ลานสวนป่า

ผมไม่อายที่จะบอกรักใคร

รักแล้วไม่ลังเลที่จะรีบบอก

จะไปรอบอกตอนผง๊าบ ๆ ก็ไม่แน่ว่าจะได้บอก

การที่เรารักใครไม่ต้องไปขออนุมัติ พรวดพราดรักได้เลย

ผมนะรักอุ้ยมานานแล้ว อิอิ

เหมือนได้แถมแม่ยายอีกต่างหาก

อุ้ยมีส่วนสงเคราะห์ให้รักอย่างมาก

เป็นผู้ที่เราวางใจได้ว่าจะไม่หย่าเราแน่

ผมหมายถึงว่ายังไง ๆ ก็จะไม่เป็นหม้ายไมตรีของอุ้ย

อุ้ยส่งหนังสือดี ๆ มาให้อ่าน

ให้ข้อแนะนำดี ๆ

กุลีกุจอเป็นธุระพาแอ่ววัดทั่วเมืองเหนือ

มากรุงเทพฯ ยังพาตระเวณเที่ยววัดทั่วลำน้ำเจ้าพระยา

เจออุ้ยนี่นะ..มีแต่กำไรชีวิต

แล้วคนรักอย่างอุ้ยหาง่ายที่ไหนละ

นับเป็นวาสนาที่โลกนี้มีอุ้ยให้รัก

อาเหลียงมีอาหยง ผมก็มีอาอุ้ย คิ คิ

บางคนแย่หน่อยเจอแต่รักพลาสติก

แห้ง ๆ แข็งทื่อ ๆ ไม่มีน้ำจิตน้ำใจ เอะอะก็จะงอน ๆๆๆ ร่ำไป..

นาฬิกาถูกบังคับให้เดินไปข้างหน้าอย่างเดียว

เส้นทางเดินเป็นวงกลม จึงมาบรรจบจุดเก่าแต่นับเวลาใหม่

ถ้านาฬิกาเดินเป็นเส้นตรง เราคงวิ่งนับเวลาเหนื่อยน่าดู

มนุษย์นี่เก่งจริง ๆ

เราไม่ทราบว่า สัตว์อย่างอื่นนับเวลาอย่างไรกัน

มีวันเวลาเป็นสว่างกับมืด หรือเป็นร้อนกับเย็น หรือนับเป็นฤดูเป็นเทศกาลรัก

มนุษย์สร้างรถยนต์ให้มีเกียร์ถอย เอาไว้เผื่อมีปัญหา

คนเราเดินถอยหลังได้ แต่ส่วนมากจะเดินเลี่ยงออกด้านข้าง

ไม่สะดวกไม่มีตาหลัง ไม่มีกระจกมองข้างเหมือนรถยนต์

มนุษย์..เรียนวิธีคิดวิธีมองอย่างล้ำลึก

มองไม่ชัดก็ไปตัดแว่นสายตา

มองไม่ละเอียดก็ไปสร้างกล้องจุลทรรศน์ขึ้นมา

มองไม่ไกลก็ไปสร้างกล้องดูดาวแบบพิเศษขึ้นมาส่อง

อยากเห็นหัวใจเต้นตุ๊บ ๆ เอาเครื่องมาสแกน แล้ว..ยังสอดกล้องเข้าไปส่อง ถ้ามันเสียหายมากก็ผ่าหัวใจออกมาเปลี่ยนใหม่..เหลืออย่างเดียวที่มนุษย์ไม่เก่งพอ ยังไม่มีเครื่องมือมองทะลุจิตใจ และยังหาวิธีผ่าความในใจไม่ได้ แต่คนเก่ง ๆ เขาก็มีวิธีมองนะ ยกตัวอย่างอุ้ยจันตาเรานี่แหละ สะท้อนคิดให้เห็นมุมมองที่สนุกน่าสนใจ อุ้ยมักจะปล่อยทีเด็ดออกมาให้สังคมฉุกคิดเสมอ

โยนโจทย์การประชุมได้ไหมคะครูบา อยากโยนว่า

ตัดไม้เป็นแล้ว ปลูกเป็นหรือเปล่า
เรียกร้องเป็นแล้ว รับฟังเป็นหรือเปล่า
ขอเป็นแล้ว ให้เป็นหรือเปล่า
บอกว่าเคยจนแล้ว ช่วยคนอื่นให้หายจนเป็นหรือเปล่า

เดินขบวนตามความคิดคนอื่นเป็นแล้ว

เดินด้วยความคิดของตัวเองเป็นหรือเปล่า

สร้างเต็นท์กลางถนนคอนกรีตเป็นแล้ว

สร้างกระท่อมพอเพียงอุ๊ยจั๋นตาเป็นหรือเปล่า….อิอิ

อุ้ยกระตุกคิดว่า ..เดินขบวนตามความคิดคนอื่นแล้ว เดินด้วยความคิดตนเองได้หรือเปล่า ที่จริงสังคมลานปัญญา อุดมด้วยนักคิดขาจรที่เดินดุ่มเข้ามาหาเพื่อนคู่คิดมิตรคู่ใจ เพราะอาจจะยึดถือคำว่า..คนเดียวหัวหาย สองคนเพื่อนตายก็เป็นได้ ถ้าเราช่วยกันบริหารบรรยากาศการขบคิดให้สนุก ๆ  เราจะได้เคี้ยวความรู้อร่อย ๆ ด้วยกัน

หลายวันมานี่ คนข้างกายไปเก็บเอาใบบัวบก ใบมะยม ใบรางจืด ใบกระวานฮ๊อก ใบโหระพา ใบหญ้าปักกิ่ง ใบคาวตอง หัวกระชาย น้ำผึ้ง เอามาปั่นจนละเอียด กรองกากออกเหลือแต่น้ำ รินใส่แก้วใส่หลอดดูดเอามาเสิร์ฟ ดูดจ๊วบแรก ..ต้องรีบตอบคำถามเป็นชุด .อร่อยไหม เป็นยังไงบ้าง รสพอดีไหม พอบอกว่าอร่อยใช้ได้เท่านั้นแหละ ตามมาอีกเป็นเหยือก ไม่ตาเหลือกเพราะน้ำปั่นสมุนไพรก็ดีเท่าไหร่แล้ว ไม่ทราบว่าเป็นอุปทานหรือเปล่านะครับ ผมรู้สึกสบายท้อง พุงไม่แน่น แข็งแรงขึ้น คิดถึงคนอื่นมากขึ้น รักอุ้ยมากขึ้น

อุ้ยบอกว่าอีก 2 เดือนจะมาใหม่

จะทำอย่างไรได้ นอกจากยกนิ้วขึ้นมานั่งนับรอคนรักจะมา

คราวที่แล้วอุ้ยกับครูอึ่ง อาราม มาปลูกมะรุมไว้

วันนั้นผมผ่ากระป๋องเมล็ดฟักทอง โยนเมล็ดลงหลุม

ไปเดินดูวันนี้มีต้นเล็ก ๆ งอกแล้ว

..ถ้าฟักทองเป็นใจนะอุ้ย..

เราคงได้ชิมยอดฟักทองผัดไฟแดง

ยำยอดฟักทอง

แกงฟักทอง

นึ่งฟักทอง

มีแต่ทอง ทอง ทอง เต็มท้อง

อลังการกว่าคนห้อยสร้อยทองเยอะเลย

จึงฝากเตือนความจำอุ้ยว่า

อย่าลืมนะอุ้ย ..ฟักทองคิดถึง

อิ อิ

« « Prev : จดหมายรักน้าอึ่งอ๊อบ

Next : ตอบการบ้านพระอาจารย์ HANDY » »