เผือกยักษ์แม่เอ๊ยยย

อ่าน: 5046

ป้าสอนปลูกเผือกยักษ์

ปัญหาของโลกนับวันจะเพิ่มขึ้นๆตามจำนวนพลเมืองโลก เพราะแต่ละชีวิตผู้คนต่างก็พกปากท้องและกิเลสมาด้วย มากน้อยแตกต่างกันไป เท่าที่สดับรับฟังทุกประเทศต้องการเพิ่มจำนวนพลเมือง หรือบางประเทศไม่รู้จะทำอย่างไร เพราะคนเพิ่มขึ้นอัตโนมัติอยู่แล้ว บางประเทศถึงกับส่งเสริมให้พ่อตัวดีมีภรรยาถูกต้องตามกฎหมายได้ 4 คน พวกเจ้าชู้ประตูดินก็พลอยสบายไป แต่บางประเทศที่พลเมืองล้น ได้คิด..กำกับจำนวนพลเมืองโดยตรากฎหมายให้แต่ละครอบครัวมีบุตรได้คนเดียว

ประเทศไทย..คิดเล่นๆทำเล่นๆตามสไตล์พี่ไทย

แจกถุงมีชัย ประโคมข่าวเรื่องทำแท็ง ..แล้วไงต่อละ

มันก็ไอ่แค่นั้นแหละ..

ปัญหาไปโผล่ที่ผู้สูงอายุ พวกบ้าตัวเลขGDP.มองว่า..คนแก่เป็นตัวถ่วง..อัตราความก้าวหน้าของประเทศ เห็นพวกคนแก่หนังเหนียวเป็นภาระะของสังคม..สงสัยว่า..พวกนี้มันจะออกมาจากกระบอกไม้ไผ่  เกิดมาถึงเห็นแก่ได้แก่ตัว ทำอะไรเพื่อตัวเอง โคตรเห็นแก่ตัวเลยมนุษย์สายพันธุ์นี้ พวกบ้าGDP.ปลอมๆ..

มันไม่แก่บ้างให้มันรู้ไป..

สังคมความรู้เสมือนจริงน่ากลัวนัก เขาไม่ตระหนักหรอกว่าชีวิตที่ขาดจิตวิญญาณนั้นเป็นอย่างไร ผมโชคดีมากที่เป็นคน2เวอร์ชั่น เคยอยู่ทั้งในชนบทและเข้าไปอยู่ในเมือง รู้ใส้รู้พุงทั้ง2มิติ ผมจึงดีใจกับคอนดรั๊กเตอร์อย่างมาก ที่เขาสละชีวิตในเมืองที่อยู่มาจนรู้แทบเป็นเนื้อเดียวกัน มาเติมเต็มการใช้ชีวิตในชนบท ถ้าดำเนินชีวิตครบ2ภาคได้ก็จะสมบูรณ์ในทุกบริบท

ลูกกรุงก็ได้ ลูกทุ่งก็ดี ไปต่างประเทศก็พอไหว

แต่คอนฯเขาไม่ธรรมดานะเธอ พี่น้องทุกคนเรียนวิศวะทั้งบ้าน แถมยังเป็นจอมยุทธแต่ละด้าน คนน้องที่เคยพามาเป็นมือเซียนก่อสร้างระดับโลก น้องอีกคนที่จะพามาเร็วๆนี้ เป็นจอมยุทธทางด้านไฟฟ้า ด้านพลังงาน เธอลองนึกดูเถิด ..ถ้า3พลังบวกลงมาเขย่าหมู่บ้านโลก จะเป็นฉันใด ผมละกระดี๊กระด๊าที่สุด ตามที่ฤาษีอ้นเคยวิพากษ์ไว้..

“เล็กๆไม่ ใหญ่ๆครูบาทำ”

>> พระพุทธเจ้ามีความเพรียบพร้อมทางโลกสูงส่งมหาศาล

พระองค์ก็ยังเสด็จมาแสวงหาความรู้ในธรรมชาติอย่างล้ำลึกจนหยั่งถึงพุทธภูมิ

พระองค์ไม่ได้เสด็จด้วยเครื่องบิน รถทัวร์ รถส่วนตัว หรอกนะ

แอบย่องมากลางดึกกับลูกน้อง2คน

ขี่ม้าบักจ้อนบุกป่าฝ่าดง..เธอเอ๋ยแสนจะลำบาก

พวกเราเองเสียอีก..จะออกไปสัมผัสความรู้อะไรสักอย่าง

ดูมันมากเรื่องเหลือเกิน..ติดโน่นติดนี่..มีข้ออ้างแบบคนขี้โลเล

สุดท้ายก็กลายเป็นพวกด้อยโอกาสไปอย่างน่าเวทนา

ความรู้ไม่พอใช้..หัวใจก็ยังไขว้เขว

..สวยแค่ไหนก็ไม่ปล่อยให้หนุ่มกลัดมันไล่ปล้ำหร๊อกน่า..

เว้นแต่สมภารจะตะบะแตกเสียเอง  อิ อิ..

เอาแค่เรื่องง่ายๆ..เธอนึกบ้างไหมว่า..ที่คนเมืองรับประทานอาหารในสภาพทุกวันนี้ จะหนีรอดไปจากโรคมะเร็ง โรคหัวใจ โรคเบาหวาน โรคความดันได้ หมอระบุว่าคนทั้งโลกป่วยตายเพราะ4โรคนี้ในลำดับต้นๆ ยิ่งเจริญก็ยิ่งหาโรคใส่ตัวเอง อยู่กับเปลือกของแสงสี ชีวีแขวนไว้ด้วยเส้นด้าย ไม่มีใครรู้หรอกกว่าตัวเองจะตายวันไหน เป็นไปได้ทั้งนั้นแหละ บางคนอยู่เฉยๆนึกว่าปลอดภัยแล้ว ขับรถไปดีๆเด็กแว๊นยึดเอาเป็นที่กำบังกระสุนยิงกันเฉยเลย ..ตลกนายหนึ่งนั่งรถตู้ไปดีๆก็โดนก้อนหินปากระจกตกมากระแทกศีรษะแตกตาย คนสวยเดินเฉิดฉายซื้อของในห้างสรรพสินค้า เจอลูกหลงระเบิดพวกก่อการร้ายภาคใต้ร่างกระจุ๋ย ศพไม่สวยเอาเสียเลย ทั้งๆปกติรักสวยรักงาม แต่งตัวเช้งวับตลอด อะไรๆมันก็ไม่แน่หร๊อกนาย

บางคนออกมาโอดครวญ รถเพิ่งผ่อนยังค้างส่งเป็นล้านบาท

โดนระเบิดพังยับ..ร้องคร่ำครวญเป็นเต่าเผา..ใครละจะมาปลดทุกข์ให้ได้

วันนี้กดปุ่มเรื่องใกล้ตัว ถามลูกน้องว่าจะหยุดสงกรานต์กี่วัน..จะเริ่มหยุดวันไหน อีก2วันใช่ไหม? นั่งร้านผักนี่จะพอลุยทำให้เสร็จก่อนได้ไหม ในระหว่างพวกเจ้าหยุดงานลุงจะปลูกๆๆและปลูก ทั้ง2รับปาก..ว่าจะลุยให้เสร็จ..แวะไปคุยกับป้าสอน มือฉมังด้านการปลูกผักของที่นี่ ..ขอร้องให้ป้าสอนปลูกเผือกยักษ์ให้ได้มากที่สุด หน่อพันธุ์ที่มีอยู่น่าจะปลูกได้สักครึ่งไร่ ป้าสอนไปขุดต้นพันธุ์มาปลูก เอาขี้วัวโรย และเอาฟางปกคลุมเต็มแปลง คาดว่าจะปลูกเผือกได้ครบตามที่คาดหวัง

เผือกที่ว่านี้ไม่ใช้เผือกธรรมดานะหล่อน

แปลกตรงที่ปลูกบนที่ดอนได้ ต้องการน้ำน้อย

2ปีที่แล้ว ผมพาโฉมศรีไปเที่ยวลาว ช่วงที่เดินชมตลาดชายแดน พบเผือกชนิดนี้วางแบกับดิน สดุดตาตรงที่หัวเผือกรูปทรงยาวๆเท่าแขน เผือกอะไรนะรูปร่างอย่างกับหัวมันสำปะหลัง ไม่มีโอกาสซักไซร้ไล่เลียงมาก ซื้อมาเพราะเห็นว่าแปลก มาถึงก็ขุดปลูกไม่ได้พิถีพิถันอะไร ผมชอบปลูกของได้มาใหม่ใกล้ตัว เพื่อสะดวกต่อการติดตามความเติบโต ..เอาขี้วัวใส่ให้บ้าง..เอาฟางคลุม ต่อน้ำสปริงเกอร์รด

เธอเอ๋ย..เผือกบ้าอะไรต้นสูงท่วมหัว ใบก็ใหญ่ กอใหญ่ สูง3เมตรได้

ใครมาเห็นต่างก็ทึ่งๆๆ..

ตอนแรกผมยังไม่รู้ว่า..มันดียังไง

ต่อเมื่อโฉมยังกับป้าสอนไปขุดให้พวกทีวีดู

โอ้โห..หัวเผือกหนัก 5 ก.ก. แล้วยังมีลูกแขนงออกรอบๆอีกยุบยับ!

ถ้าปลูกบำรุงๆดีๆกอหนึ่งน่าจะได้ผลผลิต 1 เข่ง

เรื่องมาฮือาตอนเราเอาหัวเผือกมาต้มลองชิม เจ้าหัวใหญ่ไม่อร่อยเท่าใดนัก แต่หัวแขนงนี้สิวิเศษมาก ถ้าใส่รวมกับต้มผักจะเปื่อยยุ่ยน้ำข้น ถ้านึ่งก็จะเนื้อเหนียวเหมือนเผือกทั่วไป เอามาทำของหวานของคาวได้ดี มีมากๆน่าจะทำไอติมเผือกเพราะปลูกได้ปริมาณมาก

  • จากการทยอยเอามารับประทานต่อเนื่อง
  • พบว่าเผือกชนิดนี้ทยอยขุดมาเป็นอาหารได้ไม่น้อยกว่า4 เดือน
  • ถ้าหาวิธีเก็บให้ดีก็อาจจะยืดไปได้ครึ่งปี

เมื่อก่อนเรามองมันเลือดเป็นพระเอก มันมะพร้าว กลอย มีความสำคัญไล่เรียงตามลำดับ เผือกไม่ได้อยู่ในสายตาเลย แต่พอศึกษาเข้าจริงๆ..เผือกแซงขึ้นมาอยู่หัวแถวเฉยเลย ในฐานะพืชหัวปลูกในที่ดอนได้ ให้ผลผลิตมาก โรคแมลงไม่มี รสชาติดี ขยายพันธุ์ได้เร็ว ผมไปยืนดูป้าสอนปลูกเผือกแล้วทึ่งอึ้งกิมกี่

..เผือกหัวประธาน..ป้าเอามีดฟังฉั๊วะๆ..แบ่งออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยสัก 20 ชิ้น

ป้าแกชี้ให้ดู รอบๆหัวมีตาเผือกโผล่เป็นตุ่มเล็กๆ เมื่อผ่าแยกเป็นชิ้นๆจึงเอาไปปลูกขยายพันธุ์ นี่ยังไงละภูมิปัญญาพื้นถิ่น ฉลาด..ช่างสังเกตุ มีเหตุมีผลละเอียดละออครบถ้วน เท่าที่ผมประเมินมานี่นะ ผมจะมีวัตถุดิบที่เรียกว่าความมั่นคงด้านอาหารอย่างเป็นรูปธรรม เผือกกอเดียวผมนำมาทำอาหารรับประทานได้1เดือน จะให้มั่นคงขนาดไหนละครับ

นักวิจัยนักโภชนาการทำเรื่องความมั่นคงอาหารระดับไมโคร

ผมกับป้าสอนทำได้แค่ระดับกะโปโล..

แต่ก็ได้..อะไรเยอะมาก

อย่างน้อยก็ชี้ให้ดูได้ว่า..ความมั่นคงด้านอาหารระดับชุมชนมีหน้าตาอย่างไร?

หมู่บ้านโลกไม่ทำเรื่องมักโลภ

..แต่จะทำเรื่องคลายโรค คลายทุกข์ ประสบสุขเกษมศาสนติ์

โม้ไปก็เท่านั้น..มันต้องมาพิสูจน์

ไม่มีชีวิตใดในโลกที่ไม่มีความเสี่ยง

คุณภาพชีวิตขึ้นอยู่กับคุณภาพของสังคม

พวกเธอต่างคนต่างลอยเพสังคม

สุดท้ายการบริหารสังคมก็ตกไปอยู่ในหมู่มาร

คราวนี้จะทำอย่างไร?

บางคนที่ยังพอกลับตัวได้..แนะนำให้ขึ้นคาน ก็หัวเราะ..

เรื่องนี้แล้วแต่วาสนานะหล่อน…

จะผ่อนส่งดอกเบี้ยความเป็นมนุษย์ที่ปกติอย่างไร  ก็ว่ากันไปตามอัธยาศัย

แค่เขียนแบบชิมลาง..ก็เสี่ยงที่จะโดนไม้คานฟาดหัวแล้วนะ

ชิมิ  ชิมิ..


ชวนฮันนี่มูลจนแก่งั๊ก

อ่าน: 1522

ผมชอบตามใจคนอื่นมากพอๆกับตามใจตัวเองนั่นแหละ

มันจะได้สมดุลย์กันยังไงละครับ

อกเขาอกเรา..เอาใจกันบ้างก็ไม่เห็นเสียหายอะไรนี่ครับ

ถ้ารู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเราละเยี่ยมเลย

ปัญหาอยู่ที่ว่า..ถ้าเป็นคนใจแคบ..

หนทางมันคับแคบจะสอดใส่อะไรมันฝืดเคืองไปหมด

แต่ถ้าใจกว้างเป็นแม่น้ำ..ก็อาจจะออกอ่าวไปเลยก็ได้

ทางสายกลาง..ทางสายที่สมดุลย์นี่แหละที่เราต้องพิจารณาอย่างถี่ถ้วน

 

เมื่อวานนี้ทำให้ลูกศิษย์สาววิ่งฝุ่นตลบ

เพราะใช้คำผิด ระหว่างเต้าหู้ กับเต้าเจี้ยว

2 ตัวนี้เป็นพี่น้องกัน ..บังเอิญมาใช้คำว่า..เต้าหู้เม็ด ..นี่สิ

เธอยังคิดบวก..ว่ามันอาจจะเป็นนวัฒกรรมใหม่

รึญี่ปุ่นเขาค้นคิดได้เต้าหู้ชนิดเม็ด..555..

วันนี้จึงขอไถ่บาปลงภาพประกอบให้ชม

และเล่าเรื่องเป็นของแถม..

หลังจากที่ผมมาปักหลักปลีกวิเวกอยู่กระต๊อบน้อยชายป่า ของหนุ่มใหญ่ใจผ่องแผ้ว รู้สึกสงบสงัดสงบสูขมาก เพราะเป็นการย้อยรอยไปสู่อดีตสมัยเด็กๆ ยุคมราเตี่ยแม่มาบุกเบิกป่าทำไร่ทำสวน ยุคนั้นปัจจัยสมัยใหม่อย่างทุกวันนี้ไม่มีหรอก จะทำอะไรสักอย่างต้องพึ่งพิงจากธรรมชาติทั้งหมด ตัดไม้เนื้อแข็งมาปักเป็นเสาเรือน พื้นใช้ไม้กระดานบ้างฝากไม้ไผ่บ้าง จะมุงที่อยู่อาศัยไปเกี่ยวหญ้าคามากรองเป็นแผ่นๆมุงทับซ้อนกันด้วยตอกไม้ไผ่ กันฝนกันร้อนกันลมได้อย่างดีเชียวละ ของใช้ไม่สอยมีเท่าที่จำเป็น ทำชั้นวางบ้าง เอาแขวนไว้ตามเสาบ้าง ฝาบ้านเต็มไปด้วยตัวเลขยึกยือที่ใช้ถ่านเขียนเตือนความจำ

ทุกอย่างมันลงตัวพอเหมาะพอเจาะยิ่งกว่าสมัยนี้ ที่อ้างว่ามีความพร้อมทุกด้าน แต่อะไรมันก็ไม่แน่ไม่นอนหรอกนะเธอ..ช่วงที่น้ำท่วมใหญ่ประเทศไทย ทำให้อุปกรณ์และช่างฝีมือขาดแคลนอย่างมาก

  • คนกรุงก็เร่งซ่อมแซมบ้าน
  • คนต่างจังหวัดที่อยู่บางกอกก็กลับมาสร้างบ้านสำรองไว้
  • วัดวาอารามก็มีงานขยายศาลาสร้างโบถส์กันอีก
  • คนที่ได้เขยฝรั่งก็สร้างบ้านอวดกันใหญ่โต
  • ทุกหมู่บ้านอย่างน้อยๆจะมีบ้านใหม่ผุดขึ้นไม่น้อยกว่า5หลัง

มิน่าละ..บริษัทขายอุปกรณ์ก่อสร้างชื่อดัง ถึงยกทัพมาปักหลักเปิดบริการขายอุปกรณ์กันอย่างคึกคัก ต้องการเครื่องแต่งบ้านระดับไหนไม่ต้องสั่งมาจากบางกอกหร๊อกก. ไปซื้อสั่งเอาในห้างใหม่บ้านเรานี่ แต่..ดูผิวเผินอาจจะเห็นว่ามีสินค้ามากมายก่ายกอง พอกดปุ่มเรียกช่างมาคุย พบว่าปัญหาเหนือความคาดหมายมีเยอะเลย

เช่น วัสดุที่ใช้กันมาก บล็อกซีเมนต์ อิฐแดง ของขาดอย่างเหลือเชื่อ บางทีต้องรอเป็นสัปดาห์ ของมาก็ต้องไปแย่งไปแบ่งกันอีก เหตุการณ์คล้ายกับคนกรุงแย่งซื้อมาม่า-ไข่-น้ำดื่ม จนขาดตลาด ตอนน้ำท่วมใหญ่นั่นแหละ แต่ปัญหาที่ยากจะจัดการก็คือช่างก่อสร้าง คงจะอีนุงตุงนังกันไปอีกนาน

เกิดมาก็เพิ่งเคยเห็นนี่แหละ

..ที่คนสร้างบ้านต้องเข้าคิวรอช่างรับเหมา

ผมรู้จักช่างในพื้นที่พอสมควร

แต่ติดต่อไปหาช่างคนไหน..ไม่มีใครว่างเลย

  • ทีมพวกรับปากเลื่อยไม้ซอยไม้ยังมาขอโยกไปหลังสงกรานต์
  • ทีมสร้างเสริมบ้านใต้ดินก็ต่อรองไปหลังสงกรานต์
  • ทีมที่จะสร้างกระต๊อบมีมีสกุลถาวรก็ขอหลังสงกรานต์
  • ทีมTOT.บอกให้ใช้WIFI.ทดลองไปพลางๆก่อน หลังสงกรานต์จะมาปรับให้ใหม่

คำว่าหลังสงกรานต์..หมายถึงวันที่หายอ่อนหล้าจากน้ำเมาแล้วนะ

ยังดีที่ทีมสร้างโครงไม้ปลูกผักพยายามเร่งรุดให้เสร็จก่อนสงกรานต์

 

ปุ่มที่กด..อ่อนแรงเพราะเหตุเหล่านี้เอง

ผมก็บ่ฮู้จะทำฉันใด

อยากจะทำเร็วๆ..ก็ส่ออาการ..แต่ช้าแต่เขาแห่ยายมา..

อีกหน่อยฝนลง..ช่างก็จะไปลงไร่ลงนา..เว้นวรรคงานไปอีกหลายเดือน

จะรออาศัยอาสาสมัครมันก็งานคนละระดับกัน

 

เช้านี้ลองแวะร้านสตึกมินิมาชท์

เจ้าของเป็นชายหนุ่มทำหน้ายู่ยี่..ทั้งๆที่ไม่ได้เปิดขายตลอด24ชั่วโมง

แกเล่าว่า..หาพนักงานยากเหลือเกิน

เปิดรับสมัครมาเป็นเดือนแล้วยังไม่ได้..

  

เด็กรุ่นใหม่สมัยนี้ไม่คิดทำงาน

ชอบเกาะพ่อแม่กิน..ติดนิสัยมาจากสมัยเรียน

ที่พ่อแม่ไม่ต้องการให้ลูกทำงานช่วยงานอะไร

ทุกอย่างแม่ขออาสาหมด..

ไล่ลูกไปเรียนไปติวบ้าๆบอๆอย่างเดียว

เด็กรักดีมีความสนใจรักการเรียนประมาณ 30%

อีก70%เป็นพวกไม่เรียนไม่ทำอะไร..

เฮไหนเฮนั่นวันยังค่ำ อยู่ร้านเกมส์ได้ตลอด24ชั่วโมง

 

พันธกิจหลักมี3อย่าง

1 แบมือขอเงินไปฟื้นฟูชีวิตให้ซู่ซ่าส์

2 ขี่รถ/แข่งรถมอร์เตอร์ไซด์เลียนแบบเด็กแว๊นในกรุงเทพฯ

3 ยกพวกตีกัน ระดับหมู่บ้าน ระดับตำบล และระดับอำเภอ

ใช้เกรดเดียวกับสินค้าโอท๊อปเลยนะเธอ

 

เรื่องนี้ไม่ได้ยกเมฆมากระแหนะกระแหนหรอกนะจ๊ะ

ว่างๆของเชิญมาแหกเนตรดูได้

ว่าบ้านนี้เมืองนี้มันเสื่อมถอยจนไม่รู้จะไถลไปยังไงแล้ว

 

ใครที่กำลังแต่งงาน หรือแต่งงานใหม่ๆ

อย่าเพิ่งมีลูกเลยนะครับ

ดูทีหนีทีไล่ให้ดี..ถ้าไม่มั่นใจว่าจะเลี้ยงลูกได้ดี

ก็อย่ามีลูกเสียเลยดีกว่า..

ฮันนีมูนไปเรื่อยๆจนแก่งั๊ก !

สงสารเด็กที่ต้องเกิดแปดเปื้อนสังคมห่วยแตก

ถ้าเป็นไปได้..อย่าแต่งงานเป็นดีที่สุด

เอาตัวอย่างหลวงพี่หลวงน้าหลวงลุงก็ได้นี่..

เหตุผลรึ..เอาไว้คุยกันนอกรอบ…

 

  • อยู่ในป่าห่างไกลผู้คน แทบไม่ได้คุยกับใคร เมื่อวานหลังสั่งงานแล้วไม่ต้องพบปะหน้าใครเลย มีเจ้าหน้าที่อาสาสมัครในหมู่บ้านมาแจกซองผ้าป่า และขอไม้ไปใช้ช่วงทำบุญ..ก็เท่านั้น..
  • คนสมัยนี้ไม่ค่อยได้พบหน้า ไม่ค่อยได้คุยซึ่งหน้า
  • เอาแต่บ่นๆๆๆและบ่นงึมงำเป็นหมีกินผึ้ง
  • เอ้า! อ่านเรื่องที่บ่นคลายร้อนไปก่อนนะตัวเอง
  • ส่วนปัญหาใจที่กริ่นไว้ข้างบน
  • ถ้าสนใจก็คงจะต้องวางแผนมาสลายคลื่นใจ ชิมิ ชิมิ//

 


อยากจะติดล้อที่หัวใจแห้วเป็นบ้า

อ่าน: 1875

อยู่กับฟ้าดินจะกลัวอะไร?

ผมชอบดูคนตัดสินใจ

ชอบแกล้งคนให้อึดอัดเล่น

ชอบวางยา..ให้คนคิดจนสมองแฉะ

ชอบกระตุ้นและกระแทกให้หลงทาง

เหตุผล..เพราะเห็นมาเยอะกับคนคิดมาก ที่ไม่ยอมไว้วางใจธรรมชาติและสวรรค์บันดาล ในความเป็นจริงแล้วชะตาชีวิตของเราถูกอะไรบางอย่างกำหนดไว้คร่าวๆ แล้วปล่อยให้เราเติมช่องว่างเอาเอง ไม่อย่างนั้นเราจะมารู้จักกันรึครับ อุ้ย! จะนึกรึว่าวันหนึ่งวันใดจะมาตกอยู่ในวงล้อมกอดที่สวนป่า ผมนะมีเรื่องที่คาดไม่ถึงมาตลอดชีวิต อะไรมันจะเกิดก็เกิดห้ามไม่ได้หรอก แต่ก็น่าเห็นใจคนที่สัมผัสรหัสลึกลับนี้ไม่ได้ ถึงยังงั้นก็เถอะ อย่าไปวอรี่อะไร บทจะมีบ้านติดล้อหรือไม่มีก็ไม่เห็นเป็นไร คนเราสามารถโยกความพอดีกันได้ทั้งนั้น ไม่จำเป็นต้องไปเป๊ะๆไปแบกภาระอะไรให้มันหน้ามืด

ช่วงที่แอบมายึดบ้านคอนนอนไขว้ห้างคิดอะไรได้เยอะ

ผมกลับชอบกระต๊อบหลังเล็กๆมุงจาก

เพราะเด็กๆก็คุ้นชินสภาพอย่างนี้

ฝนตกมาจะรวบปลายหญ้าผูกเป็นกระจุกให้น้ำสีชาใสๆไหลลงโอ่ง

วันนี้นอนดูฝนหล่นลงมาบนหลังคาเสมือนภาพติดตาติดใจมาเยือน ย้อนทบทวนไปว่ามนุษย์จะบ้าไปถึงไหน จะอยู่จะกินจะอะไรสร้างเงื่อนไขให้ยุ่งเหยิงเข้าไว้  แล้วก็เสียเวลากับเรื่องที่พันผูกขึ้นมานั้น ทำไมไม่ย้อนคิดไปเรื่องง่ายๆสบายๆไม่เป็นภาระและรบกวนธรรมชาติ โดยเฉพาะการรบกวนเวลาของชีวิต เราจะได้บริหารเวลาเพื่อสิ่งที่อยากจะทำ อยากจะเห็น เอาเวลาไปปลูกผัก ทำกับข้าว ประดิษฐ์โน่นนี่ มากกว่าที่จะมาคลุกอยู่กับเรื่องสร้างบ้าน เดินดูบ้านของเพื่อนร่วมโลก ไม่ว่าจะนก-แมลง-หรือแม้กระทั้งมดแดง ล้วนสร้างง่ายอยู่ง่ายสะดวกต่อสภาพชีวิตและสังคมรอบด้าน

ที่แหย่ๆว่า “ศาลพระภูมิ” นั้นไม่ได้พูดเล่นนะแห้ว

ถ้าพ่อจะสร้างกระต๊อบด้วยไม้อย่างดี

หลังโตกว่ากระต๊อบคอนฯสัก2เท่าครึ่ง

แค่นี้ก็อยู่จนแก่ตายได้หลายรอบแล้ว

ลากไปตั้งตรงไหนก็ได้เพราะมีล้อติดเสา

 

วันนั้นก็พาไปดูล้อเหล็กแล้วนี่ ราคารวมติดเสาทุกต้นประมาณ 10,000 บาท

ค่าประตูหน้าต่างแบบวิริศมาประมาณ 30,000 บาท

ค่าสุขภัณฑ์/เฟอร์นิเจอร์รวมเครื่องครัว ประมาณ 40,000 บาท

ค่าวัสดุ/ค่าแรงช่างประมาณ 50,000 บาท

ค่าไม้ไม่ต้องพ่อมีปะเลอะ มันแย่ตรงต้องจ่ายค่าซอยไสไม้เองนี่แหละ น่าจะสัก 30,000 บาท

ต่อน้ำ/ต่อไฟ ค่าเผื่อเหลือเผื่อขาด 20,000 บาท

ลองบวกดูสิ..10,000+30,000+40,000+50,000+30,000+20,000=180,000 บาท

แพงไปไหมกับบ้านหลังแรกที่ดูดีมีสกุล

..แพงนะสิ

ทำให้ลดลงได้ไหม  ได้สิ สบายมาก

 

สั่งให้ลุงที่แกทำกระต๊อบขาย ขยายแบบบ้านขึ้นสัก 2 เท่าครึ่ง

ปูไม้พื้นอย่างดี ติดประตูหน้าต่างเรียบร้อย

รวมเบ็ดเสร็จหลังละ 30,000 บาท ก็มโหระทึกแล้ว

เป็นศาลพระภูมิที่นางกวักคนไหนก็อยากมาพำนัก

ที่เขียนมาทั้งหมดไม่ได้โม้

วิชากดปุ่มเนรมิตได้ทั้งนั้น

แห้วก็เห็นกับตาแล้วนี่ว่า..การกดปุ่มถามทางนั้นเป็นอย่างไร

ทำเอาดิ้นพราดๆเลยใช่ไหมละ

เจ้าจะต้องเรียนวิชานี้อีกมากแห้วเอ๋ย..

ไม่งั้นจะมีคนรำพึงรำพันรึว่า..

“ครูบาเอาแต่ใจ ..ทำให้ทั้งรักทั้งชังทั้งหวานและขมขื่น!”

มันอาการปกติธรรมดาของมนุษย์เผชิญอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

แต่เรามักจะเลือกรับแต่อาการที่ตนชอบและพอใจ

  • ทั้งรักกับชังมันก็อยู่ด้วยกัน
  • ทุกข์หรือสุขมันก็อยู่ด้วยกัน
  • หิวหรืออิ่มมันก็อยู่ด้วยกัน
  • ร้อนหรือเย็นมันก็อยู่ด้วยกัน

ไปคิดดูดีๆ อย่ามากเรื่อง จิตใจปนเปื้อนความทุกข์เปล่าๆ!


เป็นอย่างนี้ไปขายเต้าฮวยดีกว่า

อ่าน: 1613

เต้าฮวยมาแล้วครับ

 

ยุคสมัยนี้เขาวัดความก้าวหน้ากันด้วยอะไรครับ?

เรื่องนี้ใช่ว่าผมจะรู้นะครับ

คนบ้านป่าการศึกษากระจิดริด

จะมีน้ำยามาตอบปัญหาที่กว้างใหญ่อย่างไรได้

จึงขอพึ่งพาใบบุญท่านผู้รู้ทั้งหลาย

โปรดกรุณาตีความให้หน่อยเถิด

ISO.
GDP.KPI. KM. ฯลฯ

 

ผมเห็นแต่พวกวิ่งเต้นเลื่อนตำแหน่งแย่งชิงเก้าอี้กันพรวดๆ
ทำเอาคนดีที่ควรจะได้ตำแหน่งตามวาระอันควร เป็นโรคเอ๋อ
..นั่งเซ่อเหมือนหอยเป็นไข้ มาตรฐานวิชาชีพวิชาการยังเป็นปกติอยู่ไหม? คนไทยป่วยเป็นไข้ใจเยอะ..รวมทั้งผมด้วย ผมเป็นคนรักง่าย หลายรัก จึงมีสิทธิ์อกหักบ่อยกว่าคนอื่น ซึ่งถ้ามองอีกมุมหนึ่งก็เป็นเรื่องดี
ที่มีประสบการณ์ด้านการความผิดหวังอย่างช่ำชอง

 

·       
ผมเคยหลงรักอดีตนายกรัฐมนตรีหลายท่าน

·       
ผมเคยหลงรักนักการเมืองหลายค่าย

·       
ผมเคยหลงรักอาจารย์/ผู้เชี่ยวชาญ/นักวิชาการนักวิจัยหลายคน

 

วันดีคืนดีท่านเหล่านั้นทิ้งผมเฉยเลย
แสดงความเป็นตัวตนอันแท้จริงออกมา
คนบ้านป่านาดอนไม่รู้เรื่องการสร้างภาพหรอกนะครับ รักไม่รักก็บอกกันตรงๆ
ดื้อๆไม่มีลูกเล่นอะไร สมัยเป็นหนุ่มปิ๊งสาวคนไหนก็จะเดินเทิ่งๆไปหา ขอจับมือหน่อย
แล้วค่อยจำนรรจา

“รักนะตัวเอง
ว่าไง”

·       
สมัยนี้จะเอาวิธีจริงใจเปิดใจมาใช้ไม่ได้แล้ว

·       
มันต้องเรียนวิชาลูกล่อลูกชน

·       
ตรงนี้แหละ..ที่ทำไม่ได้ทำไม่เป็น

·       
จึงมีคนComment
ตัวผมว่า

·       
คบกับครูบานี่นะ..ทั้งรักทั้งชังทั้งหวานและขมขื่น”

 

หลังจากรู้ว่าประพฤติตัวยังไม่ดี
ผมก็พยายามแก้ไขเรื่อยมา พยายามหาตำรามาอ่าน เจอแต่
..วิชาแก้ตัว
วิชาแก้ผ้าเอาหน้ารอด วิชาแก้ไขพร้อมกันไปกับแก้แค้น วิชาทำไมถึงทำกับฉันได้
..วิชาไม่เซ่อเอาเท่าไหร่

ค้นไปค้นมาเจอวิชา..หมาหลงอยู่บนทางด่วน!

เอ๊ะ..มีอะไรแฝงอยู่ในทางด่วน ที่พอจะเอาอะไรมาปะติดปะต่ออธิบายเรื่องความก้าวหน้าแบบงูๆปลาตามประสาคนป่า
เจ้าทางด่วนนี่นะครับ บางเวลามันก็ไม่ได้ด่วนจริงหรอก ติดเป็นตังเมเหมือนกัน

ในเมื่อมันสนองตอบการจราจรให้ด่วนจริงได้ มันหน้าจะเขียนป้ายเรียกชื่อใหม่ว่า

เส้นทางนี้
ด่วนบ้างไม่ด่วนบ้าง

ขออภัย..แต่ค่าผ่านทางไม่ลดให้นะจ๊ะ

เรื่องนี้
ถ้าคิดตอนเดินทางสะดวกราคาหนึ่ง ไม่สะดวกราคาหนึ่ง

ถึงจะยุติธรรม
แ ต่ ก็ ไ ม่ มี บ ริ ษั ท ไ ห น เ ข้ า ทำ กั น

 

นี่แหละสังคมมนุษย์
อะไรที่ว่าเจ๋งๆแน่ๆทุกศาสตร์ทุกระบบมันไม่สามารถทำให้เกิดความชอบธรรมได้
แต่จะใช้ความรู้พลิกแพลงให้มันอยู่ในกติกาดื้อตาใส ใส่ข้อมูลลวงเข้าไปจนเป็นที่ยอมรับ
วิชาการสองแง่สองง่ามอย่างนี้มีอยู่ดาษดื่นทั่วไป เมื่อมนุษย์ตกอยู่ในภาวะจำยอม
ตัวที่สร้างปรากฏการณ์ให้เกิดความเปลี่ยนแปลงบนโลกใบนี้จึงมีไม่กี่คน แค่ฮิตเลอร์กระหายสงคราม
ต้องการสร้างชาตินิยมให้แก่เยอรมัน ก็เกิดสงครามโลกลุกลามคนตายไปไม่รู้กี่ล้าน

แต่คิดในอีกมุมหนึ่งก็ดีนะครับ

ถ้าไม่มีสงครามโลก..สังคมโลกคงไม่เจริญรุดหน้ารวดเร็วเท่าทุกวันนี้หรอก

ทุกวิกฤติกระตุ้นให้เกิดการเปลี่ยนแปลงแบบก้าวหน้า

 

ผมย้อนมาดูตัวเอง
มีวิกฤติอะไรบ้าง

ที่ผมพอจะเอามากระตุ้นให้เกิดพลังพัฒนาการตนเองแบบกระฉูด

ยังนึกไม่ออกว่า..ผมจะประกาศสงครามรักกับใครได้

เรื่องนี้จนมุมจนแต้มจริงๆ
พะยะค่ะ

ตอบตัวเองไม่ได้..ว่าจะแสวงหาความก้าวหน้าจากความรักกับใคร?

เขียนอะไรลงFB.ก็ไม่ค่อยมีใคร Comment

 

เขียนได้ไม่ดี
ไม่มีสาระ ไม่ตรงใจ ไม่น่าสนใจ
พอที่ใครจะมาให้ความเห็น
อนึ่ง
..ในโลกออนไลน์มีเรื่องก้าวหน้าด้านวิชาความรู้ ด้านบันเทิง ด้านเถิดเทิง
แถมสะดวก ทันใจ น่าสนใจ น่าจับใจ น้อยนักที่ใครจะมาสนใจเรื่องแบกะดิน
ผมคงเดินมาถึงทางตันเสียแล้ว

 

ขออำลา..ก ลั บ ไ ป ข า ย เ ต้ า ฮ ว ย แ บ บ เ ก่ า

น่าจะก้าวหน้ากว่า..เ ป็ น ห ม า ห ล ง อ ยู่ บ น ท า ง ด่ ว น เ ช่ น นี้

ก๊องแกร๊ง! ก๊องแก๊ง! เต้าฮวยแม่เอ๊ย เต้าฮวยมาแล้วจ้า..

 


ครูบาโป๊

อ่าน: 1464

(เรื่องนี้เด็กต่ำอายุกว่า19 ปี ควรมีผู้ปกครองดูแลใกล้ชิด)

วันนี้อากาศแจ่มใสดีจังเลยนะครับ เมื่อคืนยังโอดโอย แต่เช้านี้กระชุ่มกระชวยอย่างประหลาด พึ่งนึกขึ้นได้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดเรานี่หว่า..ตายแล้ว! ลืมเฉยเลย โอ้ๆๆ ..นัดกิ๊กที่เกิดวันเดือนเดียวกันจะไปดวลไวน์ ก็คงจะผ่านเลยไปแล้ว เธอก็คงน้อยใจมั๊งไม่เห็นโทรมาทบทวนหน่วยความจำ คงค่อยๆเว้าวอนกันใหม่..

เฮ้อ แก่แล้วก็หลงๆลืมๆอย่างนี้ละครับ

ดังนั้นเมื่อคิดอะไรได้ก็ต้องรีบๆทำก่อนจะลืม

เรื่องที่เคยรับรักใครไว้ก็จะต้องรีบนำมาบริหารให้เข้ามาตรฐานKPI.

วันนี้อารมณ์ดีเหลือหลายอย่างนี้ ไปใส่ปุ๋ยรดต้นน้ำต้นไม้เรียบร้อยแล้ว บ่ายๆกะว่าจะเอาอาหารข้นไปเลี้ยงเจ้าตาหวาน กับฝูงแพะให้อิ่มหนำสำราญสักมื้อหนึ่ง การทำบุญทำทานทำที่ไหนกับใครก็ได้บุญเท่ากัน ขึ้นอยู่กับใจเรารับรู้ได้หมดจดแค่ไหน

บุญอยู่ที่ใจอิ่มเอิบ ไม่ได้อยู่ที่จะขึ้นสวรรค์ลงนรกอะไรหรอก

ถามตัวเองว่า ทำแล้วสบายใจไหม ปิติไหม ถ้าใช่ ก็ใช่ แค่นั้นแหละ

วันเกิดคนอื่นเข้าเลี้ยงพระ

วันเกิดผมขอเลี้ยงแพะก็แล้วกัน

วันนี้ ขอเล่าเรื่องดีๆให้หมู่ญาติมิตรได้รับฟัง วันเกิดปีนี้มีเรื่องพิเศษมากมาย โดยเฉพาะที่ได้รู้จักคนดีคนงามน้ำใจในระยะที่ผ่านมา ไม่สามารถตีราคาเป็นมูลค่าได้ การรับรู้จากที่ท่านทั้งหลายเมตตาลงขันช่วยกันรักษาโรคเดี้ยงทางไกลเมื่อคืนนี้ ไม่สามารถไปซื้อหามิตรไมตรีที่ดีๆอย่างนี้ได้หรอก มีเงินกี่ล้านก็ซื้อไม่ได้

· ถ้าใครบอกว่าเงินซื้อน้ำใจที่บริสุทธิ์ได้

· มันขี้โม้! แสดงว่ายังไม่ผ่านกระบวนการแลกใจและทุ่มเทใจ

· ถ้าใจยังถูกบัดกรี

· ก็ยากที่จะแยกแยะเงื่อนปมต่างๆที่แทรกมาได้

มนุษย์เราจะมีอะไรสำคัญกว่าการ-เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย- บางคนเอาเปรียบกัน ออกเล่ห์กะเท่ห์โกงกัน ขัดเคืองใจ ยิงฆ่ากันในหมู่พี่น้อง ทั้งๆที่สมบัติที่หวงก้างมาไว้นั้น ก็ใช่ว่างจะเอาหลงหลุมได้ด้วยได้สักคน คนใจแคบ คิดทำอะไรก็คับแคบ อนาคตและวาสนาจึงอยู่ในรูแคบๆ เกิดมาทั้งทีไม่ได้เห็นแสงเดือนแสงตะวันอะไรหรอก และจะไม่ได้ความจริงใจจากใครสักคน มนุษย์เราจะยังไงๆก็สื่อความรู้สึกได้ว่า..อันไหนของจริง อันไหนของเสมือนจริง

เช้านี้..จู่ก็มีโจทย์จากโฉมยง

พ่อๆทำไมเราจะเพิ่มปริมาณผักและสมุนไพรเราได้มากๆ

อ้าว! ที่มีอยู่นี่ก็กินกันจนประหลับประเหลือกแล้วมิใช่รึ

น้องๆพยาบาลที่มาเขาให้ทำชุดเมี่ยงผักปลอดสารไปส่งวันละ 15 ชุด

เอ๊ะ! เกิดอะไรขึ้น

น้องพยาบาลนะสิยกโขยงไปตรวจสุขภาพเจอโรคบานทะโร่

หมอทุกสำนักแนะนำให้รับประทานผักมากๆ

คนที่เคยมาไปบอกเพื่อนๆว่าที่สวนเรามีผักชั้นเยี่ยม

เมื่อวานทดลองจัดเป็นชุดๆไปส่งให้

โอ้ย! ถูกใจกันยกใหญ่ ชวนกันกินผักสนุกสนาน แล้วขอให้เราส่งประจำ

ปัญหาอยู่ที่เราจะมีเวลาทำให้เขารึ

แหม เรื่องดีๆอย่างนี้ ถามป้าสอนแล้ว ป้าจะช่วยเต็มที่ ทำแล้วมีความสุข..

ถ้าอย่างนั้นน้องเอ๋ย..

ภายในเดือนนี้แหละจะเห็นแปลงผัก/สมุนไพร/พรึบในเนื้อที่ 1 ไร่

ตอนนี้..ผักต่างๆกำลังงาม

มะเขือยาวสีม่วงแม๊..มันกำลังออกลูกสวยจริงๆ

ผักอื่นๆปลูกปะเลอะ คะน้าโตมานี่จะเจี๊ยะยังไงไหว

ตอนนี้กำลังออกแบบปลูกผักในถังปูนซีเมนต์

เพื่อเสาะหาเคล็ดลับไว้แนะนำคนกรุงที่มีพื้นที่จำกัด

ไม่นานเกินรอจะขอเอาผักในถังมาอวด

เมื่อคืน สร้างความลำบากให้กับโฉมยงพอสมควร เธอต้องตื่นมาประคบประหงมเจ้าฝ่าเท้าต้นเหตุ ป้อนยาลุกมานวดให้ ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง นั่งแต่งกลอนเพื่อให้ใจมันไปอยู่ที่กลอน แต่งไปครางไป..โฉมยงบอกว่า..นอนได้แล้วพ่อ จะได้นวดให้สะดวกหน่อย นั่งคลำฝ่าเท้าอยู่อย่างนี้เมื่อยเหมือนกันนะ เอ้า..นอนก็นอน โอ้ย โอ้ย.. ระหว่างนั้นก็คุยกันเรื่องกินผักปลูกผัก..

จู่ๆเธอก็กระชากกางเกชาวเลที่ผมนุ่งนอน

เห๊ย!!เป็นบ้าอะไรละนี่ ไหนขอดูพุงพ่อให้เต็มตาหน่อย

โอ้ว.+โฮ้วๆๆๆ ..แตงโมยุบเท่าเดิมแล้วนี่พ่อ เหลือเชื่อจริงๆ..

ผมคิดว่านี่คือ..ของขวัญวันเกิดที่พิเศษสุดที่มอบให้ตนเอง

อากาศเย็นนะน้อง..รีบๆดูให้เต็มตา

เอ๊ยยยย!..ดูแต่ตามืออย่าต้องของจะชำรุด !

แคว๊ก แคว๊าก..



Main: 0.06586217880249 sec
Sidebar: 0.5783109664917 sec