไม่แพ้ของเรา แต่ทำไมการเมืองญี่ปุ่นดึงเอาสังคมมาเป็นเครื่องมือ พรรคการเมืองเขาแยกกันชัดเจน การเมืองก็เรื่องของการเมือง การบ้านก็เรื่องของการบ้าน น่าคิดไหมละครับ การแข่งขันในประชาคมโลก นอกจากจะสู้กันในด้านต่างๆแล้ว ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันจะเป็นต้นทุนสำคัญของชาตินั้นๆ ในยุคแห่งการแข่งขันของประชาคมโลก ที่นับวันจะชิงดีชิงเด่นกัน ถ้าผู้คนในชาติเอาแต่แบ่งฝักแบ่งฝ่าย ทำแต่เรื่องลิงหลอกเจ้า อนาคตของชาติบ้านเมืองจะเลวร้ายกว่าน้ำท่วมหลายร้อยเท่านัก

เครดิตของประเทศมีเท่าไหร่

ถ้าความเป็นไทยเหลือน้อยเข้าไปทุกที

ในที่สุดประเทศไทยจะเหลืออะไรครับ

อย่าบอกนะว่า..เหลือแต่น้ำลายกับน้ำเน่า..

กรุงเทพฯร่ำๆจะแตกตั้งนานแล้ว

ประชากรแยะปัญหาเยอะ

เจ่าจุกอยู่กันท่ามกลางความเจริญจอมปลอม

ที่ผ่านมา>>แทนที่จะช่วยกันดูบ้านเมืองให้ปกติ

วันนี้คืนดีก็ก่อม๊อบ ปิดถนน ยิงกัน เผาบ้านเผาเมือง

ขัดเคืองโทษกันไปกันมาจนเท่าทุกวันนี้

เทวดาคงจะหมั่นไส้ จึงตักเตือนด้วยน้ำที่อ่อนโยนอ่อนไหว

ถ้ายังไม่สำนึกไม่ดีขึ้น

ขออีกสักชุดสองชุดเถิดพระเจ้าข้า..

ทำให้ไทยทั้งประเทศ ลุ้นระทึกกับน้ำท่วมมานานนับเดือน ไล่มาตั้งแต่ภาคเหนือตอนล่าง แต่ละจังหวัดผจญมหาวาตภัยกันหัวหกก้นขวิด บ้านเมืองร้านค้าศูนย์ราชการวัดวาโบราณสถานวินาศสันตะโร รู้ทั้งรู้ก็ไม่อาจจะต้านทานพลังมหาศาลของน้ำได้ ปริมาณน้ำเที่ยวนี้ลบสถิติของทุกสำนัก มนุษย์สู้ยันกันน้ำเต็มเหนี่ยว แต่ไม่อาจต้านทานกระแสน้ำได้ กองทัพสีขุ่นข้นเคลื่อนมารวมพลมาจ่อกรุงเทพด้านนอก แล้วค่อยๆรุกโจมตีเขย่าขวัญพื้นที่กรุงเทพภายใน จุดสำคัญๆเชื่อมั่นว่าจะป้องกันได้ สุดท้ายแม้แต่กองบัญชาการของรัฐบาลที่ชื่อว่า(ศปภ.) ก็ยังกระเจิดกระเจิงออกจากดอนเมือง

เรือบินลำใหญ่ยังจ่อมจมอยู่ในน้ำ

อย่างอื่นจะเหลือเรอะ

ชื่อเรือบิน..แต่เอามาพายไม่ได้

เตรียมขายทิ้งเพราะชราภาพ

ยังดีนี้ที่สมัยนี้มีโทรศัพท์สะดวก ไม่อย่างนั้นเธอเอ๋ยจะติดต่อกันยังไง ถนนเป็นคลอง รถวิ่งไม่ได้ เรือมีน้อย ใช้แพ กะละมัง โฟม ขวดพลาสติก ยางในรถยนต์ ฯลฯ ช่วยกันคิดๆประดิดประดอยอุปกรณ์เพื่อจะตื้ออยู่ในสภาพครึ่งบกครึ่งน้ำ เครือญาติอยู่ที่ไหนถามไถ่ถึงกันจนหูไหม้ อุ้มชูดูแลกันยามบ้านแตก

วันนี้กรุงแตก

เอ๊ย!ไม่ใช่สิ กรุงเทพตกน้ำป๋อมแป๋ม

หลายหมู่บ้านช่วยกันกรอกถุงทรายจนกล้ามเป็นมัดๆ

น้ำมา..ไม่มีบ้านไหนต้อนรับ

น้ำมา..ไม่รู้ไม่ชี้ ปิดประตูขับไล่ไสส่ง

น้ำมา..ไม่รู้ที่ไป น้ำงง น้ำจึงหลงทาง

น้ำมา..ไม่มีคนจูงจึงไปตามยะถากรรม

น้ำมา..ไปเจอประตูน้ำ..ยังไม่เปิดรับอีก หาว่าไม่มีกุญแจ โธ่ๆๆๆ

น้ำมา..ไม่ติดป้ายบอกทิศทาง

น้ำมา..หาที่อยู่ที่ไปไม่ได้..

น้ำ น้อยอกน้อยใจ ร่ำไห้ ตอแย ไม่จากไปง่ายๆ

คนบางกอกใจดำใจร้ายกับน้ำ..

น้ำดำๆเต็มไปด้วยมลพิษไม่รู้จะไปอาศัยใคร

น้ำบูดเน่าจึงเปะอยู่ทุกหนทุกแห่ง

ทนเน่าเหม็นได้ก็ตามใจ

ถึงจะอาบน้ำทาแป้งประทินโฉมอย่างไรก็ยังมีกลิ่นตุๆ

เ มื่ อ เ ธ อ ไ ม่ เ ข้ า ใ จ น้ำ น้ำก็ ไ ม่ เ ข้ า ใ จ เ ธ อ

เมื่อ เ ธ อ ล ะ เ ล ย น้ำ น้ำ ก็ ล ะ เ ล ย เ ธ อ

เธอเอาแต่โกรธเกรี้ยวให้น้ำ น้ำก็จะอ่อนโรยไม่มีแรงเดินจากเธอ

คนที่โดนปล่อยเกาะนอนอดโซพะวักพะวน

หลายคนสิ้นลม กว่าจะเจอ..ต้องงัดหลังคาบ้านหามออกมา

โลงผีพุลอยออกมาจากสุสาน

จระเข้เผ่นพ่าน แข่งกับตัวเหี้ยและงูเหลือม

ตอนนี้มีข่าว..งูบ้าอะไรไม่รู้มีเศรษฐีเฮงซวยมาเลี้ยงไว้ดูเล่น

ลักษณะเหมือนงูเขียวบ้านเรา

แต่พิษมันยิ่งกว่างูจงอาง

เซรุ่มยังไม่มีเสียด้วย

ตอนนี้เห็นงู ใ ห้ ตี งู ก่ อ น ตี แ ข ก

อย่าตีให้หลังหัก ตี ๆ ๆ ให้หัวแบะ..

พูดถึงงู งูก็มา งูเงี้ยวมานอนซุกอยู่ใต้ผ้าห่ม

มีคนโดนงูเห่ากัดตายไปกี่รายยังไม่ได้นับศพ

หนู ตะขาบ ตะเข็บ จิ้งจก กิ้งกือ ปลิง จะให้ไปไหน

ขออยู่ใกล้ๆได้ไหมจ๊ะคนสวย

ถือว่าเป็นเพื่อนร่วมโลกร่วมชะตากรรม

ข่าวแต่ละสำนักเกาะติดสถานการณ์อย่างจดจ่อ

รายงานกันข้ามวันข้ามคืน

ขึ้นเครื่องบินบรรยายภาพให้เห็นจะจะระทึกระทวยใจ

เรือ-ทราย-สุขา-น้ำดื่ม-อาหาร-ไฟฟ้า-ประปา-มาม่า-ปลากระป๋อง รองเท้าบู๊ท เป็นปัจจัยจำเป็นเร่งด่วน ต้องการอย่างมาก ถึงจะมีคนตั้งโรงครัวเลี้ยงอาหารมื้อต่อมื้อ ก็คงช่วยได้ในจำนวนจำกัด คนอดโซเป็นแสนๆจะทำยังไง ถ้าไม่ยกระดับให้เขาช่วยเหลือตัวเอง เอาเรือไปบริการแบบตลาดน้ำดำเนินสะดวกดีไหม ส่งสินค้าไปถึงคนที่ติดเกาะตามคอนโด

ทุกคนทุกฝ่ายต่างโอดครวญกระปอดกระแปด

ไม่ตระหนักว่า..ม ห า วิ ก ฤ ติ เ ที่ ย ว นี้ เ ท ว ด า ก็ ช่ ว ย ไ ม่ ไ ด้

ถ้าช่วยตัวเองไม่ได้จะลำบากสุดขีด

คนบางกอกคุ้นชินกับการเอื้ออาทรสะดวกสบาย

ส ว ร ร ค์ ห า ย ไ ป ใ น พ ริ บ ต า

โ ช ค ช ะ ต า ต ก อ ยู่ ใ น น ร ก ใ น บั ด ด ล

มีคนวิตกจริตคิดจะฆ่าตัวตายหลายพันราย คนที่เสียจริตคิดไม่ตกอีกนับแสน บางคนปีนไปโวยอยู่บนยอดเสาไฟฟ้า โถ พ่อมหาจำเริญ พ่อเสพย์ยาบ้าจนสติแตก เพิ่มภาระให้สังคมอย่างสุดเซ็ง บทเรียนราคาแพงที่สุดในประวัติการณ์เปิดแล้วแต่ละหน้า คนเฒ่าคนแก่คนเจ็บป่วยคนพิการ จะลำบากกว่าคนปกติกี่ช่วงตัว ยากินก็หมด หามออกไปหาหมอรอเรือมารับไม่ไหว สิ้นลมไปต่อหน้าต่อตา..พยายามจะเยื้อชีวิตแล้ว แต่ยานพาหนะไม่พอ หมู หมา ไก่ วัว ควาย สัตว์บกทุกชนิดแม้แต่ช้างก็อพยพจ้าละหวั่น กรุงแตก..ผู้คนอลหม่าน ขบวนรถติดยาวค่อยๆคลานไปทีละกระดึบ กระดึบ เต่ายังเดินได้เร็วกว่าขบวนหนีตายออกต่างจังหวัด

คนบางกอกจะต้องใช้ชีวิตครึ่งบกครึ่งน้ำไปอีกนานนับเดือน

หลังจากชุดใหญ่ผ่านไป

น้ำเน่าและขยะโสโครกจำนวนมหาศาลยังรังควาญเรื้อรัง

ถามว่า..ช่วงนี้จะทำอะไรได้บ้าง

คนที่ตกงาน..จะทำยังไง

คนที่มีฝีมือเชิงช่าง รัฐฯน่าจะเปิดศูนย์ฝึกอบรมฝีมือแรงงานเตรียมไว้ หลังน้ำลดการซ่อมแซมบ้านเรือนขนานใหญ่เกิดขึ้นแน่ ปัญหาอยู่ที่ว่าจะไปหาช่างซ่อมแซมกรุงเทพทั้งเมืองพร้อมๆได้ที่ไหน น้ำดื่มขาด ไข่ไก่ขาด ยังสั่งมาจากมาเลเซีย ช่างฝีมือขาดจะสั่งเข้ามาอย่างนั้นรึ

อันดับแรกเร่งผลิตเรือขนาดเล็ก5หมื่นลำ

อย่าไปรอบริจาค..จัดงบประมาณเร่งผลิต

เรือจะช่วยลำเลียงทุกอย่างให้ขับเคลื่อนแทนรถ

ผู้คนจะได้เดินทางเข้า-ออก-ไปทำภาระกิจได้

ก รุ ง เ ท พ ห ง า ย ท้ อ ง เ พ ร า ะ ร ะ บ บ จ ร า จ ร นี่ แ ห ล ะ

ถนนเปลี่ยนมาเป็นคลอง เราไม่เปลี่ยนยานพาหนะได้อย่างไร

อย่าไปคิดว่า..เรื่องจะจบง่ายๆเร็วๆ

ไอ่บ้าที่ไหนมาพูดว่า..น้ำเข้ากรุงเทพจะไม่สูง

อย่าหวาดวิตก ให้เตรียมตัวไว้พร้อมอพยพ

อพยพแล้วอพยพอีก ย้ายแล้วย้ายอีก บางกลุ่มมาจ่อจุกใต้สะพานลอย

คนกรุงส่วนใหญ่นึกว่าน้ำท่วมไม่เท่าไหร่

หลายพื้นที่ใจเย็น เพราะมั่นใจยังไงๆน้ำก็มาไม่ถึง

จึงรีๆรอๆ รอจนน้ำท่วมปาก

ท่วมนานๆ น้ำลายก็บูด

รายงานพายุแต่ละลูก รายงานน้ำแต่ละเขื่อน

น่าจะวิเคราะห์ได้ว่ามหาอุทกภัยเที่ยวนี้เท่าไหร่

จะมาเล่นเป่ายิงฉุบได้ที่ไหนเล่า > >

อย่าไปโทษเด็กอ่อนวิชาคำนวณ

แม้แต่ผู้ใหญ่ก็สอบตกวิชานี้แบบหมดท่า

เหตุการณ์ผิดปกติจะมาคิดในกรอบปกติก็บ้าแล้ว

ถึงจะมีประกันภัยก็เถอะ

จะไปหาช่างจำนวนหลายหมื่นคนมาจากไหน วิทยาลัยการอาชีพ วิทยาลัยชุมชน วิทยาลัยเทคนิค สถาบันเทคโนโลยี ฯลฯอาจารย์และลูกศิษย์ระดมฝึกปรือฝีมือเชิงช่างให้ระเบิดระบือในช่วงนี้ดีไหมครับ สอนวิชาการดูแลบ้านร้านค้าอาคารให้อยู่ในสภาพเรียบร้อยหลังน้ำท่วม คนที่ตกงานก็จะมีงานทำหลายหมื่นตำแหน่ง

รัฐฯควรมีแผนงานฝึกอบรมช่างฝีมือ

แล้วก็ตั้งเป็นกลุ่มรับบริการแก้ไขแก้ปัญหา

รับซ่อมแก้ไขเครื่องใช้ไฟฟ้า เฟอร์นิเจอร์ ห้องน้ำห้องสุขาห้องครัว ฯลฯ

รับดูแลสนามหญ้า ปลูกต้นไม้ชดเชยของเก่า

รับดูแลบ้านให้สะอาดเอี่ยมอ่อง

มีเบอร์โทร..ประกาศทางทีวี

แค่นี้ก็ช่วยลดจำนวนคนตกงานได้ไม่น้อยนะเธอ

กลุ่มชาวบ้านต่างจังหวัดที่ไม่โดนน้ำท่วม ควรจะเตรียมการเพาะปลูกผักต่างๆ เพาะพันธุ์ไม้ประเภทต่างๆ ไม้ผล ไม้ผักยืนต้น ไม้ประดับ ไม้ดอก ไม้สมุนไพร แม้แต่หญ้าปูสนามก็ต้องการใช้นับล้านผืน วิกฤติเที่ยวนี้ภาคกลางสูญเสียพันธุ์ไม้แทบหมดสิ้น รวมทั้งพันธุ์สัตว์น้ำสัตว์บกก็ต้องชดเชยธรรมชาติอีกไม่น้อย เงินที่รัฐฯจะปลอบใจหลังน้ำท่วม เอามาสร้างกิจกรรมดังกล่าวนี้ดีไหม

เงินมาอย่างเดียวไม่พอหรอก

ความรู้ต้องควบคู่มากับเงินด้วย

งานพัฒนาช่วงหน้าสิ่วหน้าขวานจึงจะสมประโยชน์

รัฐฯ มี น โ ย บ า ย ที่ จ ะ บ ร ร เ ท า เ จ๊ ง แ ห่ ง ช า ติ อ ย่ า ง ไ ร ?

บางทีรัฐฯโดนน้ำเขย่าจนเซ่อบ้อง คิดอะไรไม่ออก

อะไรที่ประชาชนคนที่ปลอดน้ำจะช่วยได้

ก็ช่วยกันคิดช่วยกันกอบกู้วิกฤติในระยะยาว

ขอย้ำว่าระยะยาว ระยะกลาง ระยะสั้น

จะต้องฟื้นฟูกันข้ามปีข้ามเดือน

บริบาลพื้นที่ บริบาลชีวิตจิตใจ บริบาลสภาพแวดล้อม

การบ้านประเทศเปิดอ้าซ่าแล้ว

พี่น้องไทยทั้งผองจะช้าอยู่ใย

ใครถนัดเรื่องไหนก็เข้ามาช่วยปะผุประเทศไทยกันเถิด

ถ้าไม่ช่วยตอนนี้ จะรอช่วยน้ำท่วมคราวหน้า..ก็บ้าแล้ว

ไม่ต้องรอบัตรคิวหรอกเธอ

2 มือล้วงกระเป๋า 2 เท้าก้าวเข้ามา

มาซับน้ำตา มาซับน้ำเน่า มาช่วยเมืองหลวง

จิตอาสา ใจอาสา กายอาสา สติปัญญาอาสา

เหนื่อยเป็นธรรมดา ..พี่ๆทหารจะรอหิ้วปีกเข้ามุมเอง

เอาตัวอย่าง ท.ทหาร อดทน..่

ระดมพลังให้ปรากฏ..ให้เห็นพลังประชาคมไทยเข้มแข็งบึกบึน

สู้ สู้ สู้ อยู่ห่างๆ ..ระวังผีหลอกนะเธอ

มาที่นี่ สู้ตรงที่นี่ เถิดนะคนดี

อย่าไปโทษรัฐบาลอ่อนแอ

อย่าไปเสียเวลาเหลวไหลไปกับเรื่องพวกนั้น

ควรช่วยกันหน้าที่พสกนิกรถวายพ่อพระอันเป็นที่รักยิ่งของเรา