ลานสวนป่า

ฝนตกขี้หมูไหล ประชาธิปไตยตั้งต้น ล้างกระดานมาว่ากันใหม่ เกิดปรากฎการณ์ใหม่ๆ ที่ดีใจก็มาก ที่เสียใจก็ไม่น้อย ก็ว่าๆกันไปตามวิถีการเมืองแบบไทยๆ เลือกตั้งทีก็ต้องมาลุ้นกันแบบลูกผีลูกคนทุกที พรรครัฐบาลเดิมค่อนข้างจะยี่ยักยี่หย่อน ทั้งๆที่มีโอกาสให้ทำการบ้านการเมือง แต่ก็เอาโอกาสที่อุตส่าห์ดิ้นรนแทบตายไปทำกิจเพื่อพรรคพวกเสียมากกว่า จึงไม่มีผลงานอะไรให้เห็นเป็นรูปธรรมมากนัก ข้อดีของการเลือกตั้งอยู่ตรงที่่ ช า ว บ้ า น ไ ด้ สั่ ง ส อ น นั ก ก า ร เ มื อ ง ..

อ่านต่อ »

(ปิ๊กบ้านแล้วคร๊าบบบ)

วันนี้มีเรื่องแปลกๆมาเล่า ระหว่างนั่งรถไปฝั่งธนฯกับขาใหญ่ อ่านเจอเรื่องตาหล๊ก..เรื่องมีอยู่ว่า..เด็กนักศึกษาเมืองกรุงไปออกค่ายอาสาพัฒนาที่ต่างจังหวัด บังเอิญหลังค่ายมีป่ากล้วย เดินๆไปเจอกล้วยสุกเครือเบ่อเร่อ หล่อเมืองกรุงคุยกัน ตกลงว่าจะตัดเครือกล้วยไปอวดเพื่อนๆ เด็กหนุ่ม3คนปรึกษากันว่าจะให้ใครปีนต้นไปตัดผลกล้วยลงมา เจ้าคนแรกปีนขึ้นไป ต้นกล้วยมันกลมลื่นไม่มีกิ่งก้านให้จับ ก็ไหลพรวดลงมา เจ้าค้นที่ 2 อาสาปีนใหม่ ให้เพื่อนๆดันก้น แต่ก็ปีนต่อไม่ไหวไหลพืดลงมาอีก ในระหว่างที่เหนื่อยหอบและนั่งงง..

เจ้าของสวนกล้วยมาเจอ

เอามีดฟันต้นกล้วยฉับ

ต้นกล้วยค่อยๆเอนลงมาให้ตัดเครือกล้วยได้สะดวก

เจ้า3เซ่อยืนงง หารู้ไม่ว่ากล้วยต้นไหนตกเครือแล้วจะไม่มีผลอีก

ชาวบ้านเขาต้องตัดลำต้นออกอยู่แล้ว

..นี่แหละหนอเรื่องกล้วยๆ ถ้าไม่มีประสบการณ์ตรงก็จะเป็นอย่างนี้แหละเธอ

(ข้าวแกงร้านดังย่านสามยอด)

หลังจากไปนวดกดจุด ขาใหญ่พาไปชิมข้าวแกงเจ้าดังระเบิดย่านสามยอด เนื่องจากเป็นวันหยุดจึงไม่ต้องเล่นเก้าอี้ดนตรี ผู้สันทัดกรณีเล่าว่า ข้าวแกงร้านนี้มีขาประจำเยอะมาก ต้องขยายร้านให้ญาติๆออกไปอีก 2 สาขา แต่ลูกค้าก็ยังตรึมทุกร้าน ขอให้อร่อยจริงๆเถอะ ขาเจี๊ยะตามมาสลอนเองแหละ เราไปด้อมๆมองๆเลือกชิมแกงพุงปลาช่อน-ต้นจืดหน่อไม้-หมูทอด-ก็อร่อยสมกับคำร่ำลือ แต่รสออกจะเผ็ดไปหน่อย

หลังจากนั้นก็ไปตระเวณไปย่านคลองถม วันนี้ขาเก่ามาเดินซื้อของกันหนาตา ร้านค้าย่านนี้ขายสินค้าสาระพัด ของบางอย่างหาที่อื่นไม่ได้ มาเดินต๊อกๆมองหาให้ดี เดี๋ยวก็เจอ นับเป็นย่านสินค้าหลากหลายจริงๆ ผมซื้อหมวกแก๊ปเก๋ไก๋ติดพัดลมเล็กๆมาใส่เล่น เดินหาร้านที่จำหน่ายอุปกรณ์เครื่องเลื่อยสายพาน หายังไงก็ก็ไม่เจอ..ก่อนจะกลับขาใหญ่พาไปชมของร้านแปลก เป็นร้านขายก้วยเตี๋ยวที่โด่งดังมาก อยู่ในตรอกเล็กๆ แต่มีขาประจำ สังเกตจากการห่อล่วงหน้าไว้จำนวนหลายร้อย

ก้วยเตี๋ยวร้านนี้ใช้ถ้วยตราไก่ขนาดใหญ่

ใส่เนื้อใส่เส้นแบบให้คนกินตาค้างไม่กลัวเจ๊ง..

ลูกค้าต้องกระเพาะใหญ่พิเศษถึงจะชิมหมด

ไม่อย่างนั้นจะได้ชื่อว่า..ก้ ว ย เ ต๊๋ ย ว จั บ กั ง รึ ครับ

(เป้าหมายต่อไป)

เที่ยงวันนี้เพิ่งกลับจากงานเลี้ยง “โต๊ะจีน” ที่ห้องอาหารหลินฝ่า โรงแรมสยามซีตี้ มีเหตุอันควรต้องมาเจี๊ยะกันที่นี่ เนื่องจากสภากรรมการมหาวิทยาลัยเลี้ยงส่งกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิที่ครบว่าระ 4 ท่าน มี ศ.ดร.กนกวงศ์ตระหง่าน-ศ.ดร. ยุวัฒน์ วุฒิเมธี- ดร.โสภณ สุภาพงษ์ และขะน้อยเองขอรับ เป็นการอำลาที่ชื่นมื่นท่ามกลางอาหารอร่อยๆ ช่วงท้ายท่านนายกสภาฯได้มอบของที่ระลึกให้กับคณะที่พ้นหน้าที่ ท่านนายกสภาฯกล่าวขอบคุณ พวกเรากล่าวอำลา ต่อด้วยท่านอธิการบดี  แล้วก็แยกย้ายกันมานี่ละครับ งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา ผมผูกพันกับมหาวิทยาลัยอุบลราชธานีมายาวนาน จากมาก็ใจหาย..เพราะได้เรียนรู้สิ่งดีๆจากที่นี่เป็นอย่างมาก ลาที มิใช่ลาก่อน ..ยังมีงานที่จะสัญจรไปร่วมอีกตามเหตุอันควร ..อาจารย์ประภัสวดีกรุณาขับรถมาส่งที่โรงแรม กลับมายังไม่ทันไร อุ้ยก็โทรมาว่ากำลังจะเดินทางมาที่จัมโบ้เทล น้ำอึ่งก็กำลังบึ่งมา

ส ง สั ย จ ะ โ ด ด ป ร ะ ชุ ม !

ท่านบางทรายคุยแล้วนัด5โมงเย็น

หมอเจ๊ยังเจี๊ยะอาหารเช้าโรงแรมด้วยกัน

รอแต่หมอจอมป่วนจะด่วนจ๋าไหมหนอ..

ส่วนท่านจอหงวนชวนแล้ว เสียงตอบรับอ่อยๆเหมือนไก่ชนหมดแรงดีดแข้ง

ยังแต่เจ้าแห้ว โทรเข้ามาตอนที่กำลังประชุม เลยบ่ได้รู้เรื่องกัน

ถ้อยทีสันถวไมตรีประทับใจ

(ท่านอธิการบดี กับ ท่านนายกสภาฯมอบรางวัลให้ ศ.ดร.กนก วงศ์ตระหง่าน)

ช่วงเย็นระทึก..สมาชิกชาวเฮทะยอยมาที่ละรายสองราย อุ้ยกับน้าอึ่งมาพร้อมกับคุณหมอจอมป่วน ระหว่างกำลังโม้ท่านบางทรายก็ตามมาพร้อมกับหมอเจ๊ แป๊ดมาล่าสุด  ห้องพักเล็กๆแน่นไปด้วยมิตรภาพ ทุกซ๊อตโผกอดกันรวดเร็วจนถ่ายรูปแทบไม่ทัน เฮ้อ บรรยากาศเก่าๆกลับคืนมา กลายเป็นมินิเฮเล็กๆที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา นานๆก็กันยิ้มกันซะแก้มแทบชำรุด ได้เวลาก็เคลื่อนคล้อยไปหาร้านเจ๊๊ยะ ทราบว่าเจ้าหนูสิบล้อกำลังบึ่งตามมาสมทบอีกคน

(ภาพนี้ไม่จำเป็นต้องอธิบาย)

นั่งแล้วก็สั่งอาหารสิครับ

คนละอย่างสองอย่าง

แต่วันนี้ไม่ค่อยอร่อยเป็นยังไงก็ไม่รู้แฮะ

ตบท้าย ด้วยสละ-ไอติม-กาแฟ ตามอัธยาศัย

ตั้งใจจะเลี้ยงรับน้องใหม่

คุณหมอจอมป่วนแซงคิวควักจนได้

พนักงานถามว่า..มีบัตรจอดรถไหม? จะแสต็มบัตรให้

อุ้ยนึกว่า..ร้านจะขับรถไปส่ง..

โธ่ เดินมา ก็เดินกลับ เองนะสิครับ

กลับมาเม๊าส์กันจนดึกดื่น

คุยๆๆๆ..นั่งคุย นอนคุยยยย

นกกระจอกแตกรัง ตอนป้าจุ๋มขึ้นมาบุกถึงห้องหนุ่มโสดที่พวกเรากำลังจ้อกันอยู่ ป้ามาพร้อมกับของฝาก มีเสื้อมาแจกสาวๆที่เพ๊นท์สีลวดลายสวยๆ คนรับก็ปลื้มนะสิเธอ..เมื่อความดีใจสงบ ทุกคนก็จับจองที่นั่ง-นอน-คุยกันสารพัดเรื่อง มีการสอบทวนเรื่องคะแนนเสียงของพรรคการเมืองต่างๆ อุ้ยนึกได้ว่ามีเค๊กอยู่หลายกล่อง บรรยกาศก็เปลี่ยนเป็นคุยหวานๆ ปากหวานเพราะขนม จ้อกันอยู้หลายชั่วโมง ทำท่าจะง่วง ท่านบางทราย-แป๊ด-ป้าจุ๋ม-แยกย้ายกันกลับที่พัก

ชุดแรกไปแล้ว เหลือรุ่นจ้อแหลกว่ากันต่อ

คุณหมอจอมป่วน-หมอเจ๊-น้าอึ่ง-อุ้ย คุยและคุยยย ก๊อก 2

ผมนั่งฟังเพลิน -จับเค้าได้ว่าคุยกันเรื่องการฝึกอบรมของสำนักต่างๆ

ทำไม? มันไม่ค่อยจะได้ผลยั่งยืน

ส่วนมากประชุม-อบรม-สัมมนา-ก็ไปแล้วมันก็ไอ่แค่นั้นแหละ

ผมฟังไปง่วงไป..สุดท้ายหมอเจ๊กับน้าอึ่งบอกให้นอนฟัง

แหม..ก็ดีนะสิ ..นอนแผ่ฟัง ไม่นานก็คร๊อกกกฟี๊ๆๆๆ..

จอมโม้ทั้งหลายย้ายแยกกันนอนตอนไหนก็ไม่รู้

ตื่นมาอีกทีตี5 กำลังอาบน้ำ มีเสียงโทรศัพท์บอก มารับแล้ว

จึงจรลีข้ามไปยังฝั่งธนบุรี..

10 โมงถามอุ๊ยอยู่ไหน? ..

อุ๊ยบอกอยู่ดอนเมือง..กำลังปิ๊กจะบ้าน

เฮ้อ หวุดหวิดกันอีกแล้ว ผมไปถึงดอนเมือง 11 โมง

ไปรอนิดหน่อยเกรงว่า..อี แ ร้ ง แ ก่ จ ะ บิ น ห นี อี ก นะ สิ..

น้าอึ่งกับแป๊ด กลับไฟล์เย็น นัดกันไปลุยห้างไหนต่อก็ไม่รู้

พบกันใหม่ ที่ เ มื อ ง ล ะ ปู น เ น้ อ ส า ว ๆ ทั้ ง ห ล า ย

JUMBOTEL เย็นวันที่ 24 มีนัดนะสิครับ  ขาใหญ่จะชวนไปกินปูอยู่นั่นแหละ จึงขอแกะเวลาออกมานัดอุ้ยนัดคุยนัดกินข้าวเม๊าท์กระจาย นี่ถ้าได้หมอเจ๊ คนสวยแซ่เฮมาสมทบอีกคนเธอเอ๋ย ครบสูตรพูดก่อนเวลาอาหารเย็น ใกล้ที่พักผมนี่แหละมีร้านอาหารเจ้าประจำ พาใครไปชิมไม่เคยผิดหวังสักราย บางคราไม่รู้ว่าจะไปเจี๊ยะที่ไหน แว๊บไปหม่ำคนเดียวเหงาๆก็ยังอร่อย จำได้ว่าเคยชวนแห้วไปพิสูจน์ แห้วพูดไม่ออกได้แต่กรอกหน้า กว่าจะบอกว่าอาหารเขาอร่อยก็อึกอักขยักพุง บ่นอ้วนแน่แต่ไม่ชงักช้อน เข้าตำราท้องแตกดีกว่าของเหลือ อีกทั้งจะได้หารือทริปที่จะดวลทุเรียนเมืองลับแล รอแต่ข้อมูลจากเบิร์ด บอกว่าจะให้ไปชิมสวนไหน ก็จะไปตามลายแทง จะได้ชมและชิมของแท้ๆ เรื่องเล็กๆ..แต่พอเข้าวงจรของคนแซ่เฮ ดูมันมีความหมายความสุขสนุกไปโม๊ดดด.. อ่านต่อ »

หมู่นี้มีคนมาคุยเรื่องปุ๋ยให้ฟังหลายก๊วน ล้วนแต่บอกว่าสรรพคุณเลอเลิศประเสริฐ์ศรี ใส่ไม่กี่ทีพืชผลก็จะพุ่งกระฉูด เรื่องอย่างนี้จะไปขัดคอทำไมละครับ ใครว่าของเขาด็ก็เชิญแสดง ท้าพิสูจน์ว่าดีจริงหรือเปล่า ถ้าของเขาดี ..เราก็จะได้เรียนรู้เรื่องปุ๋ยจากการทดลองกับต้นไม้ในสวน บังเอิญผมมีต้นไม้เยอะเสียด้วยสิครับ ใครจะทดสอบปุ๋ยยี่ห้อไหนมีให้ทดลองไม่อั้น หลังจากเจ้าตัวทดลองแล้ว ผมก็ชวนลูกน้องตามสไตล์ของสวนป่า อะไรที่พอทำได้ด้วยตัวเอง ถ้าไม่ได้ทำมันตะงิดๆ วันนี้จึงลุยสวนไผ่เอาไผ่แต่ละชนิดใส่รอบกอเพื่อเปรียบเทียบคุณสมบัติของปุ๋ย เพราะปุ๋ยแต่ละยี่ห้อราคาไม่เท่ากัน บางเจ้ากระสอบละ 650 บาท อีกเจ้าหนึ่งกระสอบละ 340 บาท ในน้ำหนัก50 ก.ก.เท่าๆกัน บางยี่ห้อก็เป็นน้ำฉีดพ่น

อ่านต่อ »