ลานสวนป่า

(อยากจะทำเรื่องมันส์ๆต้องกินถั่วไปด้วย)

:: ตั้งแต่วาสนามาประจวบกัน ท่านจอหงวนกับผมก็สาละวนอยู่ในเขาวงกต พยายามที่จะหาเรื่องขายความรู้ความคิดเชิงกระบวนการ เราโยนหินถามทางถึงกันหลายเรื่อง แต่มันก็ยังเป็นแบบหมูในอวย..ยังแปรรูปให้เป็นหมูแผ่น หมูทุบ หมูผัดเผ็ด หรือลาบหมูรสเด็ดไม่ได้สักกะที ทั้งที่เรากัดไม่ปล่อย..เซ๊าซี่กันมาเป็นระยะ เรื่องมันก็ยังไม่สุกงอม ยังตกร่องปล่องชิ้นทางความคิดไม่ได้ ที่ผ่านมาเราได้แบ่งกันบ่มเพาะความคิด คิดๆๆจนหัวผุ และแล้วสวรรค์ก็มีตา..ช่วงที่กรมป่าไม้และสภาวิจัยฯลงมาจัดฝึกอบรมการใช้ผลงานวิจัยสู่ชุมชน ผู้หลักผู้ใหญ่ในสายงานองค์กรดังกล่าวลงมาเอง มีเวลาได้คุยกันหลายรอบ ก่อนที่จะก้าวขึ้นรถ..ท่านก็หันมาบอกว่า..รีบเขียนๆส่งนะครูบา

:: ช่วงผมไปบางกอกเมื่อเร็วๆนี้ ฝ่ายวิจัยเรื่องการใช้ไม้จากสวนป่าปลูก ก็ประชุมกันเขียนงานวิจัยการสร้างบ้านไม้แบบเล็กๆเก๋ๆเหมือนเรือนรจนากับเจ้าเงาะ โดยอาศัยเทคโนโลยี/เครื่องมือสมัยใหม่ช่วย ซึ่งงานวิจัยหมวดนี้จะมาสอดรับกับที่เราจะทำ และวันที่ 16-17 เดือนมิถุนายน ทีมนี้ก็จะมาจัดฝึกอบรมการกลั่นน้ำมันยูคาลิปตัสที่สวนป่า ถ้าอาจารย์ว่างก็อาจจะมาคุยเรื่องข้อมูลโดยตรง แล้วกลับไปเขียนโครงการวิจัยให้เสร็จภายในวันที่ 25 มิถุนายน เร็วๆด่วนๆอย่างนี้ ไฟลนก้นไปไหมครับ อิ อิ..

เห็นอาจารย์บ่นๆเรื่องเขียนเค้าโครงวิจัยจนมือหงิก

ลองอีกสักตั้ง..มืออาจจะไม่หงิกก็ได้นะครับ

เพราะเราจะเขียนด้วยหัวใจที่หวาบหวาม คิ คิ .

ผมประสานเบื้องต้นไว้บ้างแล้ว วช.เขาก็อยากให้เราส่งโครงการขอทุน หมดกำหนดส่งภายในเดือนมิถุนายน ถ้าจะลุยคงต้องเร่งคุยกัน บังเอิญช่วงนี้ผมก็ไม่ว่าง แต่จะร่างเค้าโครงให้อาจารย์ดู คืนวันที่ 13 ผมนอนโคราช ไม่ทราบอาจารย์ว่างไหม จะชวนมาขึ้นเตียงสักคืน ถ้าไม่จบต่อคืนวันที่ 14อีกสักบ่ายก็ได้ อยากจะทราบว่าหัวใจว่างไหมในวันดังกล่าววววววว..

อยากจะให้เป็นโครงการร่วมระหว่างอาจารย์ ภาควิชา (มหาวิทยาลัย) กับ มหาชีวาลัยอีสาน (ชุมชน) ช่วยกันทำตัวชุดความรู้ให้ชัดๆ แล้วจัดอบรมเชิงประจักษ์ เน้นทำเรื่อง  ปลูกต้นไม้ แล้วเอาใบไม้มาเลี้ยงแพะเลี้ยงวัว-กิ่งไม้เล็กๆทำฟืนเผาถ่าน-กิ่งไม้ใหญ่เอามาทำเครื่องเรือนน็อคดาวน์ ในชั้นแรกเราไม่ต้องตัดต้นไม้ เอาเฉพาะกิ่งใบมาใช้ประโยชน์อย่างคุ้มค่า หลังจากปลูกไม้อาคาเซียได้7ปี เราจะทยอยสางขยายระยะ ลำต้นใหญ่เอามาแปรรูปสร้างบ้าน-แล้วปลูกหมุนเวียนเเติมลงไปให้ครบรอบตัดฟัน พื้นที่ก็จะมีต้นไม้อยู่ตลอดไป ชาวบ้านก็จะมีวัตถุดิบต่อเนื่องตลอดไป ทุกขั้นตอนผมมีตัวอย่างแสดงบ้างแล้ว ไม่ใช่นับหนึ่งใหม่

-ในแผนจะมีการอบรมกลุ่มเกษตรกรเป้าหมายประมาณ 1,000 ครัวเรือน ใน3-4จังหวัด

-จัดพิมพ์ตำราคู่มือ

-ชักชวนคณาจารย์ในมหาวิทยาลัยต่างๆมาร่วมเป็นภาคี

-วันนี้ทรัพย์สินส่วนพระมหากษัติริย์มา

-เดือนหน้า วันที่ 2-3จุฬามาฯ วันที่ 27 คณาจารย์ม.สุโขไทยธรรมธิราชมา

-วันที่ 29 ผมจะโม้ที่งานประชุมกรมป่าไม้

-จัดทำแปลงสาธิต-คอกสาธิตเลี้ยงแพะ-โคขุน

-เชื่อมโยงการปลูกต้นไม้แบบยั่งยืนร่วมกับการยกระดับเลี้ยงปศุสัตว์ต้นทุนต่ำ แต่ได้ผลลัพธ์ดีกว่าแบบเดิมๆ

-มูลสัตว์ นอกจากจะทำปุ๋ย -ยังทำแก๊สชีวภาพ

-งานหมักจุลินทรีย์ จะนำไปสู่การผลิตอาหารสัตว์ที่มีคุณภาพ ผลิตไวน์เลี้ยงโคขุน

-งานปรับปรุงพันธุ์สัตว์จะนำไปสู่การเลี้ยงโคขุน เลี้ยงแพะ แกะ

(รับภาพจากหัวหน้าฝ่ายบริหารชุมชนสำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์)

:: จะนำเทคโนโลยีที่เหมาะสมเข้าไปสู่วิธีทำมาหากินของกลุ่มเกษตรกรเป้าหมาย เช่น การใช้เครื่องสับใบไม้-สว่านเจาะหลุมดิน-การตากวัตถุดิบด้วยกระโจมพลาสติกที่อาจารย์คิด โดยภาพรวมงานนี้ช่วยลดความเสี่ยงการประกอบอาชีพของชาวบ้านได้ค่อนข้างชัดเจน ลดต้นทุนได้อย่างชัดเจน สร้างความหลากหลายได้อย่างชัดเจน สร้างกระบวนการเรียนรู้ให้เกษตรกรและผู้เกี่ยวข้องได้อย่างชัดเจน เราเน้นการฝึกอบรมจากการฝึกทำให้เป็น เชื่อหัวไอ้เรืองแล้ว..อาจารย์ทำได้

:: ในช่วงการฝึกอบรมก็จะชวนสมาชิกแซ่เฮมาร่วมเป็นวิทยากร ใครว่างก็มา ใครไม่ว่าง..ก็รออ่านแล้วให้ความคิดเห็น เป็นกระบวนการพัฒนาเชิงกระบวนการที่สอดรับกับวัฒนธรรมพื้นถิ่น ที่สถาบันหรือองค์กรไหนสนใจเอาไปปรับใช้ได้ ผมขายความคิดนี้ในงานประชุมนักวิจัยระดับชาติไปแล้วที่มหาวิทยาลัยทักษิณ

และจะไป..โม้สะบัดในงานประชุม แ ผ น พั ฒ น า เ ศ ร ษ ฐ กิ จ สั ง ค ม แ ห่ ง ช า ติ

ที่ เ มื อ ง  ท อ ง ธ า นี   ใ น วั น ที่   7   เ ดื อ น มิ ถุ น า ย น

ไอ่พวกเราต้อง โ ม้ ขี้ .. ไม่ใช่ ขี้ โ ม้

พูดด้วยทำด้วย แปรวิชาการให้เป็นวิชาชีพ วิชา-กิน-จูง-อุ้ม-ร้อง-ขายได้

ความรู้ที่ขายได้ ย่อมกว่าดี ความรู้ขายไม่ออก

ถ้างานวิจัยของประเทศ .. วัดกันที่จุดนี้..

งานวิจัยของไทยก็จะไม่โหล่ยโท้ยหรอกนะครับ

เ ร า ม า ทำ ง า น วิ จั ย ที่ ดิ้ น ไ ด้ กั น ดี ก ว่ า ท่ า น จ อ ห ง ว น

โปรด ทำตัวและหัวใจในเดือนมิถุนายนให้ว่าง ว่าง และ ว่างที่สุด

คิ คิ คิ..

ช่วงนี้มีทั้งป้ายหาเสียงเกร่อ

และการป้ายสีชี้ความผิดฝ่ายตรงกันข้าม

ในขณะที่อ้าลิ้นไก่บอกว่าจะ..สมานฉันท์

เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศประชาชนประชาธิปไตย

คัดข้อความจากหนังสือ”ปริญญาชีวิต” ชวนคิด ชวนขัน จรัญ จันทลักขณา

;; ชายอเมริกันผู้หนึ่งเป็นชาวบ้านยากจนคนธรรมดา มีประวัติว่า..

• เขาล้มเหลวทางธุรกิจครั้งแรกเมื่ออายุ 21ปี
• พ่ายแพ้การเลือกตั้งในองค์กรนิติบัญญัติเมื่ออายุ 22 ปี
• ล้มเหลวทางธุรกิจอีกครั้งอายุ 24ปี
• เศร้าโศกสิ้นหวังกับความตายของคนรักเมื่ออายุ 26 ปี
• เครียดจัดเป็นโรคประสาทเมื่ออายุ27 ปี
• ถูกผู้หญิงถอนหมั้นเมื่ออายุ29ปี
• พ่ายแพ้การเลือกตั้งเป็นส.ส.เมื่ออายุ34ปี
• พ่ายแพ้การเลือกตั้งส.ส.อีกครั้ง 36 ปี
• พ่ายแพ้การเลือกตั้งส.ว. เมื่ออายุ 45 ปี
• ล้มเหลวในความพยายามเป็นรองประธานาธิบดี เมื่ออายุ 47 ปี
• พ่ายแพ้การเลือกตั้งส.ส. เมื่ออายุ 49ปี
• ——————————
• เขาได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีคนที่ 16 ของอเมริกาเมื่ออายุ52ปี
• กองทัพฝ่ายเหนือของเขารบแพ้ฝ่ายใต้หลายครั้งในสงครามกลางเมือง
• เขาประกาศเลิกทาสในอเมริกา(ฝ่ายเหนือรบชนะฝ่ายใต้)
• เขาคือ อับราฮัม ลินคอล์น ประธานาธิบดีผู้ยิ่งใหญ่ของสหรัฐอเมริกา อ่านต่อ »
  
  

หัวข้อนี้เป็นคำหยอกเอินของนักแต่งเพลงลูกทุ่ง ซึ่งก็คงมีเค้าความจริงแทรกอยู่ในเนื้อร้อง ภายใต้ทำนองสนุกๆเหมือนกับจะบอกว่าไม่ต้องคิดมาก เมื่อมีความพอเพียงตรงจุดนี้ก็เรียนที่นี่ ..ถ้าจะไปให้ป๋าส่งแอ๋วเรียนรามก็ยุ่งยากขึ้นไปอีก เรียนอยู่ใกล้ๆบ้านเรานี่แหละ ประหยัดสะดวกสบาย เหมาะกับความพร้อมทางด้านสติปัญญา จบมาแล้วถ้าเป็นคนดี อยู่ที่ไหนทำอะไรก็ไปได้ทั้งนั้นแหละ ถ้ามีคุณสมบัติหัวไวใจสู้รู้งานผสานคุณธรรม แต่ถ้าแก่แดดแรดๆๆ..ไม่ว่าจะจบสถาบันไหนมันก็ไม่ไหวทั้งนั้นแหละเธอ

อ่านต่อ »

(คนใต้น่ารัก วิถีใต้น่าสนใจ วิสัยทัศน์ใต้รอวันโชติช่วง)

นับเป็นวาสนาที่ได้มางานนี้ ได้เรียนรู้ได้ประโยชน์มหาศาล เสียดายแทนอาจารย์และนักศึกษาใต้ที่ไม่ได้มาชมงาน มีสิ่งดีๆจากนักวิจัยหลายสำนัก ทั้งผลงานและตัวผู้วิจัยตัวเป็นๆเดินขวักไขว้ไม่รู้กี่ร้อยชีวิต รอให้สอบถามรายละเอียด อาคารห้องประชุมใหญ่ของมอ.ใหญ่สมชื่่อ รองรับคนประชุมได้นับพันคน ทราบว่าครั้งแรกจะจัดงานที่โรงแรมเจบีหาดใหญ่ บังเอิญว่าเป็นช่วงผ่องถ่ายผู้บริหารโรงแรมกระทันหัน งานวิจัยนานาชาติคราวนี้จึงย้ายมาจัดที่นี่แทน คนลงทะเบียนก็ไม่น้อย แต่สถานที่โอราฬเหลือเกิน สิ้นเปลืองพลังไฟฟ้าเปิดแอร์คอนดิชั่น โดยภาพรวมแล้วถือว่าดี

อ่านต่อ »

หลังจากขี้โม้เรื่องน้ำเต้ามาเป็นระยะ วันนี้น่าจะถึงตอนอาวสานน้ำเต้า เพราะเป็นวันที่ระดมคนงานเก็บน้ำเต้าออกจากแปลง ส่วนโครงหลังคาที่พังพาบก็ปล่อยไว้อย่างนั้น ยังไม่ว่าง ประกอบกับเห็นว่าเถาว์น้ำเต้ายังเลื้อยแผ่เตมพื้นที่ ถ้าฝนตกมากอีก เราให้ปุ๋ยทางใบ ถ้าน้ำเต้าทอดยอดแตกดอกออกผล เราอาจจะได้เก็บผลผลิตอีกรอบหนึ่ง ส่วนผลแก่ที่เก็บมาเรียงผึ่งไว้ให้แห้ง  ผมจะทำตะแกงผึ่งเมล็ดพันธุ์ ทำการแยกสายพันธุ์ออกเป็นหมวดหมู่ ข ว ด พ ล า ส ติ ก ที่ ป้ า ห ว า น ก รุ ณ า ส่ ง ม า ใ ห้ จะใช้เก็บเมล็ดพันธุ์ไว้เป็นหมวดหมู่ ทำเป็นธนาคารเมล็ดพันธุ์น้ำเต้า ต่อไป.

อ่านต่อ »