พลิกวิกฤติเป็นโอกาส

โดย Panda เมื่อ 9 พฤษภาคม 2009 เวลา 14:32 ในหมวดหมู่ ข้อคิดชีวิต ปรัชญา ศาสนา, สังคม ครอบครัว ชุมชน #
อ่าน: 4396

      เมื่อครั้งที่แล้ว ได้เล่าถึงการเดินทางด้วยรถโดยสารปรับอากาศชั้นหนึ่ง แต่ปรากฏว่าได้นั่งในที่นั่งเสริมด้านประตูหน้ารถ พร้อมกับผู้โดยสารอีกถึงสามคน  ที่นั่งเสริมนี้ปกติจะเป็นที่นั่งสำหรับพนักงานประจำรถ จึงเป็นที่นั่งแบบพับเก็บได้และจากที่นั่งตรงนี้สามารถมองเห็นทิวทัศน์ด้านหน้ารถได้ชัดเจนและกว้างแบบพาโนราม่า ดังนั้นการเดินทางครั้งนี้ของผมจึงได้เห็นอะไร ๆ ในเส้นทางที่รถผ่านได้อย่างที่ไม่เคยได้มีโอกาสเห็นจากการเดินทางครั้งก่อน ๆ ผมจึงใช้โอกาสนี้ชื่นชมกับวิวทิวทัศน์ ตลอดเส้นทางการเดินทางครับ เรียกว่า พลิกวิกฤติเป็นโอกาส นะครับ…

         ไหน ๆ ก็ได้โอกาสดี ๆ ที่หาได้ไม่บ่อยนัก ก็เลยเก็บภาพตั้งแต่เริ่มออกเดินทางจนถึงปลายทาง ที่เป็นจุดสำคัญ ๆ ไว้เสียเลยดังข้างล่างนี้

 

ภาพแรก บริเวณถนนมิตรภาพ หลังจากออกมาจาก บขส.ใหม่ นครราชสีมา ด้านซ้ายจะเห็นปั้มน้ำมันตราดาว และไกลออกไปจะเห็นป้ายของร้านค้าขายส่งชื่อดังต่างชาติสีแดงอยู่ลิบ ๆ ภาพที่ถ่ายจากกลางถนนเช่นนี้ จะไม่มีโอกาสได้ถ่ายนะครับ ถ้าไม่ได้นั่งในตำแหน่งที่ผมได้นั่งในเที่ยวนี้….อิอิ

 

ภาพที่ 2 เป็นประตูต้อนรับเข้าสู่ ตลาดอำเภอพล หรือที่เรียกกันโดยชาวบ้านว่า เมืองพล บริเวณก่อนเข้า บขส. เมืองพลครับ

 

ภาพที่ 3 เป็นวิวช่วงถนนไปยังมหาสารคามที่เป็น เนินขึ้นลงขึ้นลงติดต่อกัน เห็นถนนช่วงนี้แล้วทำให้นึกถึง ชีวิตคนเรานะครับ ก็มีขึ้นและมีลงสลับกันไป…เป็นธรรมชาติ  วันนี้เจอวิกฤติก็อย่าท้อวันหน้าที่ดียังรอเราอยู่ ถ้าเรามีใจสู้  ถ้าวันนี้เรากำลังรุ่งเรือง มีความสุขและสมบูรณ์พร้อมด้วย ลาภ ยศ สรรเสริญ  ก็อย่าได้ประมาท ต้องเตรียมตัวเตรียมใจว่า วันข้างหน้านั้นไม่มีอะไรแน่นอน 

 

ภาพที่ 4 เป็นบริเวณ ก่อนถึง อ. บรบือ มหาสารคาม ที่มีเอกลักษณ์ ของสิ้นค้าทางการเกษตรของชาวบ้าน ที่มาตั้งเพิงขาย อยู่สองข้างทางบริเวณนี้จำนวนมากครับ คือ มันแกว ซึ่งบางทีก็เรียกว่า มันเทศครับ  เท่าที่เคยแวะซื้อหา ถ้าสอบถามราคาว่าขายมัดละเท่าไหร่ ก็จได้คำตอบว่า ราคา มัดละ 40 บาท และถ้าผู้ซื้อยังลังเลอยู่ ก็จะบอกว่า 3 มัด 100 บาท แต่ผู้ขายหลาย ๆ คนจะบอกว่า 3 มัด 100 บาทเลย เพื่อให้ผู้ซื้อ ซื้อครั้งละ 100 บาท ก็เป็นเทคนิคการขายครับ…เรียนรู้จากชาวบ้าน

« « Prev : วันนี้ไม่เหมือนวันนั้น

Next : ครั้งแรกในชีวิต » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

6 ความคิดเห็น

  • #1 น้ำฟ้าและปรายดาว ให้ความคิดเห็นเมื่อ 11 พฤษภาคม 2009 เวลา 8:29

    อมยิ้มกับแนวคิดที่รื่นรมย์ค่ะ แบบนี้อายุยืนแน่ๆเลยค่ะอ.แพนด้า ^ ^

    เห็นภาพแล้วคิดถึงเวลากลับบ้านค่ะ เบิร์ดบรรจุรพ.ยโสธร เวลากลับบ้านจะมีเพลงหนึ่งขึ้นมาในใจคือ ถนน ถนน…ถนนนี้กลับบ้าน อิอิอิ

  • #2 panda ให้ความคิดเห็นเมื่อ 11 พฤษภาคม 2009 เวลา 10:17
    ดีใจจริงจริ๊ง ที่ในที่สุดก็มีเม้นท์…อิอิ รอมาสองวัน สงสัยทุกคนไปพักผ่อนกันนิ
    โอ้โฮ หมอเบิร์ด เคยมาอยู่ อิสาน ด้วยเด้อ คนยโส….เป็นยังใดครับ….
  • #3 น้ำฟ้าและปรายดาว ให้ความคิดเห็นเมื่อ 11 พฤษภาคม 2009 เวลา 13:02

    คนยโสฯน่ารักค่ะอ.แพนด้า

    คนอีสานเค้าตรงไปตรงมา เป็นมิตรและให้เกียรติคนนะคะ ทำงานอยู่ที่โน่น 6 ปี มีความสุขดีค่ะ ^ ^
    ชอบไปเล่นแถวค้อวัง เพราะข้าวอร่อย เค้ารวมกลุ่มกันผลิตข้าวอินทรีย์ส่งออกมานานน่ะค่ะ เป็นกลุ่มที่เข้มแข็งมากๆเลย

  • #4 Lin Hui ให้ความคิดเห็นเมื่อ 11 พฤษภาคม 2009 เวลา 14:52

    ตั้งใจจะเข้ามาทิ้งร่องรอยตั้งแต่วันแรกแล้ว รู้สึกว่ามีเทวดามองอยู่เลยเขิลๆๆๆๆๆๆ คิคิคิ

  • #5 panda ให้ความคิดเห็นเมื่อ 11 พฤษภาคม 2009 เวลา 15:09
    นอกจากเทวดาแล้วยังมี นางฟ้า  ด้วยครับ.ที่เฝ้ามอง เอาใจ ให้กำลังใจ สว….อิอิ
  • #6 Lin Hui ให้ความคิดเห็นเมื่อ 11 พฤษภาคม 2009 เวลา 15:45

    นับว่าเป็นบุญแท้ๆ มีทั้งเทวดา นางฟ้าที่เฝ้ามอง ……แต่ทำไมไม่ใบ้หวย ก๊ากส์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.4038610458374 sec
Sidebar: 0.4986469745636 sec