เป็นอย่างนี้ไปขายเต้าฮวยดีกว่า
เต้าฮวยมาแล้วครับ
ยุคสมัยนี้เขาวัดความก้าวหน้ากันด้วยอะไรครับ?
เรื่องนี้ใช่ว่าผมจะรู้นะครับ
คนบ้านป่าการศึกษากระจิดริด
จะมีน้ำยามาตอบปัญหาที่กว้างใหญ่อย่างไรได้
จึงขอพึ่งพาใบบุญท่านผู้รู้ทั้งหลาย
โปรดกรุณาตีความให้หน่อยเถิด
ISO.
GDP.KPI. KM. ฯลฯ
ผมเห็นแต่พวกวิ่งเต้นเลื่อนตำแหน่งแย่งชิงเก้าอี้กันพรวดๆ
ทำเอาคนดีที่ควรจะได้ตำแหน่งตามวาระอันควร เป็นโรคเอ๋อ..นั่งเซ่อเหมือนหอยเป็นไข้ มาตรฐานวิชาชีพวิชาการยังเป็นปกติอยู่ไหม? คนไทยป่วยเป็นไข้ใจเยอะ..รวมทั้งผมด้วย ผมเป็นคนรักง่าย หลายรัก จึงมีสิทธิ์อกหักบ่อยกว่าคนอื่น ซึ่งถ้ามองอีกมุมหนึ่งก็เป็นเรื่องดี
ที่มีประสบการณ์ด้านการความผิดหวังอย่างช่ำชอง
·
ผมเคยหลงรักอดีตนายกรัฐมนตรีหลายท่าน
·
ผมเคยหลงรักนักการเมืองหลายค่าย
·
ผมเคยหลงรักอาจารย์/ผู้เชี่ยวชาญ/นักวิชาการนักวิจัยหลายคน
วันดีคืนดีท่านเหล่านั้นทิ้งผมเฉยเลย
แสดงความเป็นตัวตนอันแท้จริงออกมา
คนบ้านป่านาดอนไม่รู้เรื่องการสร้างภาพหรอกนะครับ รักไม่รักก็บอกกันตรงๆ
ดื้อๆไม่มีลูกเล่นอะไร สมัยเป็นหนุ่มปิ๊งสาวคนไหนก็จะเดินเทิ่งๆไปหา ขอจับมือหน่อย
แล้วค่อยจำนรรจา
“รักนะตัวเอง
ว่าไง”
·
สมัยนี้จะเอาวิธีจริงใจเปิดใจมาใช้ไม่ได้แล้ว
·
มันต้องเรียนวิชาลูกล่อลูกชน
·
ตรงนี้แหละ..ที่ทำไม่ได้ทำไม่เป็น
·
จึงมีคนComment
ตัวผมว่า
·
คบกับครูบานี่นะ..”ทั้งรักทั้งชังทั้งหวานและขมขื่น”
หลังจากรู้ว่าประพฤติตัวยังไม่ดี
ผมก็พยายามแก้ไขเรื่อยมา พยายามหาตำรามาอ่าน เจอแต่..วิชาแก้ตัว
วิชาแก้ผ้าเอาหน้ารอด วิชาแก้ไขพร้อมกันไปกับแก้แค้น วิชาทำไมถึงทำกับฉันได้..วิชาไม่เซ่อเอาเท่าไหร่
ค้นไปค้นมาเจอวิชา..หมาหลงอยู่บนทางด่วน!
เอ๊ะ..มีอะไรแฝงอยู่ในทางด่วน ที่พอจะเอาอะไรมาปะติดปะต่ออธิบายเรื่องความก้าวหน้าแบบงูๆปลาตามประสาคนป่า
เจ้าทางด่วนนี่นะครับ บางเวลามันก็ไม่ได้ด่วนจริงหรอก ติดเป็นตังเมเหมือนกัน
ในเมื่อมันสนองตอบการจราจรให้ด่วนจริงได้ มันหน้าจะเขียนป้ายเรียกชื่อใหม่ว่า
เส้นทางนี้
ด่วนบ้างไม่ด่วนบ้าง
ขออภัย..แต่ค่าผ่านทางไม่ลดให้นะจ๊ะ
เรื่องนี้
ถ้าคิดตอนเดินทางสะดวกราคาหนึ่ง ไม่สะดวกราคาหนึ่ง
ถึงจะยุติธรรม
แ ต่ ก็ ไ ม่ มี บ ริ ษั ท ไ ห น เ ข้ า ทำ กั น
นี่แหละสังคมมนุษย์
อะไรที่ว่าเจ๋งๆแน่ๆทุกศาสตร์ทุกระบบมันไม่สามารถทำให้เกิดความชอบธรรมได้
แต่จะใช้ความรู้พลิกแพลงให้มันอยู่ในกติกาดื้อตาใส ใส่ข้อมูลลวงเข้าไปจนเป็นที่ยอมรับ
วิชาการสองแง่สองง่ามอย่างนี้มีอยู่ดาษดื่นทั่วไป เมื่อมนุษย์ตกอยู่ในภาวะจำยอม
ตัวที่สร้างปรากฏการณ์ให้เกิดความเปลี่ยนแปลงบนโลกใบนี้จึงมีไม่กี่คน แค่ฮิตเลอร์กระหายสงคราม
ต้องการสร้างชาตินิยมให้แก่เยอรมัน ก็เกิดสงครามโลกลุกลามคนตายไปไม่รู้กี่ล้าน
แต่คิดในอีกมุมหนึ่งก็ดีนะครับ
ถ้าไม่มีสงครามโลก..สังคมโลกคงไม่เจริญรุดหน้ารวดเร็วเท่าทุกวันนี้หรอก
ทุกวิกฤติกระตุ้นให้เกิดการเปลี่ยนแปลงแบบก้าวหน้า
ผมย้อนมาดูตัวเอง
มีวิกฤติอะไรบ้าง
ที่ผมพอจะเอามากระตุ้นให้เกิดพลังพัฒนาการตนเองแบบกระฉูด
ยังนึกไม่ออกว่า..ผมจะประกาศสงครามรักกับใครได้
เรื่องนี้จนมุมจนแต้มจริงๆ
พะยะค่ะ
ตอบตัวเองไม่ได้..ว่าจะแสวงหาความก้าวหน้าจากความรักกับใคร?
เขียนอะไรลงFB.ก็ไม่ค่อยมีใคร Comment
เขียนได้ไม่ดี
ไม่มีสาระ ไม่ตรงใจ ไม่น่าสนใจ พอที่ใครจะมาให้ความเห็น
อนึ่ง..ในโลกออนไลน์มีเรื่องก้าวหน้าด้านวิชาความรู้ ด้านบันเทิง ด้านเถิดเทิง
แถมสะดวก ทันใจ น่าสนใจ น่าจับใจ น้อยนักที่ใครจะมาสนใจเรื่องแบกะดิน
ผมคงเดินมาถึงทางตันเสียแล้ว
ขออำลา..ก ลั บ ไ ป ข า ย เ ต้ า ฮ ว ย แ บ บ เ ก่ า
น่าจะก้าวหน้ากว่า..เ ป็ น ห ม า ห ล ง อ ยู่ บ น ท า ง ด่ ว น เ ช่ น นี้
ก๊องแกร๊ง! ก๊องแก๊ง! เต้าฮวยแม่เอ๊ย เต้าฮวยมาแล้วจ้า..
« « Prev : มาเป็นนักประกอบการความดีกันไหมครับ?
Next : อยากจะติดล้อที่หัวใจแห้วเป็นบ้า » »
4 ความคิดเห็น
มีเพลงเก่าๆ ที่เคยฟังแล้วร้องอ๋อ อย่างนี้โลกถึงวิปริต
เนื้อความท่อนหนึ่งว่า “…เขาบอกว่าไม่ ว่าไม่ ว่าไม่ เขาหมายใจว่าบางที”
คือปากว่าไม่แต่ใจหมายจะเอา
สมัยเด็กฟังแล้วโง่ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่บอกตรงๆ
เมื่ออายุมากขึ้นเริ่มหายโง่(นิดหนึ่ง อิอิ) เพราะเข้าใจว่าอะไรที่ไม่ตรงไปตรงมานั้นเป็นเรื่องที่ถูกพัฒนาด้วยสังคมมาแต่เด็กจนติดชิน
เด็กเกิดมาทุกคนไม่ซับซ้อนจะตรงไปตรงมา หิวร้องว่าหิว หกล้มรู้ว่าตัวทำตัวเองจะไม่ร้องสักแอะ
แต่สังคมหล่อหลอมไปทางที่ผิด
หกล้ม ก็ไปเสี้ยมว่าเพราะทางมันไม่ดี ตบตีทาง เอาผิดไปให้สิ่งอื่น
สอนให้อายให้กลัวที่จะทำเรื่องตรงไปตรงมา เช่นบอกกันตรงๆ ไม่กล้าบอกกลัวถูกปฏิเสธ อ้างเหตุผลให้ตัวเองดูดี(กว่า)
โตขึ้นทำผิดก็เลยไม่รู้ตัว
เมื่อก่อนทึ่งฝรั่งนักการเมือง ทำผิดถูกจับได้ ยืดอกรับสารภาพ ตอนหลังมาคิดใหม่ว่า ไม่น่าทึ่งอะไร ที่สารภาพเพราะถูกจับได้ จะน่าทึ่งมากกว่าถ้าไม่ทำผิดเลย
ที่จริงการตรงไปตรงมาดูแปลกแยกในสังคม แต่คนที่รู้ตัวว่าทำอะไรอยู่ ไม่หวั่นไหวที่จะทำนะคะ
แถมไม่เหนื่อยที่จะต้องปกปิดเรื่องนั้นเรื่องนี้
แต่คนอื่นๆ อาจจะเหนื่อยเพราะกลัวความตรงไปตรงมาจนถึงกับบางรายจับเอาไปตีความเรื่องนั้นเรื่องนี้ และเดาไปว่ากำลังซุ่มทำอะไรอยู่ ไปโน่นเลยก็ได้นะคะ
เม้นท์แบบชวนเม้าท์ เช้าพฤหัสค่ะ ครูบา
อ่านแล้วงงว่าใครทำให้ครูบาช้ำอกช้ำใจ ใครไม่รักซากุระก็รักนะคะ (แม้จะยังไม่เคยไปกินข้าวฟรีเลยก็ตาม อิอิ)แต่ที่ครูบาเขียนมาก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ อาจเพราะซากุระเป็นพวกตัวเล็กตัวน้อย โลกแคบ และมีแต่คนดีๆ อยู่รอบข้างเลยไม่ต้องเผชิญกับพวกเสือสิงห์กระทิงแรดเท่าไหร่ แต่เจอแล้วไม่รู้เพราะโง่เกินไปหรือเปล่าหว่า ฮ่าๆๆๆๆ
ยังไงก็แล้วแต่ถ้าครูบาไปขายเต้าฮวยละก็ ผ่านมาขายแถวสองแควด้วยนะคะ จะเป็นลูกค้าประจำ อิอิ
มากินเต้าฮวย อิอิ
ฉันยังหลงรักอดีตนายกรัฐมนตรีหลายท่าน
ฉันยังหลงรักนักการเมืองหลายค่าย
ฉันยังหลงรักอาจารย์/ผู้เชี่ยวชาญ/นักวิชาการนักวิจัยหลายคน
วันร้ายคืนร้ายท่านเหล่านั้นทิ้งฉันเฉยเลย
แสดงความเป็นตัวตนอันแท้จริงออกมา
แต่แปลกนะ ฉันไม่สน เพราะว่า….
ฉันขายเต้าฮวยมาตั้งนานแล้ว
ท่านครูบาอย่ามาขายแข่งเลยเดี๋ยวฉันรายได้ตก
อันนี้ฉันสนนะคะ ฮือ ฮือ…