ลานเวลา

การไปสวนป่าคราวนี้ เริ่มต้นด้วยประโยคง่ายๆ..เธอว่างไหมช่วงนี้..
มีภาระในช่วงที่กลุ่มเฮฮาศาสตร์นัดหมายคงไปร่วมงานไม่ได้
และเคยตั้งใจกันว่าจะไปเยี่ยมบ้านครูบากันอีกสักครั้ง
ชวนแล้วต่างเงียบหายกันไปในหน้าที่การงาน

เดินทางกันในวันที่ฟ้าคลุ้งด้วยหมอกควันเป็นวันที่เท่าใดแล้วก็ไม่อยากนับ
ยังมีงานให้ทำก่อนออกรถ จนทำให้ไปรับอุ๊ยเมื่อสายมากแล้ว
เดิมทำใจไว้ว่าคงได้นั่งเป็นนางงามบุปผาชาติไปในรถ มีต้นไม้ที่นำไปด้วยหลายต้น
แต่ด้วยความสามารถในการจัดของกูรูต้นไม้ในโรงเรียน อุ๊ยเลยอดเป็นนางงาม

เลยลำปางไปแล้ว..ก็ได้รับข่าวร้าย
ผู้ร่วมงานที่อยู่ด้วยกันเสมือนญาติคนหนึ่งจากไปก่อนวัยอันควรด้วยเหตุไม่คาดคิด
แม้ละล้าละลังห่วงหน้าพะวงหลัง ยังตัดสินใจเดินทางไปต่อด้วยคำรับรองจากปลายสาย..
ไปเถอะจะช่วยกันดูแลให้..
อ่านต่อ »