ลานไผ่

       ช่วง ๑-๒ เดือนที่ผ่านมาที่บ้านชานเมือง ได้เห็นความรักของพ่อแม่และการพัฒนาของชีวิตน้อย ๆ ของนก ที่มาทำรังที่กิ่งของต้นมะกรูดที่บ้าน  ได้เห็นตั้งแต่การสร้างรัง การวางไข่และการกกไข่ จนกระทั่งกลายเป็นตัวลูกนกออกมาจากไข่ในเวลาไล่เรี่ยกัน ๒ ตัว  ได้เห็นถึงความรักของพ่อแม่นกที่มีต่อลูก ที่พร้อมที่จะเสี่ยงอันตรายได้ทุกอย่างเพื่อปกป้องลูกของตนเองให้ปลอดภัย ไม่ว่าจะเป็นภัยจากพวกนกด้วยกันเอง จากแมว จากกระรอก หรือแม้แต่จากคนก็ตาม  ที่เข้ามาใกล้บริเวณที่ลูกนกอยู่  โดยเฉพาะในช่วงที่ลูกนกยังบินไม่ได้

               ได้เห็นถึงความอุตสาหะของพ่อแม่นก ที่ผลัดกันออกไปหาอาหารมาป้อนลูกนกทั้งสองตัว ที่รออยู่ที่รัง อย่างไม่รู้จักเหนื่อย  จนกระทั่งลูกนกเจริญเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ มีพัฒนาการมีขนยาวขึ้น มีปีกมีหางยาวขึ้นจนถึงจุดหนึ่ง พ่อแม่นกก็จะพยายามให้ลูกนกออกมาจากรัง  โดยวิธีเกาะอยู่ที่กิ่งไม้ใกล้ ๆ รังแล้วร้องเรียกให้ลูกนกกล้าพอที่จะออกจากรัง โดยมีรางวัลรออยู่คืออาหาร ที่พ่อแม่นกไปหามา แต่ไม่ยอมมาป้อนให้ที่รังเหมือนในช่วงแรก ๆ  ในที่สุดก็จะมีลูกนกตัวหนึ่งตัดสินใจออกไปเพื่อให้ได้อาหาร และตัวที่สองก็ตามออกไปเพื่อให้ได้อาหารเช่นเดียวกัน  เมื่อออกมานอกรังได้แล้ว ในช่วงแรกลูกนกทั้งสองจะยังคงเกาะอยู่บนกิ่งเดียวกันโดยเอาตัวติดกันหรือพิงกันเหมือนกับที่คุ้นเคย ในช่วงที่เบียดกันอยู่ในรัง  ในวันต่อ ๆ มาจึงเริ่มเกาะกิ่งไม้แยกจากันหลังจากแข็งแรงและมีความมั่นใจมากขึ้น ซึ่งในระยะต่อมา พ่อแม่นกก็จะให้เรียนรู้ที่จะโดด จากกิ่งหนึ่งไปยังอีกกิ่งหนึ่ง โดยใช้วิธีให้รางวัลคืออาหารเช่นเดิม  เริ่มตั้งแต่กิ่งใกล้ ๆ กันและไกลขึ้นเรื่อย ๆ  พร้อมกับการฝึกกระพือปีกและหางเพื่อการฝึกบิน จนบินได้ในระยะสั้น ๆ ในที่สุด 

       เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นทุกขั้นตอนของการฝึกลูกนกของพ่อแม่  ได้เห็นว่าในบางครั้งลูกนกก็บินไม่ถึงที่หมายหมดแรง ถลาลงสู่พื้นก็มี พ่อแม่นกต้องบินมาให้กำลังใจและให้พยายามใหม่ เป็นการได้เห็นความรักและความทุท่มเทของพ่อแม่ในการเลี้ยงดูและฝึกสอนลูก ๆ ให้มีความสามารถที่จะบินและหาอาหารเพื่อเลี้ยงตนเองให้ได้ต่อไป

« « Prev : บ้านชานเมือง (34) เช็งเม้งปีมังกรทอง

Next : เรียนจากปฏิทิน ๒๕๕๕ : ชีวิตแบบพอเพียง » »