ลานสวนป่า

ทำไงดีละครับ ไม่เคยมีวันหยุดเหมือนกับใครๆเขา อยู่ง๊องๆแง๊งๆไปวันๆ จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเป็นวันหยุดวันเสาร์หรือวันอาทิตย์ เพราะวันไหนๆก็มี ก ล า ง วั น - ก ล า ง คื น เหมือนๆกัน ช่วงเข้าพรรษาที่ญาติโกถามมาหลายคณะ..อยู่บ้านไหม? อยู่สิเธอ ไม่ได้ตะเร๊ดแต๊ดแต๋ไปที่ไหนหรอก จะมาเยี่ยมได้ไหม? ..ถ้าขอบัตรคิวล่วงหน้ามาก่อนก็จะดี ปีนี้เจ้าหนูมิมจองล่วงหน้าไว้นานแล้ว ชวนคณะอาจารย์จากมหิดลมาเยี่ยมยามในช่วงนี้

มินโทรมา..พ่อจะเอาหน่อไม้ไหม ที่นี่มีเยอะจะเอาไปฝาก

ขอบใจนะมิน ..อย่าเอาหน่อไม้มาขายสวนเลยนะ

เอารอยยิ้มมาฝากก็พอแล้ว..

อ่านต่อ »

(อุตรดิตถ์ยามเช้าเงียบสงบสบายๆ)

หลังจากกระหืดกระหอบขึ้นรถไฟไปเมืองลับแล ได้ทบทวนความหลัง รู้ว่ารถไฟไทยยังรักษาสภาพเดิมไว้อย่างแน่นเหนียว ไม่มีอะไรที่เปลี่ยนแปลง 20 ปีอย่างไรก็คงเป็นไปอย่างนั้น กำหนดเวลาจะไปถึงสถานีปลายทางประมาณ 04.45 นาฬิกา ระหว่างทางรถไฟหยุดสับหลีกเป็นระยะๆตามแบบฉบับของรถไฟรางเดียว แต่คืนนี้รถไฟสวนทางเสียเวลาไป2ชั่วโมง ทั้งๆที่รถไฟไม่เคยรอใครนี่นะ ใกล้จะถึงเวลาลงสถานีปลายทาง เรากังวัลเพราะมีคนใจดีมารอรับในช่วงเวลาที่น่าจะนอนอย่างผาสุข.. รออย่างไม่รู้ไม่ชี้เพราะไม่รู้จะถามใคร จากช่วงที่ท้องฟ้ามืดจนท้องฟ้าสว่างโร่ เราถึงโผลงสถานีรถไฟอุตลดิตถ์ ที่มีรูปแบบเหมือนห้องแถว

อ่านต่อ »

หมู่นี้มีการบ้านมาตกคลักหลายกะตัก มีทั้งเรื่องเร่งด่วน และเรื่องด่วนได้ก็ดี มีเวลาก็ค่อยๆคลี่และคลายออกไปที่ละเรื่องๆ  วันนี้นั่งหน้าจอจนตาลาย เห็นช้างตัวเท่าหมู ก็จะทำยังไงได้ละเธอ ในเมื่อเราเลือกมาเป็นเช่นนี้ จะไปเช่นนั้น เช่นโน้น ไม่ได้หรอก เพิ่งจบยาผีบอกไปลัดๆ  ก็มีการบ้านจากชาวค๊อตโต้  และจากเทศบาลนครร้อยเอ็ดมาทวงถามโปรแกรมอบรมทั้งคู่ เรื่องนี้ใครก็ช่วยไม่ได้ด้วยสิเธอ.. การบ้านจากชาวCooto เพิ่นว่าจั๋งสิ

.. เรียนรู้สู่การปฏิบัติงานจริง

ตอน : เรียนรู้วิธีการเรียนรู้ กับ ตัวอย่างนักเรียนรู้ “ครูบาสุทธินันท์” ณ มหาชีวาลัยอีสาน

อ่านต่อ »

เมื่อวานหลังจากเขียนบล็อกแล้วกดเผยแพร่ มีตัวอักษรยึกยือออกมาแสดง ไม่สามารถส่งข้อความได้ จึงหาเรื่องไปดูหนังสือดีกว่า อยากจะได้พจนานุกรมไทย-จีน จะไปเที่ยวจีนก็แอบดูศัพท์แสงเขาหน่อยละเธอ คำง่ายๆเขาคุย-ถาม-แปล-สื่อความหมายว่าอย่างไร ในเมื่อภาษาจีนไม่รู้สักเอ๊ะ ก็เลยถือโอกาสเรียนภาษาจีนนิดๆหน่อยๆ  ระหว่างเลือกดูหนังสือ หันไปเจอป้ายโฆษณาภาพยนต์เรื่อง Transformers 3 มีรูปหุ่นยนต์ท่าทางจะบู้สะบั้น น่าจะเป็นหนังหุ่นยนต์ลุยแหลก เป็นอภิมหาสงครามจักรกล ประกอบกับได้ยินแห้วพูดเรื่องหนัง3D เอ๊ะมันเป็นยังไงนะ คนบ้านนอกเคยดูแต่หนังขายยา วันนี้ถึงไม่มีลูกสาวผู้ดีไปดูด้วยอย่างขาใหญ่เล่าไว้ในบล็อก ก็ดูละวะ ..

อ่านต่อ »

(เยาวราชยามสลัว)

เสน่ห์เยาวราชยังไม่หายไปไหน กลางวันมาซื้อทอง กลางคืนมาท่องเดินหาของอร่อยเจี๊ยะเต้ ไม่ได้มาเสียนาน เยาวราชไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรมากนัก ที่น่าแปลกก็คือยังเป็นทำเลทองของการค้าๆขายๆ เออ ..อาจจะเป็นที่มาของคำว่าทำเลทองจริงๆด้วย ระหว่างขับรถผ่านร้านยาขมน้ำเต้าทอง ขาใหญ่เล่าว่า ร้านๆเล็กๆขนาดสักครึ่งห้องของร้านห้องแถวทั่วไป มีประวัติยาวนานเรื่องยาขมน้ำเต้าทองนับได้100 ปีแล้วละมัง วันหนึ่งร้านข้างๆกันค่อนแคะมาถามซื้อห้องที่ตั้งร้านยาขมที่ว่านี้  โดนตอกหน้าหงาย

“เอายังงี้ดีกว่า..ร้านลื๊อ2ห้องที่ติดกับอั๊วจะขายเท่าไหร่?

อ่านต่อ »